LuBairan โพสต์ 2024-7-7 04:30:44

✧ ลู่ไป๋หรั่น | Lù Báirǎn | 璐白染

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LuBairan เมื่อ 2025-6-20 16:59 <br /><br />



<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/3dnRcq1.jpg; background-attachment:fixed; %7D</style><style type="text/css">.head1 {background-color:#51351e;}.head2 {background-color:#51351e;}</style>

<style>

#boxcorecenter {
    border: 0px solid #152cd5;
    padding: 15px;
    box-shadow: #6F1D3D 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/hNcpgCn.jpg");
}
</style>

<style>
#boxR0LE {
    width: 850px;
    border: 0px solid #cbb989;
    padding: 35px;
    box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/PNPim8Q.png");}
</style>

<div id="boxcorecenter">
<div align="center">

<br><br>

<div id="boxR0LE">
<br>

<p>

               <div align="center" style="text-align: start; list-style-type: none;">
<font size="7" ;="" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;" color="#980000" face="Chonburi">
<span style="text-shadow: #996600 0px 0px 0.5em;"><div style="text-align: center;">
<span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">ลู่ไป๋หรั่น<br>

<font size="3" ;="" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word;" color="white" face="Chonburi"><br>
<span style="text-shadow: #980000 0px 0px 0.5em;">ฝูหรงหมื่นลักษณ์<br></span></span></font><br>


          </font></p>
<img src="https://i.imgur.com/F56Ani1.png" width="450" border="0">
<div align="center" style=""><br>
<marquee direction="up" scrollamount="2">
<font style="" size="4" color="980000">
<span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.5em;"><div style="text-align: center;">
<span style="font-family: &quot;Zhi Mang Xing&quot;; text-align: initial; white-space: initial;"><br>

粉墙花影自重重<br>
帘卷残荷水殿风<br>
抱琴弹向月明中<br>
香袅金猊动<br>
人在蓬莱第几宫<br>
<br>
云水隔在梦里枕<br>
落红无意觅春恨<br>
一度春来上眉痕<br>
山寺空门 逐尘
</span></div></font></font></font></marquee></div>

<br><br>
<table>
<tbody>
    <tr><th><img height="550" src="https://i.imgur.com/ZSBpR8i.png" border="0" alt=""></th><br>
    <th><span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">
<font face="Chonburi" size="5"><font color="#980000"><i><b>จารึกปิ่นฝูหรงหยก</b></i></font></font></span><br><br>
<div style="text-align: left;"><font face="Sarabun" size="3" color="000000"><b>ชื่อสกุล :</b>ลู่ — Lù — <font face="Zhi Mang Xing" size="5" color="#980000">璐 </font><br>
<b>ชื่อทางการ : </b> ไป๋หรั่น — Báirǎn — <font face="Zhi Mang Xing" size="5" color="#980000">白染</font><br>
<b>วันเกิด :</b> วันที่ห้า เดือนเจ็ด จงหยวนศก ปีที่ 2<br><br>
<b>เชื้อชาติ :</b> ชาวฮั่น<br>

<b>สถานที่เกิด :</b> มณฑลซูโจว เมืองกว่างหลิง<br>
<b>ปณิธาน/อุดมการณ์ :</b> ใกล้ชาดเปื้อนแดง ใกล้หมึกเปื้อนดำ<br><br>
<b>ศาสนา :</b> ม่อจื่อ <br>
<b>งานอดิเรก :</b> รำพัด , คัดอักษร , บรรเลงผีผา , จัดดอกไม้ , ชงชา , ปักผ้า , ฝึกวาดฮวาเตี้ยน <br>
<b>สิ่งที่ชอบ :</b> พัด , สัตว์ขนฟู <font face="Sarabun" size="2"><font color="#980000"><i>(ชอบสัตว์ขนาดเล็กพกพาได้เป็นพิเศษ)</font></font></i> , เครื่องประดับที่ทำจากหยก ,ชากลิ่นดอกไม้ , คนหน้าตาดี<font face="Sarabun" size="2"><font color="#980000"><i>(?)</font></font></i> , สุราหายาก , ดอกฝูหรง<br>
<b>สิ่งที่ไม่ชอบ :</b> ยา , อากาศร้อนชื้น , กลิ่นเน่าเหม็น , คนจำพวกที่มั่นใจในตัวเองเกินขนาด , ของหนัก ๆ<br>


