[บันทึกการทหาร] : ศึกฉีเหลียงซาน - หน้า 2 - บันทึกการทหาร - The Myth of Han

RongXiuying โพสต์ 2025-6-14 23:46:22

RongXiuying โพสต์ 2025-6-16 23:06:43

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 30px;
border: 3px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/chinese-pattern----1.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>

<div id="boxsystem01">
<p><br><br><br></p><div id="boxsystem02"><p><br></p><p><br></p><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-104c9f94d595c6fee5.png" border="0"></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font size="3" face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ยามดึกในคืนนั้น ท้องฟ้ามืดสนิท มีเพียงแสงดาวเลือนรางส่องผ่านม่านเมฆหนาทึบ ลมกลางคืนพัดเอื่อยผ่านยอดไม้ ทิ้งเสียงหวีดเบา ๆ ไว้ในอากาศอันเงียบงัน ทหารส่วนใหญ่ยังหลับใหลอยู่ในผ้าห่มผืนบาง รอบกองไฟที่มอดลงแล้ว เหลือเพียงเปลวแดงเรื่อ ๆ กับควันจางที่ลอยเอื่อยขึ้นสู่อากาศเย็นชื้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงนอนไปได้เพียงครู่เดียวเท่านั้น ก่อนจะตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยความกระวนกระวาย นางดึงผ้าคลุมไหล่มาห่มตัวหลวม ๆ แล้วเดินออกมานั่งชันเข่าอยู่ข้างกองไฟ แสงไฟวูบไหวสะท้อนบนใบหน้าเงียบขรึม ดวงตาของนางจ้องมองเปลวไฟนิ่งงัน แต่ทว่าใจกลับล่องลอยไปไกลนัก...</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นไม่ไกลนัก เกาเหยียนเดินเข้ามานั่งลงข้าง ๆ พร้อมกับส่งถุงน้ำอุ่นให้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ลูกพี่...ไม่นอนต่ออีกหน่อยหรือ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาถามเสียงเบา</font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00"> “ฟ้ายังไม่ทันสว่างเลยนะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงรับถุงน้ำมาแนบมือ มองเปลวไฟนิ่ง ๆ ก่อนตอบเสียงแผ่ว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้านอนไม่หลับ...มีเรื่องบางอย่างติดใจข้าอยู่”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนมองนาง ก่อนพยักหน้าช้า ๆ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“เรื่องของชาวประมงนั่นน่ะหรือ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงพยักหน้าช้า ๆ ดวงตายังคงไม่ละจากเปลวไฟ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าว่ามันแปลกไหม...ที่ชายชาวบ้านคนหนึ่งจะโผล่มาเตือนพวกเราได้ถูกจังหวะ รู้ดีไปเสียทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งจุดที่ดินจะยุบ ทั้งที่ชาวบ้านแท้ ๆ ที่เราเจอระหว่างทางยังไม่รู้เท่าเขาเลย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนขมวดคิ้ว </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ข้าก็เคยสงสัย แต่บางทีเขาอาจเป็นคนท้องถิ่นจริง ๆ ล่ะมั้ง ผ่านมาหลายปีก็ย่อมรู้ทางดีกว่าคนทั่วไปก็เป็นได้นะขอรับ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงหันมาสบตาเขา ก่อนกล่าวเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าคงคิดมากไปเองล่ะมั้ง…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“เอาเป็นว่าเพื่อความสบายใจของลูกพี่ ข้าจะคอยจับตาดูเขาไว้เองขอรับ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงลุกขึ้น พับผ้าคลุมพาดบ่าไว้ ก่อนเอ่ยเบา ๆ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เดี๋ยวข้าไปตักน้ำใส่กระบอกไม้ไผ่เผื่อเดินทางช่วงสาย อีกไม่กี่ยามก็เช้าแล้ว” </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางหมุนตัวเดินลัดผ่านแนวกระโจมไปยังลำธารใกล้ ๆ พอถึงริมธารก็หย่อนกระบอกไม้ไผ่ลงในน้ำเย็นที่ไหลเอื่อย ๆ ขณะที่กำลังเงยหน้าขึ้นซิ่วอิงก็ชะงักเมื่อเห็นอะไรบางอย่าง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ในเงาพุ่มไม้ถัดจากธารไปเล็กน้อย นางเห็นเงาร่างของหูเหว่ย เขาเดินอย่างระมัดระวังท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ คอยหันมองรอบด้านเป็นระยะ ก่อนจะเลี้ยวลึกเข้าไปในแนวไม้เบื้องหลังจุดพักทัพ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเบิกตานิด ๆ ความรู้สึกแปลก ๆ เมื่อวานหวนกลับมาทันที นางวางกระบอกน้ำลงเงียบ ๆ แล้วค่อย ๆ ย่องตามเขาไปในเงาไม้ ไม่ให้เกิดเสียงแม้แต่น้อย นางหลบอยู่หลังพุ่มไม้หนาทึบ เงี่ยหูฟังพลางแหวกกิ่งไม้เล็กน้อยเพื่อให้มองเห็นชัดขึ้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เบื้องหน้าไม่ไกลนัก หูเหว่ยหยุดยืนใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มีชายสวมผ้าคลุมสีหม่นยืนรออยู่ก่อนแล้ว เขาเป็นคนรูปร่างผอมสูง ใบหน้าถูกบดบังด้วยผ้าปิดปาก เสียงสนทนาดังขึ้นเบา ๆ แต่ชัดพอให้ซิ่วอิงได้ยิน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ข้าทำเท่าที่ทำได้แล้ว เจ้าอย่าลืมสัญญาล่ะ ปล่อยลูกเมียข้า…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่แทนที่ชายปริศนาจะตอบรับคำ เขากลับหัวเราะในลำคอ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“เจ้ามีสิทธิ์ต่อร</font><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">องอะไรในตอนนี้หรือ หูเหว่ย?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ชายผู้นั้นก้าวเข้ามาใกล้หูเหว่ยอีกครึ่งก้าว</font><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1"> “เจ้าก็รู้ดีว่าที่พวกเขายังหายใจอยู่ ก็เพราะเจ้ายังทำตัวมีประโยชน์ แต่หากเจ้าพลาดแม้แต่ก้าวเดียวก็อย่าหวังว่าจะได้แม้แต่กระดูกพวกเขากลับไปฝังเลย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“คืนนี้ในยามสาม ข้าจะเปิดทางตรงท้ายคลังเสบียง พวกเจ้าต้องรีบลงมือให้ไว ก่อนที่เวรยามจะผลัดเปลี่ยน ข้าคำนวณแล้วจะมีช่องว่างราวครึ่งชั่วยาม”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายสวมผ้าคลุมพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็นเฉียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“ดี...พอพวกเราตัดเสบียงได้ กำลังทัพพวกมันก็จะสะเทือนและทัพหลวงก็จะล่มภายในไม่กี่วัน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายสวมผ้าคลุมยืนหลังตรง แววตาแข็งกร้าวใต้เงาผ้าคลุมที่บดบังครึ่งใบหน้าราวกับคมมีดที่ซ่อนคมอยู่ในปลอก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“เจ้าทำหน้าที่ได้ดี หูเหว่ย”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เสียงของเขาเย็นเยียบ</font><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1"> “พวกมันยังไม่ระแคะระคายอะไรเลยสินะ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หูเหว่ยพยักหน้าเบา ๆ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ไม่มีใครสงสัยข้า...ยกเว้นทหารหญิงคนหนึ่งนางชื่อซิ่วอิง ดูเหมือนนางจะจับตามองข้าอยู่”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“ซิ่วอิงงั้นหรือ…”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาทวนชื่อช้า ๆ </font><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“ไม่เห็นเคยได้ยินชื่อ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“นางเป็นทหารยศเล็ก ๆ ในกองทัพ แต่ดูท่าทางฉลาดใช่ย่อย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“จับตาดูนางไว้ อย่าให้นางทำเสียเรื่อง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเม้มปากแน่น หัวใจเต้นแรงในอก เสียงของชายผู้นั้นเย็นเยียบเสียจนทำให้อากาศรอบตัวนางคล้ายเย็นลงตาม ขณะที่หูเหว่ยก้มหน้าสั่นเล็กน้อยอย่างจนตรอก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ก็ได้…ข้าจะไม่ทำให้พวกเจ้าผิดหวัง” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หูเหว่ยพูดเสียงแผ่ว </font><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“แต่เจ้าต้องรักษาคำพูดนะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายลึกลับหัวเราะเบา ๆ อีกครั้ง ไม่ได้ให้คำมั่นอะไร ก่อนจะหันหลังเดินหายไปในเงาไม้ เสียงฝีเท้าหายลับไปพร้อมกับความมืดระหว่างต้นไม้ ซิ่วอิงรีบเบี่ยงตัวหลบลึกเข้าไปในพุ่มไม้ เฝ้าดูจนแน่ใจว่าทั้งสองคนแยกย้ายกันแล้วจึงค่อย ๆ ย้อนกลับทางเดิม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงรีบสาวเท้าเบา ๆ พุ่งกลับค่ายอย่างระมัดระวัง หัวใจนางเต้นแรงไม่หยุด ความหนาวยามเช้าที่ปกติแล้วไม่เคยทำให้สะท้านสักนิด คราวนี้กลับแทรกซึมเข้าทุกอณูผิวอย่างน่าประหลาด</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อกลับถึงแนวกระโจม นางมิรอช้ารีบมุ่งหน้าไปยังกระโจมของแม่ทัพฮั่วทันที โดยไม่แม้แต่จะกลับไปเก็บกระบอกน้ำที่ลืมไว้ริมน้ำ ทหารยามหน้ากระโจมแม่ทัพขยับตัวลุกขึ้นเมื่อเห็นนางมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#f5deb3">“เจ้ามาทำอะไรที่นี่ป่านนี้?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้ามีเรื่องด่วนต้องเข้าพบท่านแม่ทัพเดี๋ยวนี้!” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเอ่ยน้ำเสียงจริงจังจนอีกฝ่ายไม่กล้าตั้งข้อกังขา เพียงพยักหน้าแล้วขยับผ้าม่านให้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ภายในกระโจม แม่ทัพฮั่วแต่งกายเรียบง่ายแม้จะเป็นยามเช้ามืด เขากำลังนั่งพิจารณาแผนที่บนโต๊ะ และหรี่ตามองขึ้นเมื่อเห็นซิ่วอิงก้าวเข้ามา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“มีเรื่องอะไรหรือ?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาถามเรียบ ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงคุกเข่าลงเบื้องหน้าเขาแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าน้อยมีเรื่องสำคัญมาเรียนท่านแม่ทัพเจ้าค่ะ เกี่ยวกับชายชาวบ้านหูเหว่ยกับบุคคลปริศนาที่ดูเหมือนว่ามีแผนร้ายบางอย่าง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วชะงักมือที่วางบนแผนที่ แววตาเปลี่ยนเป็นดุดันทันที</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“พูดมาให้ละเอียด”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงสูดลมหายใจลึกแล้วกล่าวต่อ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เมื่อครู่ ข้าน้อยพบหูเหว่ยลอบออกจากค่ายพักแรมไปยังแนวไม้ด้านหลัง ข้าน้อยเห็นเขาแอบพบกับชายผู้หนึ่ง รูปร่างสูงผอมคลุมหน้าคล้ายสายลับ พวกเขาเจรจาบางอย่างกัน...ข้าได้ยินชัดทุกถ้อยคำเจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางเล่าทุกอย่างอย่างละเอียด ตั้งแต่คำสนทนา การนัดหมาย เวลา และแผนการตัดเสบียงของกองทัพ หลักฐานแม้ยังไม่มีเป็นชิ้นเป็นอัน แต่คำพูดที่นางจดจำได้นั้นก็น่าจะพอเป็นหลักฐานได้บ้างไม่มากก็น้อย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วฟังอย่างไม่ขัดจังหวะ สีหน้าเขาขรึมขึ้นเรื่อย ๆ เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สองมือไพล่หลังขณะเดินไปหน้ากระโจม ครู่หนึ่งก็หันกลับมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เจ้ามั่นใจในสิ่งที่ได้ยินหรือไม่?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าน้อยขอสาบานต่อธงกองทัพ หากข้าน้อยโกหกแม้เพียงครึ่งคำ ขอให้ข้าต้องตายในสนามรบไม่พบแม้แต่ร่างกลับมาเจ้าค่ะ!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วเงียบไปอึดใจ ก่อนออกคำสั่งเสียงเข้ม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“หรงซิ่วอิง เจ้านำข้าไปยังจุดที่เกิดเหตุทันที เกาเหยียน!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาเรียกเสียงดัง ชายหนุ่มอดีตโจรกลับใจรีบพรวดพราดเข้ามาแทบจะทันที</font><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f"> “ตามข้าไปด้วย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“พวกเราจะไม่ให้โอกาสศัตรูลงมือก่อน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" border="0"></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ยามสามในคืนนั้น…</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ฟ้ายังมืดสนิท แสงจันทร์เพียงเสี้ยวถูกเมฆหนาบดบังจนแทบมองไม่เห็นมือของตนเอง ลมกลางคืนพัดเอื่อย ๆ พาเอากลิ่นชื้นและกลิ่นไม้เปียกปะปนกับความเงียบที่น่าอึดอัดยิ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เงาร่างหนึ่งโผล่มาจากแนวต้นไม้ตามนัดหมาย นั่นคือ…หูเหว่ย เขาเดินอย่างระมัดระวัง เงี่ยหูฟังอยู่ตลอดทาง ก่อนจะยกมือทำสัญญาณเบา ๆ ไปยังความมืดด้านหลัง และแล้วไม่นาน เงาคนอีกห้าถึงหกร่างก็ปรากฏขึ้น พวกมันแต่งกายคล้ายชาวบ้าน แต่ถืออาวุธเบาและกระบอกไม้ไผ่ที่ยัดฟางแห้งกับเศษผ้าชุ่มน้ำมันหมูไว้ในมือ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พวกมันเคลื่อนไหวรวดเร็วแต่เงียบกริบ แทรกตัวเข้าใกล้แนวคลังเสบียงที่ไม่มีเวรยามเฝ้าอย่างผิดสังเกต ทุกอย่างเป็นไปตามแผน หูเหว่ยกวาดตามองซ้ายขวาก่อนพยักหน้าให้ชายที่ถือคบเพลิงเตรียมจุดไฟ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“หยุดนะ!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงหญิงสาวดังขึ้นเฉียบพลัน แทรกกลางความเงียบอย่างไม่ทันตั้งตัว ทุกคนชะงักหันขวับไปยังต้นเสียง ก่อนจะพบซิ่วอิงที่ยืนอยู่ใต้เงาไม้ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“พวกเจ้าทำอะไรกันน่ะ…คิดจะเผาเสบียงหรือ?!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หูเหว่ยหน้าซีดเผือด แต่ชายในผ้าคลุมกลับหัวเราะขึ้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1"> “ข้าเตือนเจ้าแล้วไม่ใช่หรือหูเหว่ย ว่าแม่นี่จะเป็นปัญหา”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขายกมือขึ้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“ฆ่านาง!