เว็บบอร์ด › โรงเตี๊ยมชางลั่งถิง › [โรงเตี้ยมชางลั่งถิง] โถงกลาง

Ximenqing โพสต์ 2024-7-21 12:48:37

"เถ้าแก่ขอรับ วันนี้ผมขอทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟนะขอรับ พอดีข้าได้เนื้อมา อยากลองทำอาหารด้วย" โจวจินกล่าวทักทายพนักงานที่โรงเตี๊ยมและเถ้าแก่


เถ้าแก่ยิ้มไม่พูดอะไร ชี้ไปที่ป้ายประกาศ


โจวจินพยักหน้าหงึกๆก่อนที่จะวิ่งไปใส่ผ้ากันเปลี่ยนและเข้าครัวไปทำอาหาร


เริ่มจากวันนี้มีการสั่งปลาสามรส เคาหยก และอื่นๆอีกมากมาย


เวลาผ่านไปเข้าสู่ช่วงเวลาพัก โจวจินใช้ครัวของร้านทำอาหารสูตรที่เขาได้ยินมาไก่ขอทาน สำเร็จไป 2 หน่วย


'ข้านี่รสมือดีเหมือนกันนะเนี่ย' โจวจินคิดในใจ


หลังจากหมดช่วงทำอาหารโจวจินก็ออกมาเป็นเด็กเสิร์ฟ


"อ่ะ สวัสดีครับพี่พี่หมาน" โจวจินเห็นคนรู้จักจึงทักทาย


"เจ้านี่ทำหลายอย่างนะ วันนั้นแนะนำคน วันนี้มาเป็นเด็กเสิร์ฟ ข้าเอาอาหารเซ็ทหรู 1 จัดมาด่วนๆ" พี่หมานกล่าวทักทายพลางโบกมือ


"อะไรที่ทำแล้วได้เงินข้าก็ทำแหละขอรับ ฮ่ะฮะ" โจวจินจ่ายออเดอร์ไปที่ห้องครัว


"อ่ะ จอมยุทธ์หญิงเว่ย ท่านก็มาด้วยรึ วันนี้จะทานอะไรดีขอรับ" โจวจินเดินไปอีกโต๊ะนึงก็เจอแม่นางเว่ยนั่งรอสั่งอาหารอยู่


"เซ็ทอาหารธรรมดานึง เจ้าไปต้องเรียกข้าว่าจอมยุทธ์เว่ยทุกคำก็ได้นะ" นางสั่งอาหารและกล่าวกับโจวจิน


โจวจินใช้เวลาทำอาหารและงานซักพักนึงก่อนที่จะเดินมาเสิร์ฟ


"พี่หมานนี่ขอรับชุดอาหารสุดหรู" โจวจินเสิร์ฟอาหาร


"ขอบใจเจ้ามาก" พี่หมานรับอาหารแล้วก็รับประทานอย่างเงียบๆ


"แม่นางเว่ยนี่อาหารขอรับ อันนี้เมนูที่ข้าทำเองพิเศษสำหรับการช่วยชีวิตข้าในวันนั้น โจวจินเสิร์ฟไก่ขอทาน (อาหารเกรดส้ม +อาหาปรุง)


"ขอบใจเจ้ามาก" แม่นางเว่ยรับอาหารและจานพิเศษของโจวจินก่อนที่จะรับประทานด้วยความอร่อย

--------------------------------------------------------------------------
หลังจากที่โจวจินทำงานเสร็จเขาก็เดินไปที่โรงเตี๊ยมยุทธภพ


"แม่นางขอรับ ตอนนี้ภารกิจ คุ้มกันสินค้าเปาเปียว ยังสามารถทำได้ไหมขอรับ" โจวจินกล่าวถาม


"รับได้เจ้าค่ะ หลังจากท่านชายรับภารกิจ โปรดไปรายงานตัวที่สำนักคุ้มกันอินทรีด้วยนะเจ้าค่ะ" แน่นา่งที่โรงเตี๊ยมรับป้ายประจำตัวโจวจินมาลงภารกิจให้ก่อนที่จะส่งคืนและบอกให้ชายหนุ่มไปรายงานตัว



"เข้าใจแล้วขอรับ" โจวจินรับป้ายคืนก่อนที่จะเดินทางไปยังสำนักคุ้มกันอินทรี
---------------------------------
-ค่าจ้าง: 200 อีแปะ - 15 EXP พาร์ทไทม์


เว่ย จื่อฟู โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
เว่ย จื่อฟูหัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

เว่ย จื่อฟู มอบไก่ขอทาน อาหารปรุงเกรดสีส้ม +25+5



ตงฟาง ซั่วโรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
ตงฟาง ซั่ว หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

