SuYao
โพสต์ 2025-10-13 16:02:01
<div style="text-align: center;"><div style="outline-style: none;"><font face="Kanit" style=""><font size="5" color="#556b2f" style=""><b style="">วันที่ 9 จิ่วเยว่ รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<br></b></font></font><div align="center" style="outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><b style=""><font color="#556b2f" style=""><font face="Kanit" style=""><font size="5">ยามเฉิน</font></font><font face="Kanit" style=""><font size="5" style="">(เวลา 07.00 - 09.00 น.)</font></font></font></b></div><div align="center" style="font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei"; outline-style: none;"><font face="Kanit"><font color="#556b2f" size="5"><b><img width="500" _height="50" src="https://img2.pic.in.th/pic/111953632.gif" border="0" alt="" style="border: 0px; vertical-align: middle;"></b></font></font></div><div style="font-family: Hei, Tahoma, SimHei, "sans-serif", "Microsoft YaHei", SimHei, Tahoma, Hei, sans-serif, MicrosoftYaHeiLight, "Microsoft YaHei Light", "Microsoft YaHei";"><br></div></div></div></div></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3">ซูเหยามายืนรออยู่ก่อนแล้วหน้าเหมืองแร่ทองแดงจื่อถงซานที่ซ่อนตัวอยู่ลึกในป่า นางมองตามเส้นทางดินที่คดเคี้ยวพร้อมกุมห่อสมุนไพรแห้งไว้แน่น การได้สมุนไพรจำนวนมากในวันนี้เป็นเป้าหมายสำคัญในวันนี้ อย่างน้อยก็ต้องได้มากกว่าเมื่อวาน</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">เมื่อแม่นางหนานในชุดผ้าฝ้ายอ่อนยอบกายคารวะ ซูเหยาก็คลายรอยยิ้มอย่างใจจริง </font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“สวัสดีเจ้าค่ะแม่นางหนานวันนี้อากาศดีนะเจ้าคะ” </font>นางกล่าวทักทาย</font></div><div><font face="Kanit" size="3"> </font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“ข้าเตรียมผงสมุนไพรพิเศษมาด้วยบรรจุในถุงหนังเล็ก หากเราเจอปีศาจหนูหรือสัตว์ร้ายอื่น ๆ เข้าจะเป่าผงนี้เข้าตามันช่วยถ่วงเวลาให้ท่านนะเจ้าคะ น่าจะพอช่วยได้บ้าง”</font> ซูเหยากล่าวอย่างมั่นใจในสรรพคุณของโอสถที่ตนปรุง</font></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“นั่นสิเจ้าคะ”</font> ซูเหยากล่าวพลางก้าวเดินอย่างระมัดระวังเข้าไปในปากอุโมงค์เหมืองแร่ที่มืดครึ้ม ลึกลงไปในความเงียบสงบของป่า แม้ไม่ได้เข้าไปลึกนัก แต่อุโมงค์ที่ถูกทิ้งร้างไปชั่วคราวก็ทำให้เสียงฝีเท้าและเสียงพูดของพวกนางสะท้อนกลับมาเป็นจังหวะเนิบนาบ </font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#006400" face="Kanit" size="3">“ข้าเองก็รู้สึกว่าช่วงนี้เราได้พบกันบ่อยจริง ๆ เจ้าค่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">นางหยุดก้าวเล็กน้อยเพื่อให้ดวงตาปรับเข้ากับความมืดสลัวที่เต็มไปด้วยกลิ่นไอของดินและแร่ </font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“ข้าดีใจยิ่งกว่าท่านเสียอีกที่เจ้าค่ะ” </font>ซูเหยาสารภาพด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะเดินเคียงข้างแม่นางหนานต่อไปตามทางเดินที่เป็นหินขรุขระ <font color="#006400">“นับตั้งแต่ข้าย้ายมาอยู่ที่ฉางอัน ข้าก็ทุ่มเทให้กับการปรุงโอสถและการรักษาคนไข้เสียจนไม่มีเวลาออกไปพบปะผู้คนเลย ที่นี่ไม่มีใครที่ข้าจะสามารถเรียกได้ว่าเป็นสหายที่สนิทสนมได้เลยจริง ๆ”</font></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">นางเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยมองเพดานอุโมงค์ที่มืดมิด <font color="#006400">“ในแต่ละวันก็มีเพียงการพูดคุยกับคนไข้ที่มาขอความช่วยเหลือเท่านั้น ที่พอจะช่วยให้ข้าคลายความเหงาลงไปได้บ้าง การที่ได้พูดคุยอย่างเปิดใจและเป็นกันเองกับท่านเช่นนี้...