</font></div></th>
</tr></tbody></table>

<br>

<table>
<tbody>
    <tr>
    <th>
<span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">
<p style="text-indent: 4.2em;"><font face="Chonburi" size="5"><font color="#980000"><i><b>เพิ่มเติมโดยสังเขป</b></i></font></font></span><br><br>
<font face="Sarabun" size="3" color="000000">
<p style="text-indent: 4em;"><b>ครอบครัว :</b><br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>พ่อ : </b> ไม่ทราบ<br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>แม่ :</b> ลู่อวี้หราน<br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>พี่น้อง :</b> —<br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>อื่น ๆ :</b> ลู่ หลงซาน <font face="Sarabun" size="2"><font color="#980000"><i>(พ่อบุญธรรม/58)</font></font></i> — หลี่ เหวินหลัน <br><p style="text-indent: 4em;"><font face="Sarabun" size="2"><font color="#980000"><i>(แม่บุญธรรม/50)</font></font></i> — ลู่ ชางหรง <font face="Sarabun" size="2"><font color="#980000"><i>(อาที่เชื่อว่าเป็นพี่ชาย/27)</font></font></i><br><br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>สิ่งที่ทำให้คุณมีความสุข :</b> การได้ทำงานอดิเรกที่ชอบ <br><p style="text-indent: 4em;">หรือการได้อยู่ร่วมกับครอบครัว<br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>ความกลัว :</b> การอยู่คนเดียวในพื้นที่มืดมิดและเงียบสะงัด <br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>ข้อบกพร่องร้ายแรง :</b> —<br>
<p style="text-indent: 4em;"><b>โรคประจำตัว :</b> —<br>
<th><div style="text-align: right;"><img height="500" src="https://i.imgur.com/2Vf2JLT.png" border="0" alt=""></th></div>

</font></div></th>
</tr></tbody></table>

<br><img src="https://i.imgur.com/tDqgS6A.png" width="650" border="0"><br>

<span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">
<font face="Chonburi" size="5"><font color="#980000"><i>บันทึกพฤติการณ์ของนงคราญน้อย</i></font></font></span>
<br><br><font face="Sarabun" size="3" color="000000">บุปผาหยกส่องประกายราวแสงดาว กล่าวกันว่าคนฉลาดมักถ่อมตน ถ้าเช่นนั้น <b><font color="#980000">‘ลู่ไป๋หรั่น’</b></font><br> ก็คงเป็นอัจฉริยะที่ยากจะหาใครมาเทียบเคียง ใต้หล้านี้เดิมทีมีผู้เก่งกาจอยู่มาก นางจึงชื่นชอบที่จะเรียนรู้<br>ผ่านการพบหน้าและสังเกตผู้คนโดยมีสื่อกลางเป็นการวางตัวที่ถ่อมตนอย่างยิ่งจนเป็นที่เอ็นดูมาไม่มากก็น้อย <br>ไป๋หรั่นถึงจะไม่ใช่อัจฉริยะแต่ก็เป็นคนฉลาด ฝูหรงหยกดอกนี้นอกจากจะมีรูปโฉมเป็นทรัพย์แล้วยังมีฝีปากที่ไม่ธรรมดา<br> ท่วงท่าวาจาล้วนหวานล้ำ ขอเพียงจับประเด็นได้หนึ่งครั้ง อ่านสถานการณ์ทันสักหน จะให้เป็นการเปลี่ยนฟ้าเป็นดิน<br> หรือพลิกดินให้กลายเป็นฟ้า แม่นางมารน้อยผู้นี้ก็มีความมั่นใจอยู่มาก<br>ว่าตนสามารถทำได้จึงไม่มีใครแปลกใจไปกับท่าทางหลับตาข้างหนึ่งยามมีเหตุพิลึกพิลั่นเกิดขึ้นที่ตรงหน้า <br>เพราะมักเข้าใจเป็นว่า <b><font color="#980000">‘ เสี่ยวไป๋หรั่นจิตใจดีเป็นอย่างมาก ’</b></font>
</font>
<br><br><br>
<img src="https://i.imgur.com/PeWgIEq.jpeg" width="600" border="0"><br><br><br>
<span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">
<font face="Chonburi" size="5"><font color="#980000"><i>สาเหตุของสมญา ‘เทพธิดาจำแลง’</i></font></font></span>
<br><br><font face="Sarabun" size="3" color="000000"><i>บัวงามสะพรั่งหน้าตำหนัก ศิราภรณ์ปิ่นปักสิบสองสาย<br>
โฉมสะคราญปานจะหยดพ้นชลาลัย สายลมพัดใบไม้ไกวด้วยคลั่งแรง<br>
บ้างแต่งโฉมบ้างส่องบานคันฉ่อง บ้างประลองลักษณ์อาภรณ์ด้วยกำแหง<br>
บทกวีในกระดาษอาจระแวง ด้วยสำแดงความงามหรูไม่สู้นาง<br></i>
<br>
ทุกคนล้วนมีมาตราฐานความงามที่ชมชอบอยู่ในใจ สาวงามบางคนเหมือนน้ำชารสอ่อน<br>ที่สมควรทุ่มเทเวลาค่อย ๆ ซึมซับในรูปโฉมสาวงามบางคนก็ราวกับดอกไม้ป่า<br>สีฉูดฉาดที่สวยสดและร้อนแรง ทว่าความงามของนาง ต่อให้ปากไม่พูดแต่สายตาก็มิอาจปิดบังความในใจ <br>ลู่ไป๋หรั่นเปรียบได้ดั่งหยกงามที่ถูกเจียระไนด้วยความประณีตเป็นที่สุด ท่านอาจไม่ชอบนางได้ <br>แต่มิอาจไม่ยอมรับว่านางงดงามยิ่ง เหตุเพราะบนดวงใบหน้าน้อยนั้นประกอบไปด้วยดวงตาเรียวดุจนางหงส์ <br>จมูกของนางโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากแดงฉ่ำ กล่าวได้ว่าเป็นใบหน้าหวานผสมร้ายกาจอย่างลงตัว<br> ยังไม่ต้องพูดถึงท่วงท่าการวางตัว แค่เพียงย่างกายก็สะท้อนประกายพราวระยับ <br>ขับส่งนรลักษณ์ให้ยิ่งงามพิลาสล้ำ จนละม้ายคล้ายว่าไม่มีจริง</font>


<br><br>
<img src="https://i.imgur.com/GZnmpjK.png" width="250" border="0">






<br><br>
</div></div></div>

<br><br>

<div style="left: 10px; position: fixed; top: 415px;">
<marquee behavior="alternate" direction="up" scrollamount="1" scrolldelay="20" height="300" style="word-wrap: break-word;">
<div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/UExdXMJ.png" align="center" border="0" alt="" hspace="" vspace=""width="150"height="20"></img>


<center>
<iframe width="150" height="80" src="https://www.youtube.com/embed/qhNkrq1RqAA?autoplay=1&loop=1&playlist=qhNkrq1RqAA" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen=""></iframe><div style="text-align: center;">

<img src="https://i.imgur.com/FKsmVWa.png" align="center" border="0" alt="" hspace="" vspace=""width="150"height="20"></img>
</center>
</div></marquee></div>


<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>


<style id="Gather Codes." type="text/css"> img{ -webkit-transition: all 0.4s linear; -moz-transition: all 0.4s linear; transition: all 0.4s linear;} img:hover { -webkit-transition:1s; -webkit-filter: invert(1); -moz-filter: invert(1);}</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Itim'); Itim {font-family: 'Itim';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chonburi'); Chonburi {font-family: 'Chonburi';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Zhi Mang Xing'); Zhi Mang Xing {font-family: 'Zhi Mang Xing';}
</style>

LuBairan โพสต์ 2024-7-7 11:40:25

✧ ลู่ไป๋หรั่น | Lù Báirǎn | 璐白染

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LuBairan เมื่อ 2024-7-7 19:07 <br /><br /><style>

#boxcorecenter {
    border: 0px solid #152cd5;
    padding: 15px;
    box-shadow: #6F1D3D 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/hNcpgCn.jpg");
}
</style>

<style>
#boxR0LE {
    width: 850px;
    border: 0px solid #cbb989;
    padding: 35px;
    box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/PNPim8Q.png");}
</style>

<div id="boxcorecenter">
<div align="center">

<br><br>

<div id="boxR0LE">

<br><img width="450" src="https://i.imgur.com/TCWJPJK.png" border="0" alt="">
<br><img src="https://i.imgur.com/tDqgS6A.png" width="450" border="0">
<br><br>
<font face="Chonburi"><font size="5"><font color="#980000"><span style="text-shadow: #ffffff 0px 0px 0.7px, #ffffff 0px 0px 25px, #ffffff 0px 0px 10px;">
<i><b>ประวัติความเป็นมา</b></i><br></font></font></font></span>
<br>
<div align="left">
<font face="Sarabun"><font size="3"><font color="Black">

