[เส้นทางหลักเหลียงโจว] ทะเลทรายเฉิงต๋า
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/ZQkcbjg.png"); background-attachment:fixed; }</style>
<style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>
<style>
#boxba {
border: 0px outset #d47d3a;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #817772 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/pVreUyi.png");
}
</style>
<style>
#boxOO {
width: 850px;
border: 0px outset #cbb989;
border-radius: 30px;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/r1THZf5.png");}
</style>
<div id="boxba">
<div align="center" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word; color: #444444; font-size: 14px; list-style-type: none; font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif;"><br>
<br><br>
<div id="boxOO">
<br>
<div style="text-align: center;">
<font face="Browallia New" style="font-family: " browallia="" new";="" color:="" rgb(127,="" 57,="" 1);="" font-size:="" 12px;="" text-align:="" start;="" margin:="" 0px;="" padding:="" overflow-wrap:="" break-word;"=""><font size="5" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;"><div style="text-align: center;">
<br>
<img src=" " border="0" alt=""> <br><br></div></font></font>
<span style="text-shadow: rgb(222, 161, 97) 0px 0px 1px, rgb(222, 161, 97) 0px 0px 5px, rgb(222, 161, 97) 0px 0px 10px, rgb(236, 189, 138) 0px 0px 30px;">
<font face="Browallia New" style="" size="7"><pat style="">
<font color="#ffffff"><pat>ทะเลทรายเฉิงต๋า</font></pat></font></span></div>
<br>
<div style="font-family: " browallia="" new";="" text-align:="" center;"="">
<font face="Browallia New" ;="" margin:="" 0px;="" padding:="" 0px;"
<span="" style="text-shadow: #DEA161 0px 0px 0.5em;" color="#ffffff" size="4">
<i style=""><cls style="">{ เส้นทางหลักศูนย์กลางถนนในเหลียงโจว }</cls></i></font></div>
<br><div style="text-align: center;"><br><img src="https://i.imgur.com/AGZ8b2I.gif" width="500" border="0"> <br><br></div>
<br>
<img src="https://i.imgur.com/tpNAoMA.png" width="600" border="0">
</center>
<br><br><br>
<center>
<center>
<style>
#boxEw {
width: 380px;
border: 0px solid;
border-radius: 20px;
padding: 40px;
box-shadow: #817772 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Sk0bzuf.png");}
</style>
</center>
<center>
<div id="boxEw">
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<font size="6" color="#ffffff">
<img src=" " width="250" border="0">
<span style="text-shadow: rgb(222, 161, 97) 1px 4px 3px;"><br><pat>【 ทะเลทรายเฉิงต๋า 】</pat></span></font>
<br><font color=" #773f0e" face="Kanit" size="4"><b>『<i> ทุกความสำเร็จล้วนได้มาเพราะความรู้แจ้ง</i> 』</font></b></div><br>
<div><div>
<font color="#773f0e" face="Kanit" size="4">
ก้าวเข้าสู่พื้นที่ทะเลทรายนอกด่านแห่งแรกที่พ้นชายขอบเหลียงโจว ทะเลทรายเฉิงต๋า เส้นทางการขนส่งสินค้าหลักที่เรียกได้ว่าเป็นที่รู้จักทั้งในและนอกด่าน ตลอดทั้งทางนอกจากขบวนคาราวานแล้วยังมีกลุ่มชาวท้องที่ ที่จับสายงานนำทางเหล่านักท่องเที่ยวหรือผู้พเนจรหน้าใหม่ที่แน่นอนว่า.. ฟันราคาหัวแบะจนหลายคนถึงกับร้องไห้เชียวล่ะ
</font><br>
<br>