-รับภารกิจ คุ้มกันสินค้าเปาเปียว

Longyue โพสต์ 2024-7-23 13:48:34

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Longyue เมื่อ 2024-7-23 13:53 <br /><br /><div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
<br><br>
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
<br><br>
<center><font face="Sriracha" color=“red”><font size="1"><strong>
ยังไม่มีเงินเปิดห้องพัก ขอเปิดทิพย์ไปก่อนนะฮับ<br>
โพสต์นี้จุดประสงค์หลักๆ คือสคิปเวลาให้ทันคนอื่นๆ ค่ะ ฮรุก @Admin
</strong></font></font></center>
<br>
<br>
<font face="Ma Shan Zheng"><font size="10">
<center>
<b>
CHAPTER 11
</b>
</center>
</font></font>
</center>
<br>
<br>
<div align="left"><font face="Chakra Petch"><font size="3">
<p style="text-indent: 2.5em;">
เดินทางบนหลังม้ามาเนิ่นนานในที่สุดหลงเยวี่ยก็มาถึงโรงเตี๊ยมชางลั่งถิง ใบหน้าโดดเด่นสะดุดตาเวลานี้มีร่องรอยของความเหนื่อยอ่อน สีหน้าแทบจะไร้เลือดฝาดไปหมดแล้ว คาดไม่ถึงว่าพอเห็นหน้า<b>จือซิน</b>ความกังวลใจจะมลายหายไปหมด ร่างแบบบางในอาภรณ์พร่ำพิรุณโงนเงนก่อนจะตกจากหลังมา เคราะห์ดีที่จือซินมารับไว้ได้ทัน
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="orange">“เจอโจรป่าระหว่างเดินเที่ยวเท่านั้น…ประลองไม่กี่กระบวนท่าโชคดีที่ข้าหนีมาได้”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        หญิงสาวกระซิบบ่าวรับใช้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="orange">“อาการไม่ร้ายแรงมาก”</font> จือซินพยักหน้า พลางเรียกคนงานในร้านไปช่วยจัดเตรียมห้องพักอีกที หลงเยวี่ยจึงถือโอกาสมอบกระดาษภารกิจที่นางทำสำเร็จให้คนงาน นำไปขึ้นเงินให้นางด้วย ก่อนจะพาร่างที่ขาเป็นเหน็บชาจากการนั่งม้านานไปที่ชั้นบนของโรงเตี๊ยม
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        คราวประตูห้องพักถูกปิดลง จือซินมีสีหน้าวิตกกังวล <font color="purple">“บ่าวให้คนไปเรียกท่านหมอแล้ว สกุลตวนมู่เคยมีบุญคุณกับท่านหมอแซ่กัวที่เปิดร้านในฉางอัน อีกประมาณหนึ่งเค่อก็จะมาถึงแล้าเจ้าค่ะ”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="orange">“ดี—”</font> หลงเยวี่ยโบกมือ <font color="orange">“เจ้าช่วยข้าเปลี่ยนชุดก่อน หากใครมาเห็นเข้าจะดูไม่งาม”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        ไม่นานคนงานของโรงเตี๊ยมก็ถืออ่างน้ำกับผ้าสะอาดเข้ามา จือซินปรนนิบัติอาบน้ำล้างตัวให้นางยังไม่ทันเสร็จ หมอผู้แซ่กัวก็มารอที่หน้าประตูพร้อมกับเด็กรับใช้สตรีแล้ว หมอผู้นี้อดีตเคยเป็นหมอหลวงที่แตะต้องงานอันเป็นความลับ แล้วปลดเกษียณตนเองออกมาเพื่อความสบายใจในบั้นปลาย หากไม่เพราะว่าใช้ชื่อเสียงของ ‘ตวนมู่เจี้ยนเต๋อ’ บีบบังคับให้ออกมารับใช้นาง ก็คงลากตัวคนผู้นี้้ออกมาไม่ได้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="orange">“ท่านหมอผู้แซ่กัว—”</font> หลงเยวี่ยเอ่ยออกมาจากในม่านแพรขาวบางอันงดงาม โครงหน้าของนางพร่าเลือนไม่ชัดเจน หากแต่เป็นการพบกันที่เหมาะสมแล้วระหว่างหญิงฝ่ายในและบุรุษอื่น <font color="orange">“อาการเจ็บป่วยของข้าอยู่ภายใต้ร่มผ้า คงจะไม่สะดวกให้ท่านหมอดูแลทำแผลให้เป็นการส่วนตัว—”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        หมอผู้แซ่กัวเวลานี้ยื่นห่างจากม่านบางราวๆ หนึ่งจั้ง ก้มหน้าลงต่ำอย่างเช่นที่เคยปฏิบัติต่อนางสนมในวัง เอ่ยคำว่า <font color="blue">“ขอรับ”</font> ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนทว่าหนักแน่น
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="orange">“ได้ยินว่าท่านมีบุตรสาวนางหนึ่งที่ท่านสั่งสอนวิชาแพทย์ให้แก่นางด้วยตนเอง พานางมาด้วยกระมัง?”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="blue">“ขอรับ เพียงแต่เหยียนหยุนมีวิชาแพทย์เพียงผิวเผิน ยังรักษาคนไข้น้อยราย—-”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <font color="orange">“ข้าเพียงต้องการคนดูแลเป็นการชั่วคราวเท่านั้น”</font> หลงเยวี่ยคร้านจะครุ่นคิดให้มากความ จึงเอ่ยความคิดของตนเอง <font color="orange">“ท่านหมอกัว…รับใช้ในวังมาเนิ่นนานคงจะมีลูกศิษย์และคนของท่านอยู่มาก ท่านร่วมกับลูกสาว…อ้อ—น้องเหยียนหยุนดูแลอาการบาดเจ็บของข้าแล้ว เกรงว่าหากข้าเคลื่อนย้ายสถานที่รักษาร่างกายในช่วงนี้ร่างกายอาจจะกระทบกระเทือนจนเกิดผลกระทบร้ายแรง ช่วงสองสามวันนี้ควรให้ข้าพักที่โรงเตี๊ยมชางลั่งถิงก่อน รอฤกษ์งามเข้าวังอีกครั้งเมื่ออาการทรงตัวดีแล้ว—”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        ท่านหมอผู้นี้เจนจัดกับการทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แม้อาจได้รับผลกระทบจากข้อกล่าวหา <b>‘หลอกลวงเบื้องสูง’</b> ก็ทำเพียงก้มหน้าต่ำลง
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หลงเยวี่ยกังวลว่าจะรอบคอบไม่พอจึงกำชับจือซินไปอีกคำ <font color="orange">“เจ้านำราชโองการไปชี้แจงกับกูกูในวัง แจ้งว่าข้าถูกโจรดักปล้นระหว่างเดินทางมาที่เมืองหลวง เวลานี้พักรักษาบาดแผลอยู่ที่โรงเตี๊ยมชางลั่งถิง จัดคนจากในวังมาดูแลข้าตามสมควร จนกว่าจะเข้าวัง”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="purple">“เจ้าค่ะ”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หลงเยวี่ยผ่อนลมหายใจ ยังคงคิดว่าคำพูดของนางไม่น่าฟัง <font color="orange">“---เลือกถ้อยคำดีๆ พูดกับพวกนางด้วยล่ะ เงินที่จำต้องให้ก็ให้ไป”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="purple">“บ่าวจะปฏิบัติตาม”</font>
<br>
<center>
—----
</center>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>ส่งเควสคุ้มกันสอนค้าเปาเปียว</b>
<p style="text-indent: 2.5em;">
        <b>รางวัลงาน:</b> +100 พลังใจ, 20 ตำลึงทอง , +60 EXP และ +50 ค่าคุณธรรม
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>ได้รับ:</b> หม้อไฟเป่ยผิง 1 หม้อ<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
+20 ตบะฝึกฝน (จากการตีมอน ได้ไหม ได้เถอะ นู๋สู้สุดจัยแร้ว)
<br>
<br>
</font></font></font>

</div>
</div>
<br>
<br>

Ximenqing โพสต์ 2024-7-24 17:06:06

หลังจากที่โจวจินเจ็บหนักก็หลบไปพักผ่อนฟื้นฟูบาดเเผลได้ 3 วัน วันนี้อาการดีขึ้นเขาก็ออกมารับทำงานเบาๆที่โรงเตี๊ยมชางลั่งถิงอีกครั้ง

"เถ้าแก่ขอรับ ผมขอทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอย่างเดียวนะขอรับ ตอนนี้ข้าค่อนข้างบาดเจ็บแต่พอทำงานได้" โจวจินกล่าว


เถ้าแก่โบกมือรับแบบไม่ใส่ใจ โจวจินก็เริ่มงานทันที

โดยงานที่โจวจินทำนั้น เขาได้ใช้ความว่องไวของขาในการเดินสลับฟันปลาซ้ายขวา รับออเดอร์ ใช้มือถือใช้ได้ถนัดอยู่ข้างเดียวในการเสิร์ฟอาหารด้วยความว่องไว


วันนี้เขาทำงานแบบปกติชนทั่วไป ไม่มีอะไรเป็นพิเศษแต่...... เรื่องราวที่เขาได้จากการเป็นเด็กเสิร์ฟครั้งนี้นั่นพิเศษมาก เมืองนี้สมกับเป็นเมืองหลวง มีความบันเทิงในพระราชวังหลุดออกมาให้เขาฟังตลอดวัน


ไม่ว่าจะเป็น


งานชุมนุมปราชญ์ครานี้เป็นฝีมือฉางซานเซียนหวางอยู่เบื้องหลัง ลือกันว่า งานจัดขึ้นเพื่อหากบฎที่ปลายกฎตัวในรัชสมัยนี้ ยุคนี้ช่างอันตราย ต้องรีบแจ้งท่านพอให้ตุนเสบียงซะแล้ว


แก็งค์ขงจื๊อรวมหันปล่อยคราวลือ สตรีป่าเถื่อนบุกงานชุมนุมทำร้ายบัณฑิตไปมากมาย ผู้หญิงสมัยนี้แข็งแรงจังเลยนะ โจวจินฟังข่าวลือนี้ก็คิดถึงแม่นางเว่ย