<p style="text-indent: 2.5em;">ยามเมื่อพูดถึงงานฝีมือ ไม่ว่าจะรูปสลัก เครื่องประดับ ข้าวของเครื่องใช้ตั้งแต่เครื่องเรือนไปจนถึงเครื่องแต่งกายและประทินโฉม หลายคนต่างก็มีร้านในดวงใจที่นิยมใช้บริการ ทว่าที่การันตีคุณภาพจนเป็นที่ยอมรับไปทั่วหล้าถึงขนาดที่แม้แต่เชื้อพระวงศ์ยังแวะเวียนมาใช้บริการอยู่บ่อยครั้งเกรงว่าจะมีอยู่เพียงที่เดียว
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ราวกับมังกรลับคอยหลับเฝ้าคลังสวรรค์ อดีตคาราวานร่อนเร่ไปไกลนับหมื่นลี้ ท้ายที่สุดก็ได้หวนคืนสู่ถิ่นฐานลำเนาเดิมพร้อมประกาศศักดาแห่งความรุ่งเรืองให้เป็นที่โจษจัน — <i>กล่าวกันว่าผู้ปราดเปรื่องรอบรู้ในศาสตร์ศิลป์นั้นหาได้ร่ำไปตามสถานศึกษา แต่หากคิดอยากจะหาช่างฝีมือระดับยอดคน ทั่วใต้หล้านี้เมื่อกวาดตามองดูแล้ว เกรงว่าจะมีอยู่ที่เดียวที่พร้อมสรรพทั้งคนและของ</i>
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ที่แห่งนั้นก็คือ <b><font color="#D4AC0D">‘หอชุนหลันฉี’</b></font> หอสูงราวแปดชั้น ภายใต้การดูแลของสกุลลู่แห่งลั่วหยางที่ต้องการจะสร้างตนให้กลายมาเป็น <b><font color="#D4AC0D">‘ตัวกลางผู้น่าเชื่อถือ’</b></font> สำหรับเหล่าผู้ดีมีสตางค์ที่อยากจะสร้างสรรผลงานพิเศษชิ้นเดียวในโลก แม้ว่าตลอดการสร้างเนื้อสร้างตัวจะต้องผ่านมาทั้งความล้มเหลว ความสุ่มเสี่ยง การสูญเสีย หรือแม้แต่สารพัดปัญหาที่รุมเร้า แต่หอชุนหลันฉีก็ยังยืนหยัด ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางเมืองลั่วหยางจวบจนประสบความสำเร็จในขั้นที่ยากจะมีร้านค้าใดมาเทียบเคียง
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ปัจจุบันหอชุนหลันฉีกล่าวได้ว่าเป็น <b><font color="#D4AC0D">‘สังกัดยอดฝีมือ’</b></font> ที่ใต้หล้าให้การยอมรับ ขอเพียงข้าวของชิ้นใดมีตราประทับรูปหยกเมฆาจากสกุลลู่ คุณภาพของสิ่งนั้นจะถูกยกย่องให้เทียบได้กับรายการของบรรณาการที่มอบให้เชื้อพระวงศ์ อย่าว่าแต่ด้านธุรกิจที่รุ่งโรจน์ ด้านครอบครัวก็เลิศล้ำไม่แพ้กัน เมื่อบรรดาทายาทของผู้นำตระกูลคนปัจจุบันอย่างลู่เหยียนและหลี่ซื่อ หลี่เหวินหลัน ผู้เป็นฮูหยินใหญ่ต่างก็โดดเด่น ยกตัวอย่างเช่นบุตรสาวคนโต <b><font color="#8EC3BC">‘ลู่อวี้หราน’</font></b> ผู้เติบโตมาพร้อมกับความสามารถด้านการออกแบบ อีกทั้งยังผ่านเกณฑ์การประเมินจนได้รับแต่งตั้งให้เป็นว่าที่ผู้นำตระกูลคนถัดไปได้ตั้งแต่อายุยังน้อยแม้ว่าจะเป็นสตรีเพศ หรือบุตรชายคนรอง <b><font color="#8E9CC3">‘ลู่ชางหรง’</font></b> ที่โชคดีสืบทอดศักยภาพด้านการต่อสู้จนหลายคนคาดกันว่าจะได้ครองตำแหน่งผู้ดูแลขบวนขนส่ง หรือไม่ก็รับราชการในฝ่ายทหารในอนาคต