</div></div></div>
<br><br><br></p></div>
<br><br><br></div></center>
</div></div>
</center>
<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}
img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}
img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>
<style id="Gather Codes." type="text/css"> img{ -webkit-transition: all 0.4s linear; -moz-transition: all 0.4s linear; transition: all 0.4s linear;} img:hover { -webkit-transition:1s; -webkit-filter: invert(1); -moz-filter: invert(1);}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Kanit'); cls {font-family : 'Kanit';}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Pattaya'); Pat {font-family : 'Pattaya';}</style>
</font></font></font>
<style>
#boxcorecenter {
border: 0px solid #152cd5;
padding: 15px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/J5ZfEJ2.png");
}
</style>
<style>
#boxR0LE {
width: 600px;
border: 0px solid #cbb989;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/PNPim8Q.png");}
</style>
<div id="boxcorecenter">
<div align="center">
<br><br>
<div id="boxR0LE">
<img width="450" src="https://i.imgur.com/aDtIaPZ.png" border="0" alt="">
<br><font face="Chonburi"><font size="5"><font color="#994D7B"><span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">
<i><b>แด่ความว่างเปล่าไร้จุดจบ</span></b><br><font face="Sarabun"><font size="2">วันที่ 18 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10<br>เวลาสิบสองนาฬิกาสามสิบเจ็ดนาทีเป็นต้นไป</font></font>
</i><br></font></font></font>
<br>
<div align="left">
<font face="Sarabun"><font size="3">
<p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#4D5582">“ นายท่าน ยามนี้เข้าสู่เขตทะเลทรายเฉิงต๋าแล้ว ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
องครักษ์จูชวีเฟิ่งรายงานความคืบหน้าเสียงเรียบสมกับท่วงท่าสงบที่เก็บงำทุกห้วงอารมณ์ของตัวเขา แต่ก็แน่นอน.. ว่าต่อให้จูชวีเฟิ่งไม่รายงาน เหล่าผู้ที่อาศัยเรือยักษ์เป็นพาหนะนำทางย่อมสัมผัสได้ด้วยตนเองถึงความเร็วที่เพิ่มขึ้นเมื่อใต้ลำเรือไร้หินขรุขระเพราะเหลือเพียงทรายร่วนละเอียดทอดยาวไปไกล
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#994D7B">
“ นึกไม่ถึงว่าจะมีเรือวิเศษที่สามารถเดินทางบนบกได้เช่นนี้ ”</font> สาวงามดั่งหยกเหลียวมองทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไปด้วยความตื่นตา ทว่าก็มองได้เพียงไม่นานเสียงวางจอกชาจากด้านข้างก็เรียกให้นางหันกลับไป.. ผู้เป็นสามีนางยามนี้นั่งอยู่บนตั่งไม้ตัวหนึ่งพร้อมคลึงหมากเม็ดหนึ่งไปมาพลางจรดสายตาอยู่กับกระดานที่เต็มไปด้วยค่ายกล ส่วนผู้ที่อยู่ตรงข้ามกับเขาเช่นนางก็ถือกระบี่คู่ด้วยสองมือหลังจากที่พึ่งจะใช้มันในการร่ายรำครั้งใหญ่
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#D4AC0D">
“ จากนี้เจ้าต้องได้เห็นสิ่งประหลาดอีกมาก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เขาพบมาจนชินทราบมาจนท่องแท้ นอกจากความประหลาดที่สัมผัสได้ผ่านเรื่องราวในแดนนี้แล้วยังมีความพิศวงของมิติอื่นอีก หากนางรู้ว่าตัวเองเป็นกลุ่มคนที่กลับชาติมาเกิด.. เขารู้ได้เลยว่าความวุ่นวายในหัวน้อย ๆ นั้นจะมีมากสักแค่ไหน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#D4AC0D">
