[ป้ายประกาศวังหลวง] *อัปเดทพลิกป้ายนางสนม*

Watcher โพสต์ 2024-7-6 01:05:07

[ป้ายประกาศวังหลวง] อัปเดทพลิกป้ายนางสนม

Watcher โพสต์ 2024-7-28 02:01:11

Watcher โพสต์ 2024-7-6 01:28:38

LuBairan โพสต์ 2024-7-14 14:32:12

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LuBairan เมื่อ 2024-7-14 14:35 <style>

#boxcorecenter {
border: 0px solid #152cd5;
padding: 15px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/J5ZfEJ2.png");
}
</style>

<style>
#boxR0LE {
width: 600px;
border: 0px solid #cbb989;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/PNPim8Q.png");}
</style>

<div id="boxcorecenter">
<div align="center">

 

<div id="boxR0LE">

<img width="450" src="https://i.imgur.com/aDtIaPZ.png" border="0" alt="">
 
ครั้งแรกกับป้ายประกาศ 
 
<div align="left">


วังหลวง.. นางกลับมาแล้ว
 
แทนที่นางจะกลับเรือนเมิ่งเหยาแต่โดยดี ไป๋หรั่นกลับมายืนอยู่หน้าป้ายประกาศวังหลวงเจ้าปัญหาที่ทำให้นางผลัดหลงไปถึงอุทยานเมื่อวันก่อน ครั้งนี้ต่อให้นางจะบอกว่าไม่อยากมาดูอย่างไรก็ไม่พ้นต้องมาดูให้เห็นกับตาท่ามกลางสายตาอิจฉาริษยาปนร้อนแรงของเหล่าสตรีผู้ร่วมเป็นเหม่ยเหรินทั้งหลาย ลู่เหม่ยเหรินละทิ้งคราบนักพเนจรในยามเช้า กลายมาเป็นบุปผาหยกงามหยดชะโลมใจภายใต้อาภรณ์เข้ารูปสีขาวสะอาดตาพร้อมกับปล่อยเส้นเกศาลงแผ่สยายครึ่งศีรษะ ส่วนที่เหลือก็มวยสูงตามทรงอันเป็นนิยมก่อนจะประดับด้วยปิ่นหยกเนื้อเนียนดูสมถะปนเจียมตัวเป็นอย่างยิ่ง
 
สายตาของนางมองตรงไปยังป้ายประกาศที่มีแผ่นกระดาษและตัวอักษรมากมาย เป็นไปตามคาด… สารพัดงานไว้วานในนี้ล้วนแต่เป็นคำสั่งของไท่โฮ่วที่อยากส่งเสริมการมีทายาท หรือไม่ก็คงอยากจับคู่ให้ลูกชายที่ครองบัลลังก์มังกร
 
‘ไท่โฮ่ว.. พระองค์ทรงทราบหรือไม่ว่าบุตรชายของท่านน่าหวั่นเกรงเพียงใด’
 
สาวงามเงยหน้าขึ้นมองกระดาษถามหาความสมัครใจแผ่นแรกที่เกี่ยวกับการทำอาหาร นับว่าใจเหี้ยมไม่น้อย มีอย่างที่ไหนให้ทายาทขุนนางเข้าครัวด้วยตัวเอง? แค่นึกภาพก็ทรหดแล้ว แต่ไหนแต่ไรก็เป็นที่ทราบกันดีว่าห้องเครื่องหลวงวุ่นวายเพียงใด ยิ่งส่งเสริมให้เหล่าสนมเข้าครัวเช่นนี้.. ไม่ใช่ว่าคิดอยากสร้างมรสุมให้สตรีทับถมกันจนยุ่งเหยิงหรอกหรือ .. นงคราญหยกลอบส่ายหน้าน้อย ๆ นางไม่รู้ว่าวันใดจะมีโอกาสจะเสนอตัวไปทำเช่นนั้น แต่ในขณะเดียวกันสายตาก็พลันไปสะดุดกับอีกประกาศหนึ่ง
 
‘ ไท่โฮ่วมีรับสั่งให้สนมใหม่ทุกท่านเข้ารับการอบรมเพื่อเป็นสนมที่ถูกต้องภายใต้การดูแลของตำหนักจงฉางชื่อ’ แน่นอนว่าประกาศนี้ดูจะเรียกร้องความสนใจของเหล่าสตรีได้มากทีเดียว
 
“ ไท่โฮ่วมีรับสั่งเช่นนี้ นับว่าเป็นการสนับสนุนพวกเราพี่น้องอย่างเท่าเทียมจริง ๆ ”
 
“ สงสัยคนแถวนี้คงไม่เข้าตาพระองค์ ”
 
เสียงซุบซิบระยะเผาขนชวนใหัขมวดคิ้วอยู่บ้าง ทว่าไป๋หรั่นกลับวางท่าเฉยพลางกดใบหน้าลงมองประกาศที่เกี่ยวกับตำหนักจงฉางชื่ออีกครั้ง นางพบหน้าจางกงกงมาก่อน อีกฝ่ายเองก็ดูจะรอคอยนางอยู่ ไหน ๆ วันนี้เห็นประกาศแล้วไปพบสักหน่อยคงไม่นับว่าเสียมารยาท
 