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
แต่แล้วภาพที่แสนสมบูรณ์นี้ก็พลันมลายหายโดยไร้ซึ่งคำเตือน เมื่อนานมาแล้วตามการจ้างวานของคนปริศนา หอชุนหลันฉีได้สร้างของสี่อย่างขึ้นมา ประกอบไปด้วย ยอดอาภรณ์อมรฟ้าจากฝีมือของสำนักเซียงซิ่ว เครื่องหอมร่ำบุปผา จากเทียบปรุงกลิ่นของฮูหยินรองสกุลหลวนแห่งเจียงหลิง แป้งชาดรัตนาฉายที่ถูกผสมโดยนางโลมอันดับหนึ่งแห่งหอเมิ่งกวงเหยา และประดับมรรคามลที่ถูกสร้างตามแบบร่างสร้างชื่อของลู่อวี้หราน ทั้งหมดล้วนถูกส่งจนถึงมือผู้ว่าจ้างมานานนับเกือบสิบปี ทว่าอยู่ ๆ ก็มีเทียบเชิญปริศนาส่งมายังหอชุนหลันฉี โดยแจ้งความประสงค์ว่าต้องการจะพบหน้าสี่ยอดฝีมือ ผู้มีส่วนช่วยในการสร้างของสี่สิ่งตามที่กล่าวไปข้างต้นเนื่องจากสินค้าเกิดความเสียหาย จึงต้องการเรียกผู้สร้างกลับมาให้คำแนะนำในการซ่อมบำรุง
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
แม้จะมีเสียงคัดค้านจากคนในครอบครัวในความไม่เหมาะสม แต่ลู่อวี้หรานก็ยืนยันที่จะเดินทางไปพร้อมยอดฝีมืออีกสามคนตามการนัดหมาย โดยหารู้ไม่เลยว่านั่นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่นางได้ออกหน้าไปทำงานไกลบ้าน
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ลู่อวี้หรานและคณะหายตัวไป 2 ปีเต็มโดยไร้ร่องรอยที่จะสืบเสาะหา ทว่าในค่ำคืนที่ฝนตกหนัก ลู่อวี้หรานก็กลับมาเยือนบ้านอีกครั้ง พร้อมกับทารกน้อยแรกเกิด กลับมาหนนี้ อวี้หรานดูสูบผอมไปมาก นางมาอย่างเร่งรีบพร้อมกับฝากฝังเรื่องสำคัญไว้ในมือครอบครัว
<br><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หนึ่งคือทารกน้อยปริศนานี้มีนามว่า <b><font color="#980000">‘ลู่ไป๋หรั่น’</font></b> เป็นบุตรสาวของอวี้หรานและชายคนรักที่ไม่สะดวกเปิดเผยตัว สองคือนางไม่อาจเลี้ยงดูเด็กคนนี้ได้ จึงต้องการนำมาฝากฝังให้มารดาและบิดาช่วยมารับหน้าที่ผู้เลี้ยงดูสอนสั่ง รวมไปถึงเก็บงำความจริงที่นางเป็นหลาน และให้เลี้ยงดูไป๋หรั่นในฐานะบุตรสาวคนเล็กแทน สาม เมื่อถึงวันที่เป็นครึ่งหนึ่งของหนึ่งปี นางจะส่งสานส์ลับที่ช่วยชี้แนะเส้นทางการเลี้ยงดูมาให้ ไม่ว่าภายในนั้นจะเขียนอะไร ขอจงปฏิบัติตามอย่างเข้มงวด สุดท้าย ยังมีของสองสิ่งที่ต้องรบกวนส่งมอบให้กับเด็กน้อยในยามที่นางเติบใหญ่ หนึ่งคือปิ่นหยกขาวรูปดอกฝูหรงที่ส่วนด้ามสลักอักษรไม่กี่ตัวเป็นประโยคว่า<i><font color="#980000"> ‘เพียงจำไม่เลือน เสียงสะท้อนเยือนหา’ </font></i>สองคือม้วนกวีหนึ่งม้วน ที่ถูกรังสรรอย่างใส่ใจ เนื้อความด้านในมีอยู่ว่า
<br><br><div align="center"><i><font color="#980000">

