XueXi
โพสต์ 2025-10-8 10:51:36
<p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-56655d76-7fff-e0b0-8d58-52fffbf2ad1f"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" style="" face="Arial" color="#000000">วันที่ 5 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">ยามไห้ เวลา 22.00 - 23.00 น.</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">╰┈➤ สืบข้อมูลชุดที่ 2</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">ค่ำคืนที่แม่น้ำเว่ยหนาวเย็นและสงัด เสวี่ยซีเดินเท้าเปล่าผ่านทางเดินดินแคบ ๆ ที่ริมฝั่ง แม่น้ำเว่ยเงียบสงัด น้ำใสสะท้อนแสงจันทร์และดาวพราวพร่างบนท้องฟ้า ลมเย็นพัดผ่านทำให้ปลายผมสีดำยาวของเขาปลิวไหว เสวี่ยซีร่างบอบบางหยุดยืนอยู่บนตลิ่ง มองไปยังผิวน้ำที่ไหวเล็กน้อยตามกระแสลม</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เขานั่งลงบนก้อนหินเย็น ๆ พยายามทำตัวกลมกลืนกับราตรี ยามนี้ไม่มีใครอยู่ใกล้ มีเพียงเสียงน้ำไหลและเสียงนกกลางคืนประปราย เสวี่ยซีก้มหน้ามองฝั่งตรงข้ามที่มืดสนิท ชายหนุ่มตั้งใจสังเกตรอบตัว พยายามจับท่าทีผิดปกติใด </font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เวลาผ่านไปเสวี่ยซีไม่พบร่องรอยใด ๆ เขากลืนน้ำลายและสูดลมหายใจลึก ปล่อยใจให้สงบ แต่ตาไม่ละจากแม่น้ำและเงาที่สลับซับซ้อนของต้นไม้ริมน้ำ ดวงตาสีอำพันสว่างไสวในความมืด เขาค่อย ๆ ยกมือจดบันทึกบนกระดาษเล็ก ๆ ด้วยการสังเกตว่าแม่น้ำเว่ยสงบผิดปกติในคืนนี้</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">“ไม่พบอะไรเลยสินะ…” เขาพูดกับตัวเองเบา ๆ เสียงของเขาแทบกลืนไปกับเสียงน้ำไหล เสวี่ยซีถอนหายใจยาว พลางหมุนตัวมองไปยังฝั่งอื่น มุมมองที่มองเห็นกว้างทำให้เขารู้สึกว่าตนเองเล็กน้อยในความเงียบงันของธรรมชาติแต่หัวใจยังคงมุ่งมั่น</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เขาจดบันทึกสภาพแวดล้อม ลมเย็น กลิ่นความชื้นของแม่น้ำ ความเงียบรอบตัว เสวี่ยซีรู้ดีว่าแม้คืนนี้ไม่พบสิ่งผิดปกติ การสังเกตอย่างต่อเนื่องย่อมมีค่า แม้เพียงร่องรอยเล็ก ๆ ที่อาจบอกเหตุการณ์ในวันพรุ่งนี้</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เวลาไหลผ่านเสวี่ยซียังคงนั่งมองไปเรื่อย ๆ พลางปรับตัวให้เข้ากับความมืดและเสียงธรรมชาติ เรียนรู้ที่จะสังเกตความแตกต่างของท่าทีคลื่นน้ำและเงารอบตัว เขาไม่รีบร้อน ยอมรับว่าบางครั้งการเฝ้ามองเพียงอย่างเดียวก็เป็นการรวบรวมข้อมูลที่สำคัญ</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">บางครั้งแสงสะท้อนของดวงจันทร์กระทบผิวน้ำเปลี่ยนรูปแบบเล็กน้อย เสวี่ยซีพยายามตีความ แม้ว่าจะยังไม่พบเบาะแสของนักฆ่า แต่การสังเกตท่าทีของแม่น้ำและเงาของต้นไม้ริมน้ำทำให้เขารู้สึกว่ามีความเข้าใจบางอย่างเกี่ยวกับเส้นทางและความลับที่ซ่อนอยู่</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เขานั่งเงียบ ๆ พลางจดจำทุกรายละเอียด ลมที่พัดมาแบบเฉพาะ เสียงน้ำที่กระทบตลิ่ง ความเงียบที่แตกต่างจากค่ำคืนก่อนหน้า