เช่นเดียวกับทุกครั้งที่ความนิ่งเฉยของนางก่อให้เกิดความไม่พอใจในแววตาผู้อื่น ไม่ทันให้นางได้ปลีกตัวไปสำรวจแถวอื่น ถ้อยคำเสียดสีก็ตามมาอีกระลอก “ กำลังจะถูกเขี่ยทิ้งแล้วยังเชิดหน้าชูตาได้อีก ไม่เจียมตัวเลยจริง ๆ ” วาจาเช่นนี้ทำให้เหล่าผู้ฟังถึงกับต้องลอบมองไปทางผู้กล่าวที่ใจกล้าท้าทายอย่างไม่คิดชีวิต แต่แทนที่จะได้ชื่นชมกลับต้องชะงักกึกกันไปทั้งหมด
 
บรรทัดฐานคำว่าเจียมตัวของผู้คนนั้นมีมาก.. ที่อ่อนน้อมก็ใช่ แต่งกายอย่างเรียบง่ายก็ถูก ในขณะที่ผู้กล่าวหาสวมใส่อาภรณ์ขั้นเหม่ยเหรินพร้อมทั้งประโคมแป้งชาด ปักปิ่นห้อยระย้าดูหรูหราเป็นเอก ทางผู้ถูกกล่าวหาสวมอาภรณ์เหม่ยเหรินเช่นกันแต่บนใบหน้าไร้ซึ่งร่องรอยการแต่งเติม ไหนจะปิ่นหยกงามเพียงหนึ่งที่ปักอยู่บนมวยผม ชวนให้ยากนักที่จะสรุปว่า.. ใครกันแน่ที่ไม่เจียมตัว
 
ไป๋หรั่นผินกายกลับไปมองเหม่ยเหรินผู้นั้นด้วยสายตาเรียบนิ่งท่ามกลางความระทึกใจของทุกคน
 
บุปผาหยกหาได้ตอบโต้หรือก่นด่า นางระบายยิ้มเบาบางราวกับโลกหล้านี้ล้วนไม่สำคัญ สิ่งที่เข้าหูไปเมื่อครู่เป็นแค่ลมสายหนึ่งท่าทางอ่อนโยนไม่ถือโทษนี้ในสายตาผู้อื่นนับว่าดูดีมาก แต่ในสายตาคู่อาฆาตก็แทบจะมีประกายไฟโหมเข้าใส่ด้วยความไม่ชอบใจ ในระหว่างที่เหม่ยเหรินไม่ทราบนามผู้นั้นกำลังจะชี้หน้าขึ้นด่าก็มีนางฟ้าอีกนางมาโปรดถึงที่
 
“ ลู่เหม่ยเหริน น้องสาวหลิ่วอาจจะวู่วามไปบ้าง หวังว่าท่านจะไม่ถือสา ” ผู้ที่เข้ามาแก้สถานการณ์ยังคงเป็นคนเดิมกับหนก่อนไม่มีผิดเพี้ยน บุปผชาติแห่งฉางอัน ‘จีโหย่วหรง’ ปรากฏตัวมาพร้อมรอยยิ้มโพธิสัตว์ พลางใช้แขนโอบประคองไหล่ของหลิ่วเหม่ยเหรินเอาไว้เบา ๆ ราวกับหมายจะปกป้องคนรู้จักให้พ้นภัย
 
ส่วนไหนของข้าที่ดูเหมือนจะถือสา? ไป๋หรั่นได้แต่คิดอยู่เพียงลำพัง
 
“ ลำบากจีเหม่ยเหรินแล้ว พบหน้ากันกี่ครั้งก็เป็นข้าที่รบกวนให้ท่านต้องแนะนำอยู่เรื่อย ”
 
การตอบรับของลู่เหม่ยเหรินทำเอาใจจีโหย่วหรงกระตุกเฮือก หากดูที่น้ำเสียงหรือท่าทาง ลู่ไป๋หรั่นไม่อาจกล่าวได้ว่ามีพิษภัย ทว่าสัญชาตญาณของสตรีกลับกู่ร้องดังลั่นว่าในคำพูดนั้นมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล ‘ หรือนางตั้งใจจะบอกว่าข้า.. สอดมือไม่เข้าเรื่องทุกครั้งอย่างนั้นเหรอ? ’ 
 
“ จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรกัน หนนี้เห็นแก่ที่เป็นวันมงคลของท่าน ข้าจึงไม่อยากให้อารมณ์ต้องขุ่นหมอง ”
 
วันมงคล?
 