เลื่องลือถึงแดนกันดาร ลมผ่านพัดเครื่องประทินโฉม<br>
เสนาะเสียงสายพิณดีดประโคม บุปผาโลมพรมพร่างนางกรีดกราย<br>
ทำนองขลุ่ยเสนาะวิเวกหวาน เปลี่ยนนงคราญสูงส่งเป็นอ่อนไหว<br>
หิมะพัดตามลมเหินกระจาย ก็ทำลายทุกข๋ในใจแห่งอิสตรี
</i></font></div><br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
เมื่อฝากฝังส่วนสำคัญจนครบถ้วน ลู่อวี้หรานก็ออกเดินทางไกลอีกครั้ง ทิ้งบุตรสาวที่ยังไม่รู้ความไว้ภายใต้การสร้างรากเง้าผ่านถ้อยคำลวงหลอก หลายปีต่อจากนั้น ลู่ไป๋หรั่นเติบโตอย่างเรียบง่าย ร่ำเรียนศาสตร์ศิลป์พื้นฐาน ชำนาญด้านการค้าเจรจา จนได้รับสมญาว่า <i><font color="#980000">‘ หยกน้อยแห่งหอชุนหลันฉี ’</font></i> ที่ไม่ว่าใครมาเยือนก็ย่อมต้องได้พบ แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายความสงบสุขก็พังทลาย เมื่อรูปโฉมของหยกน้อยที่เดิมทีมองได้ไม่รู้เบื่อเริ่มกลายมาเป็นความงามพิลาสล้ำตรึงจิตใจของผู้คน นับแต่นั้นลู่ไป๋หรั่นก็ออกนอกจวนและหอชุนหลันฉีน้อยลง นิยมหาสิ่งแปลกปลอมมาบดบังใบหน้ามากยิ่งขึ้นประหนึ่งต้องการจะปกป้องพื้นที่ของตัวนางเอง
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
<i><font color="#8E9CC3">‘ต่อให้โลกถล่มฟ้าทลาย ชาตินี้ต่อให้หรั่นเอ๋อร์ไม่แต่งงาน สกุลลู่ก็ยังสามารถเลี้ยงดูได้ !’</font></i> คำประกาศกร้าวของลู่ชางหรงสร้างความผ่อนคลายระคนขบขันให้กับคนในบ้านได้เป็นอย่างดี ความตึงเครียดที่เกิดขึ้นเมื่อเข้าสู่ช่วงวัยที่ลูกสาวคนเล็กสามารถออกเรือนได้ถือเป็นความกดดันขั้นสูง โดยเฉพาะตระกูลลู่ที่มีประสบการณ์พลัดพรากจากลูกสาวคนโตมาแล้วหนึ่งครั้งในช่วงวัยที่ใกล้เคียงกันกับไป๋หรั่นในตอนนี้ ดังนั้นเพื่อที่จะไม่เป็นการเปิดโอกาสให้สาวน้อยได้หนีไปไหนไกล ทั้งครอบครัวจึงตัดสินใจหอบแม่หยกขาวแสนงามไปเข้าเรียนสำนักศึกษาสตรีเพื่อที่จะได้พบปะสหายแก้เหงา
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
แม้เดิมทีนี่จะถือเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ แต่สำหรับลู่ไป๋หรั่นแล้ว การได้ออกไปพบปะผู้คนก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ชีวิตในรั้วสำนักศึกษาทำให้นางได้เรียนรู้ทั้งโลกกว้าง ความอันตรายของเล่ห์เหลี่ยม และสุดยอดเรื่องพิลึกพิลั่นอย่างความรัก—‐ โชคดีที่ไป๋หรั่นไม่ใช่คุณหนูช่างฝันที่จะแอบชอบคุณชายสักคน แต่อย่างน้อย ๆ นางก็เป็นผู้สังเกตการมากพอที่จะเห็นท่าทีพร่ำเพ้อของสตรีร่วมวัยเดียวกันทั้งยังมีเหตุผลมากพอที่จะถูกเรียกได้ว่าเป็น <b><font color="#980000">‘ที่ปรึกษา’</font></b>คนโปรดของใครหลาย ๆ คน
<br><br><p style="text-indent: 2.5em;">
ทว่าการเข้าเรียนสำนักศึกษา แม้จะทำให้ได้สังคมที่เกี่ยวพันกับคนใหญ่คนโตถึงสองคน <font face="Sarabun" size="2"><font color="#980000"><i>( เว่ยเจียเหลียนฮวา และ ซ่างกวนฝูมี่ )</font></font></i> แต่การมาถึงของจดหมายชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ประจำช่วงวัยสิบเจ็ดปีกลับระบุมาสองคำง่าย ๆ ที่ส่งผลสะเทือนฟ้าสะเทือนดินว่า <b><font color="#980000">‘เข้าวัง’ ! </font>