เสวี่ยซีตระหนักว่าข้อมูลไม่ใช่เพียงสิ่งที่เห็นโดยตรง แต่เป็นสิ่งที่ตีความจากร่องรอยเล็ก ๆทุกสิ่งอาจเป็นเบาะแสที่ซ่อนอยู่ และแม้คืนนี้จะไม่มีใครมา เขาก็ไม่ปล่อยความตั้งใจของตนให้หยุดนิ่ง</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">โรลจนกว่าจะเจอเลขไบต์สุดท้าย 1/4/7</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" style="" face="Arial" color="#000000">ได้เลข 7</font></span></p><p></p>
XueXi
โพสต์ 2025-10-8 13:36:44
<p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-371b3608-7fff-7c80-fe12-43c8a3e601e6"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" style="" face="Arial" color="#000000">วันที่ 5 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">ยามไห้ เวลา 22.00 - 23.00 น.</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">╰┈➤ สืบข้อมูลชุดที่ 2 (สำเร็จ)</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">ค่ำคืนริมแม่น้ำเว่ยดำสนิทยิ่งขึ้น เสวี่ยซีชายหนุ่มร่างบอบบางนั่งก้มหน้าอยู่บนตลิ่ง มือวางไว้บนเข่าขณะสายตาคมสอดส่องไปยังผิวน้ำที่สะท้อนแสงจันทร์ริบหรี่ ร่างกายสั่นเล็กน้อยเพราะลมเย็น </font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เขานั่งอยู่ในมุมเงียบ มองดูชาวประมงสองสามคนที่กำลังลากแหขึ้นจากน้ำด้วยความเงียบงัน ทุกอย่างดูปกติ จนกระทั่งมีเสียงตวาดเบา ๆ ของคนหนึ่งว่า "อา! อะไรนี่..."</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เสวี่ยซีเงยหน้าขึ้น สายตาพราวระยับด้วยความสนใจ เมื่อชายชราหนึ่งเดินเข้ามาที่ตลิ่ง ชายผู้นั้นสวมเสื้อคลุมเรียบง่าย แต่ดวงตาของเขาเจิดจ้าด้วยความเฉียบแหลม เสียงฝีเท้าของเขาเป็นจังหวะมั่นคง ขณะหยุดอยู่ใกล้แหที่ชาวประมงดึงขึ้น ชายหนุ่มคนนึงก้มลงมองศพชุดดำที่ถูกลากขึ้นจากน้ำ</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">"ฮึ… ไม่ใช่ปลาแน่" ก่อนชาวประมงพูดพึมพำ </font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เขาเข้ามาร่วมวงเพื่อตรวจสอบ “อะไรน่ะ แล้วท่านเป็นใคร” ถามชายที่แต่งชุดค่อนข้างดูดี ที่เหมือนจะบังเอิญเดินทางผ่านมาแถวนี้</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">“ข้าเป็นหมอจากเมืองลั่วหยาง มาเยี่ยมญาติที่ฉางอันน่ะ แต่ไม่คิดว่าระหว่างเดินทางจะพบเจอ…ศพ”</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">ชาวประมงถาม “เช่นนั้น ท่านหมอช่วยตรวจสอบหน่อยได้ไหม” </font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">“ใช่ ๆ ข้าเองก็อยากรู้ ก่อนไปแจ้งมือปราบเกี่ยวกับเจอศพ พวกท่านต้องเอาไปแจ้งนะ” เสวี่ยซีบอกชาวประมง</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">หมอหนุ่มพยักหน้าเขายกมือขึ้นตรวจนิ้วมือม่วงคล้ำ รอยสักที่ถูกทำลายไปเกือบหมดอยู่บนหน้าอกของศพ พลางหมุนตัวมองไปรอบ ๆ อย่างรอบคอบ ก่อนจะแอบสบตากับเสวี่ยซี "เจ้ามองเห็น ศพนี้… มันไม่ได้เป็นเพียงผู้เสียชีวิตธรรมดา" พูดเบา ๆ แต่ชัดเจน</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">“แล้วเสียชีวิตยังไง ไม่ใช่ขึ้นอืดเหรอ”</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="Arial" color="#000000"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หมอส่ายหน้าก้าวเข้ามาใกล้ศพ พลางใช้ปลายนิ้วแตะรอยสักที่เหลืออยู่บนหน้าอก </span><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">"พิษกู่จากชนเผ่ากู่… นี่มันฝีมือของนักฆ่าที่ชำนาญเรื่องพิษเฉพาะตัว พวกเขาไม่เพียงฆ่า แต่ลบตัวตนของเหยื่อให้หมดสิ้น…"</span></font></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">“พิษกู่ คืออะไรข้าไม่เข้าใจ” </font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="Arial" color="#000000"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“คือสัตว์พิษที่ผ่านพิธีกรรมของชนเผ่าเหมียว โดยนำหนอน แมลง สัตว์เลื้อยคลานต่างๆ มาใส่ภาชนะแล้วปล่อยให้กัดกินกันเอง ตัวที่เหลือรอดมาได้ถือว่าเป็นตัวที่มีพิษร้ายแรงที่สุดซึ่งจะนำมาใช้วางพิษสังหารคนหรือใช้ถอนพิษ”</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> หมอหนุ่มอธิบายหันไปมองแสงจันทร์ที่สะท้อนบนผิวน้ำ พลางยกมือขึ้นชี้ไปยังทิศเหนือ "เจ้าจะเห็นว่ามือและนิ้วม่วงคล้ำ นี่คือเทคนิคที่ชนเผ่ากู่ใช้ในการสังหารและลบหลักฐาน… รอยสักที่ถูกทำลายไป แสดงถึงการล้างตัวตนเพื่อปกป้องตัวผู้บงการ…"</span></font></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เสวี่ยซีพยักหน้าอย่างช้า ๆ ดวงตาอำพันฉายประกายความเข้าใจทีละน้อย เขารวบรวมข้อมูลในใจ แล้วถามเบา ๆ "แล้วทำไมถึงทิ้งศพไว้ริมแม่น้ำ นี่เป็นการเตือนใครหรือแค่ลบหลักฐาน?"</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">อีกฝ่ายครุ่นคิด หันมามองเสวี่ยซีด้วยสายตาแหลมคม "อาจเป็นทั้งสองอย่าง… การทิ้งศพแบบนี้เพื่อให้ศัตรูเห็นความแข็งแกร่งหรือเตือนให้รู้ว่าพวกมันยังอยู่… และเพื่อซ่อนร่องรอยการเคลื่อนไหวของตัวเอง"</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เสวี่ยซีพยักหน้าเบา ๆ มือเล็กสั่นเล็กน้อย เขารู้สึกถึงความสำคัญของข้อมูลที่ได้รับ และตระหนักว่าเบาะแสเหล่านี้อาจเป็นกุญแจสำคัญในการหยุดยั้งแผนการลอบสังหารตงฟางซั่ว หรือว่าวันงานจะใช้พิษกู่อะไรนี่ สังหารอาจารย์ของเขา !!!?</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เสวี่ยซีขอบคุณในใจ แม้จะไม่กล้าพูดออกเสียง แต่สายตาและร่างกายบอกถึงความตั้งใจเต็มร้อย เขาหลับตาพริ้มครู่หนึ่ง ก่อนลืมตาขึ้นมองศพชุดดำอย่างละเอียดอีกครั้ง</font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">เห็นชาวประมงเก็บแหกลับเข้าฝั่ง เขาก้าวถอยหลังอย่างระมัดระวังแอบสังเกตรอบตัว </font></span></p><font size="4" face="Arial" color="#000000"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">มีโพสต์ด้านบน</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="Arial" color="#000000">ได้เลข 7</font></span></p><br><p></p>