“ หากเหนื่อยก็มาพัก ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หลิวเช่อกล่าวแค่นั้นแต่ก็นับว่าเป็นคำอนุญาตที่ยิ่งใหญ่แล้วสำหรับคนที่ช่วยสรรหาเรื่องสันทนาการมาทำให้อีกฝ่ายบันเทิงใจตลอดระยะเวลาหลายเค่อที่ผ่านมา โอรสสวรรค์หรี่ตาลงเพื่อหลบแสงแดดที่กรุ่นร้อน แต่การหลุบตานี้ก็ไม่มากถึงขนาดที่จะพลาดฝีก้าวที่ไม่ช้าไม่เร็วของฟูเหรินที่ขยับเข้ามา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
นงคราญหยกส่งกระบี่คู่ไปให้กับผู่เยว่ที่ยืนอยู่ไม่ห่างอะไรไปจากจางห่าวหมิง ก่อนจะหันกลับมามองสามีและกระดานหมากบนตั่งนั่งขนาดกลางที่อยู่บนดาดฟ้าเรือ <font color="#994D7B">“ อยู่กลางทะเลทรายหากดื่มชามาก ร่างกายภายในจะร้อนจนปรับสมดุลไม่ได้ ถึงจะรสแปร่งไปบ้าง แต่ดื่มน้ำค้างแทนเถิด ”</font> ไม่เพียงแค่พูดเท่านั้น สาวงามแซ่ลู่ที่ขยับมานั่งตรงข้ามกับอีกฝ่ายแล้วยกมือขึ้นดันจอกชาให้ห่างจากกายสามีและเปลี่ยนมาส่งกระติกน้ำค้างให้ถึงมือเขา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#D4AC0D">
“ อากาศแทบนี้ทรหดอยู่มาก กลางวันร้อนจัด กลางคืนหนาวจัด ”</font> หลิวเช่อรับกระติกน้ำค้างมาพลิกไปมาในมือพลางผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ <font color="#D4AC0D">“ เรือลำนี้ขนผ้ามามาก อันไหนที่พอใช้ได้ ตกกลางคืนก็นำไปห่มเสีย ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
พวกเขากำลังปรับเปลี่ยนความคุ้นชินกันใหม่อีกครั้ง เพื่อไม่ให้การปลอมตัวไปผิดพลาดหน้างาน ก่อนหน้านี้จางกงกงเลยแวะมาโน้มน้าวทั้งสองให้สวมบท พ่อค้า นางรำ สามี และภรรยา ตลอดเส้นทางต้นจนจบเพื่อป้องกันความผิดพลาด หรือตบตาคนนอกที่อาจลักลอบขึ้นมาได้ทุกเมื่อ ฉะนั้นมันก็คงไม่แปลกนักหากลู่ไป๋หรั่นจะมองว่าความหวังดีในครั้งนี้เป็นเพียง.. ละครฉากหนึ่ง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#994D7B">
“ ท่านพี่วางใจ เดิมทีท่านก็มีงานใหญ่ให้ใส่ใจอยู่ก่อนแล้ว เรื่องความเป็นอยู่ระหว่างนี้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฟูเหรินเถิดเจ้าค่ะ ”</font> ไป๋หรั่นยังคงเสมอต้นเสมอปลายในการเป็นภรรยาที่ดีจนหลายคนถึงกับอิจฉา ทว่าผู้ที่ได้รับสิทธิ์ให้เป็นสามีของนางกลับทำแค่ชำเลืองตาขึ้นมองและพยักหน้าเป็นการอนุญาตก็เท่านั้น
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#994D7B">
“ ทะเลทรายกว้างใหญ่ถึงเพียงนี้.. ไม่รู้เลยว่าต้องใช้เวลาเดินทางสักเท่าไหร่ ”</font> สำหรับนางแล้วเมื่อหันไปรอบกาย ทุกทิศล้วนเหมือนกันยากนักที่จะบอกว่าแท้จริงแล้วเรากำลังเดินหน้าหรือถอยหลัง คงจะมีก็แต่ผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นที่สามารถระบุได้ว่ามุ่งหน้ามาถูกทิศทางหรือยัง <font color="#D4AC0D">
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
“ .. ฟูเหริน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
หลิวเช่อเปรยขึ้นเบา ๆ พอให้คนงามที่ใช้สายตาสอดส่องรอบข้างหันกลับมามองสามีที่สงบนิ่งของนาง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#D4AC0D"><b>
“ ต่อหน้าทิวทัศน์ว่างเปล่าเหล่านี้ เจ้าคิดอย่างไร ”</font></b>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไม่รู้ว่าอะไรเป็นตัวดลใจให้เขาถามคำถามที่ไร้คำตอบเหล่านี้ออกมา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไป๋หรั่นทอดมองชายผู้เป็นสามีด้วยสายตาที่อ่อนลงเล็กน้อย ผู้ที่โดยปกติแล้วสามารถตอบคำถามหรือร่วมสนทนากับอีกฝ่ายได้อย่างลื่นไหลเช่นนางเงียบไปหลายอึดใจ ถึงขนาดที่ผู้ถามยังนึกสงสัยว่าอะไรทำให้ภรรยาของตนดูจะใช้ความคิดและให้ความสำคัญกับคำถามที่ตนแค่ถามไปส่ง ๆ ถึงขนาดนั้น?