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พวกชายชุดชาวบ้านพุ่งเข้าหาซิ่วอิงทันที นางก้าวเท้าแยกออก ง้าวถูกเหวี่ยงหมุนออกจากบ่าในชั่วพริบตา เสียงคมเหล็กผ่าลมวูบดังก้อง ฝ่ามือที่แน่นิ่งเมื่อครู่พลันวาดออกอย่างมีพลัง ง้าวฟาดเฉียงลงใส่ไม้พลองของศัตรูจนปลายหักกระเด็น ซิ่วอิงใช้จังหวะนั้นหมุนตัวเป็นวง ตวัดด้ามกลับสกัดการโจมตีจากด้านหลัง ก่อนกระแทกด้านทู่เข้ากับลำตัวอีกคนจนล้มกลิ้ง แต่พวกศัตรูก็ยังคงได้เปรียบด้านจำนวน ซิ่วอิงเริ่มแสดงอาการอ่อนแรงเล็กน้อย แรงเหวี่ยงของง้าวช้าลงเล็กน้อย นางเริ่มถอยหลังหายใจหนัก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายในผ้าคลุมสบโอกาส พุ่งเข้าด้านข้าง ใช้กระบี่แทงเฉียดชายเสื้อ แล้วใช้แรงผลักกระแทกซิ่วอิงให้เสียหลักล้มลงกับพื้น ง้าวหลุดจากมือก่อนที่กระบี่นั้นจะจ่ออยู่ที่คอของนาง </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=5"><font face="Kanit"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/-1b41c79e1925439bf.png" border="0"></font></a></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หูเหว่ยดูร้อนรนเป็นอย่างมากเมื่อเห็นว่าซิ่วอิงเสียท่าให้กับคนร้ายเสียแล้ว ใจหนึ่งก็รู้สึกผิดแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้เลยได้แต่พูดออกไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“เจ้าทำไมต้องมายุ่งด้วยเนี่ย...!?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายในชุดคลุมยืนคร่อมอยู่เหนือนางพร้อมยิ้มเยาะ มืออีกข้างถือคบเพลิงอยู่ในมือคว้าเอาคบเพลิงจากลูกน้องมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“เห็นหรือยังว่าผู้หญิงคนเดียวมันเปลี่ยนอะไรไม่ได้? ข้าจะเผาคลังนี้ให้วอด แล้วทัพเจ้าก็จะอดตาย เป็นโชคดีของเจ้าที่คงไม่ทันได้อดตายเพราะคงจะโดนฆ่าปลิดชีพก่อนเป็นคนแรก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาชูคบเพลิงขึ้นสูงเตรียมขว้างใส่กองฟางแห้ง กระบอกไม้ไผ่ที่ยัดฟางแห้งกับเศษผ้าชุ่มน้ำมันหมูก็เริ่มเตรียมจุดจากจุดต่าง ๆ ที่มีคนยืนอยู่ แต่ทั้งหมดนั้นก็ยังคงมัวแต่ให้ความสนใจซิ่วอิงที่กองอยู่บนพื้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนเงยหน้าขึ้น ดวงตาฉายแววที่เปลี่ยนไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าพูดถูกอยู่ข้อหนึ่ง…ข้าคนเดียวเปลี่ยนอะไรไม่ได้หรอก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงหัวเราะเย้ยหยันของชายสวมผ้าคลุมเริ่มแผ่วลงเล็กน้อย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“แต่เจ้ารู้ไหมว่าพวกเจ้าพลาดตรงไหน?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงตวัดสายตามองไปรอบกองฟางอย่างจงใจ แล้วสบตาเขาเต็ม ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“พวกเจ้า…ติดกับแล้วต่างหาก!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทันใดนั้นเองเสียงสัญญาณแหลมสูงของแตรศึกก็ดังแหวกอากาศขึ้นจากด้านข้าง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แสงเพลิงพุ่งวาบขึ้นจากรอบแนวไม้ในสี่ทิศ ขณะที่เสียงฝีเท้าทหารหลวงจำนวนมากกู่ตะโกนบุกเข้ามาจากทุกด้าน พุ่มไม้รอบด้านแตกกระจายด้วยแรงเคลื่อนของทหารในชุดเกราะเต็มยศ เปลวไฟจากคบเพลิงของฝ่ายซิ่วอิงสาดเงาไหววูบวาบไปทั่วแนวคลัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“จับมันไว้! อย่าให้หนีแม้แต่คนเดียว!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงคำรามดังกึกก้อง พร้อมกับเกาเหยียนที่พุ่งนำเข้ามา เขาฟันกระบี่ออกไปจนคนร้ายในชุดชาวบ้านล้มกลิ้งไปคนหนึ่ง ก่อนตะโกน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ลูกพี่! ถ่วงเวลาได้เยี่ยมเลย!!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงตวัดขาด้านข้าง กระแทกหัวเข่าใส่หน้าท้องชายสวมผ้าคลุมจนเขาสะดุ้งเฮือกและเผลอลดกระบี่ลง ชั่วพริบตานั้น นางลุกพรวดขึ้น คว้าง้าวที่ตกอยู่ข้างตัวกลับมาในมืออย่างเชี่ยวชาญ ง้าวในมือของนางฟาดเป็นวงกว้าง ปัดคบเพลิงในมือศัตรูจนหล่นกระแทกพื้น เสียงไฟวูบดับดัง ฟู่! จากนั้นจึงวาดง้าวกลับมาเงื้อเหนือหัว จ้องชายในผ้าคลุมด้วยแววตาเย็นเฉียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เมื่อครู่เจ้าว่าข้าทำอะไรไม่ได้คนเดียวใช่หรือไม่?...ทีนี้ลองพูดใหม่อีกครั้งตอนที่เจ้าถูกล้อมด้วยทหารหลวงดูสิ…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายในผ้าคลุมกัดฟันแน่น หันมองซ้ายขวา เห็นทหารหลวงเริ่มไล่บุกเข้าประชิด เหล่าพรรคพวกของเขาถูกจับหรือถูกปราบไปครึ่งหนึ่งในเวลาไม่ถึงสิบอึดใจ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาถอยหลังหนึ่งก้าวพยายามหาทางหนี แต่เงาของแม่ทัพฮั่วก็ก้าวออกมาจากความมืดข้างหลัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ยังจะหนีอีกหรือ?” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงของแม่ทัพนั้นฟังดูทรงอำนาจยิ่ง </font><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“หรือเจ้าจะเลือกตายตรงนี้แทน?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายในผ้าคลุมสบถในลำคอ ก่อนพุ่งตัวหนีไปอีกทาง ทว่าซิ่วอิงกลับขยับตัวก่อน เขย่งปลายเท้าเพียงก้าวเดียว ง้าวในมือนางพุ่งฉวัดเฉวียนเฉียดไหล่ของชายผู้นั้นอย่างแม่นยำ เพียงเสียง ฉวับ! คมง้าวก็ตัดผ้าคลุมของเขาขาดหลุด เผยให้เห็นใบหน้าแท้จริงภายใต้เงาผ้า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ใต้เงาผ้าคลุมนั้นคือใบหน้าผอมผิวกร้านเต็มไปด้วยรอยแผลเก่า จมูกเบี้ยวเล็กน้อยเหมือนเคยหักมาก่อน คิ้วหนาเข้มกับดวงตาคมลึกชวนให้ขนลุก ใบหน้าที่ดูเหมือนคนคุ้นเคยในอดีต…แม้เวลาจะผ่านไปหลายปี แต่เหมือนแม่ทัพฮั่วจะจำได้ทันทีที่สบตาเขา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ลี่เทียน!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> แม่ทัพฮั่วเอ่ยชื่อเสียงกร้าว </font><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ข้าไม่นึกเลยว่าจะได้เห็นเจ้ากลับมาอีก!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงรอบตัวเหมือนเงียบลงเพียงชั่วพริบตา ทุกสายตาหันมองชายผู้นั้นเป็นตาเดียว รวมถึงเหล่าทหารที่เคยได้ยินนามนี้แต่ไม่เคยเห็นตัวจริง ลี่เทียน…ชื่อที่เคยเป็นตำนาน และเป็นตราบาปของกองทัพหลวง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายผู้นั้นหัวเราะเบา ๆ สีหน้าหาได้หวาดหวั่นไม่</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“ในที่สุด…ก็มีคนจำข้าได้เสียที” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย</font><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1"> “แปลกดี…ที่คนเราพอหายไปเพียงไม่กี่ปี ทุกอย่างก็ถูกลืมหมดสิ้น”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วก้าวมาอีกครึ่งก้าว แววตาคมกริบจับจ้องชายเบื้องหน้าไม่วางตา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ข้าไม่นึกเลยว่าจะได้เห็นหน้าเจ้ากลับมาอีก ลี่เทียน…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาเว้นวรรคเพียงอึดใจ ก่อนกล่าวต่อเสียงหนักแน่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เจ้าถูกถอดยศ ไล่ออกจากกองทัพ และถูกเนรเทศไปชายแดนตะวันตกเมื่อสามปีก่อน ฐานเข้าร่วมกับกบฏ…เหตุใดเจ้าจึงมาโผล่ที่นี่ได้?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานแค่ไหนหลายปีมานี้ กว่าจะรอดจากแดนนรกนั่นมาได้ เหมือนว่าสวรรค์จะเข้าข้างข้าและให้โอกาสได้แก้แค้น”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วฟังคำพูดนั้นแล้วกลับไม่ตอบในทันที เขามองลี่เทียนด้วยแววตาเยือกเย็น ความทรงจำเมื่อสามปีก่อนแล่นเข้ามาในหัว เขาจำได้ดีว่าเคยเคารพลี่เทียนราวกับพี่ชายร่วมรบ แต่ก็เป็นลี่เทียนคนเดียวกันที่ทรยศแผ่นดินและทำให้ทหารร่วมกองหลายร้อยชีวิตต้องสังเวยเพราะแผนลวงของเขา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“แก้แค้นหรือ?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> แม่ทัพฮั่วกล่าวเรียบ ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นสูง </font><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ถ้าเช่นนั้น…ก็ให้มันจบลงที่นี่เสียที!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงแตรศึกดังก้องอีกครั้ง พร้อมกับทหารหลวงที่กรูเข้ามารวบตัวลี่เทียน เขาพยายามขัดขืน แต่บาดแผลจากการปะทะก่อนหน้าเริ่มส่งผล ร่างของเขาถูกจับตรึงแน่นและล้มลงกับพื้นก่อนจะถูกมัดตัวไว้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หูเหว่ยยังยืนนิ่งอยู่ในมุมมืด ความสำนึกผิดฉายชัดอยู่ในแววตา เขาคุกเข่าลงช้า ๆ แล้วยกมือขึ้นเหนือหัว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ข้า…ข้ายอมรับผิดทุกอย่าง ข้าขอเพียงอย่างเดียว ช่วยลูกเมียข้าด้วยเถิด…”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขากล่าวเสียงสั่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วปรายตามองหูเหว่ยครู่หนึ่ง ก่อนกล่าวสั้น ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เราจะหาตัวพวกเขาให้พบ หากยังมีชีวิตอยู่พวกเขาจะปลอดภัย แต่เจ้าก็ยังถือว่ามีความผิดอยู่”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หูเหว่ยก้มหน้าแนบพื้นไม่อาจเอ่ยอะไรได้อีก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วหันกลับมามองซิ่วอิง เขาพยักหน้าให้ช้า ๆ สีหน้าแม้ยังเคร่งขรึม แต่ดวงตากลับมีแววชื่นชม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เจ้าทำดีมากหรงซิ่วอิง หากไม่ได้เจ้าคืนนี้ กองทัพเราคงจะต้องสูญเสียอย่างใหญ่หลวง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงนิ่งไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยอย่างถ่อมตน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าก็เพียงทำตามหน้าที่เจ้าค่ะท่านแม่ทัพ…แต่ศัตรูยังมีอีกมาก พวกเราต้องไม่ประมาทแม้แต่น้อย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วพยักหน้าเห็นด้วยช้า ๆ ก่อนจะหันไปสั่งการกับทหารใกล้ตัวด้วยเสียงหนักแน่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“จับกุมตัวลี่เทียนและพวกที่เหลือทั้งหมด ส่งตัวให้ทางการเมืองอู๋เว่ยทันที เพื่อดำเนินคดีตามกฎหมาย และส่งเรื่องต่อไปยังกองกลางกรมราชทัณฑ์ อย่าให้มีใครเล็ดรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“รับทราบขอรับ!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เสียงทหารรับคำพร้อมขยับเข้าควบคุมตัวคนร้ายอย่างเป็นระเบียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วเหลือบมองหูเหว่ยที่ยังคุกเข่าอยู่เงียบ ๆ ก่อนเอ่ยกับนายทหารข้างตัว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“แยกตัวหูเหว่ยออกมาจากผู้ต้องหาอื่น อย่าใส่ตรวนแต่ให้เฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด พร้อมทั้งแจ้งไปยังทางการอู๋เว่ยให้จัดคนติดตามเรื่องครอบครัวของเขาโดยด่วน…เด็กและสตรีไม่ควรถูกลงโทษจากการกระทำอันโง่เขลาของบุรุษผู้หนึ่ง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“ขอรับ!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อคำสั่งถูกกระจายออกไป ทหารหลวงก็เร่งเคลื่อนย้ายตัวนักโทษทั้งหลายออกไปตามแนวทางเดินสู่เมืองอู๋เว่ย โดยมียามอารักขาแน่นหนา ขบวนยาวค่อย ๆ เคลื่อนผ่านแนวป่าและลานพัก เสียงโซ่เหล็กกระทบกันดังแผ่ว ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วยืนมองขบวนผู้ต้องหาเคลื่อนผ่านไปอย่างเงียบงันครู่หนึ่ง ก่อนจึงถอนหายใจเบา ๆ แล้วหันกลับไปหาซิ่วอิง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เรื่องครอบครัวของหูเหว่ย เจ้าช่วยเขียนรายงานส่งพร้อมข้อมูลทั้งหมดที่เจ้าได้ยินมา อย่าเว้นแม้แต่รายละเอียดเล็กน้อยที่สุด ข้าจะเร่งส่งเรื่องต่อไปยังหน่วยที่เกี่ยวข้องเพื่อให้ติดตามตัวภรรยาและลูกของเขาโดยเร็วที่สุด”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าค่ะ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงพยักหน้ารับคำ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วพยักหน้าเบา ๆ ก่อนกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงหนักแน่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เวลาไม่คอยท่า เราเสียเวลาไปพอสมควรแล้ว…ให้ทหารทุกนายพักต่ออีกหนึ่งยาม จากนั้นจงเตรียมตัวเคลื่อนทัพในยามอู่ พวกเราจะต้องเดินทางไปให้ถึงจุดยุทธศาสตร์ภายในวันพรุ่งนี้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาหันไปสั่งการกับทหารใกล้ตัวอีกครั้ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ส่งคนไปตรวจตราเกวียนเสบียงทั้งหมด ตรวจอาวุธยุทโธปกรณ์ให้ครบ บันทึกจำนวนให้ตรงทุกประการ หากมีสิ่งใดผิดปกติให้รายงานข้าทันที”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“ขอรับ!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทัพหลวงค่อย ๆ กลับเข้าสู่ความสงบอีกครั้งหลังเหตุการณ์วุ่นวาย ผ่านไปไม่นานเมื่อถึงยามอู่ เสียงฆ้องประจำกองทัพดังขึ้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอก้องไปทั่วค่าย ส่งสัญญาณให้ทุกหน่วยเตรียมพร้อมเข้าสู่การเดินทัพ แถวทัพถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ เกวียนเสบียงที่รอดพ้นจากไฟเมื่อคืนถูกตรวจตราและซ่อมแซมอย่างเร่งด่วน ทหารหลวงหลายคนแม้จะยังอ่อนล้า แต่ดวงตากลับฉายแววมุ่งมั่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วยืนอยู่หน้าแนวหน้าสุดของขบวน มองเหล่าทหารในเกราะที่เตรียมพร้อมเต็มอัตรา เขาส่งสัญญาณมือเพียงครั้งเดียว ขบวนทัพก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างเป็นระบบ เสียงล้อเกวียนบดทับผืนดิน เสียงเกราะกระทบกันเป็นจังหวะ และเสียงฝีเท้าเคลื่อนข้ามทางลาดอย่างหนักแน่น หากไม่มีอุปสรรคอื่นใดมาขัดขวางอีกพวกเขาน่าจะเดินทางถึงช่องแคบใกล้ซานโจวในอีกไม่ช้า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=6"><font face="Kanit"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-20d96ea938a5e4728.png" width="400" _height="303" border="0"></font></a></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=7"><font face="Kanit"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-3b131a205dd8ff35c.png" border="0"></font></a></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style=""><div align="center" style="outline-style: none;"> ฮั่ว ชวี่ปิ้ง</div><div align="center" style="outline-style: none;">โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม</div><div align="center" style="outline-style: none;">หัวมาร โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+15</div><div align="center" style="outline-style: none;">โบนัส ความสัมพันธ์พิเศษ (VIP) กับ NPC +10 แต้ม</div></b></font></div><div><br></div></div><div><br></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;">@Admin </div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"> </div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