ทำให้ข้ารู้สึกดีมากจริง ๆ เจ้าค้ะ” </font>ซูเหยากล่าวปิดท้ายพร้อมรอยยิ้มที่ไม่ได้เกิดจากการฝืน แต่มาจากใจจริงที่รู้สึกขอบคุณในมิตรภาพอันเรียบง่ายที่ก่อตัวขึ้น</font></div></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3"><br></font></b></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“จริงหรือเจ้าคะ?” </font>ซูเหยาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงความสนใจอย่างชัดเจน พลางนึกภาพตามที่แม่นางหนานบรรยาย สหายที่ดีงามและใจดีย่อมเป็นบุญของคนรอบข้าง </font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“ฟังจากคำพูดของท่านแล้ว ข้าก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าสหายของท่านต้องเป็นสตรีที่ดีพร้อมอย่างยิ่ง โชคดีจริง ๆ ที่ท่านได้มีสหายเช่นนี้เจ้าค่ะ”</font> ซูเหยากล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างจริงใจ <font color="#006400">“ข้าเข้าใจดีว่าการมีมิตรสหายที่ดีนั้นเป็นพรที่หาได้ยากในโลกนี้”</font></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">นางกระชับห่อผ้าบรรในมืออีกครั้ง แล้วหันไปสบตากับหลินหยาที่ยิ้มกว้าง <font color="#006400">“ข้าต้องขอขอบใจท่านมากจริง ๆ เจ้าค่ะ ที่อุตส่าห์นึกถึงข้า”</font> นางกล่าวอย่างซาบซึ้งใจ “<font color="#006400">หากมีโอกาสที่เหมาะสม ข้าก็ยินดีที่จะได้พบกับแม่นางหรงเล่อตามที่ท่านเชื้อเชิญ เพื่อที่จะได้มีโอกาสสานสัมพันธ์กับบุคคลที่น่าชื่นชมเช่นนั้นบ้างเจ้าค่ะ”</font></font></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3"><b>@LinYa </b></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3">ซูเหยาถูกแรงผลักของแม่นางหนานจนเซถลา นางพุ่งไปด้านหลังตามสัญชาตญาณจนแผ่นหลังปะทะกับผนังหินชื้น หมอหญิหลบเข้าสู่เงามืดของร่องหินอย่างรวดเร็ว พยายามหายใจให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้เสียงใดเล็ดรอด ขณะที่นางก้มต่ำหลบอยู่ สายตาอันเฉียบคมก็เหลือบไปเห็นสมุนไพรกำลังงอกงามในรอยแยกของหินก้อนใหญ่ นางยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็วปานวายุ คว้าเอาใบและลำต้นมาเก็บใส่ตะกร้าไว้อย่างเงียบเชียบราวกับกลัวว่าแม้แต่สายลมก็จะรับรู้ถึงการกระทำอันเร่งรีบและฉวยโอกาสของนาง</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">นางก้มต่ำลงอย่างเงียบกริบ มืออีกข้างหนึ่งกำถุงหนังบรรจุผงสมุนไพรพิเศษไว้แน่น พร้อมฟังเสียงข่วนหินที่ดัง ครืด ครืด และเสียงแหลมที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ซูเหยาสอดส่ายสายตาไปยังเงามืดที่กำลังคลืบคลานเข้าหาแม่นางหนาน รอคอยจังหวะที่เหมาะสมที่สุดเพื่อเข้าช่วยเหลือสหายอย่างมีประสิทธิภาพที่สุด</font></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3">ซูเหยาหดกายอยู่แนบชิดกำแพงหินเย็นเฉียบเบื้องหลัง พยายามเก็บซ่อนลมหายใจเอาไว้ แต่ดวงตาของนางกลับเบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึง นางมองภาพแม่นางหนานที่ใช้ขลุ่ยอันเดียวปะทะกับพลทหารหนูถึงห้าตัวอย่างไม่หวั่นไหว การโจมตีแต่ละครั้งรุนแรงและแม่นยำจนน่าตกใจ ยิ่งเมื่อเห็นหัวของปีศาจตัวแรกหมุนคว้างและเสียงกะโหลกของตัวที่สองแตกดัง แคร๊ก! นางก็ตระหนักว่าสหายผู้นี้มิใช่สตรีธรรมดาเลยแม้แต่น้อย</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">ทว่าปีศาจที่เหลืออีกสามตัวยังคงเป็นภัยคุกคามที่ไม่อาจประมาทได้ พวกมันกรูเข้าโจมตีพร้อมกันตามสัญชาตญาณสัตว์ป่า ถึงแม้แม่นางหนานจะกำลังรับมืออย่างองอาจ แต่การปะทะด้วยอาวุธที่หลากหลายพร้อมกันย่อมทำให้นางเสียเปรียบ ซูเหยารู้ดีว่านี่คือจังหวะที่จะต้องเข้าช่วยเหลือแล้ว</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">หมอหญิงไม่รอช้า นางรีบดึงถุงหนังเล็กที่บรรจุผงสมุนไพรพิเศษออกจากสาบเสื้อ พลางรีบคลายปากถุงออกด้วยมือที่มั่นคงและรวดเร็ว นางตั้งจิตอธิษฐานต่อเทพเจ้าแห่งโอสถ แล้วสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะ เป่าผงสีเทาปนเขียวที่มีกลิ่นฉุนรุนแรงออกไปอย่างสุดแรงเกิด</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">มวลผงฝุ่นขนาดเล็กฟุ้งกระจายออกไปดุจละอองหมอกในอุโมงค์ที่แสงสลัวส่องถึงพอดี มันพุ่งเข้าปะทะดวงตาแดงก่ำของปีศาจหนูทั้งสามที่กำลังพุ่งเข้าประชิดตัวแม่นางหนานในระยะประชิดทันที</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">เสียงแหลมกรีดร้องที่เคยดุดันแปรเปลี่ยนเป็นเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน ปีศาจหนูทั้งสามหยุดชะงักและใช้เกราะสนิมที่มือขึ้นปิดบังดวงตาที่กำลังแสบร้อนและน้ำตาไหลอาบใบหน้า เงามืดของพวกมันเริ่มสั่นไหวและสับสน ซูเหยาได้สร้างช่องว่างแห่งความล่าช้าขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">ในขณะที่แม่นางหนานกำลังใช้ขลุ่ยฟาดซ้ำเข้าใส่ปีศาจที่กำลังตาบอดอย่างรวดเร็ว ซูเหยาก็ฉวยโอกาสทองนี้ทันที นางก้มตัวลงต่ำอย่างรวดเร็วราวกับนกที่โฉบลงจับเหยื่อ พลางยื่นมือไปฉกฉวยเอาสมุนไพรที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ก้อนหินแตกอีกก้อนหนึ่งซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว นี่คือสมุนไพรช่วยห้ามเลือดที่ล้ำค่าอีกชนิดหนึ่งที่นางกำลังตามหามานาน นางบรรจุช่อดอกไม้สีเข้มนั้นไว้ในตะกร้า ก่อนจะกลับมายืนประจันหน้ากับปีศาจหนูอีกครั้ง เพื่อเตรียมพร้อมรับมือกับการต่อสู้ที่อาจจะตามมาโดยไม่รอช้า</font></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3">ซูเหยาคลี่ยิ้มออกอย่างโล่งอกและเต็มไปด้วยความชื่นชม ขณะที่นางเห็นแม่นางหนานจัดการปีศาจหนูทั้งหมดลงได้อย่างรวดเร็วและเด็ดขาด เพียงแค่ขลุ่ยอันเดียวก็สามารถโค่นพลทหารหนูติดอาวุธห้าตัวลงได้อย่างราบคาบ ท่าทางที่เปี่ยมไปด้วยพลังและรอยยิ้มที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยของแม่นางหนานนั้น ช่างเป็นภาพที่น่าอัศจรรย์ยิ่งนัก</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">หมอหญิงเดินออกมาจากเงามืดของร่องหินอย่างสง่างาม นางไม่แสดงอาการตกใจหรือหวาดกลัวแม้แต่น้อย (พยายามไม่กลัวแต่จริง ๆ ตกใจแทบแย่)</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“เจ้าจัดการได้รวดเร็วยิ่งกว่าที่ข้าคาดการณ์ไว้เสียอีกเจ้าค่ะ”</font> ซูเหยากล่าวตอบด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลและจริงใจ</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">นางเดินเข้าไปใกล้แม่นางหนานที่กำลังหอบหายใจเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน</font></div><div><font color="#006400" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“ส่วนเรื่องสมุนไพรนั้น... ข้าก็ถือโอกาสในระหว่างที่ท่านกำลังต่อสู้เก็บมาได้บ้างแล้วเจ้าค่ะ” </font>ซูเหยากล่าว พลางยกตะกร้าให้ดู <font color="#006400">“ได้มากกว่าเมื่อวานด้วยเจ้าค่ะ ต้องขอบคุณที่ช่วยถ่วงเวลาให้ข้าได้เก็บของล้ำค่าเหล่านี้นะเจ้าคะ”</font></font></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“ว่ะ... วิน?”