[RPG] งานมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษาเซียวจื่อไท่โฮ่ว

Watcher โพสต์ 2024-8-5 12:57:33

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-8-11 08:13:53

LuBairan โพสต์ 2024-8-19 20:27:45

Longyue โพสต์ 2024-8-22 12:10:27

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Longyue เมื่อ 2024-8-22 12:36 <div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 900px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 650px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
<center>
</center>
 
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
 <center> </center><center>มันคือการ Pitching ดีๆ นี่เอง .เหม่อ </center><center><a href="https://han.mooorp.com/?1">@Admin </a> </center>
 
 

<center>


CHAPTER 21</center>
<center> </center><center><center style="">วันที่สิบเดือนแปดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ</center><center style="">17.30 น. เป็นต้นไป</center><center style="">งานเฉลิมฉลองวันคล้ายวันพระราชสมภพของไท่โฮ่ว</center><div style="font-weight: bold;"> </div></center>
<div align="left"> งานเฉลิมพระชนมพรรษาครบรอบ 49 ปีของไท่โฮ่วจัดขึ้นในวันที่สิบเดือนแปดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ ณ เขตพระราชฐานชั้นนอก เวลานี้สนมนางในทยอยมาจนครบแล้ว ที่ด้านบนหวงตี้ประทับเคียงคู่กับไท่โฮ่วทั้งสองพระองค์อยู่ในอาภรณ์สูงส่งสีอร่ามงดงามเต็มพิธีการ ถัดลงมาเป็นลำดับที่นั่งของพระสนมซึ่งลดหลั่นลงมาตามตำแหน่ง เวลานี้ตำแหน่งหวงโฮ่วและสนมขั้นเฟยทั้งสี่ยังว่างอยู่ ที่นั่งแรกสุดย่อมต้องเป็นของเว่ยเจียเสียนอี๋ซึ่งเป็นผู้จัดงานเลี้ยงในครั้งนี้และลู่เจาอี๋ผู้เป็นที่โปรดปรานอย่างที่สุด ตำแหน่งถัดมาคือนางสนมขั้นเจี๋ยอวี๋ ตามด้วยเหม่ยเหรินซึ่งมีหลงเยวี่ยรวมอยู่ด้วย ฟากตรงข้ามคือตำแหน่งของเชื้อพระวงศ์ พระชายาและบรรดาขุนนางที่ได้รับเชิญมาร่วมงาน หวยหนานหวางเป็นบุรุษรูปร่างกำยำ ผิวกร้านกรำศึก ดวงตาคมปลาบราวกับพยัคฆ์ มองดูแล้วน่าเกรงขามยิ่ง ตำแหน่งพระชายาด้านข้างในวันนี้ถูกดรุณีวัยแรกรุ่นจับจองอยู่(ลูกสาวเขามาเนอะ?) ท่าทางจะซุกซนมากจึงมีเรื่องเล่าทูลถวายไท่โฮ่วไม่หยุดปาก บรรยากาศฝั่งของพระญาติจึงเป็นกันเองขึ้นมาก ส่วนที่นั่งระดับหวางอีกหนึ่งที่ คือที่นั่งของฉางซานเซียนหวางซึ่งยังไม่อภิเสกสมรส ท่วงท่าของเขาสง่างามเป็นมิตร ในบรรดาองค์ชายของอดีตจักรพรรดิจิงตี้กล่าวกันว่าเขาเปี่ยมพรสวรรค์ทว่าเกียจคร้านไม่เอาไหนที่สุด ด้วยเหตุนั้นจึงเป็นเพียงเชื้อพระวงศ์ส่วนน้อยที่ยังรอดชีวิตอยู่ในปัจจุบัน ฟังดูแล้วช่างให้ร้ายหวงตี้จริงๆ ราวกับว่าพระญาติถูกพระองค์เข่นฆ่าจนหมดสิ้น ทว่าแม้จะเป็นผู้ที่เหลวไหลอย่างฉางซานเซียนหวางเมื่ออยู่ในงานเลี้ยงที่พรั่งพร้อมด้วยขุนนางและราชทูตก็กลายเป็นผู้ที่องอาจสง่างามสมกับเป็นเชื้อพระวงศ์ผู้หนึ่ง บนที่นั่งฝั่งของพระสนมยศเหม่ยเหริน หลงเยวี่ยสวมเสื้อสีม่วงอ่อนปักดิ้นครามลายดอกเบญจมาศ กระโปรงผ้าโปร่งสีเดียวกันยาวลากพื้น ให้ความรู้สึกเรียบง่ายระคนสง่างาม เครื่องประดับทำจากปิ่นทองแกะสลักรูปดอกหางหงส์ซึ่งเกลื่อนกลาดตากลับเข้าคู่กันดีกับปิ่นไข่มุกแกะสลักลายมงคลรูปค้างคาว ปักแซมกับดอกหิรัญญิการ์สีอ่อนหวานโอบล้อมมณีเม็ดใหญ่ ขับรูปโฉมให้เบ่งบานราวกับอินทนิลน้ำกลางสายธาร ทว่ารูปลักษณ์เช่นนี้ก็มิได้โด่นเด่นชวนมองแต่แรกเห็น ด้านหลังของที่นั่งมีนางกำนัลคอยปรนนิบัติเรื่องอาหารอยู่ตลอดเวลา งานเลี้ยงกำลังเริ่มอย่างเนิบช้า เสียงเครื่องดนตรีจำพวกกู่เจิ้งเคล้าคลอมากับสายลมมิระคายหูสักนิด หวงตี้ ไท่โฮ่ว เชื้อพระวงศ์และเหล่าขุนนางสนทนาสัพเพเหระอยู่นมนาน ผู้ที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องเอียงหูฟังบ้าง ดื่มกินอาหาร สุรา และชาตรงหน้าบ้าง หรือพูดคุยสนทนากันเอง  จวบจนฤกษ์งามเคลื่อนมาถึงการมอบของขวัญ ลำดับการมอบของขวัญเริ่มจากฝั่งพระญาติ ราชทูต และขุนนางก่อน ลำดับของนางสนมจึงอยู่ในขั้นท้าย การจัดลำดับเช่นนี้ทำให้นางสนมระดับล่างต่างพากันหน้าถอดสี ด้วยเกรงว่าของขวัญของตนจะซ้ำกับผู้ใด อย่างไรก็ดีผู้ที่รอดพ้นแล้วคือนางสนมกลุ่มหนึ่งซึ่งซักซ้อมร่ายระบำเพื่อแสดงให้ไท่โฮ่วรับชม ในลำดับขั้นของพระสนม เว่ยเจียเสียนอี๋คือผู้แรก ของขวัญคือภาพวาดที่ประดับบนผ้าแพรไหมงดงามล้ำค่า เมื่อได้ยินคำว่า แพรไหมจันทร์หนาว ด้านข้างของหลงเยวี่ยก็พลันเงียบสงัดไปเล็กน้อย แพรไหมจันทร์หนาวงดงามทั้งยังเป็นประโยชน์ในด้านการใช้ทำชุดเกราะเพราะมีความทนทานสูงมาก เว่ยเจียเสียนอี๋ไม่ตระหนี่ของล้ำค่า แม้แต่แพรพรรณประดับภาพวาดยังดีกว่าของขวัญในมือของนางสนมหลายคน จึงพลอยทำให้บางรายสีหน้าอับแสงลงมา ด้วยมุมและทิศของที่นั่งหลงเยวี่ยมองไม่เห็นภาพวาดเฟยฉีของเสียนอี๋ เพียงแต่จากปฏิกิริยาของผู้ที่มองเห็นเกรงวาดผู้ที่มอบภาพวาดต่อจากนาง หากไม่ล้ำค่าควรเมืองจริงๆ ก็คงจะจืดชืดเสียแล้ว ถ้อยคำของเสียนอี๋แฝงด้วยความสัมพันธ์ระหว่างไท่โฮ่วกับตน เบื้องหลังคำพูดนั้นหลงเยวี่ยสัมผัสได้ถึงความโปรดปรานอันล้นพ้น ถัดจากเว่ยเจียเสียนอี๋ พระสนมที่งดงามที่สุดในพระราชวังต้องห้ามก็เยื้องกรายจากที่นั่ง บนถาดกระเบื้องในคราแรกมองไม่ชัดว่าวางเทินสิ่งใดไว้ ยินเพียงเสียงมากมารยาทที่ก้องกังวานทั่วพระตำหนัก น้ำเสียงของนางมิดังมากทว่ากลับดึงดูดความสนใจ ไม่นานพัดพับชิ้นหนึ่งก็กางออก กึ่งหนึ่งย่อมถูกแผ่นหลังของลู่เจาอี๋บดบังจนสิ้น ทว่าลายเขียนของเจาอี๋นางเคยพบพานแล้ว ก็ยังคงเป็นลายมือของหญิงงามที่วางตัวได้ดี เป็นเอกลักษณ์ยากเปรียบปาน อีกทั้งคำว่าพัด (ซ่าน) พ้องเสียงกับคำว่า เมตตากรุณา เป็นของมงคลอย่างหนึ่งที่คิดสรรได้อย่างยอดเยี่ยม ในพระตำหนักผู้ที่เข้าใจความหมายแฝงนี้มีไม่น้อยที่จะชื่มชมในความปราดเปรื่องของลู่เจาอี๋อย่างแน่นอน สามารถเสกสรรพัดหนึ่งใบให้มีคุณค่าทางใจเพียงนั้น ของขวัญถวายแก่ไท่โฮ่วของลู่เจาอี๋มีสองชิ้น อีกชิ้นเป็นของขวัญที่เรียบง่ายอย่าง ช่อเมล็ดข้าวมงคล ในแถบบ้านเกิดของหลงเยวี่ยปัจจุบันไม่นิยมมอบข้าวสารและอาหารให้แก่ผู้อื่น ด้วยเหตุว่าเป็นการดูถูกผู้รับ…ทว่าเมื่ออยู่ต่อหน้าไท่โฮ่วแห่งแผ่นดินต้าฮั่นของขวัญนี้ย่อมไม่อาจตีความเช่นนั้นได้อีก ธรรมเนียมการมอบ ช่อเมล็ดข้าวมงคล หลงเยวี่ยก็เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก นับเป็นความเรียบง่ายที่ลึกซึ้งยิ่งนัก ทว่าเพียงท่วงท่าหนึ่งขององค์ราชันที่มีต่อลู่เจาอี๋ก็ทำให้สนมมากมายได้แต่อมยิ้มขืน สุราเล่อค่า อาหารเลิศรสล้วนแล้วแต่ทำให้ทุกคนปีติยินดี…การมอบของขวัญยังคงดำเนินต่อไป “ต่อไป  ของขวัญจากตวนมู่เหม่ยเหริน” หลงเยวี่ยหยัดกายขึ้นจากที่นั่ง ริมฝีปากเหยียดรอยยิ้มหวานละไม นางยอบกายในท่าคำนับกึ่งพิธีการ ท่วงท่ามั่นคงเฉิดฉันหาใดเปรียบ มองปราดเดียวก็ทราบว่าสตรีผู้นี้กำเนิดในสกุลแม่ทัพใหญ่ ทว่าชื่อเสียงเรียงนามของ เหอซีอิงกงตวนมู่เจี้ยนเต๋อ อย่างไรก็อยู่ในใจผู้คน หลงเยวี่ยย่อมแลดูเป็นหญิงผู้เปี่ยมความดีงามด้วยบารมีนั้น ยามนี้นัยน์ตาเมล็ดซิ่งเปล่งประกายของนางแฝงไปด้วยความเคารพที่มีต่อหวงไท่โฮ่ว เมื่อเดินไปถึงจุดที่จัดไว้ถวาย ของขวัญ ให้ไท่โฮ่วได้รับชม นางก็ยอบกายลงคุกเข่า ทำความเคารพเต็มพิธีอีกครั้ง นางกำนัลถือถาดไม้กฤษณาเรียบง่ายเดินตามไม่ห่าง ด้านบนถาดมีกล่องประดับลวดลายมงคลวางอยู่ “หม่อมฉันตวนมู่เหม่ยเหรินหญิงสกุลตวนมู่ถวายพระพรไท่โฮ่ว” หลงเยวี่ยเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานแฝงความยึดมั่น ดวงหน้าประดับรอยยิ้มละไม “...