RongXiuying โพสต์ 2025-6-18 00:29:14

RongXiuying โพสต์ 2025-6-18 19:26:51

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 30px;
border: 3px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/chinese-pattern----1.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>

<div id="boxsystem01">
<p><br><br><br></p><div id="boxsystem02"><p><br></p><p><br></p><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/-1268ddb730856b63b1.png" border="0"></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font size="3" face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงตื่นขึ้นแต่เช้าในค่ายทัพ เสียงลมหนาวกรูผ่านผ้าคลุมกระโจมและเสียงไก่ป่า(?)ขันเบา ๆ เตือนเวลาใหม่ของวัน นางลุกขึ้นอย่างระมัดระวัง รีบแต่งตัวด้วยชุดทหารที่เรียบร้อยและแน่นหนา ก่อนจะก้าวเท้าออกไปยังบริเวณรับอาหารเช้าในค่าย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ที่นั่นกองพลาธิการได้จัดเตรียมอาหารอย่างเป็นระเบียบ โจ๊กข้าวกล้องร้อน ๆ และเนื้อเค็มถูกจัดใส่ภาชนะจนเรียบร้อย ซิ่วอิงรับอาหารเช้ามาด้วยมือทั้งสองอย่างนอบน้อม นางขยับเท้าหาที่นั่งริมแนวรั้วไม้ชั่วคราวที่ยังมีกลิ่นสดของยางไม้จาง ๆ คละคลุ้ง ยังไม่ทันที่นางจะได้ยกช้อน เสียงคุ้นหูก็พลันดังมาจากทางเดินฝุ่นกรัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ลูกพี่ ๆ ข้านั่งด้วยคน!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เกาเหยียนเดินมาพร้อมใบหน้าอันสดใสที่ขัดกับรูปลักษณ์อันดิบเถื่อนของเขาอย่างสิ้นเชิง </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ตื่นเช้าดีนี่เริ่มปรับตัวกับระบบค่ายทหารได้แล้วสินะ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงพูดขณะเขยิบถาดหลบให้เขานั่งข้าง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“สมัยออกปล้นข้าต้องตื่นเช้ากว่านี้อีก ไม่งั้นจะทันไปดักหน้ารถม้าได้ที่ไหนกัน”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาพูดพลางหัวเราะเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าช่างพูดเรื่องนั้นได้ไม่อายปากจริง ๆ” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเลิกคิ้วอย่างเอือม ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“เอาน่าลูกพี่ ข้ากลับตัวกลับใจแล้ว แค่นั้นก็พอแล้วนี่” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาตักโจ๊กเข้าปากไปคำหนึ่งอย่างไม่ทุกข์ร้อน ก่อนพูดต่อด้วยเสียงอู้อี้จากในลำคอ </font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“อื้ม โจ๊กนี่ดีกว่าที่ข้าเคยกินตอนแอบอยู่ในหุบเขาตั้งเยอะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ช่างเถอะ รีบกินซะ เดี๋ยวต้องไปลาดตระเวนจะเสียเวลาไม่ได้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนกลืนคำสุดท้ายลงคอ ก่อนยกกระบอกไม้ไผ่ขึ้นจิบน้ำแล้วพูดต่อ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“เอ้อ! ลูกพี่รู้หรือยัง แม่ทัพฮั่วจัดข้าไว้ในหน่วยลาดตระเวนกลุ่มเดียวกับท่าน ข้าได้ยินรองแม่ทัพพูดว่า...เขาเห็นว่าเราน่าจะเข้าขากันดี”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงชะงักไปเล็กน้อย ก่อนพยักหน้ารับช้า ๆ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“อืม อาจเพราะเจ้าดูไม่ค่อยยอมอ่อนข้อกับใครเท่าไหร่นอกจากกับข้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“จริง ข้าก็ไม่เถียง” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ แล้วเอนหลังพิงเสาไม้ </font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ก็ข้าไว้ใจท่านที่สุดในค่ายนี้นี่”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ยังไม่ทันที่โจ๊กในชามของซิ่วอิงจะพร่องไปถึงครึ่ง เสียงจากทิศทางโรงครัวกองพลาธิการก็พลันดังแทรกเข้ามาเหนือเสียงคนพูดคุยทั่วไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“อาเหยียน! อาเหยียนอยู่ไหน มาช่วยเอาอาหารไปให้ท่านแม่ทัพหน่อย!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เป็นเสียงทหารจากกองพลาธิการคนหนึ่งตะโกนเรียกเสียงดัง ใบหน้าของเขาเปื้อนเหงื่อเล็กน้อยทั้งที่เพิ่งรุ่งสาง และในมือยังถือถาดอาหารที่ปิดฝาไว้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนชะงักตะเกียบค้างในมือก่อนจะถอนหายใจออกมายาวเหยียดอย่างชัดเจน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ข้ากินข้าวของข้าอยู่ดี ๆ แท้ ๆ...” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาพึมพำกับตัวเองแล้วตะโกนกลับไป </font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“มีคนอื่นอีกตั้งเยอะ ทำไมเจ้าไม่ใช้!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“จะใครเอาไปให้ก็เหมือนกันนั่นแหละ จะบ่นอะไรนักหนา” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงจากกองพลาธิการตอบกลับอย่างทันควัน ก่อนจะตะโกนเสริมมาอีกคำ </font><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“ช่วงนี้ท่านแม่ทัพทำงานหนักไม่ออกจากกระโจมมาเลยข้าวปลาก็ไม่ค่อยหาเวลากิน เกรงว่าจะได้ป่วยไข้ก่อนได้ทำศึกแน่ ข้าก็เลยเตรียมน้ำทิพย์กวางตุ๋นยาจีนไปให้บำรุงกำลังหน่อย! รีบมาเอาไปเสีย เดี๋ยวเย็นหมด!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">น้ำเสียงที่จริงจังนั้นทำให้เกาเหยียนถอนหายใจหนักกว่าเดิม เขาเตรียมจะลุกขึ้นเหมือนคนที่จำยอมต่อโชคชะตา แต่ยังไม่ทันได้ลุกดีเสียงถัดจากข้างเขาก็ดังขึ้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เดี๋ยว! ข้าไปเอง!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงลุกพรวดจนเสียงฝ่าเท้ากระทบพื้นกรวดดังชัดพอได้ยินคำว่าเอาไปให้ท่านแม่ทัพ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนเลิกคิ้วสูง มองนางด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อสายตา </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ไหนเมื่อกี้ยังบอกให้ข้ารีบ ๆ กินอยู่เลย…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ก็เพราะเจ้าไม่อยากไป ข้าถึงต้องรับแทนไงล่ะ” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงตอบพลางเดินตรงไปยังชายกองพลาธิการที่ยังถือถาดไว้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทหารผู้นั้นเห็นนางเดินมาก็รีบส่งถาดให้โดยไม่รีรอ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“พอดีเลยฝากเจ้าด้วยนะ แล้วก็ฝากสุรานี่ไปให้ด้วยอากาศหนาวจะได้อุ่นร่างกาย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางพยักหน้ารับ มือทั้งสองยื่นไปรับถาดอาหารด้วยท่วงท่าระมัดระวัง ถาดไม้เคลือบคราบยางถูกปิดด้วยฝาครอบผ้าคลุมอย่างดี และจากกลิ่นที่โชยออกมาจาง ๆ เมื่อรับมาใกล้ตัว นางก็ได้กลิ่นสมุนไพรจีนที่อวลอยู่เคล้ากับกลิ่นเนื้อกวางตุ๋นชวนให้นึกถึงห้องยาจีนอย่างบอกไม่ถูก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงเกาเหยียนดังไล่หลังเหมือนอยากแซว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ระวังถาดหล่นล่ะลูกพี่ ถ้าหกลงพื้น ข้าวเช้านี้ท่านได้เป็นคนต้มให้ใหม่เองแน่ ๆ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงไม่หันไปตอบเสียงนกเสียงกา นางมุ่งตรงไปยังกระโจมบัญชาการโดยแอบพกม้วนรายงานที่ได้จากท่านแม่ทัพเมื่อวานนี้ไปด้วย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อเดินมาถึงบริเวณนั้นสายตาของนางก็ชะเง้อมองกระโจมบัญชาการตรงกลางค่ายที่ยังปิดม่านอยู่ มีเพียงธงทัพหลวงที่โบกสะบัดเหนือยอดเสาไม้ลอยสะบัดไปตามแรงลม เสียงฝีเท้าของนางใกล้จะถึงหน้ากระโจมแล้ว ซิ่วอิงหยุดลงสูดลมหายใจเข้าลึกพร้อมกับขยับม้วนรายงานที่แนบไว้อย่างแนบเนียนใต้สายคาดเอว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางยืนตรงก่อนขานเสียงตามพิธีเช่นเคย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เรียนท่านแม่ทัพ ข้าน้อยทหารหรงซิ่วอิง นำอาหารเช้ามาส่งเจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ภายในนั้นเงียบอยู่หนึ่ง...ก่อนเสียงคุ้นหูจะดังตอบกลับจากด้านใน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เข้ามา”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ม่านกระโจมเปิดออกเบา ๆ ด้วยมือของนางเอง แสงจากภายนอกลอดเข้าไปภายใน เผยให้เห็นภาพแม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้งยังคงนั่งอยู่หน้าโต๊ะแผนที่ เขายังสวมชุดทหารเต็มยศแม้เพิ่งรุ่งเช้า และข้างโต๊ะยังมีแผนที่อีกสองม้วนที่คลี่ไว้บางส่วนราวกับเขาไม่ได้นอนมาตลอดคืน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงวางถาดอาหารลงอย่างระมัดระวังบนโต๊ะรองข้างแผนที่ กลิ่นน้ำทิพย์กวางตุ๋นค่อย ๆ ลอยอบอวลในกระโจมกลบกลิ่นหมึกที่เคยอบอวลอยู่ก่อนหน้านั้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วเหลือบตามองถาดอาหาร แล้วเอ่ยเพียงเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“วันนี้มีเนื้อกวางตุ๋น? เหตุใดอาหารถึงไหนหรูถึงเพียงนี้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าค่ะ กองพลาธิการบอกว่าท่านไม่ค่อยได้ทานอะไรเลย จึงจัดเมนูนี้มาให้บำรุงเป็นพิเศษ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“สิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ ไหนจะสุรานี่อีก ฝากบอกกองพลาธิการด้วยด้วยว่าคราวหน้าเอาอาหารปกติเหมือนพลทหารทั่วไปก็พอ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วกล่าวจบแล้วก็มิได้แตะต้องถาดอาหารในทันที เพียงเหลือบตามองสักครู่แล้วหันกลับไปสนใจแผนที่บนโต๊ะดังเดิม ปลายนิ้วเรียวยาวขีดเส้นลงบนผืนผ้ราวกับยังไม่ยอมปล่อยให้สมองหยุดพัก </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบม้วนรายงานที่เหน็บไว้ใต้คาดเอวออกมาแล้วยื่นไปตรงหน้าเขา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ท่านแม่ทัพเจ้าคะ…ข้าน้อยขอส่งคืนรายงานที่ยืมไว้เมื่อคืนนี้เจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพเงยหน้าขึ้นจากแผนที่เพียงเล็กน้อย มองม้วนรายงานในมือนางด้วยสายตานิ่งสงบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“อ่านจบแล้วหรือ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงพยักหน้าช้า ๆ พลางยื่นม้วนรายงานให้เขาอย่างนอบน้อม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าค่ะ อ่านครบถ้วนแล้ว แม้จะเป็นเพียงรายงานลาดตระเวนธรรมดา ๆ แต่เมื่อได้อ่านอย่างละเอียด ข้าน้อยก็เริ่มเข้าใจว่าทำไมท่านจึงให้ความสำคัญกับมันนัก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพรับม้วนรายงานโดยไม่กล่าวอะไร มือเรียววางมันลงข้างโต๊ะแผนที่อย่างเป็นระเบียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงสูดลมหายใจเข้าเบา ๆ แล้วจึงกล่าวต่อ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ในตอนแรกข้าน้อยเคยนึกว่าการทำศึกคือเรื่องของดาบ ปราการ และจำนวนไพร่พล แต่ยิ่งได้อยู่ใกล้ท่าน ข้าน้อยก็ยิ่งตระหนักว่า...ชัยชนะไม่ได้เกิดบนสนามรบเพียงอย่างเดียว แต่เริ่มต้นที่โต๊ะวางแผนนี้นานก่อนหน้านั้นแล้ว”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางมองผืนผ้าแผนที่เบื้องหน้าเขา คล้ายเห็นความเหนื่อยล้าที่สถิตอยู่ทุกเส้นที่ถูกขีดลงไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ทุกเข็มที่ทิ่มบนแผนที่ ทุกเส้นที่ลาก ทุกตัวอักษรในรายงาน...ข้าน้อยเห็นความตั้งใจของท่านแม่ทัพชัดเจน ไม่ใช่เพียงเพื่อกำชัย แต่เพื่อให้คนของท่านรอดกลับมาให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้งไม่เอ่ยคำใด ดวงตาคู่นั้นเพียงเฝ้ามองนางนิ่ง ๆ เหมือนรอฟังจนจบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงจึงยกมือขึ้นคำนับต่ำจนแผ่นหลังโค้งงอเต็มพิธี</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าน้อยซาบซึ้งที่ท่านไว้วางใจให้ข้าน้อยร่วมหน่วยลาดตระเวน ข้าจะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง จะไม่ปล่อยให้ข้อมูลใดหลุดรอดสายตา ไม่ปล่อยให้ภยันตรายใดเล็ดลอดสู่ค่ายนี้โดยไม่รู้ตัว ข้าจะกลับมาพร้อมสิ่งที่ท่านต้องการเห็นบนแผนที่นี้เจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ในกระโจมเงียบไปชั่วอึดใจก่อนแม่ทัพฮั่วจะเป็นฝ่ายทำลายความเงียบนี้ก่อน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ดี ไปได้แล้ว”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเงยหน้าขึ้น สบตากับเขาเพียงแวบเดียว แล้วผงกศีรษะรับคำสั่ง ก่อนหมุนตัวเดินออกจากกระโจมไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ข้างนอกฟ้าสว่างเต็มที่แล้ว สหายร่วมหน่วยอีกสามคนยืนรออยู่ใต้เงาไม้ต้นใหญ่ทางตะวันออกของค่าย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนโบกมือให้ซิ่วอิงพลางยกคิ้ว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ลูกพี่ทำไมเข้าไปนานจัง จนข้าคิดว่าลูกพี่เข้าไปกินข้าวเช้าแทนแม่ทัพเสียเองแล้วเนี่ย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เงียบปากไปเลยก่อนที่เจ้าจะได้กินหมัดของข้าแทน!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#f5deb3">“ไปเถอะ ถึงเวลาเริ่มงานของพวกเราแล้ว”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ทหารอีกนายกล่าวเพื่อไม่ให้เสียเวลาไปมากกว่านี้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ม้าสี่ตัวที่ถูกยืมมาจากคอกม้าในค่าย พวกมันถูกจูงมาตามแนวคอก ซิ่วอิงลูบแผงคอม้าเบา ๆ ก่อนจะขึ้นอานตามวิธีที่ฝึกมาอย่างคล่องแคล่ว เกาเหยียนขึ้นม้าพร้อมรอยยิ้มแบบคนที่คุ้นเคยกับอานและบังเหียนอย่างดี (เพราะปล้นบ่อย) ส่วนทหารอีกสองนาย หลี่จื่อไห่กับจางหยูก็กระโดดขึ้นตามโดยไม่เอ่ยวาจา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทิศตะวันตกเฉียงเหนือของซานโจวเป็นพื้นที่ที่ได้รับมอบหมายให้หน่วยของพวกเขาลาดตระเวนในวันนี้ เป็นแนวตีนเขาสลับเนินหิน ต้นไม้แห้งแล้งกระจัดกระจายเหมือนตอไม้หลงยุค ภูมิประเทศเป็นเนินทรายและหินแกร่ง กลิ่นทรายแห้งอวลอยู่ในลมหนาวที่พัดแรงตลอดสาย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ฟ้ายังไม่ทันถึงยามอู่ แต่แสงอาทิตย์กลับอ่อนแรงจนดูคล้ายยามเย็น เพราะแถบเมฆดำที่ลอยอยู่เหนือยอดเขาสูงไกลลิบราวสามร้อยลี้ ยืนหยัดเหมือนกำแพงมืดบนฟ้า ซิ่วอิงเหลียวมองมันครู่หนึ่งก่อนเอ่ยเสียงเรียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เมฆนั่น…ยังคงลอยอยู่ที่เดิม แต่ขยายกว้างกว่าเมื่อวานเสียอีก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หลี่จื่อไห่ซึ่งมองตามด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเอ่ยขึ้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#f5deb3">“วันนี้ไม่มีนกเลยสักตัว แม้แต่เสียงแมลงก็เงียบด้วย...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เพราะหมอกของมันเริ่มลอยผ่านมาถึงแถวนี้แล้ว”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงตอบ </font><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“อากาศก็เย็นเกินปกติ ทั้งที่แดดยังมีแสงอยู่แท้ ๆ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนสูดลมหายใจแรง ๆ แล้วพ่นออกมาเป็นไอสีขาว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ข้าเองก็รู้สึกเหมือนหายใจลำบากเล็กน้อย คล้ายยืนอยู่บนยอดเขาหิมะมากกว่าจะเป็นที่ราบชายเขาเสียอีก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หลี่จื่อไห่ขยับมือไปแตะคันธนูโดยไม่รู้ตัว สายตาของเขากวาดมองรอบบริเวณอย่างระมัดระวัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#f5deb3">“บางสิ่งกำลังเคลื่อนไหวใต้มวลหมอกนั้นแน่นอน” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขากระซิบ </font><font face="Kanit" size="3" color="#f5deb3">“พวกมันอาจยังไม่เข้าเขตนี้ แต่ก็ไม่ได้อยู่ห่างนัก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หน่วยลาดตระเวนทั้งสี่หยุดม้าอยู่บนสันเนินเตี้ย ลมหนาวตีกระทบใบหน้าและร่างกายเหมือนคมมีด แม้ชุดเครื่องแบบทหารจะหนาเพียงใดก็ยังไม่อาจต้านทานความเย็นที่แล่นเข้ากระดูกได้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เบื้องหน้าพวกเขาเป็นพื้นที่โล่งไกลสุดสายตา ทะเลทรายสีหม่นขรุขระด้วยแผ่นหินกะเทาะและเส้นสายรอยร้าวจากแผ่นดินแห้งผาก แม้แสงอาทิตย์ส่องกระทบผืนดินแต่กลับไม่ก่อให้เกิดไออุ่นแม้แต่น้อย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“พวกมันสร้างอาณาเขตแล้วจริง ๆ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงเอ่ยเสียงหนัก </font><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าจะจดข้อมูลนี้ไว้รายงานให้แม่ทัพทันทีเมื่อกลับถึงค่าย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทั้งสี่เดินสำรวจต่อโดยขี่ม้าไปรอบบริเวณ พยายามไม่ให้ใกล้แนวหมอกเกินไป แต่ยังสามารถจดบันทึกลักษณะภูมิประเทศได้ครบถ้วน พวกเขาพบรอยเท้าแปลกประหลาดบางจุด ลึกและยาวราวกับสัตว์ขนาดมหึมาก้าวผ่าน บางรอยลึกถึงเกือบหนึ่งฉื่อ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ใกล้พ้นแดนที่ลาดตระเวนในวันนี้ พวกเขาพบรอยไหม้บนพื้นทราย ไม่ใช่จากไฟธรรมชาติ แต่เหมือนมีบางสิ่งแผดเผาลงมาจากฟ้า พื้นดินถูกเผาจนเป็นวงดำกลม พืชพันธุ์เล็ก ๆ ที่เคยขึ้นตามรอยหินก็แห้งกรอบกลายเป็นเถ้าถ่าน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#add8e6">“นี่ไม่ใช่ผลของไฟป่าแน่นอน...”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> จางหยูพูดช้า ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“น่าจะเป็น…พลังของปีศาจ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงกล่าวเสริม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อตะวันเริ่มเอียงไปทางทิศตะวันตกและเงาของภูเขาสูงทอดยาวราวม่านมืด ซิ่วอิงก็ตัดสินใจว่าควรลาดตระเวนแค่นี้พอ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“พอเท่านี้สำหรับวันนี้ พวกเรากลับค่ายก่อนเถิด ท้องฟ้าแบบนี้อยู่ต่ออีกนิดอาจกลับไม่ทัน...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ในที่สุด! ข้ารู้สึกขนลุกตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พวกเขาทั้งสี่ควบม้าย้อนกลับทิศทางเดิมโดยไม่พูดจาอีก เสียงกีบม้าตบพื้นหินแห้งแล้งดังก้องเป็นจังหวะเดียวกับหัวใจที่เต้นแรงอยู่ใต้เสื้อเกราะ เมื่อเริ่มเข้าเขตค่ายความกดดันก็พลันเบาลงทันทีเหมือนเมฆที่บดบังหายไปจากหัวไหล่ของทุกคน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม้พวกเขาจะไม่ได้เผชิญหน้ากับปีศาจโดยตรงในวันนี้ แต่สิ่งที่เห็น สิ่งที่ได้ยิน และสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้  ล้วนยืนยันกับทุกคนในหน่วยเดียวกันแล้วว่า...พวกมันอยู่ห่างออกไปไม่ไกลแล้วจริง ๆ</font></div><div><br></div></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>ทานอาหารจากหน่วยพลาธิการ +50 พลังงาน</b></font></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div align="center" style="outline-style: none;"><br></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><div align="center" style="outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;">เชิดชูยกย่อง <b></b> <b>ฮั่ว ชวี่ปิ้ง</b> ใช้ค่าคุณธรรม 1,000 หน่วย</div><div align="center" style="outline-style: none;">ทุก ๆ 1000 ค่าคุณธรรม = 25 ความโปรดปรานต่อ NPC คนนั้น</div></div></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4"><div align="center" style="outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><font color="#ff0000" style=""><b>  มอบน้ำทิพย์กวางตุ๋นยาจีน และ สุรานารีแดง ให้ ฮั่ว ชวี่ปิ้ง</b></font></div><div align="center" style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold; outline-style: none;">โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม</div><div align="center" style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold; outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;">+30 ความสัมพันธ์ อาหารเกรดแดง + สุราเกรดแดง +20</div></div><div align="center" style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold; outline-style: none;">อาหารประเภทที่กำกับไว้ในคำอธิบายว่า อาหารปรุง ได้โบนัส +5</div><div align="center" style="color: rgb(255, 0, 0); font-weight: bold; outline-style: none;">หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน +20</div><div align="center" style="color: rgb(255, 0, 0); outline-style: none;"><b>โบนัส ความสัมพันธ์พิเศษ (VIP) กับ NPC +10 แต้ม</b></div></div></font></div><div><br></div></div><div><br></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;">@Admin </div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