หรือแม้กระทั่ง กลุ่มนางกำนัลที่กำลังถือพระกายาหารไปถวายไท่โฮว กลับเจอศพสตรีอยู่ในสระน้ำในพื้นที่วัง โห วังอันตรายขนาดนี้ บ้านเมืองจะอันตรายขนาดไหน โจวจินคิดตามไปอีก


นอกเหนือจากนั้นยังมีเรื่องบันเทิงอย่าง พระสนม 3 คนรุมตบ พระสนมคนนึง แต่สนมทั้ง 3 กับสภาพเละเป็นโจ๊ก โจวจินฟังข่าวนี้ก็นิ่งพลางคิดว่าผู้หญิงนั้นช่างน่ากลัว
อีกทั้ง นอกเหนือจากนั้น เหมือนพระสนมลู่ จะตกกระป๋องไปแล้ว ตอนนี้เป็นยุคสมัยของ เว่ยเจียเหม่ยเหริน ที่ดูจะเป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทเป็นพิเศษ ไปทำเรื่องลับๆกันสองต่อสองด้วย

แน่นอน ด้วยความที่เป็นคนโปรด สัปดาห์นี้ ฝ่าบาททรงพลิกป้ายเรียก เว่ยเจียเหม่ยเหริน ปรณนิบัติ อีก 1 ครั้ง!

อีกครั้งที่ ข่าวเป็นของ เว่ยเจียเหม่ยเหริน อีกครั้ง เป็นพระสนมคนแรกในชีวิตของฝ่าบาททีถูกเลื่อนขั้นเป็นเจียยวี่คนแรกของวังหลวง


ึครั้งนี้แม้โจวจินจะบาดเจ็บหนัก แต่งานที่เขาทำนั้นไม่หนัก ข่าวลือที่เขาได้ฟังนั้นก็ช่างจุใจและสนุกเสียนี่กระไร


--------------------------------------------
ค่าจ้าง: 200 อีแปะ - 15 EXP

+5 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลืองานชุมนุมปราช+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ แก๊งค์ขงจื๊อ

+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เจอศพในวัง
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ พระสนม 3 vs 1+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เว่ยเจียเหม่ยเหริน เป็นคนโปรด+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ เว่ยเจียเหม่ยเหริน นอกจากเป็นคนโปรดแล้วนั้นยังถูกพลิกป้ายติดๆกัน หรือนี่จะเป็นสัญลักษณ์ของผู้ถูกเลือกกัน!
+15 EXP สำหรับ ผู้ฟังข่าวลือ เว่ยเจียเหม่ยเหริน เป็นพระสนมคนแรกในชีวิตของฝ่าบาททีถูกเลื่อนขั้นเป็นเจียยวี่คนแรกของวังหลวง
(ค่า EXP ทำงาน 15 + ค่า EXP ข่าวลือ 5+15+15+15+15+15+15 = 110 EXP)@Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอย เพิ่มโอกาสพบเจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจครับ

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-7-25 23:57:40

<style>
        #Hua01 {
          border: 0px solid;
    border-radius: 10px;
    background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
        #Hua02 {
          border: 0px solid;
          width: 75%;
    box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
    background-color : #262341;}
#Hua03 {
          border: 0px solid;
          padding: 0px 50px;
          width: 75%;}
#Hua04 {
          border: 0px solid;
          padding: 30px;
          width: 300px;
          box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
              background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}

</style>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&amp;display=swap" rel="stylesheet">


<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url(&quot;https://i.imgur.com/CvdPuBr.png&quot;); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #000000 5px 5px 10px"><font size="6"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่ยี่สิบห้า ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ กลางยามอู่ (12.00 น.)</font></span></b><br><br>
<div style="margin-top: -300px; ">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
               background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
    <div align="left" style=""><font color="#ffffff">

     </font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);"> หากออกมา</font><font color="#ffffff">เปิดหูเปิดตารับข่าวสารมากมายมีหรือจะไม่มีสถานที่ที่มีนามว่า โรงเตี๊ยมชางลั่งถิง อยู่ในความคิดคำนึงสตรีในอาภรณ์เช่นคุณหนูราวกับย้อนกาลเวลากลับไปยามที่นางยังไม่กลายเป็นพระสนมในวังก็ไม่ปานเดินเท้าก้าวเข้ามาภายในโรงเตี๊ยมอันยิ่งใหญ่แห่งฉางอัน นางจำได้ดีว่าที่แห่งนี้มีขาประจำด้านการเล่าข่าวสารสนทนาอย่างออกรส แม้นว่าข่าวจริง ๆ จะมีเพียงราวสี่ในสิบส่วนก็ตาม
</font><br><br><font color="#ffffff">
   เว่ยเจียเหลียนฮวาเดินไปเปิดโต๊ะสักโต๊ะอันเป็นโต๊ะประจำของนางเองสมัยก่อนเอ่ยบอกแก่เสี่ยวเอ้อร์ถึงเมนูประจำอย่างกุ้ยฮวาพร้อมชาไป๋หาวอิ๋นเจินมาอย่างละชุดก่อนจะเอนหลังหลับตาลงตั้งใจจดจ่อกับเสียงพูดคุยเสียมากกว่าสิ่งใด
</font><br><br><font color="#ffffff">
   </font><i style="color: rgb(255, 255, 255);">ให้เหมือนกับตอนที่นางตัดการรับรู้การได้ยินยามอ่านม้วนตำรา…
</i><br><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#ff00ff"> “พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้ในวังหลวงน่ะมีแต่ชื่อของ เว่ยเจียเหม่ยเหริน ว่ากันว่าได้ถวายตัวสองสัปดาห์รวดไม่พอก่อนหน้านี้ไม่นานก็เพิ่งถูกฝ่าบาทเรียกตามเส็จประพาสส่วนพระองค์เห็นว่ามีคนมองเห็นจำได้ว่าทั้งสองควบอาชาตัวเดียวกันตอนขี่ผ่านเส้นถนนเมืองฉางอันด้วย”
</font><br><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#00ff00"> “แหม นึกว่าแต่กระไร พวกเจ้าตกข่าวแล้ว มิใช่ เว่ยเจียเหม่ยเหรินเป็น เว่ยเจียเจี๋ยยวี๋ต่างหาก นางได้รับการแต่งตั้งเป็นเจี๋ยยวี๋คนแรกของฝ่าบาทเลยเชียวแถมยังมีตำหนักของตนเองอีกต่างหาก !!!”
</font><br><br><font color="#ffffff">
   ได้ยลยินเช่นนี้จากที่ตั้งใจสดับฟังก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที นึกขอบคุณตนเองหนัก ๆ ภายในใจที่สวมหมวกไผ่ผ้าไหมโปร่งคลุมใบหน้าไว้ มิเช่นนั้นบุคคลพวกนี้คงได้เห็นใบหน้าสตรีเจ้าของข่าวลืมเด็ดดวงมานั่งฟังไปขมวดคิ้วไปกระมัง
</font><br><br><font color="#ffffff">
  </font><i style=""><font color="#48d1cc"> ข้ามิได้ออกนอกวังมาฟังกระไรพวกนี้เสียงหน่อย—
</font></i><br><br><font color="#ffffff">
   แม้นหงุดหงิดเพียงใด ทว่าเมื่อต้องการข่าวสารก็ต้องทนฟังไปให้จบ ไม่แน่อาจมีข่าวอื่นตามมาแถมการได้มานั่งฟังเช่นนี้ก็ทำให้ได้ทราบว่าข่าวของนางมาไกลถึงเพียงใดมือบางยกขึ้นมานวดขมับไประหว่างนั่งฟังเชียว
</font><br><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#ff00ff"> “เออ ๆ เห็นว่ามีสตรีนัดพบกับบุรุษที่ตำหนักของไท่โฮ่วพวกเจ้าว่าผู้ใดกันข้าว่าคงสาวใช้สักคน”
</font><br><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#9932cc"> “หรือไม่ก็…อาจจะเป็นลู่เหม่ยเหรินที่ถูกกักตัวในนั้นแอบมาพบบุรุษสักผู้ก็ได้ก็โดนฉวยความโปรดปรานจากฝ่าบาทไปแล้วนี่นา”
</font><br><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#00ff00"> “หวาย ๆๆๆ เจ้านี่ก็กระไร เช่นนี้แล้วคงฉาวโฉ่มิใช่น้อย”
</font><br><br><font color="#ffffff">
   </font><font color="#9932cc">“ล่าสุดก็คงเป็นพระสนมตวนมู่เหม่ยเหรินที่เพิ่งจะเข้าวังไปเห็นว่าตระกูลแสวงอำนาจมิใช่น้อยเจ้าว่าที่นางเข้าวังคงมิได้ซ่องสุมอำนาจก่อกบฎหรอกกระมัง”
<br></font><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#ff00ff"> “ชู่!!! อย่าเอ่ยดังไป ประเดี๋ยวก็โดนกุดหัวออกจากบ่ามันทั้งโต๊ะหรอก”
</font><br><br><font color="#ffffff">
   นี่นางออกจากวังเพื่อมาฟังเรื่องในวังหรือไร…
</font><br><br><font color="#ffffff">
   </font><font color="#00ff00">“พักเรื่องในวังเสียก่อน พวกเจ้าได้ยินหรือไม่ เห็นว่าช่วงนี้มีท่านจอมยุทธอาภรณ์ขาวรูปงามออกปราบปีศาจ สาวน้อยใหญ่ใจเต้นมิใช่น้อย… ข้าเอ่ยให้ที่บ้านไปสู่ขอเขาดีไหม ?”
</font><br><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#9932cc"> “แล้วไหนที่เจ้าเอ่ยว่าจะมั่นคงในรักต่อฉางซานเซียนหวางเล่า”
</font><br><br><font color="#ffffff">
 </font><font color="#00ff00">  “ก็คนนั้นฟูจวิน คนนี้เป็นอนุชายอย่างไรเล่า”
<br></font><br><font color="#ffffff">
  </font><font color="#ff00ff"> “เอ่ยแต่ละอย่าง งามหน้าจริงแท้”
</font><br><br><font color="#ffffff">
   เสียงขบขันลอยออกมาจากสนทนาออกรสของเหล่าสตรีโสดทั้งหลายมารวมหัวซุบซิบข่าวคราวทั่วฉางอันเว่ยเจียเหลียนฮวาผู้เป็นหนึ่งในสตรีในข่าวลือก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนหายใจนางใช้เวลาต่อจากนี้ในการหยิบม้วนตำราที่พกติดกายมาอ่าน จิบชา ทานขนมกุ้ยฮวาไปพลาง ๆ