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#994D7B">
“ เป็นเรื่องยากนักที่จะให้ข้าอธิบายความรู้สึกออกมาภายในคำไม่กี่คำ ”</font> คนงามหันมองธรรมชาติที่ว่างเปล่าอีกครั้ง <font color="#994D7B">“ คำตอบนี้ยาวนัก ฟูจวินสะดวกรับฟังหรือไม่ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
สามีของนางไม่เคยตอบอะไรโดยง่าย ในสายตานางดูเหมือนว่าเขาจะหยุดคิดเล็กน้อยก่อนจะวางหมากเม็ดหนึ่งลงบนกระดาน และเงยหน้าขึ้นเชิงว่าพร้อมแล้วที่จะรับฟัง แน่นอนว่าไป๋หรั่นก็สามารถแปลความหมายของอากัปกิริยานี้ได้ในทันที
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#994D7B">
“ ทีแรกที่ข้าได้เห็นทิวทัศน์นี้ มันช่างเป็นอิสระที่หอมหวานนัก.. ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ไป๋หรั่นยื่นแขนไปด้านหน้ารับกับลมทะเลทรายที่พัดผ่านจนผ้าคล้องแขนปลิวไสว <font color="#994D7B">“ ทุกอย่างแปลกใหม่ เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เต็มไปด้วยความหวัง.. จวบจนได้มาอยู่ ณ ใจกลางทะเลทรายที่ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็ดูคล้ายกันไปเสียหมด ”</font> สาวงามเฉิดฉายก้มหน้าลงพร้อมรอยยิ้มอ่อนล้า ความรู้สึกที่ผสมปนเปถูกร้อยเรียงออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#994D7B">
“ บางทีมันก็น่ากลัว ”
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
“ เพราะไม่อาจรู้ได้เลยว่าทางที่เดินไปอยู่นี้ถูกต้องหรือไม่ ”</font> เนตรหงส์เคลื่อนจากธรรมชาติที่โหดร้าย กลายมาเป็นกระดานที่กำลังหล่อหลอมค่ายกลลึกล้ำชนิดหนึ่งออกมา <font color="#994D7B">“ ทว่าอย่างไรเส้นทางนี้ก็เป็นสิ่งที่หลายคนวาดฝันไว้ นอกจากข้าที่เผชิญหน้ากับความว่างเปล่านี้ บางทีอาจจะมีอีกหลายคนที่เจอเช่นกัน ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ปลายนิ้วนุ่มจรดลงกับหมากเม็ดหนึ่งบนกระดาน ที่หากเป็นผู้ซึ่งทราบในวิถีหมากย่อมรู้ดีว่ามันเป็นหัวใจหลักของค่ายกลนี้ <font color="#994D7B">“ อย่างไรมันก็เป็นเพียงความเพ้อฝันของสตรี.. ที่ยังคาดหวังว่าสุดปลายทางสายนี้จะมีความสุขรออยู่ก็เพียงเท่านั้นเพคะ ”</font>
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
โอรสสวรค์ชำนาญศาสตร์ศิลป์ถึงเพียงนี้มีหรือจะไม่เข้าใจในความละเอียดอ่อนที่แฝงไว้ในคำพูด ลู่เจาอี๋คือผู้เชี่ยวชาญด้านการสื่อสารเกี่ยวกับอารมณ์โดยท่องแท้ เรื่องนี้เขาทราบเป็นอย่างดี ทว่าความรู้สึกที่อัดแน่นลึกซึ้งนี้เกรงว่าจะเป็นครั้งแรกที่พึ่งเคยได้สัมผัส
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;"><font color="#D4AC0D">
“ ... ”
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
“ ระหว่างทางน่าหวั่น ปลายทางไม่แน่นอน เรื่องเหล่านี้มนุษย์เราไม่อาจกำหนดได้ ”</font> คล้ายว่าจะปลอบ แต่ก็ไม่ใช่ หลิวเช่อที่ไม่เคยยอมรับการต้องตกอยู่ใต้บ่วงชะตาฟ้าลิขิตก็แค่ชี้แนะหนึ่งประโยคที่คนอย่างนางย่อมเข้าใจ<font color="#D4AC0D"><b> “ ทำให้ดีที่สุดในทุกช่วงเวลา คือหนทางเดียวที่จะไม่ต้องเสียดายกับสิ่งใด ”</font></b>
</font>
<br><br><div align="center">
<img width="450" src="https://i.imgur.com/F56Ani1.png" border="0" alt=""> <br><br><font face="Sarabun"><font size="3">ทำกิจกรรมสันทนาการกับหวงตี้ +15 บารมี<br>รำกระบี่ให้เต้ดูได้ตบะหรือบารมีไหมคะ .ตาปริบ ๆ
</div>
</div>
<br><br>
</font></font></div></div><br><br></div><br><br>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chonburi'); Chonburi {font-family: 'Chonburi';}
</style>
หน้า:
[1]