RongXiuying โพสต์ 2025-6-19 17:17:10

RongXiuying โพสต์ 2025-6-20 01:12:43

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย RongXiuying เมื่อ 2025-6-20 01:17 <br /><br />

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 30px;
border: 3px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/chinese-pattern----1.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>

<div id="boxsystem01">
<p><br><br><br></p><div id="boxsystem02"><p><br></p><p><br></p><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/-7b2799dde3727e8b.png" border="0"></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font size="3" face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ยามจื่อในคืนนั้นลมหนาวพัดผ่านทะเลทรายรอบค่ายทหารอย่างแผ่วเบา พื้นดินแข็งเย็นจัดจนชอนไชทะลุรองเท้าทะลวงเข้าสู่กระดูก คบไฟตามแนวรั้วส่องแสงสลัวทอดเงาสะบัดไหวลงบนผืนทรายที่ไร้ร่องรอยผู้คน ทุกอย่างสงบนิ่งอย่างที่ควรจะเป็น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่แล้วเสียงหวีดแหลมบางเบาก็กรีดผ่านความเงียบจากทิศตะวันออก ลมพลันตวัดแรงราวมีชีวิต หอบเอากลิ่นเน่าเหม็นฉุน กับกลิ่นโลหะคาวเลือดแทรกซึมเข้ามาในค่ายภายในพริบตาเดียว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทหารเวรแนวหน้าเบิกตากว้างเมื่อเห็นเงาดำในม่านหมอกเริ่มเคลื่อนไหว รวดเร็วและบิดเบี้ยว ร่างของมันมิอาจจัดอยู่ในเงาของมนุษย์หรือสัตว์ใดที่รู้จักได้เลย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทันใดนั้นเอง ธงสัญญาณฉุกเฉินก็ถูกยกขึ้นสูงโบกสะบัดพลิ้วไหว พลุไฟสีแดงพุ่งขึ้นฉีกท้องฟ้ายามราตรีอย่างเฉียบพลัน แสงสีเลือดสว่างวาบเหนือลานค่าย เป็นสัญญาณแจ้งเตือน ‘ภัยเหนือธรรมชาติ’ ที่กำลังรุกรานเข้ามา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ค่ายทั้งค่ายตื่นสะท้าน เหล่าทหารลุกฮือจากที่หลับที่นอน ชักอาวุธด้วยความเร่งรีบ ฝีเท้าที่บรรดาทหารวิ่งสับสนประสานกันเป็นเสียงเดียว ซิ่วอิงสะดุ้งลืมตาขึ้นในทันทีลมหายใจแรกของนางเต็มไปด้วยกลิ่นเหล็กและกลิ่นเหม็น  มือขวาของนางรีบคว้าเอาด้ามง้าวแทบจะในจังหวะเดียวกับที่มือซ้ายคว้าชุดเกราะแล้วรีบออกไปจากกระโจม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงก้าวพ้นจากกระโจมในชั่วอึดใจ ดวงตาคมกริบของนางกวาดไปรอบลานค่ายที่บัดนี้จมอยู่ในความโกลาหล เสียงคำสั่ง เสียงฝีเท้า เสียงอาวุธกระทบกันสะท้อนก้องไปทั่ว แสงแดงจากพลุไฟยังคงลอยอยู่เหนือศีรษะฉายให้เห็นละอองหมอกที่เริ่มคืบคลานเข้ามารอบรั้วค่าย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่หมอกนั้น...ไม่ใช่หมอกธรรมดา…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">มันเย็นยะเยือกจนแม้แต่เกราะเหล็กยังเกิดน้ำค้างแข็งเคลือบหนา พลังงานบางอย่างแฝงตัวอยู่ภายใน มันเหมือนกับลมหายใจของภูตพราย บีบคั้นจิตใจให้หวาดกลัวและสับสน </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“เรียนท่านแม่ทัพ! เงาประหลาดนั่นมีรูปร่างคล้ายเงาทหารฮั่นมากขอรับ พี่น้องของเราที่เข้าใกล้ต่างสติหลุดเลือน พูดเพ้ออะไรก็ไม่รู้ขอรับ” </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงรายงานของทหารหนุ่มจบลงพร้อมกับเสียงหวีดลมที่ดังแทรกเข้ามาอย่างไร้ต้นสาย ลมหอบเอาหมอกสีหม่นที่ยิ่งหนาทึบจนเริ่มกลืนกินแนวคบไฟหน้าค่ายให้ดับลงทีละดวง </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ไม่นานนักทหารอีกสองนายก็ถูกพยุงกลับเข้ามาโดยสหายร่วมกอง สีหน้าทั้งคู่ซีดขาว ดวงตาเบิกโพลงราวไม่เห็นสิ่งใดตรงหน้า มือไม้สั่นเทาไม่หยุด ปากเอาแต่พึมพำอะไรบางอย่าง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffc0cb">“ในหมอก...มีดวงตา...มันจ้องมองข้าอยู่...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">อีกคนสะอื้นเงียบ พึมพำซ้ำ ๆ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“เสียงนั้น...มาจากอีกฟากหนึ่งของโลก...ข้าได้ยินมัน...ข้าได้ยินชัดเจน...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงแตรคำสั่งดังขึ้นอย่างเฉียบพลัน แม่ทัพฮั่วผู้สวมเกราะสีเงินยืนตระหง่านอยู่บนแท่นบัญชาการ เสียงของเขาทะลุหมอกและเสียงโกลาหลลงมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#006400"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ทหารหรงซิ่วอิง! จัดหน่วยสังเกตการณ์กลางคืนทันที เอานักพรต พลธนูเวท และพลสื่อสารไปด้วย เราต้องรู้ให้ได้ว่าหมอกนี้มีจุดเริ่มต้นที่ใด มันเคลื่อนที่อย่างไร และมันทะลุแนวเขาเข้ามาจากที่ใด เตรียมตัวให้พร้อมภายในสิบห้านาที!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ซิ่วอิงรับบัญชา!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงตอบรับเสียงดัง พลันหมุนตัวไปออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เกาเหยียนเจ้าไปตามคนให้ข้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ขอรับลูกพี่”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เกาเหยียนเมื่อได้ยินคำสั่งก็รีบไปจัดการทันที</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ในเวลาไม่ถึงหนึ่งเค่อ หน่วยสังเกตการณ์กลางคืนก็ตั้งแถวพร้อมที่แนวรั้วตะวันออก ซิ่วอิงตรวจสอบชุดเกราะและง้าวในมืออีกครั้ง ดวงตาของนางจ้องแนวหมอกที่คืบเข้ามาอย่างช้า ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วมองฝ่าหมอกหนาทึบที่คืบคลานเข้ามาด้วยความระแวดระวัง เขาเหลือบมองไปยังหน่วยที่ซิ่วอิงจัดตั้งไว้อย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มผู้เป็นนักพรตสวมชุดคลุมปักยันต์ยืนหลับตานิ่ง ธนูเวทจับคันธนูแน่นลมหายใจเป็นควันสีขาว และพลสื่อสารซึ่งพร้อมม้าขี่ข้างกายก็ยืนประจำตำแหน่งเตรียมพร้อมรอคำสั่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วยกมือขึ้นก่อนเปล่งวาจา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“หน่วยสังเกตการณ์กลางคืน ฟังให้ดี!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เสียงของเขาชัดเจนและเฉียบขาด</font><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f"> “พวกเจ้าต้องเข้าไปให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะปลอดภัย โดยต้องไม่ข้ามแนวหมอกเข้าไป จงใช้สายตา จิตสัมผัส เพื่อตรวจสอบว่าหมอกนี้เคลื่อนตัวอย่างไร ต้นตออยู่ที่ใด และสำคัญที่สุด…ให้ตรวจดูแนวเขาด้านหลังว่ามีช่องทางลับหรือรอยแยกใดที่เป็นทางให้หมอกเล็ดลอดเข้ามาได้หรือไม่”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาหยุดเล็กน้อย ก่อนพูดต่อ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“หากพบทิศทางการเคลื่อนตัวของหมอก หรือการเปลี่ยนแปลงใดก็ตาม ให้ยิงพลุสีน้ำเงินขึ้นสู่ฟ้า หากพบว่าหมอกเริ่มขยายตัวเร็วหรือกระจายเกินแนวป้องกันให้ยิงพลุสีขาว นั่นจะเป็นสัญญาณเตือนการอพยพ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จากนั้นแม่ทัพฮั่วก็หันไปทางรองแม่ทัพของทัพเหลียงโจว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เวินซ่าง ท่านจงเตรียมพลชุดเคลื่อนที่เร็วของเหลียงโจวให้พร้อม กองทัพต้องพร้อมเคลื่อนตัวภายในเวลาหนึ่งเค่อ หากจำเป็นเราจะอพยพกำลังส่วนหนึ่งออกจากค่ายทันทีให้พ้นแนวหมอก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“รับบัญชา!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วตวัดสายตามองไปยังหน่วยของซิ่วอิงอีกครั้ง </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ทหารหรง หากสถานการณ์บานปลาย...อย่ารีรอที่จะถอย นี่ไม่ใช่ศึกธรรมดาเจ้าจะเอาคนของเราไปเสี่ยงไม่ได้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงพาหน่วยสังเกตการณ์มาถึงแนวเนินทรายเตี้ยที่ทอดตัวขนานกับรั้วตะวันออก นางยกมือขึ้นอีกครั้ง เป็นสัญญาณให้ทุกคนหยุดนิ่ง หูของนางจับฟังความเคลื่อนไหวเบื้องหน้าอย่างระมัดระวัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“พลธนูเวท เจ้าขึ้นเนินไปทางซ้าย ระวังด้วยอย่าข้ามแนวหมอก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#f5deb3">“ขอรับ” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พลธนูเวทรับคำก่อนจะไถลตัวแนบผืนทราย แล้วค่อย ๆ เลื้อยขึ้นเนินอย่างเงียบเชียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“นักพรต ท่านไปทางขวา ข้าต้องการรู้ว่าหมอกนี้แฝงไอพลังสิ่งใด”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นักพรตพยักหน้าเบา ๆ เขาสะบัดปลายแขนเสื้อ เผยยันต์ผืนเล็กที่พันรอบข้อมือก่อนเริ่มสวดเบา ๆ แล้วเคลื่อนตัวตามคำสั่งอย่างสงบนิ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พลสื่อสารซึ่งอยู่ด้านหลังผูกม้ากับเสาไม้เตี้ย ๆ ย่อตัวลงใกล้พื้น รอส่งสัญญาณทันทีหากได้รับคำสั่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ขณะที่คนอื่นแยกออกไป ซิ่วอิงก็ค่อยไปพาตัวเองไปอยู่ในแนวสูงเพื่อคอยสังเกตภาพรวม นางเริ่มกวาดสายตาเหนือทะเลหมอกที่กำลังเคลื่อนไหว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“หมอกนั่น…”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> นางพึมพำ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเพ่งมองจากแนวสูงบนเนินหินเตี้ยที่ตั้งตัวสูงขึ้นจากผืนทรายรอบค่ายเล็กน้อย ดวงตาของนางกวาดไปรอบแนวหมอกที่กำลังคืบคลานคลุมพื้นดินช้า ๆ แสงจากคบไฟที่เหลือรอดช่วยฉายภาพเงาลาง ๆ ให้พอมองเห็นรูปร่างภายใน </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">สายหมอกมิได้ลอยคละกันมั่วซั่ว หากแต่เคลื่อนไหวเป็นชั้นเป็นริ้ว เงาดำภายในก็หาใช่เพียงภาพหลอนจากแสงไฟ มันเคลื่อนไหวจริง มีจังหวะและระยะห่างคงที่เหมือนการลาดตระเวนยังไงอย่างนั้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“นี่มันอะไรกันเนี่ย…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font color="#ff0000" size="4"><font face="Kanit">ตัวเลือก : </font><span style="text-align: left;"><font face="Kanit">ส่งลูกน้องเข้าไปแทน แล้วสังเกตจากแนวสูง</font></span></font></div><div><br></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div><div><br></div></div><div style="text-align: center;">@Admin </div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