“ ยินดีกับลู่เหม่ยเหรินด้วยที่ได้รับการพลิกป้ายจากฝ่าบาท ”
 
สิ้นคำของจีเหม่ยเหริน รอบข้างก็ปรากฏเสียงซุบซิบแตกกระจายเป็นวงกว้าง แม้แต่ผู้ที่ครองท่าสงบนิ่งอย่างไป๋หรั่นยังหันขวับไปมองยังแผ่นประกาศนามสนมผู้ได้รับการเลือกจากองค์จักรพรรดิ บนนั้นมีป้ายสีแดงที่เขียนด้วยอักษรสามตัวเป็นนามว่า ‘ลู่ไป๋หรั่น’ แขวนไว้จนเด่นหรา
 
มีเพียงแต่ฟ้าเท่านั้นที่ทราบ .. ว่าเหตุใดวันนี้ถึงได้มีเรื่องชวนให้สะเทือนใจนางยิ่งนัก !


 <div align="center">
<img width="450" src="https://i.imgur.com/F56Ani1.png" border="0" alt=""></div>

</div>

 

</div></div> </div> 

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chonburi'); Chonburi {font-family: 'Chonburi';}
</style>

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-7-17 20:22:32

FuMi โพสต์ 2024-7-28 00:59:44

LuBairan โพสต์ 2024-8-1 22:22:17

LuBairan โพสต์ 2024-8-2 17:39:05

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-8-4 00:24:35

Longyue โพสต์ 2024-8-4 13:53:28

<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
 
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
 
<center>
ใกล้จบแล้ว—--
</center>
 
 

<center>

CHAPTER 17.3

</center>

</center>
 
<center>
วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ
วันพุธ เวลา 10.00 น.
</center>
 
 
<div align="left">

ข่าวลือเรื่องการพลิกป้าย ‘ลู่เจี๋ยอวี๋’ เอ่ยไปทั่วทุกตรอกมุมซอยของรั้ววัง จือซินเอ่ยถึงเรื่องนี้อย่างระมัดระวังเพื่อให้นางเตรียมตัว ขนงคิ้วแบบบางเลิกขึ้นเพียงเล็กน้อย นางเพียงอมยิ้มพลางเลือกปิ่นบุปผาบานสะพรั่งสองสามดอกทัดลงบนมวยผม แม้จะเป็นธิดาในสกุลนักรบหากแต่หลงเยวี่ยไม่เคยคร้านที่จะแต่งกายให้งดงามเลยสักครา
 
 

วันนี้นางจะต้องพบปะกับ “หญิงงาม” มากมายในวังหลังอย่างแน่นอน จึงเลือกสวมอาภรณ์สีฟ้าสดใสดุจดั่งสีของท้องนภา ประดับด้วยลายปักดอกเหมยกุ้ยฮวาสีทองแลดูเข้ากัน มุกระย้าห้องประดับอยู่ตามลำคอ แม้แต่ปิ่นประดับมุกก็ยังงดงามยั่วยวนตา
 
 

จือซินประคองแขนของหลงเยวี่ยพานางเดินผ่านลานกว้างตรงไปที่ตำหนัก
 
 

นางเพิ่งรอดพ้นจากคดีฆาตกรรมเย่เหม่ยเหรินมา ในเวลาเช่นนี้ไหนเลยจะมีผู้ที่กล้าสู้ตา
 
 

เหตุผลนั้นไม่ยาก
 
 

คดีฆาตกรรมเย่เหม่ยเหรินเกิดขึ้นในวัง ตัวนางผู้อยู่นอกวังยังกลายเป็นผู้ต้องสงสัย มือของหลงเยวี่ยคล้ายยืดยาวจนได้รับเกียรติเป็นแขกรับเชิญในคดีนั้น ยังจะมีผู้ได้กล้าลองดีกับนางอีก
 
 

หากนางมีความสามารถนั้นจริง พลิกฝ่ามือคราเดียวก็อาาจจะมีคนจมน้ำตายอีกก็ได้ ไม่ว่าใครก็คงไม่ยากเป็นคนผู้นั้น ด้วยเหตุนั้นเหม่ยเหรินที่มีบิดาดำรงตำแหน่งต่ำกว่าขั้นสามต่างยอมถอยให้นางโดยดี ทั้งยังทักทายก่อนอย่างให้เกียรติว่า “ตวนมู่เหม่ยเหริน” ทว่าก็มีอีกไม่น้อยที่เดินจากไปให้พ้นทางเสีย
 
 

นัยน์ตาล้ำเสน่ห์มองประกาศที่เบื้องหน้า ‘ชงชาต้อนรับเหมันต์’ ‘เล่นดนตรีถวายไท่โฮ่ว’ ‘ถวายพระพร’
 
 

ดูเหมือนก่อนหน้านี้ที่นางสนมในขั้นเหม่ยเหรินผลัดกันไปถวายพระพรไท่โฮ่วจะวุ่นวายและมีจำนวนมากเกินไปกระมัง การถวายพระพรถึงได้เพิ่มเงื่อนไขขึ้นมา
 
 

หลงเยวี่ยอ่านจบแล้วถึงได้บอกจือซิน “ไปรับชุด”
 

</div>
</div>

หน้า: [1] 2

The Myth of Han's Archiver

[ป้ายประกาศวังหลวง] อัปเดทพลิกป้ายนางสนม