นับแต่เข้าวังหม่อมฉันก็ได้รับพระเมตตาจากไท่โฮ่วเสมอมา ในใจรู้สึกซาบซึ้งอย่างยิ่ง ความรู้สึกนี้ยากจะกลั่นออกมาเป็นคำพูด ได้เพียงแต่กลั่นออกมาเป็นความตั้งใจแสดงต่อหน้าพระพักตร์” เสียงของนางก้องชัดแจ้ง “สมัยก่อนเคยได้ยินผู้อาวุโสในสกุลตวนมู่กล่าวกันว่าการคัดลอกบทสวดมนต์ด้วยมือได้บุญมาก แสดงถึงหัวใจที่ศรัทธาตั้งมั่นต่อปรารถนาอย่างแรงกล้า หม่อมฉันจึงตั้งใจคัดบทสวดมนต์แปดสิบแปดรอบเพื่อแสดงถึงความกตัญญูและปรารถนาดีที่หม่อมฉันมีต่อพระองค์” “ในวันคล้ายวันพระราชสมภพของพระองค์ครั้งนี้ หลงเยวี่ยขอใช้บทคัดลอกพระคัมภีร์แปดสิบแปดเล่มนี้ถวายเป็นมหากุศลภาวนาให้ไท่โฮ่วทรงเปี่ยมด้วยความสุขประดุจกระแสน้ำที่หลั่งไหลจากทุกสารทิศสู่ห้วงนทีแห่งทะเลตงไห่ มีพระชนมายุยืนยาวเขียวชอุ่ม (เยาว์วัย) ประดุจต้นสนบนภูเขาหนานซานเพคะ” “ช่างมีความตั้งใจที่ดียิ่งนัก” ไท่โฮ่วทรงแย้มสรวล ความประทับใจแผ่ซ่านบนดวงหน้า ประดุจดอกเบญจมาศคลี่บานอย่างเนิบช้า “ฟูเหรินผู้เฒ่าสกุลตวนมู่เลี้ยงธิดามาได้ดีจริงๆ ยังส่งมอบเด็กล้ำค่าเช่นนี้มาให้ข้า” “ตวนมู่เหม่ยเหรินอวยพรเสด็จแม่เช่นนี้ เกรงว่าลูกแก่จนผมบนศีรษะขาวโพลนแล้ว เสด็จแม่ก็ยังงดงามไม่สร่างเป็นแน่” คำกล่าวนี้เป็นของฉางซานเซียนหวาง ไท่โฮ่วยิ่งแย้มพระสรวล “อยู่ใกล้เสด็จลุงของเจ้ามากจึงพลอยปากคอเราะร้ายตามไปด้วยหรือ” “เห็นอยู่ว่าไม่เกี่ยวข้องกับกระหม่อม น้องสะใภ้ช่างล้อเล่นแล้ว” หวยหนานหวางเอ่ยตอบ ก่อนเงี่ยฟังเสียงบุตรสาวแล้วเอ่ยชมหลงเยวี่ยอีกหนึ่งประโยค นับว่าให้หน้านางยิ่งนัก “คำโบราณว่าไว้ เดินทางพันหลี่เพื่อมอบขนหงส์ แม้เป็นสิ่งของที่เบาแต่หนักด้วยน้ำใจ บทคัดลอกพระคัมภีร์ช่างเหมือนคำกล่าวนี้จริงๆ” “คัดบทสวดมนต์แปดสิบแปดรอบจะเบาได้อย่างไร” ไท่โฮ่วตรัสด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน นัยน์ตาเมล็ดซิ่งช้อนมองเล็กน้อยนัยน์ตาสุกสกาว หญิงสาวยอบกายลงอย่างชดช้อย “ท่านอ๋องกล่าวชื่นชมหลงเยวี่ยยินดีรับ ไท่โฮ่วโปรดปรานนับเป็นวาสนาของหม่อมฉันเพคะ” ประโยคท้ายนางหันไปกล่าวกับสตรีเหนือบัลลังก์หงส์ “นำขึ้นมาให้ข้า—” จางกงกงยอบกายรับพระบัญชา เดินลงถือถาดไม้กฤษณา เทิดส่งให้ไท่โฮ่ว พระนางรับม้วนกระดาษหนึ่งเปิดดู “ยอดเยี่ยม”  กล่าวเพียงเท่านั้นก็เอ่ยกับจางกงกง “นำไปตั้งไว้ที่ศาลสัจจเทพอี๋เหอ สวดแล้วค่อยเผา” หลงเยวี่ยคำนับลาแล้วถอยกายกลับมายังที่นั่งของตน นับว่าวันนี้นางทำได้ดีที่สุดแล้ว หลงเยวี่ยจัดปิ่นระย้าบนมวยผม แล้วเอนกายเฝ้ามองการประชันและเพิ่มมูลค่าให้ของขวัญที่นำมา—น่ากลัวว่าบางชิ้น หากเลือกสรรถ้อยคำไม่ดี หัวก็อาจหลุดออกจากบ่าได้ง่ายๆ กาลเวลาเคลื่อนผ่านไหล หลีฮวาไป๋รสชุ่มฉ่ำละมุนคอเป็นรสชาติของวังหลวง แม้เป็นสุราดอกไม้กลับเมาได้ง่ายนัก หลงเยวี่ยเบือนสายตามองเบื้องหน้า กลับมาสนใจการแสดงอีกครั้ง คลับคล้ายจะถึงการแสดงเนื่องจากมีพระสนมบางกลุ่มเลือกฝึกซ้อมเพื่อแสดงให้ไท่โฮ่วสำราญพระทัย จึงเห็นใบหน้าของหญิงสาวตำแหน่งเหม่ยเหรินและเจี๋ยอวี๋ที่คุ้นตาหลายคนร่ายรำประกอบแสดงดนตรี เขียนโคลงกลอนถวายพระพร เป็นต้น ระหว่างนั้นคลับคล้ายว่าการพูดคุยจะกินเวลายาวนาน หรือเกิดขัดข้องประการใดไม่ทราบ เสียนอี๋ผู้มีปัญญาลึกล้ำจึงได้กล่าวออกมา “พูดคุยกันนานแล้วเกรงว่าทุกท่านและฝ่าบาทจะคอแห้ง…” นางผินหน้าไปทางนางกำนัล “ไปยกเหล้าที่ตวนมู่เหม่ยเหรินเตรียมมา” นางกำนัลทำตามรับสั่ง ไม่นาน นารีแดง ก็ถูกเทใส่จอกเหล้าที่งามพิสุทธิ์ มีทั้งเหล้านารีแดง สุราซีเฟิง และสุราไผ่เขียว ล้วนแต่เป็นสุราที่เลือกสรรมาอย่างดี งานเลี้ยงครั้งใหญ่สุราก็มิใช่ของดาษดื่นแสดงให้เห็นถึงความหรูหราของราชวงศ์ย่อมไม่มีใครกล้าดูถูกนาง สุรานารีแดงรสสับสนวุ่นวาย เปรี้ยวบ้าง หวานโดด ในตอนแรก กลับละมุนในช่วงท้ายสุราซีเฟิงกลิ่นหอมขจรไกล มีฤทธิ์เป็นยา เลิศล้ำหาใดเปรียบสุราไผ่เขียว อบอวลกลิ่นไผ่ สดชื่นหวานละมุน ของหายากเลื่องชื่อ  “เหล้านารีแดงเปี่ยมด้วยรสหวาน รสเฝื่อน รสเปรี้ยว รสขม รวมกันแล้วกลมกล่อมยิ่งนัก” ผู้หนึ่งเอ่ยชื่นชม ในจอกสุราของไท่โฮ่วนั้นเนื่องจากเป็นห่วงสุขภาพของพระนางจึงใช้ชาหลงจิ่งดังเดิม ทว่าในกลุ่มขุนนางด้านล่างยังมีคนผู้หนึ่งที่มิได้รับเกียรติในการดื่มสุราชั้นดีเหล่านั้น นางกำนัลรินชาขาวเข็มเงินลงในจอกสุราของจางถิงเว่ย กลิ่นหอมสดชื่นอันเป็นเอกลักษณ์โชยแตะจมูก หัวคิ้วคู่คมของจางจิ่งสิงกดลงเล็กน้อย ยากนักจะสังเกตเห็น ทว่าหลงเยวี่ยยอมพอใจจะเฝ้าสังเกตผลงานของตน ภาพนั้นจึงคล้ายกระจ่างในดวงตา  นางกำนัลคลี่ยิ้มอ่อนหวาน “พระสนมให้เรียนว่า ใต้เท้าจางทำงานเกี่ยวกับการตัดสินคดีเมามายกว่านี้เกรงจะสูญเสียสติสัมปชัญญะ” ในคราแรกจากจิ่งสิงรู้สึกว่าถ้อยคำนี้แปลก ทว่าครู่เดียวก็เข้าใจ พระสนมผู้นั้นกล่าวหาว่าเขา ‘เมามายจนบ้า’ จางจิ่งสิงหาได้มีความขุ่นเคืองบนใบหน้า เพียงเอ่ยตอบอย่างมากมารยาท “ฝากขอบพระทัยพระสนม”<center style="font-size: medium;">