RongXiuying โพสต์ 2025-6-20 16:27:31

RongXiuying โพสต์ 2025-6-21 21:55:51

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย RongXiuying เมื่อ 2025-6-22 13:22 <br /><br />

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 30px;
border: 3px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/chinese-pattern----1.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>

<div id="boxsystem01">
<p><br><br><br></p><div id="boxsystem02"><p><br></p><p><br></p><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/-7b2799dde3727e8b.png" border="0"></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font size="3" face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พื้นทรายที่อยู่ใต้โคมไฟเซียนเริ่มสั่นไหวเบา ๆ ก่อนที่เสียงกรอบแกรบจะดังแทรกออกมาจากใต้ผิวทรายมีบางสิ่งกำลังแตกร้าว ละอองไอน้ำในอากาศเกาะตัวแน่นขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่ง...แผ่นทรายโดยรอบโคมกลายเป็นผลึกน้ำแข็งใสแข็งแกร่ง พื้นดินราวกับถูกพันธนาการโดยไอเย็นจากใต้โลก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทันใดนั้นเองเสียงสะท้อนบางเบาก็กังวานแทรกผ่านม่านหมอกมา </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><i><br></i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i>“ใครปลุกข้าจากสุสานแห่งเหมันต์...ใครนำไฟเซียนมาเหยียบถิ่นข้า...”</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม้เสียงนั้นจะแผ่วเบา แต่หน่วยสังเกตการณ์ทุกคนที่อยู่แนวหน้าได้ยินชัดเจนราวกับมันพูดกระซิบอยู่ข้างหู ซิ่วอิงนิ่งไปทันที ใจของนางเต้นวูบ นางรู้แล้วในเสี้ยววินาทีนั้นว่านี่ไม่ใช่เพียงหมอกปีศาจธรรมดาทั่วไปอีกต่อไป แต่มันถูกควบคุมโดยวิญญาณระดับแม่ทัพหรือไม่ก็ขุนศึกโบราณที่ยังคงผูกพลังไว้กับดินแดนแห่งนี้…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จุดที่โคมดับเมื่อครู่ บัดนี้เกิดแรงหมุนของหมอกอย่างชัดเจน มันกลายเป็นจุดศูนย์กลางใหม่ ละอองหมอกพุ่งเข้าไปรวมตัวบริเวณนั้นอย่างเร่งรัด ความเย็นที่แผ่กระจายกลับยิ่งทวีคูณ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงกัดฟันแน่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“พวกเราจะต้องเปิดทางค้นหาต้นกำเนิดหมอกบ้านี่ ก่อนที่หมอกจะกลืนค่ายไปทั้งค่าย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่ก่อนที่นางจะได้ออกคำสั่ง นักพรตเซี่ยอวิ๋นที่ยืนตรึงยันต์อยู่อีกฟากก็สั่นสะท้าน ยันต์บนพื้นทรายเริ่มสั่นไหวก่อนจะไหม้ช้า ๆ จากมุมล่าง พร้อมกับเสียงแหลมกรีดแทรกเข้ามาในโสตประสาท</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i style="">“เจี้ยนเหวิน...เจี้ยนเหวินอยู่หรือไม่...จงคืนดาบให้ข้า…”’</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ดวงตาของเซี่ยอวิ๋นเบิกกว้าง เขาทรุดลงคุกเข่าทันที มือขวายังพยายามยึดยันต์ไว้ขณะมันถูกไฟอาคมกลืนช้า ๆ เลือดกำเดาไหลลงมาจากจมูก เสียงหัวใจของเขาเต้นแรงและผิดจังหวะจนแทบจะหายใจไม่ทัน เขารีบผละออกจากจุดนั้น หมอกที่เคลื่อนตัวอยู่กลับหยุดนิ่งกะทันหัน จากนั้นมันก็เริ่มถอยกลับทีละชั้น ทีละริ้ว เหมือนสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่เพิ่งถูกจี้จุดอ่อนโดยไม่คาดคิด และบัดนี้กำลังถอยห่างเพื่อเฝ้าระวังและเตรียมการโต้กลับครั้งใหญ่</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“มันตอบสนองต่อไฟเซียน...และมันเอ่ยชื่อเจี้ยนเหวิน...ใครคือเจี้ยนเหวินกันแน่...?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงจ้องมองหมอกที่เริ่มถอยร่นพร้อมความเย็นยะเยือกที่ยังคงปะทะใบหน้าราวกับหิมะกลางเหมันต์ นางมิลังเลแม้แต่น้อย รีบหันไปหาพลสื่อสารทันที</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ส่งรายงานไปยังแม่ทัพฮั่วโดยตรง บอกท่านว่ามีเสียงจากหมอกเอ่ยนาม ‘เจี้ยนเหวิน’ และหมอกกำลังตอบสนองต่อไฟเซียนอย่างผิดธรรมชาติ จุดที่โคมดับกลายเป็นศูนย์กลางหมุนพลัง และอาจเป็นที่มาของการตื่นของวิญญาณระดับขุนศึก!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#9acd32">“ข้าจะรีบไปเดี๋ยวนี้!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> พลสื่อสารตอบรับก่อนจะคว้าม้าคู่ใจ กระชับสายบังเหียนและทะยานกลับสู่ใจกลางค่ายทันที</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font size="3"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ภายในค่าย</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อเสียงพลุสีฟ้ายังไม่ทันจางหายจากฟากฟ้า พลสื่อสารก็มาถึงหน้าแท่นบัญชาการ แม่ทัพฮั่วที่ยืนอยู่ท่ามกลางแผนที่ผืนผ้าขนาดใหญ่ล้อมรอบด้วยรองแม่ทัพและขุนพลฝ่ายต่าง ๆ เงยหน้าขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินรายงาน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ชื่ออะไรนะ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงของแม่ทัพฮั่วทุ้มต่ำและชัดเจน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#9acd32">“เจี้ยนเหวินขอรับ วิญญาณในหมอกเอ่ยชื่อนี้ออกมาอย่างชัดเจน และหมอกกำลังเปลี่ยนพฤติกรรมคล้ายมีสติปัญญา...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วนิ่งไปชั่วอึดใจ ดวงตากวาดมองไปรอบค่ายแล้วตวัดมือออกคำสั่งเด็ดขาดทันที</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“พลสื่อสาร! สั่งให้เริ่มวาง ยันต์เวทย์สกัดหมอกรอบแนวค่ายทั้งหมด อย่าให้เหลือช่องว่างแม้แต่หนึ่งฝ่ามือ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาชี้ไปที่นายกองอีกคน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เจ้าไปปลุกนักพรตอาวุโสประจำค่ายขึ้นมา ข้าต้องการให้เขาวิเคราะห์ชื่อ ‘เจี้ยนเหวิน’ ทันที ดูว่ามีบันทึกในคัมภีร์โบราณหรือไม่!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ก่อนที่เขาจะหันไปหารองแม่ทัพเวินซ่างจากเหลียงโจว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เวินซ่าง! ท่านจงเตรียมกองเคลื่อนที่เร็วของเหลียงโจว เผื่อกรณีต้องอพยพหรือฝ่าหมอกเข้าไป"</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เวินซ่างซึ่งอยู่ไม่ห่างพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ข้าจะเตรียมกำลังและม้าศึกเตรียมไว้ภายในเวลาครึ่งเค่อ ขอรับ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font size="3"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ยามอิ๋น ณ แนวรั้วตะวันออก</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">สายลมสงัด...ท่ามกลางทะเลทรายที่แข็งเย็นยะเยือกดั่งเหล็กกล้า ซิ่วอิงยืนแน่นิ่งอยู่บนเนินเตี้ย ดวงตากวาดมองแนวหมอกที่ยังคงสั่นไหวเป็นระลอก เงาทหารลาง ๆ ที่เคยเห็นเมื่อหัวคืนนั้น ค่อย ๆ จางหายราวกับไม่เคยมีอยู่จริง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">และทันใดนั้นเอง…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><i><b>ตุ่ม…ตุ่ม…ตุ่ม…</b></i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงกลองทุ้มต่ำดังแว่วจากใจกลางหมอก ชัดเจนและห่างเท่า ๆ กัน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#afeeee">“นั่น...เสียงอะไร?” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นักพรตข้างตัวซิ่วอิงเอ่ยแผ่ว ริมฝีปากแทบไม่ขยับ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ยังไม่ทันได้คำตอบเสียงกลองชุดใหม่ก็ดังขึ้น คราวนี้เร็วกว่าก่อนหน้าคล้ายการปลุกระดม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><i><b>ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม ตุ่ม!</b></i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หมอกตรงกลางพลันหมุนวนรุนแรงราวถูกดูดเข้าสู่จุดศูนย์กลางที่มองไม่เห็น เงาดำกลับมาอีกครั้ง แต่คราวนี้...พวกมันยืนเรียงเป็นแถวแน่นเป็นขบวน เหมือนกองทหารในพิธีฝังศพศักดิ์สิทธิ์ เงียบงัน แต่เปี่ยมด้วยแรงอาฆาต</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงตัดสินใจเด็ดขาด</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“จัดหน่วยลับ เคลื่อนที่แนวเฉียงเข้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เป้าหมายคือจุดศูนย์กลางเสียงกลอง ท่านนักพรต นำยันต์ผนึกกลองวิญญาณไปวางบนหินเจดีย์กลางหุบ ห้ามขานตอบเสียงใดในหมอกเด็ดขาด!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นักพรตพยักหน้า สีหน้าเครียดขรึม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#afeeee">“ถ้าขานรับชื่อของตนในหมอก...เราจะกลายเป็น ‘ผู้ถูกผนึกกลับด้าน’ ทันที”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พวกเขาฝ่าหมอกเข้าไปอย่างเงียบเชียบ เสียงกลองยังคงดังระลอกต่อระลอก เบาบ้าง ถี่บ้าง ไม่เป็นจังหวะนักรบ แต่เป็นจังหวะสะกดดวงวิญญาณ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อมาถึงจุดศูนย์กลาง หมอกที่ปั่นป่วนก็พลันฉีกเปิดราวม่านผ้าถูกกระชาก เผยให้เห็นหินเจดีย์โบราณแท่งหนึ่ง โผล่พ้นพื้นดินกลางเวิ้ง ด้านหนึ่งของเจดีย์มีสลักชื่อ ‘เจี้ยนเหวิน’ ด้วยอักขระโบราณที่ยังแผ่ไอสงครามออกมาอ่อน ๆ อีกด้านสลักคำว่า ‘อ๋องผู้ไร้หน้า’</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">รอบหินเจดีย์เงาทหารเกราะโบราณสิบสองตนยืนล้อมเป็นวงแน่น พวกมันไร้ลมหายใจ พวกมันไร้ลมหายใจ ไม่มีสีหน้า ไม่มีลูกตา ไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นเหมือนกับหุ่นวิญญาณ ที่ถูกสั่งให้เฝ้าดวงจิตหลักของขุนศึกเจี้ยนเหวิน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">บรรยากาศเงียบงันไปชั่วขณะ ก่อนที่นักพรตเซี่ยอวิ๋นจะยื่นยันต์ผนึกออกมา มือสั่นเล็กน้อยขณะก้าวไปใกล้เจดีย์ และในห้วงนั้นเอง...เสียงกระซิบก็ดังขึ้นจากรอบทิศ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i style="">“เซี่ยอวิ๋น...เซี่ยอวิ๋น...กลับมา...เรารอเจ้าอยู่นานแล้ว…”</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงนั้นใช้เสียงเดียวกับมารดาที่ตายไปของเขา แต่นักพรตหลับตาแน่น ไม่ขาน ไม่หัน </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทันใดนั้น…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ก่อนที่นักพรตจะกดยันต์ลงบนแท่นหินเจดีย์ เสียงหนึ่งก็ดังแทรกเข้ามาในหัวของเขา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i style="">“อย่าทำ...เจ้าจะปลุกเขาให้ตื่นโดยสมบูรณ์...”</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงนั้นดังก้องในจิต ไม่ใช่ผ่านหู และมันใช้ ‘เสียงของตัวเขาเอง’ พูดกับเขา มือที่กำยันต์อยู่เริ่มสั่นหนักขึ้น...ยันต์เวทที่สว่างไสวเริ่มแปรเปลี่ยนสี กลายเป็นสีเทาหม่น นักพรตชะงักชั่วขณะ พลังลี้ลับบางอย่างแทรกซึมเข้ามาในจิตใจ เขาพยายามจะเรียกสติของตัวเอง แต่ในจังหวะนั้นเอง…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><i><b>ปึง!</b></i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงกระแทกบางอย่างดังขึ้นจากพื้นหินเบื้องหลัง หุ่นวิญญาณหนึ่งในสิบสองตนขยับแขนเล็กน้อย ดวงตาสีเลือดลุกวาบขึ้นราวกับจับสัญญาณบางอย่างได้ และแล้วเสียงกลองก็เปลี่ยนจังหวะ…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ตุ่ม ตุ่ม ตุ๊ม! ตุ๊ม! ตุ๊ม!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จังหวะกลองนี้ซิ่วอิงรู้ดีว่ามันคือเสียงกลองเดินทัพ…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เหล่าเงาทหารที่ยืนเรียงรายรอบหินเจดีย์ เริ่มย่างเท้าออกพร้อมกัน หมอกเบื้องหลังพวกมันฉีกออกเป็นร่องกว้าง เผยให้เห็นเส้นทางอันดำมืดที่ทอดยาวสู่ใจกลางค่ายหลวง มันคือ ‘ทางอพยพแห่งความตาย’ เส้นทางลับบัดนี้ถูกเปิดขึ้นจากภายใน!</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เงาทหารเงียบงันไม่เปล่งเสียงใด...แต่ใต้หมวกเกราะของพวกมันเริ่มปรากฏ เนื้อหนังที่กำลังก่อร่างใหม่เป็นวิญญาณนักรบ ฟื้นคืนในร่างชั่วคราว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเบิกตากว้างทันทีที่รู้ตัว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ไม่ทันแล้ว! พวกมันกำลังเคลื่อนผ่านแนวค่ายจากด้านใน!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font size="3"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ณ ใจกลางค่ายหลวง</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงแตรเตือนภัยยังไม่ทันสิ้นสุด…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">พื้นดินกลางค่ายหลวงค่อย ๆ แตกออกเป็นรอยร้าวขนาดใหญ่ เปลวหมอกสีดำพวยพุ่งขึ้นจากรอยแยกพร้อมเสียงคำรามต่ำ ๆ ของบางสิ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ตุบ…ตุบ…ตุบ…ตุบ…</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“มันมาแล้ว!”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เสียงทหารเวรตะโกน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จากรอยแยกนั้นร่างสูงใหญ่ของ ทหารเกราะโบราณทั้งสิบสองตน ทะยานขึ้นจากพื้นอย่างเชื่องช้า แต่ทรงพลัง พวกมันเข้าประจำตำแหน่งราวกับรู้จักแผนผังค่ายอย่างดี และเบื้องหลังของพวกมันนั้น…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“เจ้าสินะ คือ…เจี้ยนเหวิน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงแม่ทัพฮั่วกล่าวเสียงเรียบ เมื่อเห็นร่างหนึ่งปรากฏขึ้นท่ามกลางไอหมอก ร่างชายในชุดขุนศึกสมัยโบราณ กายแกร่งดั่งหินศักดิ์สิทธิ์ ผิวเนื้อแน่นตึงราวยังมีชีวิต แต่ในดวงตากลับมีเพียงหมอกแห่ง แต่ในดวงตากลับมีเพียงหมอกแห่งความตาย เขายกดาบพิชัยสงครามขึ้นเหนือศีรษะก่อนจะออกคำสั่งแก่ร่างทหารทั้งสิบสองตน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080">“ฆ่ามันให้หมด!