</font></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>


<br><br>
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ “ดูเหมือนว่าข่าวการพลิกป้ายคัดเลือกสนมเวรปรนนิบัติหวงตี้จะแพร่หลายออกสู่ฉางอันภายในคืนเดียว เป็นเรื่องที่น่าแปลกประหลาดนัก อีกทั้งเรื่องก่อนหน้านี้ที่ฝ่าบาทผคองเว่ยเจียเหม่ยเหรินมาส่งที่ตำหนัก แต่ฝ่าบาทดูเหนื่อย ๆ จากอะไรสักอย่างราวกับใช้แรงไปเยอะพอสมควร + สัปดาห์นี้การพลิกป้ายกลับเป็น เว่ยเจียเหม่ยเหรินอีกครั้ง!!! ”<br><br>
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือเช้าวันนี้มีข่าวลือแพร่สะพัดไปทั่วฉางอัน ร่ำลือกันว่าหวงตี้ทรงโปรดปรานเว่ยเจียเหม่ยเหรินเป็นพิเศษ ถึงขนาดเลื่อนขั้นเว่ยเจียเหม่ยเหรินเป็นเจียยวี่คนแรกของวังหลวง หรือเว่ยเจียเหม่ยเหรินจะเป็นคนที่จักรพรรดิเฝ้ารอตลอดหลายปีนับแต่ครองราชย์ !!!<br><br>
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ   นางกำนัลชั้นผู้น้อยในตำหนักเซวียนเต๋อตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อคืนนี้ ดูเหมือนนางจะเห็นเงาอะไรบางอย่างบริเวณเรือนฉางชุน แต่ด้วยฝนตกหนักฟ้ามืดสลัวทำให้มองไม่ชัดนัก แต่เงาร่างสูงใหญ่เหมือนผู้ชาย หรือลู่เหม่ยเหรินจะมีชู้นัดคนมากลางดึกกลางดื่นในคืนที่ฝนตกหนัก คิดว่าคงไม่มีใครเห็น !!<br><br>
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือเรื่องเล่าซุบซิบได้ยินว่าในเมืองมีจอมยุทธ์ชุดขาวผดุงตุณธรรม ปราบมารปีศาจ ช่วยเหลือผู้คุ้มกันสินค้าถึงสองคนต่อเนื่อง เขาช่างเต็มเปี่ยมด้วยความกล้าหาญจริง ๆ คุณหนูหลายบ้านต่างพูดถึงอยากได้เขาเป็นเขย บางทีเขาอาจจะเป็นหนึ่งในผู้ใช้ปราณที่หาได้ยากในยุทธจักร<br><br>
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ
ถูกเหม่ยเหรินบางคนจงใจปล่อยข่าวลือ กล่าวถึงสกุลตวนมู่ หลังเร่งสร้างผลงานจนทำกองทัพเสียหายย่อยยับต่อศัตรูสูญสิ้นอำนาจ ระเบียงเหอชีระส่ำระส่ายเกือบตกเป็นเมืองขึ้นของศัตรูแต่ทายาทสกุลตวนมู่กลับกำลังวางแผนจะทำทุกอย่างเพื่อแสวงหาอำนาจ แอบสมคบอดีตทหารเก่าสกุลตวนมู่ทำการบางอย่างเพื่อช่วยผลักดันตนเอง และคำพูดทายาทเหอชีอิงกง ตวนมู่หลงเยวี่ยที่เคยสนทนากับย่าของนางก็ถูกเปิดเผยปรากฎในตำราสารเวียนทั่วฉางอัน</div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">รวม +75 exp</div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><span id="kM0.2055471071741366">@<span id="kM0.9611195086183875">@Admin&nbsp;</span></span>&nbsp; &nbsp; &nbsp; &nbsp;<br><br>


เมื่อไหร่ผมจะได้เจอฟูจวินที่แท้จริงของดวงใจผมรักนะคะ หว่ออ้ายหนี่ ซารางเฮโย ฉางซานเซียนหวาง<br><br>

</div>

        </div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url(&quot;https://i.imgur.com/hr6FYuR.png&quot;); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>