</font> ซูเหยาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แววตาที่ฉายความสงบเป็นนิจยามนี้กลับเผยความฉงนงงงวยออกมาอย่างชัดเจน นางพยายามทวนคำที่ได้ยินจากปากของแม่นางหนานที่เพิ่งเอ่ยถึงคำที่ฟังดูแปลกประหลาดราวกับเป็นภาษาของชนเผ่าเร่ร่อนที่อยู่ห่างไกลจากกำแพงเมือง นางครุ่นคิดอย่างหนัก</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">คำว่า ‘วิน’ นั้น มิได้มีความหมายอยู่ในตำราแพทย์เล่มใดเลยที่นางเคยอ่าน แต่เมื่อเห็นรอยยิ้มที่สดใสและท่าทางที่ไม่ถือสาใด ๆ ของแม่นางหนาน ที่กำลังก้มลงเก็บขลุ่ยที่ใช้ฟาดปีศาจหนูเมื่อครู่อย่างไม่ยี่หระ ซูเหยาก็เลือกที่จะไม่ไต่ถามถึงความหมายของคำแปลกประหลาดนั้นในทันที</font></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3">นางเพียงแต่คลี่ยิ้มตอบรับอย่างอ่อนโยน พร้อมกับก้าวเดินนำไปสู่ทางออกของเหมืองแร่จื่อถงซานที่ตอนนี้เต็มไปด้วยแสงแดดจ้า</font></div><div><font color="#006400" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“แม่นางหนานเป็นคนมีอารมณ์ขันและมีคำพูดที่น่าสนใจอยู่เสมอจริง ๆ นะเจ้าคะ”</font> นางกล่าวออกมาเบา ๆ แทนการถามถึงความหมายของคำนั้น</font></div></div><div><font face="Kanit" size="3"><br></font></div><div><b><font color="#9932cc" face="Kanit" size="3">@LinYa </font></b></div><div><br></div><div style="text-align: center;"><b style="color: rgb(85, 107, 47); font-family: Kanit; font-size: x-large;"><img width="500" _height="50" src="https://img2.pic.in.th/pic/111953632.gif" border="0" alt="" style="border: 0px; vertical-align: middle;"></b></div><div style="text-align: center;"><b style=""><font face="Kanit" size="4" style="" color="#ff0000">หลักฐานการต่อสู้ (ชี้ไปที่รูปด้านบนของหลินหยา)</font></b></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>เลื่อนขั้นจาก หมอผู้มากฝีมือ (ม่วง) เป็น หมอพเนจร (ทอง)</b></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b><u>เงื่อนไขพัฒนาคลาส:</u></b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>Level 50 เป็นต้นไป</b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>สเตตัส VIT 70 ขึ้นไป</b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>สเตตัส INT 40 ขึ้นไป</b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>อัปเกรด หมอผู้มากฝีมือ ถึงระดับ 20 (ใช้หินอัปเกรด)</b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>มีโรลเพลย์รักษาผู้เล่น 3 โรลเพลย์ <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=68&pid=2958">1</a> | <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=68&pid=2967">2</a> | <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=68&pid=2987">3</a></b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>มีโรลเพลย์เคยรักษาชาวบ้าน 6 โรลเพลย์ <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=68&pid=2953">1 </a>| <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=87&pid=3187">2</a> | <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=195&pid=3244">3</a> | <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=195&pid=3261">4</a> | <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=195&pid=3293">5 </a>| <a href="https://han.mooorp.com/forum.php?mod=redirect&goto=findpost&ptid=87&pid=3350">6</a><br></b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b><br></b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b><u>คุณสมบัติพิเศษจำเพาะ</u></b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>อัปเกรดสกิลพิเศษติดตัว: จะมีโอกาสได้สมุนไพรล้ำค่า โสมร้อยปี และ บัวหิมะ ขึ้นอีก 1 ตัวแปร</b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>ได้รับภูตวิญญาณ [ภูตเบญจพิษ] </b></font></div><div><font color="#ff0000" size="4" face="Kanit"><b>ปล.ขอภูตสายไฝ้ว์ได้มั้ย หมอสู้เองไม่เป็น</b></font></div><div><br></div><div><br></div><div><br></div></div><div style="text-align: center;">@Watcher </div>