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ฝูงทหารเงาเริ่มบุกทะลวงแนวค่าย! เสียงเกราะกระทบ เสียงฝีเท้าดังก้อง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">"ทุกหน่วย! ตั้งแนว! ป้องกันเขตกลางค่ายให้ได้!"</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงแม่ทัพฮั่วตะโกนลั่น แต่ทัพหลวงหลายส่วนเริ่มแตกกระเจิง ทหารหน่วยหนึ่งที่ประจำโรงเก็บเสบียงปะทะกับหุ่นเกราะสามตน เสียงหนึ่งร้องลั่น ขณะที่แขนของเขาถูกทับโดยโล่ของศัตรูจนแหลกละเอียด เพื่อนร่วมกองรีบดึงร่างเขากลับ แต่สายเกินไปหุ่นตนนั้นหันกระบี่แทงทะลุแผ่นหลังอีกคนก่อนเหวี่ยงร่างลอยไปกระแทกเสาไม้ เสียงการปะทะของดาบกับโล่ หอกกับเนื้อ และ เสียงกู่ร้องของผู้บาดเจ็บดังไปทั่วค่าย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงพร้อมหน่วยลับรีบกลับมาที่ค่ายเพื่อสมทบทันที นางพุ่งเข้ากลางวงล้อม พลิกง้าวฟันเฉียง แรงจากการโจมตีทำให้หุ่นวิญญาณหัวขาดหนึ่งตนทรุดลงกับพื้น เลือดของพวกพ้องเปื้อนเสื้อคลุมนางเป็นปื้นแดง ทหารหนุ่มข้างตัวนางร้องออกมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#dda0dd">“อาอิง ข้างหลัง!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่ก่อนที่ซิ่วอิงจะหันกลับ หุ่นอีกตนกระโจนใส่เงื้อดาบฟาด ง้าวของนางยกขึ้นทันต้านแรงของดาบได้ทันเสียงโลหะเสียดกันดังจบแสบหู นางกัดฟันใช้ขาเตะเข้าข้อพับศัตรู จากนั้นถีบเต็มแรงจนล้มตึง แล้วซ้ำด้วยง้าวจ้วงแทงทะลุคอเกราะ มันดิ้นสองครั้งก่อนสงบนิ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ขณะที่แนวรบดูเหมือนจะรักษาไว้ได้แล้ว แม่ทัพฮั่วก็พุ่งเข้าประจันหน้ากับเจี้ยนเหวิน ดาบของอดีตขุนศึกฟาดใส่ด้วยแรงอาฆาตจากอดีต แรงสะท้อนมหาศาลทำให้แม่ทัพฮั่วต้องถอยสามก้าว เขาเหวี่ยงทวนตวัดล่างเฉียงขึ้นเฉือนท้องเจี้ยนเหวินโลหะเกราะแตกระเบิดเป็นประกายไฟ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจี้ยนเหวินไม่หลบเขาใช้ดาบฟาดตอบตรงกลางทวน เสียงกังวานสะท้อนดังกลางค่าย การปะทะรุนแรงขึ้นทุกวินาที ทหารหลายสิบนายตายคาที่ แนวกำแพงบางส่วนถล่มลงเมื่อหุ่นวิญญาณทุบฐานรากด้วยโล่เวท</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">อีกด้านหนึ่งนักพรตอาวุโสกำลังเตรียมยันต์ผนึกสุดท้าย เขาเริ่มร่ายบดสวดอย่างตั้งใจแต่สายตาเต็มไปด้วยความตึงเครียด เขาจำเป็นต้องติดมันที่หินเจดีย์ให้ได้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“อย่าปล่อยให้ขุนศึกขัดขวางการลงยันต์เด็ดขาด! พวกท่าน...ยื้อมันไว้ให้ได้!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงและแม่ทัพฮั่วสบตากันเพียงเสี้ยววินาที แล้วทั้งสองก็โถมแรงทั้งหมดเข้าประจัญหน้าเจี้ยนเหวินอีกครั้ง ง้าวฟาดปะทะกับดาบ ทวนแทงทะลวงใต้รักแร้ของวิญญาณ เลือดดำทะลักออกจากรอยแผล ก่อนที่ซิ่วอิงจะผละออกไปช่วยคุ้มกันท่านแม่ทัพจากหุ่นอีกตัวที่กำลังเข้ามา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงกู่ร้องแห่งการรบดังกระหึ่มไปทั่วค่าย กลิ่นควัน เลือด และหมอกปีศาจหลอมรวมเป็นอากาศที่ไม่อาจหายใจได้เต็มปอด ทว่าซิ่วอิงและแม่ทัพฮั่วกลับยิ่งเคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><b style=""><i style="">อ๊ากก!!!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงร้องสุดท้ายของหุ่นวิญญาณตนหนึ่งดังขึ้นเมื่อง้าวของซิ่วอิงแทงทะลุเบ้าตา มันชักกระตุก ก่อนร่างจะล้มโครมลงกับพื้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ด้านข้างแม่ทัพฮั่วเริ่มได้เปรียบ ทวนในมือของเขาตวัดด้วยความแม่นยำ เขาเคลื่อนไหวอย่างนักรบผู้ผ่านศึกมาทุกสนาม ด้วยเท้าที่หนักแน่นดั่งภูผาและแรงแทงดั่งวายุพัดโถม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจี้ยนเหวินเริ่มเสียจังหวะ ดาบของเขาหนักอึ้งขึ้นทุกครั้งที่ฟาดฟัน ราวกับร่างเนื้อของเขากำลังเสื่อมถอยทุกวินาทีที่อยู่บนโลกนี้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">"เจ้าสูญเสียจุดศูนย์กลางของจิตแล้ว!" </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วตะโกนเสียงดัง พร้อมแทงทวนพุ่งเข้ากลางอกเจี้ยนเหวิน ปักลึกจนอีกฝ่ายกระอักเลือดดำพรั่งพรูออกจากปาก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i>“มันจะไม่จบลงง่าย ๆ แบบนี้หรอก…”</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงเจี้ยนเหวินแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยแรงอาฆาต เขายกดาบครั้งสุดท้ายหวังจะฟันลงแม้ตนเองจะแตกดับก็ตาม แต่ทว่า…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จู่ ๆ เสียงสวดแหลมสูงก็ดังกึกก้อง นักพรตอาวุโสที่ทุ่มเทพลังสุดท้าย เรียกพลังธาตุจากฟ้าและดิน ลงยันต์ศักดิ์สิทธิ์ใบสุดท้ายกลางค่าย ทันทีที่ยันต์สัมผัสหินเจดีย์ เสียงตูม! ดังสนั่น หมอกทั้งค่ายสั่นสะเทือน กองทหารเงาที่บุกเข้ามาชะงักราวกับถูกกระชากเชือกไว้กลางอากาศ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ยันต์ผนึกเริ่มทำงานแสงสว่างบริสุทธิ์พวยพุ่งจากอักขระกลางเจดีย์ พาดผ่านพื้นดินด้วยความเร็วเหนือสายตา ลำแสงแตกตัวออกเป็นวงวงเวทย์ซ้อนกันหลายชั้น ล้อมหินเจดีย์ วิญญาณ และร่างเงาทหารทั้งหลายราวกับใยแมงมุมอาคม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงคำรามของขุนศึกเจี้ยนเหวินแผดลั่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i style="">"เจ้า...กล้าผนึกข้าอีกครั้งรึ!!!"</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ดาบของเขายังชูขึ้นเหนือหัว แต่ร่างกลับสั่นระริก เส้นเลือดดำพาดผ่านผิวหนังราวกับหมึกปีศาจกำลังไหลย้อนเข้าสู่ต้นกำเนิด ดาบในมือเริ่มแตกร้าว เสียงแตกระเบิดของพลังสะท้อนสะเทือนทั่วทั้งค่าย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เงาทหารที่ยังเหลือรอดอยู่เริ่มทรุดลงทีละตน ทีละตน ทีละตน...</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ปึง!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i><br></i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ปึง!!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i><br></i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ปึง!!!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงร่างเหล็กล้มกระแทกพื้นดังกึกก้อง ท่ามกลางแรงสั่นสะเทือน มวลหมอกดำที่แผ่คลุมฟ้าค่อย ๆ ถูกดูดกลับเข้าสู่เจดีย์อย่างรุนแรงราวกระแสน้ำวน หมอกหมุนวนกลับเข้าไปทาง ‘ทางอพยพแห่งความตาย’ ที่เคยเปิดออก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจี้ยนเหวินพยายามฝืนร่างเดินไปข้างหน้า แต่เท้าของเขากลับติดตรึงอยู่กับพื้น มือที่ยกดาบเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นหมอก ก่อนที่ส่วนอื่น ๆ ของร่างจะเริ่มระเหิดหายไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#808080"><i style="">“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!”</i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ร่างของเขาสลายกลายเป็นเงาดำแตกเป็นเศษหมอกที่ถูกดูดเข้าหินเจดีย์ เสียงคำรามครั้งสุดท้ายถูกกลืนหายไปในกระแสพลังผนึกที่เริ่มปิดปากทางทุกสาย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ตึงงงงง!!!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หินเจดีย์สั่นไหวครั้งสุดท้าย ก่อนจะเรืองแสงแดงเรื่อและสงบนิ่งในที่สุด…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงเฮดังกระหึ่มไปทั่วค่ายหลวง ทหารที่รอดชีวิตต่างโห่ร้องชื่อแม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้งกู่ก้องให้กับชัยชนะอันแสนหฤโหด เสียงเกราะกระทบกัน กลิ่นควันและเหล็กยังอบอวลในอากาศ แต่ในแววตาของทุกคนกลับมีแววแห่งความหวังปะปนอยู่บ้างแล้วเป็นครั้งแรก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงยืนอยู่ท่ามกลางเสียงเฉลิมฉลองนั้น นางหอบหายใจหนัก ดวงตาเหม่อมองท้องฟ้าที่เริ่มเปิดขึ้นจากม่านหมอก นางยิ้มออกมาเพียงนิดเป็นรอยยิ้มแห่งความโล่งใจ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่แล้ว...</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>โครม!</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">โลกหมุนเคว้ง ร่างของนางทรุดฮวบลงทันทีเหมือนเชือกที่ถูกตัดขาด ดวงตาเบิกโพลงเล็กน้อยก่อนเลือนลาง ม่านตาไม่โฟกัส เสียงรอบข้างค่อย ๆ จมหายลงไปในความเงียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“หรงซิ่วอิง!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วที่อยู่ใกล้คว้าร่างนางไว้ได้ทัน เขาคุกเข่าลงทันที แขนข้างหนึ่งประคองแผ่นหลังนางไว้ อีกข้างแตะที่ข้อมือของนางเพื่อตรวจชีพจร</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ตามหมอทหาร!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้งตะโกนออกมาเสียงดัง ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อและฝุ่นควัน เขาก้มลงช้อนร่างของหรงซิ่วอิงขึ้นมาในอ้อมแขนทันที ก่อนจะก้าวฉับออกจากสนามรบกลางค่ายไปยังกระโจมรักษาพยาบาล ไม่รอให้ใครมาช่วย ร่างสูงใหญ่ของแม่ทัพฝ่าทะลุหมู่คนที่ยังคงวุ่นวายไปด้วยแววตาแน่วแน่ มุมปากตึงแน่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font size="3"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><br></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ณ กระโจมรักษาพยาบาล</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ม่านผ้าแหวกออกพร้อมเสียงฝีเท้าหนักแน่นของแม่ทัพฮั่ว เขาวางร่างของซิ่วอิงลงอย่างระมัดระวังบนเสื่อรองเตียงอย่างระมัดระวัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ตรวจชีพจรนางก่อน แล้วดูบาดแผลทุกแห่ง”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาออกคำสั่งอย่างตรงไปตรงมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หมอทหารรีบเข้ามา ตรวจชีพจรและตรวจสอบร่างกายอย่างชำนาญ ดวงตานิ่งพินิจ ก่อนเอ่ยเสียงมั่นใจ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#add8e6"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ชีพจรสม่ำเสมอ แต่อ่อนลงจากความเหนื่อยล้าสะสมขอรับ ไม่ใช่อาการภายในร้ายแรง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หมอทหารผละออกแล้วพูดต่อ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“บาดแผลตามร่างกาย บางจุดมีฟกช้ำและแผลเฉียงจากของมีคม แต่ไม่มีแผลลึกถึงจุดอันตราย เป็นการบาดเจ็บจากการต่อสู้และแรงกระแทกมากกว่าขอรับ ก่อนหน้านี้นางเคยได้รับบาดเจ็บจากการถูกโบย และ ทำงานหนักหลายอย่าง นาง…คงเพียงแค่หมดแรง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แม่ทัพฮั่วพยักหน้าเงียบ ๆ แล้วถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะมองมือของซิ่วอิงซึ่งมีรอยบาดจนเลือดซึม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#556b2f">“ฝากท่านดูแลด้วยแล้วกัน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ท่านแม่ทัพไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวข้าจะทำการล้างแผลแล้วจ่ายยาให้ พักฟืนสักคืนก็น่าจะดีขึ้นแล้วขอรับ ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาไม่กล่าวสิ่งใดอีกเพียงพยักหน้าให้หมอทหาร แล้วหันหลังเดินออกจากกระโจมฝีเท้าหนักแน่นแต่เต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยที่แฝงอยู่ภายใน ม่านผ้าปลิวไหวเบา ๆ ตามแรงลมยามค่ำ ยามที่เงาของแม่ทัพค่อย ๆ หายไปในความมืดภายนอก เหลือไว้เพียงกลิ่นสมุนไพรจาง ๆ และเสียงลมที่พัดลอดผ่านผ้าใบกระโจมท่ามกลางความเงียบงัน</font></div><div><br></div></div></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="5" color="#f4a460"><b style="">-จบเควสปลดล็อกหัวใจ-</b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" color="#f4a460" size="4"><b style=""><br></b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4"><b style=""><u style="">หลักฐานการต่อสู้</u></b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=9"><font size="4" face="Kanit">ขุนพลเจี้ยนเหวิน (ชนะ)</font></a></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" color="#ff0000" size="4"><b style=""><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=8">เงาทหารเกราะโบราณทั้ง 12 (แพ้)</a></b></font></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit"><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=8"></a></font></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font color="#ff0000" face="Kanit" size="4"><b>แพ้ รางวัลปลดล็อกหัวใจสำเร็จอย่างเดียว</b></font></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div><div align="center" style="outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><font color="#ff0000" face="Kanit" size="4"><b>จบพาร์ท : สภาพแวดล้อมแห่งชิงไห่</b></font></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4"><br></font></div></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><div align="center" style="outline-style: none;">รางวัล (ความคืบหน้า):</div><div align="center" style="outline-style: none;">10% ของภารกิจหลัก</div><div align="center" style="outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></div><div><br></div></b></font></div></div></div><div><br></div></div><div style="text-align: center;">@Admin </div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