</div>

<br><br>

</font></font></font></div></div><br><br></div><br><br>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chonburi'); Chonburi {font-family: 'Chonburi';}
</style>


Watcher โพสต์ 2024-7-7 12:45:50


<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
    border-radius: 30px;
    border: 6px double #34267e;
    padding: 3px;
    box-shadow: #34267e0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/1VhFLiD.png");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
    width: 700px;
    border-radius: 20px;
    padding: 3px;
    box-shadow: #34267e 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/y75w1Of.png");}
</style>


<style>
#boxsystem03 {
    width: 400px;
    border-radius: 20px;
    border: 6px double #07a24c;
    padding: 3px;
    box-shadow: #07a24c 0px 0px 3em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>   


<div id="boxsystem01">
   <p>
      
<br>

<font face="Kanit"><font size="6" color="#ffffff"><span style="text-shadow: #f9a590 1px 3px 5px;"><b style=""><mit style="">
<font color="#4909aa">【แจ้งโหมดพิเศษ】</font></mit></b></span></font></font></p>

<br>


<div id="boxsystem02">
   <p>


<font face="Kanit"><font size="3"><font color="White">
<br></font></font></font><img src="https://i.imgur.com/GXGBMno.png" width="350" _height="350" border="0"><font face="Kanit"><font color="White" style=""><br><br><font size="4"><br></font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4">ส่งข้อมูลไอเท็มมีชื่อว่า "ม้วนบททดสอบตระกูลลู่"</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4">คำอธิบายไอเท็ม: โหมดบันทึกยุทธจักรระดับ Hard (โดยภายในมีข้อความลับที่จะเปิดเผยเมื่อคุณเติบโตขึ้น ท่อนที่หายไปในหน้าม้วนตำรา ที่เหลือ อื่น ๆ อธิบายอิสระ)</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4">รูปภาพไอเท็ม: 84x84 px</font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4"><b>แจ้งทาง PM หรือ Discord ก็ได้</b></font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4"><br></font></font></font></p><p><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">[ดูข้อมูลบันทึกยุทธจักรได้ที่นี่&nbsp;</font><a href="https://han.mooorp.com/thread/24/1/1"><font face="Kanit" size="4" color="#ffff00"><b>Link</b></font></a><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">]</font></p><p><br></p><p><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4"><b>วิธีการขอเปิดม้วนบททดสอบตระกูลลู่</b></font></p><p><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">1) เมื่อความแข็งแกร่ง ลู่ไป๋หรั่นเติบโตขึ้นระดับหนึ่ง (พร้อมเปิดระดับ Hard)</font></p><p><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">2) เขียนโรลเพลย์รับจดหมายจากบิดาบุญธรรมพร้อมหยกชิ้นนึงที่เขาบอกให้นำไปส่อง</font></p><p><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">บนม้วนบททดสอบที่ให้แก่แรก จะเปิดเผยคำพยากรณ์ที่ลู่อวี้หรานทิ้งไว้ให้ก่อนสิ้นใจ</font></p><p><font color="#ffffff" face="Kanit" size="4">เมื่อไป๋หรั่นสามารถผ่านบททดสอบนี้ นั่นหมายถึงเวลาที่เจ้าจะได้รับมรดกสองอย่างนี้</font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4"><br></font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4"><b>หลังผ่านบันทึกยุทธจักร - ม้วนบททดสอบตระกูลลู่</b></font></font></font></p><p><font face="Kanit"><font color="White" style=""><font size="4">จะได้รับสืบทอดของประจำตระกูล ระดับทอง</font></font></font></p><div class="quote"><blockquote><font face="Kanit" size="4"><b>ปิ่นหยกขาวรูปดอกฝูหรง และ ม้วนกวีสกุลลู่</b></font><br></blockquote></div><p><br></p></div><br><br></div><br><br></div>
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: ✧ ลู่ไป๋หรั่น | Lù Báirǎn | 璐白染