        </div>
        </div>
</div></font></div>

Ximenqing โพสต์ 2024-7-27 11:26:01

โจวจินรู้สึกว่าเมือกปลานั้นค่อนข้างน่าสนใจ แต่เขาก็ไม่รู้่ว่าจะเอาไปทำอะไรดีเนื่องจากเขาไม่มีห้องให้วิจัยเขาตัดสินใจว่าจะบริจาคเมือกปลาบางส่วนให้สมาคมยุทธจักร


เขาเดินเขามาในโรงเตี๊ยม ชาง ข้ามไปทางสมาพันธ์ยุทธจักรไปที่เค้าเตอร์รับภารกิจ


"แม่นาง ตัวข้าตอนนี้ระดับเกินกว่าที่จะรับภารกิจปีศาจปลาแล้ว และยิ่งภารกิจคุ้มกันก็แบนข้า ข้านั้นล่าปีศาจปลาไว้มากมาย ขอบริจาคเมือกปลาให้ทางสมาพันธ์ เผื่อทางสมาพันธ์จำนำไปใช้ประโยชน์ได้นะขอรับ" โจวจินกล่าวกับแม่นางน้อย


"ได้" นางตอบสั้นๆ


"เมือกปลา จำนวน?" นางมองหน้าโจวจิน


"เมือกปลา 11 ชิ้น ขอรับ"โจวจินกล่าว กับของที่เอามาขายก็ยังไม่ได้ราคา โจวจินสามารถบริจาคให้ทางสมาคมเอาไปวิจัยดีกว่า

นางพยักหน้างึกๆ ก่อนรับป้านไม้จากโจวจินไป บันทึกการบริจาค

โจวจินหลังจากบริจาคเสร็จก็รีบเดินหางานต่อเพราะตอนนี้เขาจน!

Ximenqing โพสต์ 2024-7-28 17:02:02

หลังจากที่โจวจินออกตามหาคนที่ต้องการความช่วยเหลือไม่เจอ ชายหนุ่มตัดสินใจได้ว่าบางทีถ้าเอาจดหมายนี้มาส่งที่สมาคมจอมยุทธ์น่าจะดีกว่า จึงออกเดินทางกลับมาที่โรงเตี๊ยม และไปที่ ยุทธจักร



"แม่นางน้อยขอรับ ข้ามาขอแจ้งข่าวเกี่ยวกับปีศาจปลาที่บึงสุ่ยปี้ครับ" โจวจินกล่าวกับทางพนักงาน


"ขอเชิญที่ห้อง 1 คะ" พนักงานส่งป้ายห้องที่เกี่ยวกับการแจ้งข้อมูล


โจวจินเข้าไปที่ห้อง 1 และยื่นป้ายจอมยุทธ์เพื่อยืนยันตัวตน


"ระยะนี้ ทางปีศาจปลาที่บึง ค่อนข้างมีความแข็งแกร่งมากขึ้นขอรับ แถมเริ่มจัดกลุ่มกัน


โจวจิน สาธยาย ถึงปีศาจปลาที่ค่อนข้างมีฝีมือมากขึ้น Level 5 7 10 มีแม้กระทั่งแม่ทัพปีศาจปลานะขอรับ ถึงจะมีจอมยุทธ์ชุดขาวมากำจัดมันไปแล้วก็เถอะ


" โจวจินพักหายใจแล้วกล่าวต่อ


"อีกทั้งหลังจากการกำจัดปีศาจปลาในครั้งนี้ข้าได้พบกับจดหมายฉบับนี้ขอรับ หลังจากข้าได้รับจดหมายฉบับนี้ ข้าก็ตระเวนตามหาผู้ประสบภัยท่านนี้ซักพัก แต่ข้าก็เจอแต่หมันโถวนี้ " โจวจินหยิบหมันโถวที่เจอขึ้นมา พลางลองสังเกตุดูว่าจะมีข้อความอะไรที่หมันโถวไหม


"ก็ตามนั้นแหละขอรับ กลุ่มมนุษย์ปลานอกจากจะเหิมเกรม ก็ยังกร่างมาก ประชาชนทั่วๆไปไม่ใช่คู่มือของพวกมันเป็นแน่ ตัวข้ามาแจ้งข่าวเพื่อหวังให้ท่านยุทธจักรมมีแนวคิดเรื่องการกำจัดปีศาจ หรือไม่ก็จำกัดที่อยู่พวกมันขอรับ ขออภัยถ้าหากความคิดขอข้างนั้นยิ่งใหญ่เกินตัว แต่ตัวข้านั้นก็เป้นเพียงแค่พ่อค้า ถ้าเส้นทางสามารถสัญจรได้อย่างาสะดวกข้านั้นก็จะทำมาค้าขายได้ดียิ่งขึ้น" โจวจินกล่าวจนแล้วก็จิบชา


"เข้าใจแล้วค่ะ จะรับเรื่องไว้นะคะ" แม่นางน้อยกล่าวก่อนที่โจวจินจะตัดสินใจเดินออกจากโรงเตี๊ยมไปหาอย่างอื่นทำ


--------------------------------
สรุปสาระสำคัญ


แจ้งข่าวเรื่องปีศาจปลา
พลิกหมันโถวดูว่ามีข้อความ หรือ คำใบ้อะไรในหมันโถวที่เจอไหม


และ @Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอยขอรับ

Ximenqing โพสต์ 2024-7-28 20:24:08

โจวจินหลังจากกลับมาจากการล่าไก่ เขาก็ตัดสินใจได้ว่าควรทำยังไงต่อ


โจวจินเดินกลับไปทางสมาคมยุทธจักร


"แม่นางขอรับ ข้าอยากออกภารกิจ" โจวจินกล่าวกับเเม่นางหน้าเค้าเตอร์


"ได้เจ้าค่ะ กล่าวรายละเอียดไว้เลย" แม่นางยื่นกระดาษให้โจวจิน


"ท่านเขียนเองได้ใช่ไหมเจ้าค่ะ"แม่นางกล่าว


"ได้ขอรับ" โจวจินกล่าวและเขียน


ไขปริศนาจดหมายลับ


มีตัวอักษรอยู่ในหมั่นโถวทั้ง 5 ลูกเป็นการขอความช่วยเหลือจากเหล่าบุคคลที่อาจจะโดนมนุษย์ปลาจับตัวไป วอนผู้มีปัญญาทั้งหลาย
ที่คิดว่าตัวเองมีความสามารถมากพอ ถอดรหัสและอักษรที่อยู่ในหมั่นโถว ทั้ง 5 นี้แล้วเเจ้งข่าวกลับมาที่ข้า โจวจินเพื่อทำการช่วยเหลือพวกเขา




ถอดรหัสหมันโถวให้ได้ ภายใน 5 วัน



รางวัล เสี่ยวหลงเปา(อาหารขั้นพื้นฐานที่รสชาติไม่พื้นฐาน) , สุราไผ่เขียว (หมักจากไผ่ที่ปีศาจแพนด้าชื่นชอบ)(เกรดส้ม)

"รายละเอียดดังนี้ขอรับแม่นาง" โจวจินหลังจากเขียนใบประกาศคำร้องเสร็จเขาก็ยื่นกลับไปให้แม่นาง

"ภารกิจที่ไม่ให้เงิน และประโยคที่ค่อนข้างห้าว ท้าทายคนแบบนี้อาจจะไม่มีคนทำนะคะ แต่ยังไงข้าก็จะไปประกาศให้ ยังไงท่านโจวจิน ก็เป็นคนที่รับภารกิจอย่างขยัน และยังบริจาคหลายๆอย่างให้สมาคมนี่นา" แม่นางกล่าวรับคำและบอกโจวจินว่าจะทำให้แน่

โจวจินรู้สึกโล่งใจอย่างน้อยๆเขาก็ไม่นิ่งดูดายรอคนตาย เขาคิดเขาทำเท่าที่ทำได้แล้ว ถ้าคนที่ขอความช่วยเหลือยังมีบุญให้รอด ก็ขอให้มีคนมารับภารกิจนี้เถอะ

-------------------------------------

โจวจินประกาศภารกิจแปลภาษา

@Admin เปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอยด้วยครับผม


ตอนนี้ผมต้องส่งหมันโถว 5 ลูก สุราไผ่เขียว และ เสี่ยวหลงเปาให้แอดมินใช่ไหมครับ เป็นการส่งTopic quest และ รางวัลเควสไว้ ?