RongXiuying โพสต์ 2025-6-22 15:16:16

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย RongXiuying เมื่อ 2025-7-8 16:17 <br /><br />

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 30px;
border: 3px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/chinese-pattern----1.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>

<div id="boxsystem01">
<p><br><br><br></p><div id="boxsystem02"><p><br></p><p><br></p><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-14134d1140631a53d5.png" border="0"></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font size="3" face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นช้า ๆ ความรู้สึกหนักศีรษะยังคงเกาะอยู่ที่ขมับ เงากระโจมผ้าใบสีน้ำตาลอ่อนค่อย ๆ ชัดขึ้นในสายตา กลิ่นสมุนไพรเจือจางในอากาศ บอกได้ทันทีว่านางอยู่ในกระโจมรักษาพยาบาล แต่สิ่งที่นางไม่แน่ใจคือ เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น? นางจำได้เพียงเสียงสุดท้ายของเจี้ยนเหวิน...แล้วโลกก็ว่างเปล่า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงหนึ่งทักขึ้นทันทีที่นางขยับตัวเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“เจ้าฟื้นแล้ว!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงผงะเล็กน้อย หันไปตามเสียง ก็เห็นชายหนุ่มในชุดพลทหารธรรมดาแต่สวมผ้ากันเปื้อนของหมอทหาร มือข้างหนึ่งถือถาดยา อีกข้างถือแผ่นไม้ไผ่สำหรับจด นัยน์ตาเขาดูเป็นมิตรแต่แฝงความอ่อนล้าจากการอดนอน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ที่นี่กระโจมรักษาพยาบาลหรือ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงของนางแหบแห้งเล็กน้อย พลทหารรีบวางถาดแล้วหยิบขันน้ำขึ้นมาให้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ใช่ ที่นี่กระโจมรักษาพยาบาล เจ้าหมดสติไปสามวันเต็ม ข้ากับท่านหมอผลัดกันดูอาการเจ้าอยู่ตลอด นึกว่าจะมิตื่นเสียแล้ว…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงรับน้ำจิบเบา ๆ ก่อนถามเสียงแผ่ว </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าเป็นใคร?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ แล้วโค้งเล็กน้อย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ข้าชื่อหานชู เป็นผู้ช่วยหมอทหารในกระโจมนี้ ไม่ได้มีตำแหน่งสูงส่งอะไรหรอก แต่ตั้งใจจะเป็นหมอให้ได้ในวันหนึ่ง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงพยักหน้าเล็กน้อย </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าชื่อหรงซิ่วอิง...ก็แค่…ทหารใหม่ธรรมดานั่นล่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ข้า...รู้จักเจ้า”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> หานชูยิ้มเจื่อน</font><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd"> “ชื่อเจ้าดังไปทั้งค่ายแล้ว คนพูดกันว่าเจ้าแทงทะลุตาของหุ่นวิญญาณด้วยง้าว ทั้งที่ตอนนั้นเจ้าก็แทบจะยืนไม่ไหวแล้ว”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงหัวเราะเบา ๆ แม้ในอกจะยังแน่นอยู่บ้าง </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“มิคิดว่าเรื่องแบบนั้นจะมีคนเล่าเหมือนเป็นตำนานเสียด้วย แต่มินานก็คงลืมกันไปเอง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ที่จริงก็...มีคนเล่าแบบเติมแต่งอยู่บ้าง บางคนบอกว่าเจ้าเหาะได้ด้วยซ้ำ”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> หานชูพูดติดตลกพลางนั่งลงข้างเตียง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“แล้ว...สถานการณ์ในค่ายตอนนี้ล่ะ?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> น้ำเสียงของซิ่วอิงกลับมาจริงจัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หานชูหันไปมองทางประตูผ้าแล้วตอบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“สงบแล้ว หมอกหายไปหมดค่ายกำลังฟื้นฟู ที่ผ่านมาสองวันไม่มีสัญญาณการตื่นของหมอกอีก แม่ทัพฮั่วสั่งเสริมแนวผนึกรอบเจดีย์แล้วและตอนนี้มีเวรยามเพิ่มสามเท่า ส่วนหินเจดีย์ก็มีนักพรตผลัดเวรเฝ้าไม่ขาดแม้ในยามดึก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงถอนหายใจช้า ๆ รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าหลับนานขนาดนั้นเชียวหรือ...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หานชูพยักหน้า </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“สามวันเต็ม เจ้าคงหมดแรงจริง ๆ แผลของเจ้าถูกดูแลเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าห่วงนัก แค่ยังต้องพัก ข้ายังไม่อนุญาตให้ออกไปลุยในสองวันนี้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ใครอนุญาตหรือไม่ ข้าไม่สนอยู่แล้ว”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงพูดเรียบ ๆ แต่ก็ยกมือขึ้นกดขมับเบา ๆ ราวยอมรับว่าสภาพร่างกายยังไม่ปกติ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ก็จริง ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่คนฟังง่าย แต่ก็หวังว่าเจ้าจะฟังข้าสักเรื่อง ข้าจะเอายาต้มมาให้ เจ้าอย่าฝืนก็พอ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ขอบใจเจ้ามาก หานชู”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หลังจากดื่มยาต้มอุ่น ๆ จากมือหานชูจนหมด ซิ่วอิงก็ค่อย ๆ ลุกขึ้น นางรู้สึกมึนศีรษะอยู่บ้าง แต่ก็พอเดินไหว พอเดินออกมาพ้นเงากระโจมแสงแดดอ่อนของยามสายก็สาดกระทบใบหน้า จนต้องยกมือขึ้นบังแสง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงขวานสับไม้ดังจากด้านหนึ่ง ขณะที่เสียงสิ่วเคาะแผ่นหินดังก้องจากอีกมุม ชายฉกรรจ์ในชุดทหารบางคนใช้เชือกป่านยึดเสากระโจม เสื่อฟางถูกนำมาปูแทนผ้าที่เสียหาย และเศษไม้ที่แตกหักกองสุมอยู่มุมค่ายรอการเผาทิ้ง ควันจางลอยขึ้นฟ้าพลางเจือกลิ่นเถ้าถ่านและสมุนไพรบางชนิดที่เผาคลุ้งตามความเชื่อของหมอผีท้องถิ่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจดีย์กลางค่ายถูกล้อมไว้ด้วยเชือกผ้าไหมแดง ผูกยันต์กระดาษเขียนตัวอักษรอาคมด้วยหมึกดำ กลิ่นธูปเก่าโชยอ้อยอิ่งอยู่ในลมอ่อนที่พัดผ่านมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">และแล้วก็เสียงตะโกนดังจากด้านข้าง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ลูกพี่!!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนโยนค้อนด้ามไม้ลงบนฟางแห้ง แล้ววิ่งฝ่าฝุ่นทรายเข้ามาน้ำตาคลออย่างไม่อายใคร เขาหยุดหอบอยู่ตรงหน้าซิ่วอิง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ในที่สุดท่านก็ตื่นแล้ว! ข้านึกว่า..ท่าน...”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาเอ่ยไม่จบน้ำเสียงสั่นเครือ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ใจเย็นหน่อย ข้ายังมิตายเสียหน่อย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนหัวเราะพลางปาดน้ำตา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“พวกเขาห้ามข้าเข้าไปในกระโจม บอกว่าข้าเสียงดังวุ่นวายจนรบกวนหมอ ข้าก็เลยได้แต่นั่งเฝ้าอยู่ข้างนอก แอบฟังเสียงหมอเดินเข้าออกแทบทุกชั่วยาม”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงส่ายหน้าน้อย ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าคงวิ่งไปมาเหมือนลิงเป็นแน่แท้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ก็อาจจะใช่”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> เขาหัวเราะแห้ง </font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“แต่ก็เพราะข้าเป็นห่วงท่านจริง ๆ นี่นา”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงพ่นลมหายใจเบา ๆ สายตามองไปยังเสาไม้ไผ่ที่กำลังถูกยกขึ้นเสริมค่าย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เรายังคงอยู่ในสนามรบ คงมิอาจผ่อนคลายได้ง่าย ๆ แน่ ข้าคิดว่าข้าค่อนข้างฟื้นตัวแล้วเดี๋ยวจะมาช่วยเจ้าเดี๋ยวนี้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“เดี๋ยวสิจะทำอย่างนั้นได้อย่างไร ท่านเพิ่งฟื้นนะ!” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนรีบยื่นมือห้ามทันที สีหน้าร้อนรนยิ่งกว่าเดิม </font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ท่านหมอยังไม่อนุญาต ท่านเดินได้ก็นับว่าปาฏิหาริย์แล้ว อย่าคิดจะยกไม้ยกหินอีกเลย!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเลิกคิ้วเล็กน้อย มองอีกฝ่ายราวจะเอ่ยวาจาเถียง ‘ปาฏิหารย์บ้าบ้าอะไรกัน ข้าแค่เหนื่อยไปหน่อยเท่านั้น’ แต่ก็ต้องยอมแพ้เมื่อแรงในร่างยังฝืนไม่ขึ้นจริง ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“งั้นข้าขอนั่งดูใกล้ ๆ ก็แล้วกัน”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> นางตอบเรียบ ๆ แล้วหันไปหาฟืนเก่าแถวนั้นที่พอจะนั่งพิงได้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วหันกลับไปยกเสาไม้ต่อ แต่ยังไม่วายหันมาบ่นต่ออีกว่า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ลูกพี่…นั่งก็อย่านั่งตรงที่มีควันนะ เดี๋ยวก็ปวดหัวขึ้นมาอีกหรอก”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเพียงหัวเราะเบา ๆ แล้วปล่อยให้อีกฝ่ายง่วนอยู่กับงาน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">สายตาของนางทอดมองไปรอบค่าย เสียงตีไม้ ตอกตะปูไม้และลากเส้นเชือกยังดังเป็นจังหวะ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ขาดหายไปอย่างเด่นชัด ‘ท่านแม่ทัพฮั่วชวี่ปิ้ง’</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ปกติแล้วท่านแม่ทัพมักจะเดินตรวจงานในค่ายด้วยตนเองในยามเช้า คอยพูดคุยกับนายทหารชั้นผู้น้อย ตรวจสอบแนวป้องกัน และแม้แต่ช่วยขยับหินหรือตรวจคุณภาพของไม้ด้วยตนเอง แต่วันนี้ไม่มีแม้เงาเสื้อคลุมให้เห็น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เหล่าเกา” </font><font color="#ffffff"><font face="Kanit" size="3">ซิ่</font><font face="Kanit" size="3">วอิงเอ่</font></font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ยเรียกเบา ๆ ขณะสายตายังมองไปยังปลายกระโจมใหญ่ของแม่ทัพที่ตั้งอยู่อีกฟากหนึ่งของค่าย</font><font face="Kanit" size="3" color="#008080"> “ท่านแม่ทัพ...มิได้ออกมาเดินตรวจหรือ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชายหนุ่มชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าเปลี่ยนทันที เขาวางเชือกในมือลงแล้วหันมานั่งข้างซิ่วอิง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ท่านก็สังเกตเห็นสินะ” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาพูดเบา ๆ</font><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00"> “ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น...วันที่หมอกระเบิดออกมา แล้วหุ่นวิญญาณบุกค่าย...ท่านแม่ทัพก็ไม่ได้ออกจากกระโจมเลย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงขมวดคิ้ว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ไม่ได้ออกมาเลย?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนพยักหน้า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“แม้แต่ในยามรุ่งสางก็ไม่เคยเดินออกมา ใครเข้าไปก็ถูกสั่งห้าม ยกเว้นเพียงเด็กส่งอาหารที่นำสำรับเข้าไปวันละสองครั้ง พวกทหารเวรยังเล่ากันว่า...ในยามดึกก็ยังเห็นแสงเทียนสว่างจากกระโจมอยู่อย่างนั้นทั้งคืน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเงียบไปชั่วครู่ ดวงตามองไปยังปลายค่ายที่กระโจมแม่ทัพตั้งอยู่</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าว่าท่านแม่ทัพ...ขลุกตัวอยู่ในนั้นทำอะไร?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนส่ายหน้าเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ไม่มีใครรู้เลย ขนาดรองแม่ทัพยังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป บ้างก็ว่าแม่ทัพเจ็บหนักแต่ปิดข่าวไว้ บ้างก็ว่าเขากำลังฝึกวิชาอาคม...แต่ไม่มีใครกล้ายืนยัน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข่าวลืออะไรของเจ้าเนี่ย เพ้อเจ้อชะมัด”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เกาเหยียนหัวเราะแห้ง ๆ พลางเกาศีรษะ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#ffff00">“ก็พวกทหารบางคนที่อู้งานน่ะสิ พอไม่มีศึก ไม่มีใครกล้ารบกวนท่านแม่ทัพ ทุกคนก็เริ่มแต่งเรื่องเอง ขนาดเวรยามบางคนยังแอบพนันกันว่าในกระโจมมีปีศาจตัวใหม่ซ่อนอยู่ด้วยซ้ำ!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงถอนหายใจเงียบ ๆ นัยน์ตาเรียวยาวจ้องมองเส้นผ้าหนาหนักที่ปิดปากกระโจมแม่ทัพไว้แน่นหนา ไม่มีแม้รอยเปิด ไม่มียามยืนเฝ้าตรงหน้า มีเพียงความเงียบงัน และแสงเทียนที่ไหววูบอยู่ด้านใน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้ามิเชื่อว่าท่านแม่ทัพจะนั่งเฉย ๆ โดยไม่ทำอะไรหรอก บางทีเขาอาจกำลังทำอย่างหนักอยู่ในตอนนี้ก็ได้…”</font></div><div><br></div><div><br></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style="">+2 CHA จากการได้พบปะเพื่อนใหม่</b></font></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4"><b style=""><div><br></div></b></font></div></div></div><div style="text-align: center;">@Admin </div></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