<img width="500" _height="500" src="https://i.pinimg.com/564x/96/4c/4a/964c4af1dac58bc592c2e48f8ecfa1d3.jpg" border="0" alt=""></center>
[รางวัลสนมร่วมอวยพรและมอบของขวัญแก่ไท่โฮ่ว]+50 พลังใจ , +500 ตำลึงเงิน, +50 EXP , +50 บารมี+25 - 35 ความโปรดปรานจากฝ่าบาท(ขึ้นกับของขวัญที่จัดเตรียมให้ไท่โฮ่วและคำอวยพร)+25 - 35 ความโปรดปรานจากไท่โฮ่ว(ขึ้นกับของขวัญที่จัดเตรียมให้ไท่โฮ่วและคำอวยพร) ** NPC รวมตัวแบบนี้ให้แบบโปรยแจกได้ใช่ไหมคะ** ฮั่นอู่ตี้     +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +25 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดแดง (ขวดหนึ่ง) เซียวจื่อไท่โฮ่ว     +5 พูดคุยประจำวัน        +5 ความสัมพันธ์ จากเครื่องรางเกรดน้ำเงิน      +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +20 ความสัมพันธ์ชาเกรดทอง (ชาขาวเข็มเงิน) หลิว อัน     +5 พูดคุยประจำวัน     +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +20 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดทอง (ซีเฟิง) หลิว ชุ่น     +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +20 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดทอง (ไผ่เขียว) ตงฟาง ซั่ว     +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +25 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดแดง (ขวดสอง) เถียน เฟิง     +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า    +25 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดแดง (ขวดสาม) เว่ย ชิง     +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +25 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดแดง (ขวดสี่) จาง ทัง     +5 พูดคุยประจำวัน (นับไหม)      +10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า     +20 ความสัมพันธ์ชาเกรดทอง (หลงจิ่ง) จาง เชียน+10 ความสัมพันธ์จากหัวบ้า
+25 ความสัมพันธ์จากสุราเกรดแดง (ขวดห้า)
 


</div>
</div>
 
 </div></div>

หน้า: [1]

The Myth of Han's Archiver

[RPG] งานมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษาเซียวจื่อไท่โฮ่ว