Ximenqing โพสต์ 2024-7-29 13:33:22

วันที่ 29 เดือน 07 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 14.00น




โจวจินเริ่มคิดว่าเขากลับมามีฝีมืออีกครั้ง เขาจึงกลับมาหางานที่เกี่ยวดับพ่อค้า เพื่อที่จะได้ดูทิศทาง การเคลื่อนไหวของสินค้าว่าจะนำอะไรมาค้าขายดี


เขาจึงเดินไปที่สมาพันธ์ยุทธจักร เพื่อที่จะรับภารกิจคุ้มกันอีกครั้ง


ชายหนุ่มเดินไปที่ป้ายประกาศ


คุ้มกับภารกิจสินค้าเปาเปียว (ไม่รับ โจวจิน)


ภารกิจคุ้มกันการเก็บเกี่ยวสินค้าของพ่อค้าที่เทอกเขาฉินหลิง ข้อควรระวัง โจรและปีศาจแพนด้าชุม!


ชายหนุ่มได้มองแล้วก็คิดว่า คุ้มกันที่นี่น่าจะเหมาะกับสไตล์เขา เขามีความเชี่ยวชาญ ในการล่าในป่าพอสมควรเขาน่าจะไหว


"สวัสดียามบ่ายแม่นาง ข้าโจวจินจอมยุทธ ระดับ 13 ขอรัะบภารกิจคุ้มกันพ่อค้าเก็บของป่าขอรับ" โจวจินยื่นแผ่นป้ายนประจำตัวและ ชี้ไปที่ประกาศรับภารกิจ


"ได้เจ้าค่ะ อย่าลืมไปรายงานตัวที่ประตูทางทิศใต้พบเจอนายจ้างด้วยนะเจ้าคะ" พนักงานต้อนรับที่เริ่มสนิทกับชายหนุ่มกล่าวอย่างเป็นกันเอง


โจวจินรับแผ่นป้ายกลับมาและพยักหน้างึกๆ ก่อนที่จะเดินต่อไปยังประตูทิศใต้

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-7-30 21:35:23

<style>
        #Hua01 {
          border: 0px solid;
    border-radius: 10px;
    background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
        #Hua02 {
          border: 0px solid;
          width: 75%;
    box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
    background-color : #262341;}
#Hua03 {
          border: 0px solid;
          padding: 0px 50px;
          width: 75%;}
#Hua04 {
          border: 0px solid;
          padding: 30px;
          width: 300px;
          box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
              background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}

</style>

<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&amp;display=swap" rel="stylesheet">


<div align="center">
<font face="Sarabun">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url(&quot;https://i.imgur.com/CvdPuBr.png&quot;); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="font-size: medium; margin-top: -300px; text-align: center;"><b style="">
<font color="#ffffff"><img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""></font><br>
<span style="text-shadow: rgb(0, 0, 0) 5px 5px 10px;"><font size="6" style="color: rgb(255, 255, 255);"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4" style=""><font color="#ffffff"> วันที่</font><font color="#48d1cc">สามสิบ</font><font color="#ffffff"> ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ กลางยามซื่อ (10.30 น.)</font></font></span></b><br><br>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px;">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
               background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
    <div align="left" style=""><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">

     </font><font size="5" style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255);"> ไม่ได้ตรง ๆ </font><font color="#ffffff" style="font-size: medium;"> ก็ต้องก้มใบหน้าลงกลับมาสวมหมวกไผ่ผ้าไหมโปร่งคลุมใบหน้าเช่นเดิม นางออกมาทางประตูเสวียนอู่เดินตรงมายังสถานที่เป้าหมายของนาง โรงเตี๊ยมอันที่ได้ยินข่าวว่ามีเรื่องน่าสนุกให้ทำในยามนี้
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
   </font><font color="#48d1cc" style="font-size: medium;">“ไหนเอ่ย ไหนเรื่องน่าสนุกหนา”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
   สตรีบางใต้อาภรณ์เช่นคุณหนูในห้องหอทั่วไป เรือนผมที่ปักปิ่นเหลียนฮวาครึ่งศีรษะห้อยระย้ากระทบกันส่งเทียงไพเราะ นางก้าวเดินเข้ามาภายในโรงเตี๊ยมอันเป็ฯสถานที่ที่นางมักจะได้ยินอะไรน่าสนใจและน่าใส่ใจอยู่เสมอ ๆ ดวงตาสีดำตัดสลับขาวสอดส่ายสายตาอยู่นานก็ไม่แน่ใจว่ามีป้ายประกาศที่ใดจึงเดินตรงไปถามเสี่ยวเอ้อร์ของโณงเตี๊ยมแห่งนี้
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  </font><font color="#48d1cc" style="font-size: medium;"> “ข้าขอเอ่ยถามสักหน่อยได้ยินว่ามีปริศนาหมั่นโถวให้ถอดรหัสลับให้ไข หากข้าสนใจเรื่องนี้แล้วต้องไปติดต่อที่ใดหรือ ? ”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  </font><font color="#c0c0c0" style="font-size: medium;"> “กู่เหนียงต้องการไขปริศนาหรือเจ้าคะ เช่นนั้นแล้วลองอ่านเนื้อความก่อนเถิด”</font></div><div align="left" style=""><font color="#c0c0c0" style="font-size: medium;"></font><font color="#c0c0c0" size="3"><br></font><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  

</font><div align="center" style="color: rgb(255, 255, 255);">
<font face="Charmonman" color="#000000" style="" size="4"><b style="">
<div id="Hua04" style="">
ไขปริศนาจดหมายลับ<br><br>มีตัวอักษรอยู่ในหมั่นโถวทั้ง 5 ลูกเป็นการขอความช่วยเหลือจากเหล่าบุคคลที่อาจจะโดนมนุษย์ปลาจับตัวไป<br><br>วอนผู้มีปัญญาทั้งหลาย

ที่คิดว่าตัวเองมีความสามารถมากพอ ถอดรหัสและอักษรที่อยู่ในหมั่นโถว ทั้ง 5 นี้แล้วเเจ้งข่าวกลับมาที่ข้า โจวจินเพื่อทำการช่วยเหลือพวกเขา </div></b></font></div>

<br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  </font></div><div align="left" style=""><font color="#ffffff" style="font-size: medium;"><br></font></div><div align="left" style=""><font style="font-size: medium;" color="#48d1cc">&nbsp;“น่าสนใจดีนี่ เช่นนั้นแล้วประเดี๋ยวข้าทำเอง”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
   ดวงตาของสตรีผู้เป็นเสี่ยวเอ้อร์ของโรงเตี๊ยมชางลั่งถิงพลันเบิกกว้างเมื่อนางไม่คาดคิดว่าจะมีผู้ใดมาขอแก้ปริศนานี้ด้วยความยากและฝีปากกล้าในตัวอักษรทว่าสตรีนางนี้กลับเอ่ยอย่างนึกสนุกอย่างไรอย่างนั้นนางที่รับหน้าที่จัดการสิ่งเหล่านี้ก็เร่งจัดการยื่นปริศนาให้เว่ยเจียเหลียนฮวาเพื่อนำมันไปแก้ไขให้เสร็จสิ้นโดยไว้
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  </font><font style="font-size: medium;" color="#c0c0c0"> “นี่ปริศนาหมั่นโถวเจ้าค่ะกู่เหนียง”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  </font><font style="font-size: medium;" color="#48d1cc"> “ขอบใจหากข้าแก้ไขได้แล้วให้มาส่งคำตอบให้เจ้าใช่หรือไม่?”
</font><br><br><font color="#c0c0c0"><font style="font-size: medium;">
   “เบื้องต้นแล้ว เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะทว่าหากมีสิ่งใดแปรเปลี่ยนก่อนท่านจะมาส่ง เสี่ยวเอ้อร์จะแจกอีกคราเจ้าค่ะ”
</font><br></font><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
  </font><font style="font-size: medium;" color="#48d1cc"> “เช่นนั้นขอขนมเปี๊ยะ แป้งทอด แล้วก็ชาเบญจมาศไปที่โต๊ะทางนั้น” </font><font style="font-size: medium;" color="#ffffff">นางเอ่ยพร้อมชี้ไปทางโต๊ะที่อยู่ในความมืดไร้ผู้คนกวนใจ </font><font style="font-size: medium;" color="#48d1cc">“ข้าจะอยู่ที่นั่นรบกวนเจ้าเอาอาหารไปให้โต๊ะนั้นก็แล้วกัน”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
   แล้วสตรีสกุลเว่ยเจียก็เดินไปหย่อนกายลงที่โต๊ะก่อนจะจมหายไปกับปริศนาที่นางต้องแก้ต่อไป



</font><br><br>




</div>
<div style="text-align: center;"><br><br>
<font size="3" style="color: rgb(255, 255, 255);"><span style="width: 75%;"><img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""></span></font> <br><br><font size="5" style="" color="#ffff00">พรสวรรค์จอมปราชญ์คนเดียวในต้าฮั่น(ตอนนี้)มารับปริศนาเจ้าค่า...</font><br><font size="3" style="color: rgb(255, 255, 255);"><span id="kM0.16593877008537294">@<span id="kM0.7538674361569233">@Admin&nbsp;<span id="kM0.32484568596474617"></span></span></span></font></div><div style="text-align: center;"><br><br>

</div>

        </div>
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url(&quot;https://i.imgur.com/hr6FYuR.png&quot;); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>

        </div>
        </div>
</div></font></div>

Longyue โพสต์ 2024-8-4 21:52:48

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Longyue เมื่อ 2024-8-4 22:01 <br /><br /><div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
<br><br>
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
<br><br>
<center><font face="Sriracha" color=“red”><font size="1"><strong>
.เหม่อ. .เหม่อ. ปั่นเควสปั่นเวลฮะ @Admin
</strong></font></font></center>
<br>
<br>
<font face="Ma Shan Zheng"><font size="10">
<center>
<b>
CHAPTER 17.6
</b>
</center>
</font></font>
</center>
<br><br>
<center><font face="Sriracha" color="orange"><font size="3"><strong>

วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ<br>
วันพุธ เวลา 13.00 น.       
</strong></font></font></center>
<br>
<br>
<div align="left"><font face="Chakra Petch"><font size="3">
<p style="text-indent: 3.5em;">
        ออกนอกรั้ววังแล้ว นางก็เปลี่ยนมาสวมแพรพรรณตัวเงินสีสะอาดตา เดินย่างเข้ามาที่โรงเตี๊ยมอันดับหนึ่งในเมืองหลวง เสียงภายในครึกครื้นจอแจ บ่งบอกถึงกิจการที่รุ่งเรือง เพียงตบเท้าย่างเข้าไป เสียงโหวกเหวกก็ดังแทรกหมู่ผู้คนออกมา
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#741b47">“พวกบัณฑิตขงจื๊อพวกนั้นยังเล่นไม่ยอมเลิกลา นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วตั้งแต่มีข่าวถูกหญิงป่าเถื่อนทำร้าย แผลของพวกมันไม่หายสักที! มิใช่ว่าซุ่มซ่ามหกล้มหัวคม่ำเองหรอกหรือ”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#351c75">“พวกบัณฑิตร่างกายอ่อนแอ โดนกระทบกระทั่งนิดหน่อยก็เจ็บไปเป็นเดือนแล้ว จะเอาอะไรกับพวกนี้มากมาย”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#741b47">“แต่ถูกสตรีทำร้ายนี่ก็น่าเหลือเชื่อไปหน่อยหรือเปล่า”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#351c75">“เจ้าไม่รู้อะไร นางเฮ่อเมียพ่อค้าหมูนี่อย่างโหดเลยนา วันก่อนมีอันธพาลไปไถ่เงินผัวนางถูกอัดเสียกระเด็น!”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        อีกด้านหนึ่งมีสตรีวัยกลางคนนั่งอวดลูกชายของตน ตรงข้ามเป็นหญิงสาวอ่อนวัยนางหนึ่ง มองเผินคล้ายเจตนาจับคู่ดูตัว ไม่รู้ว่าสนทนาไปมาอย่างไร เรื่องพลันวกเข้ามาที่ข่าวลือฉาวโฉ่ของวังหลัง บัณฑิตน้อยท่าทางเปี่ยมด้วยภูมิปัญญาเอ่ย
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#38761d">“สตรีหลังแต่งงานดุจมีปีศาจร้ายแฝงกาย ดังเช่นพระนางทั้งหลายในวังหลัง ก่อนหน้าเคยเป็นกุลสตรีเพียบพร้อมด้วยศีลธรรม แต่เมื่อแต่งเข้าสู่รั้ววังก็มีปีศาจสิงสู่! คราวก่อนก็เป็นกรณีพิพาทของลู่เหม่ยเหริน—ไม่สิ แว่วๆ มาว่านางกลายเป็นลูเจี๋ยอวี๋ไปแล้ว เสียแต่เย่เหม่ยเหรินและเฮ่อถูเหม่ยเหรินต้องกลายเป็นฐานให้นางอีนป่าย เฮ้อ—จิตใจสตรียากแท้หยั่งถึง นั่นก็ล้วนเป็นเพราะหญิงในวังไม่ยึดมั่นในแนวทางของท่านขงจื๊อถึงได้ไม่รู้จักสำรวมระงับความทะเยอทะยาน ข้านับถือในแนวทางของขงจื๊อ ยินยอมพร้อมผลักดันแคว้นต้าฮั่นไปในทิศทางที่สมควร ถ้าหากเจ้าไม่ยินยอมน้อมนำคำสอนนี้ไปใช้และปฏิบัติตามละก็ เรื่องหมั้นหมายระหว่างเรา ถือว่าขาดกันเถอะ!”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        หญิงสาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามน้ำตาคลอ นางไม่เหมือนคนเสียใจแต่เหมือนคนสะเทือนใจมากกว่า <font color="#990000">“ขงจื๊อๆ อะไรๆ ก็ขงจื๊อ เหอะ! ผู้ชายอย่างเจ้าดีตายล่ะ! อ่อนปวกเปียกวันๆ ดีแต่พูดพ่นน้ำลายพล่ามหลักการ บีบคั้นคนอื่นไปทั่ว! ช่างไม่เหมือนจอมยุทธ์ชุดขาวผู้เปี่ยมคุณธรรม เขาทั้งช่วยเหลือผู้คนและกองคาราวาน เปี่ยมด้วยความกล้าหาญ ผู้คนล้วนนับถือชื่นชม ไม่เหมือนเจ้าไปที่ไหนก็มีแต่คนเกลียดชัง เอาแต่ใส่ร้ายสตรี ยุ่งเรื่องของคนอื่น ไม่มองเงาหัวตัวเองบ้าง คิดเหรอว่าข้าจะอยากแต่งงานกับเจ้าน่ะ! ขาดก็ขาดสิอย่าคิดว่าข้าจะง้องอนเจ้า! ฮึ”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        ดรุณีน้อยวิ่งสะบัดหน้าออกจากโรงเตี๊ยมไป ทิ้งเจ้าหนุ่มบัณฑิตเอื้อมมือคว้าอากาศ <font color="#38761d">“เขาอาจจะเป็นถึงผู้มีปราณที่หาได้ยากในยุทธภพ เจ้า เจ้าจะเอาข้าไปเทียบกับเขาไม่ได้นะ กลับมาก่อน!”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        ช่างสมกับที่เป็นโรงเตี๊ยมอันดับหนึ่ง
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        หลงเยวี่ยเดินไปทางจุดรับภารกิจสำหรับจอมยุทธ์ที่ลงทะเบียนกับทางโรงเตี๊ยม <font color="#ff9900">“ข้ากำลังมองหาภารกิจที่ได้เงินดี—”</font> เอ่ยพลางยื่นแผ่นกระดองเต่าให้นางตรวจสอบ
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#0b5394">“อ่า— แม่นางอวี้ถู”</font> ประชาสัมพันธ์เอ่ยเสียงใส <font color="#0b5394">“ภารกิจที่เหมาะสมกับแม่นาง— ท่านยังมีระดับน้อยเกินไป หากทำภารกิจนี้อาจจะเกินความสามารถ—”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#ff9900">“พูด”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#0b5394">“เป็นภารกิจคุ้มกันพ่อค้าเจ้าค่ะ…ทางสมาคมมีงานคุ้มกันพ่อค้า พาพวกเขาไปเก็บของป่าบริเวณเทือกเขาฉินหลิง ฟังแล้วอาจจะไม่ยากแต่แท้จริงบริเวณเทือกเขานั้นมีปีศาจแพนด้าเป็นเข้าถิ่น ถึงพวกมันจะรักสงบแต่ว่า—-ของในป่าคือของของพวกมัน จะต้องไม่ยอมให้พ่อค้าไปเก็บแน่นอน”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#0b5394">“แม่นาง—แม้ท่านจะดูมีแววและเก่งกล้าสามารถ แต่อย่างไรปีศาจแพนด้าก็แข็งแกร่งมาก—”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        หลงเยวี่ยอยากยืดแข้งยืดขาเสียเต็มประดา <font color="#ff9900">“เจ้าไม่ได้ตายกับข้าเสียหน่อย ข้ารับงานนี้”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        <font color="#0b5394">“แม่นางๆ อย่าพูดเรื่องไม่เป็นมงคล ท่านจะตายง่ายๆ ได้อย่างไร ถ้าเช่นนั้นก็ไปพบพ่อค้ากองคาราวานที่ประตูเมืองทิศใต้เถิด ถือกระดาษนี่ไปแสดงตัว เออ…จริงสิ ช่วงนี้มีข่าวรั่วออกมาว่าพบกลิ่นอายของปราณสตรีหยกปรากฏในฉางอัน แม่นางอวี้ถู—เรื่องนี้ใหญ่มาก ตอนนี้ผู้คนยังไม่ทราบว่าปราณนี้แท้จริงซ่อนอยู่ที่ใด ระหว่างการทำภารกิจหากท่านพบมันละก็ มาแจ้งที่ข้าเถ้าแก่จะต้องมีรางวัลให้อย่างงาม!”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 3.5em;">
        หลงเยวี่ยเออออห่อหมกพอเป็นพิธี จากนั้นก็เดินออกจากโรงเตี๊ยมไป
<br>
<br>
<center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.pinimg.com/564x/96/4c/4a/964c4af1dac58bc592c2e48f8ecfa1d3.jpg" border="0" alt="">
</center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>+++ ปล่อยข่าวลือ ++</b>
<p style="text-indent: 2.5em;">
บัณฑิตขงจื๊อได้รวมตัวกันเขียนข่าวลือเกี่ยวกับสตรีป่าเถื่อน โหดเหี้ยมอำมหิต ทำร้ายบัณฑิตมากมายในโรงเตี๊ยมชางลั่งถิงจนบาดเจ็บไปหลายคน บางคนโชว์บาดแผลที่ไปสร้างขึ้นโชว์ต่อสาธารณชน
<p style="text-indent: 2.5em;">
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>++ ข่าวลือทั่วฉางอัน ++</b>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เกิดเหตุทะเลาะวิวาทของเหล่าสนมในวัง 3 รุม 1 บัณฑิตขงจื๊อเริ่มสร้างกระแส สารพัด หากแผ่นดินใช้หลักการขงจื๊อนำพา ย่อมไม่เกิดเรื่องเช่นนี้ คราก่อนก็ลู่เหม่ยเหรินไปแล้วคราหนึ่ง นี่เห็นไหมเกิดการแก่นแย่งชิงดีชิงเด่นของเหล่านางสนมมาเพิ่มอีก ล้วนเป็นเพราะราชสำนักมิใช่ยึดถือแนวทางขงจื๊อในการบริหารไงล่ะ !!!
<p style="text-indent: 2.5em;">
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>++ ข่าวลือ++</b>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เรื่องเล่าซุบซิบได้ยินว่าในเมืองมีจอมยุทธ์ชุดขาวผดุงตุณธรรม ปราบมารปีศาจ ช่วยเหลือผู้คุ้มกันสินค้าถึงสองคนต่อเนื่อง เขาช่างเต็มเปี่ยมด้วยความกล้าหาญจริง ๆ คุณหนูหลายบ้านต่างพูดถึงอยากได้เขาเป็นเขย บางทีเขาอาจจะเป็นหนึ่งในผู้ใช้ปราณที่หาได้ยากในยุทธจักร
<p style="text-indent: 2.5em;">
+15 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>++ ข่าวลือสมาคมซางลั่วถิง ++</b>
<p style="text-indent: 2.5em;">
จอมยุทธ์ร่ำลือกันว่าจอมยุทธ์ระดับสูงสัมผัสถึงกลิ่นไอของพลังปราณสตรีหยกได้ แม้คุณภาพจะอยู่ระดับไม้ มีความเบาบางน้อยนิดแต่ไม่ผิดแน่ กลิ่นอายปราณสตรีหยกปรากฎขึ้นในฉางอัน ไม่รู้ว่ามันอยู่ส่วนไหนของนครอันยิ่งใหญ่นี้
<p style="text-indent: 2.5em;">
+5 EXP สำหรับผู้ฟังข่าวลือ
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>รวม 50 EXP</b>
<br>
<br>
</font></font></font>

</div>
</div>
<br>
<br>

ดูในรูปแบบกติ: [โรงเตี้ยมชางลั่งถิง] โถงกลาง