RongXiuying โพสต์ 2025-6-23 20:58:55

<div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#boxsystem01 {
border-radius: 30px;
border: 3px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://img2.pic.in.th/pic/chinese-pattern----1.jpg");}
</style>

<style>
#boxsystem02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<style>
#boxsystem03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #000000;
padding: 3px;
box-shadow: #000000 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>

<div id="boxsystem01">
<p><br><br><br></p><div id="boxsystem02"><p><br></p><p><br></p><div align="center" style="outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/-7b2799dde3727e8b.png" border="0"></div><div align="center" style="outline-style: none;"><font size="3" face="Kanit"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ยามเฉิน</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เช้าวันต่อมา แม้แสงแดดจะจ้าแล้วแต่ก็ยังมิอาจสู้ความเย็นของลมในยามเช้าได้เลย ซิ่วอิงค่อย ๆ ลุกจากเตียงในกระโจมรักษาพยาบาล เสียงฝีเท้าของผู้ช่วยหมอเดินวนรอบ ๆ กระโจมทำให้นางรู้ทันทีว่าหานชูตื่นก่อนเช่นเคย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เมื่อก้าวออกมานอกกระโจม นางก็เห็นค่ายที่เริ่มกลับมาคึกคักอีกครั้ง เสียงค้อน เสียงตะโกนบอกตำแหน่ง เสียงเส้นเชือกถูกยึดแน่น ล้วนแสดงถึงความมีชีวิตชีวา แต่สิ่งเหล่านั้นกลับตอกย้ำความรู้สึกอึดอัดในใจของนางเอง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางก็ฟื้นตัวเดินได้คล่องแล้วมิใช่หรือ? แล้วเหตุใดจึงถูกปฏิบัติเหมือนคนบาดเจ็บไร้เรี่ยวแรงเช่นนี้?</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางพยายามก้าวเข้าไปใกล้กลุ่มทหารที่กำลังยกเสาไม้ตรงมุมค่าย แต่ทันใดนั้นเอง เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“เจ้าจะไปไหน?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางหันกลับไปเห็นหานชูที่ยืนกอดอกอยู่ ใบหน้าเขามีรอยยิ้มแบบคนที่รู้อยู่แล้วว่าต้องได้พูดประโยคนี้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าแค่จะไปดูเขายกเสา ไม่ได้จะไปยกเองเสียหน่อย” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงตอบเสียงเรียบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ดูเฉย ๆ แล้วทำไมเจ้าถึงถือเชือกป่านไว้ในมือล่ะ?” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เขาเลิกคิ้วถามกลับ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางชะงัก...ก่อนจะโยนเชือกลงพื้นพลางถอนหายใจ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ก็ข้าแค่เบื่อนี่นา ให้นั่งอยู่นิ่ง ๆ ทั้งวันมันไม่ใช่นิสัยของข้าเลยสิกนิด”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หานชูเดินเข้ามาใกล้ ยื่นกระบอกน้ำไม้ไผ่ให้นางพลางพูดเสียงอ่อนลง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“ข้าเข้าใจ...แต่ถ้าเจ้าฝืน แล้วแผลเปิดอีกล่ะ? เจ้าคงมิอยากกลับไปนอนนิ่งสามวันอีกหรอกใช่หรือไม่?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเงียบ ก่อนรับน้ำมาจิบช้า ๆ ดวงตานางทอดมองไปทางกระโจมแม่ทัพอีกครั้ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ยังมิมีใครเข้าไปได้เลยหรือ?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> นางถาม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">หานชูส่ายหน้าเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#fffacd">“เมื่อคืนข้ายังเห็นแสงเทียนจากในนั้นอยู่ ข้าสงสัยว่าเขาไม่ได้หลับเลยด้วยซ้ำ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เขาทำอะไรอยู่ในนั้นกันนะ…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b>ยามซื่อ</b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แดดแรงขึ้นเรื่อย ๆ ลากเงาร่างของหญิงสาวทอดยาวลงบนเนินทรายสีทองแดงอ่อน ลมแห้งผ่าวยังพัดโชยมาเป็นระยะ ขับละอองทรายให้ปลิวลอยฟุ้งอยู่ตลอดแนวขอบฟ้าเบื้องหน้า รอบตัวเงียบสงัด มีเพียงเสียงเม็ดทรายกลิ้งไหลตามลาดเนิน กับเสียงรองเท้าของนางเหยียบลงบนผิวดินที่แข็งกระด้างสลับนุ่มร่วน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเดินอยู่ห่างจากแนวค่ายมาไกลพอสมควร สุดสายตาคือเทือกหินที่โผล่พ้นจากพื้นทรายขึ้นมาประปราย คล้ายซากโครงสัตว์ยักษ์ที่ถูกกลบกลืนด้วยกาลเวลา ฟ้าเปิดโล่งและแดดจ้าจนดวงตาต้องหรี่ลงทุกคราครั้งที่เงยหน้ามอง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“แค่เดินออกมาสูดอากาศไม่ถึงชั่วยาม คงไม่มีใครรู้กระมัง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางพึมพำเบา ๆ ขณะทอดสายตาไปไกล เส้นขอบฟ้าเบลอระลอกเหมือนคลื่นลวงตา ความกว้างใหญ่ของทะเลทรายทำให้นางรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวในโลก ทว่าท่ามกลางความเงียบวังเวงนั้นเอง เสียงหนึ่งก็ดังแทรกขึ้นมา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>ครืด...ครืด... อื๋อว์…</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงครางสั้น ๆ ปนหอบหายใจถี่จากบางสิ่ง แผ่วเบาแต่สม่ำเสมอ นางชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วหันไปทางต้นเสียงซึ่งดังมาจากหลังแท่งหินใหญ่</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเดินเข้าไปใกล้ ระวังฝีเท้าทุกย่างก้าว มือขวาแตะด้ามอาวุธที่เหน็บไว้ด้านหลังโดยสัญชาตญาณ ก่อนจะชะโงกหน้าดู…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ภาพที่เห็นคือ สุนัขตัวหนึ่งตัวไม่ใหญ่มากนักแต่ลำตัวล่ำแน่น ขนสีดำปนสีน้ำตาลไหม้ตรงเหนือดวงตาและขาทั้งสี่ มันดิ้นอย่างอ่อนแรงอยู่ข้างแท่งหิน ขาหน้าถูกกับดักเหล็กหนีบไว้แน่น ขนรอบแผลเปื้อนเลือดและฝุ่นจนจับตัวเป็นก้อน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ตัวอะไรน่ะ สุนัขหรือ? เหตุใดหน้าตาแปลกนัก…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ลักษณะของมันดูไม่เหมือนสุนัขแบบที่จะพบเห็นได้ทั่วไปในแดนต้าฮั่น ใบหน้ากว้าง จมูกสั้น หน้าผากสูง ตาโตและดู...น่าเกรงขามยิ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“สงสัยเจ้าคงจะติดกับดักของหน่วยลาดตระเวนเข้าแล้วล่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางย่อลง ใช้ด้ามมีดงัดกลไกกับดักอย่างชำนาญ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><i>แกร๊ก! </i></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงกลไกปลดตัวดังเบา ๆ ก่อนที่กับดักจะคลายออกจากขาที่เจ็บของเจ้าหมา มันครางเบา ๆ แต่ไม่ขู่ ไม่เห่า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงดึงผ้าผืนหนึ่งจากเอว หยิบสมุนไพรแห้งที่ติดมาด้วยมาเคี้ยวพอแตก แล้วแตะเบา ๆ ลงบนแผลด้วยความระมัดระวัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าทนหน่อยนะ ของที่ข้าพอจะหาได้ก็มีเท่านี้แหละ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจ้าหมานิ่งยอมให้นางรักษาพยาบาลแต่โดยดี พลางมองนางด้วยสายตาเหมือนกำลังประเมินความน่าไว้ใจของมนุษย์ผู้นี้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เอาล่ะ เรียบร้อย…นี่รางวัลของเจ้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงยื่นเนื้อแห้งที่พกติดตัวมาให้มัน</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“กินซะ ข้ามีแค่นี้แหละ แล้วอย่ากัดมือข้าล่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">มันใช้ลิ้นเลียเนื้อแห้งเบา ๆ ก่อนจะงับกินอย่างสงบ ซิ่วอิงลุกขึ้นปัดทรายออกจากเสื้อผ้าจากนั้นก็ปล่อยมันไป</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าไปเสียเถิด แล้วก็ระวังอย่าให้โดนกับดักอีกล่ะ ข้ามิได้ผ่านมาช่วยเจ้าได้ทุกวันหรอกนะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงหันหลังกลับ เดินจากมากลางทะเลทรายโดยไม่ได้หันไปมองอีก นางตั้งใจไว้แค่มาเดินเล่นสูดอากาศ ทว่ากลับกลายเป็นโอกาสสำรวจพื้นที่โดยรอบค่ายไปในตัวเสียอย่างนั้น ดวงตาคมกริบของนางมองไปรอบ ๆ ไล่ตามแนวเนินทรายและหินผุที่กองอยู่ประปราย ตะวันยังคงไต่ฟ้าสูงขึ้นเรื่อย ๆ ความร้อนเริ่มสะสมในอากาศ แม้จะยังไม่รุนแรงถึงขั้นแผดเผา แต่ก็พอให้เหงื่อผุดซึมที่ขมับ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จากการแค่เดินเล่นอย่างไร้จุดหมาย ซิ่วอิงกลับเริ่มจดจำรายละเอียดของพื้นที่โดยรอบแบบไม่รู้ตัว ทั้งตำแหน่งหิน รูปทรงเนิน บริเวณที่พออำพรางตัวได้ หากมีเหตุร้ายเกิดขึ้นก็อาจใช้เป็นแนวตั้งรับได้</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่ในขณะที่ก้มลงสำรวจรอยยุบบนผืนทราย นางก็รู้สึกแปลก ๆ...เหมือนถูกใครบางคนจ้องอยู่จากด้านหลัง </font><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: medium;">เงานั้นสะท้อนวาบเข้าหางตา ซิ่วอิงหันขวับ มือแตะที่ด้ามมีดสั้นตรงเอว</span></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ไม่มีใคร...</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางหรี่ตา ไล่มองตามแนวเนิน แต่กลับพบเพียงผืนทรายเรียบโล่ง ปราศจากสิ่งมีชีวิตใด</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ทว่านางยังไม่ละความระแวง จนกระทั่ง…</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><b><i>หงิง..หงิง…หงิง…</i></b></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงครางคุ้นเคยดังขึ้นอย่างแผ่วเบา</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">และแล้วจากหลังแท่งหินเตี้ย ๆ ที่อยู่ห่างไปเพียงห้าก้าว เจ้าหมาสีดำลำตัวแน่นตัวเดิมก็โผล่หน้าออกมา ร่างกายของมันยังสะอาดอยู่บ้างจากที่นางปัดทรายและห้ามเลือดให้ก่อนหน้า ขาหน้าที่บาดเจ็บยังมีผ้าผืนเล็กของนางพันอยู่หลวม ๆ มันมองนางนิ่ง ๆ ด้วยแววตาไร้เดียงสา ซิ่วอิงถอนหายใจออกมาเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าตามข้ามาตั้งแต่เมื่อใดกัน?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">มันหอบเบา ๆ หางกระดิกอย่างพอใจเมื่อเห็นว่านางยืนรอ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้านี่มัน...ไม่รู้ความจริง ๆ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงย่อตัวลง ลูบหัวมันเบา ๆ ฝ่ามือสัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อแน่นใต้ขนหยาบ แม้เจ้าหมาตัวนี้จะยังบาดเจ็บอยู่ แต่ก็ไม่อิดออดหรือแสดงท่าทีอ่อนแอเลยสักนิด</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แสงแดดส่องเฉียงลงมาทาบเงาของทั้งสองบนเนินทรายสีทองอ่อน ลมร้อนเริ่มโชยแรงขึ้นในช่วงสาย ซิ่วอิงมองหาก้อนหินใหญ่แถวนั้น ก่อนจะพยักหน้าเรียกมันเดินตามไปยังร่มเงาใต้แนวหินผุกร่อนที่พอจะกันแดดได้เล็กน้อย นางทิ้งตัวลงนั่ง ปล่อยให้เหงื่อไหลจากขมับโดยไม่เช็ด เจ้าหมาเองก็นั่งลงข้างนางอย่างเชื่องช้า หางวางพาดพื้นทรายตะแคงเล็กน้อย ดูเหมือนจะชอบใจที่มีร่มเงาให้พัก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“อันที่จริงข้าควรนอนพักในกระโจม แต่ก็ดันเดินไกลมาเจอเจ้าเสียได้ ถ้าเจ้าตามเข้ากลับไปทางค่ายจะยอมหรือไม่นะ ช่วงนี้เป็นช่วงสงครามสงครามเสียด้วยเสบียงก็มีจำกัด ทุกคนก็เคร่งเครียดกับศึกที่กำลังจะมาถึง”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงหัวเราะเบา ๆ ทว่าในดวงตามีแววกังวลฉายอยู่ลึก ๆ นางก้มหน้าลง ลูบเม็ดทรายบนพื้นผ่านปลายนิ้วเบา ๆ คล้ายกำลังจัดระเบียบความคิด ก่อนจะพูดออกมาอย่างช้า ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้ารู้หรือไม่...ข้าไม่กลัวตายหรอกนะ แต่ข้ากลัวแพ้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจ้าหมาเอียงคอเล็กน้อย เหมือนพยายามฟัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าปีศาจพวกนั้นน่ะมันไม่ธรรมดาจริง ๆ อีกอย่างกำลังพลของเราก็น้อยกว่าหลายเท่า เจ้าคิดว่ามนุษย์ธรรมดาจะเอาชนะกองทัพปีศาจได้หรือไม่?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ลมพัดวูบเข้ามากระทบสองร่างใต้ร่มเงาหิน ทรายปลิวเล็กน้อยผ่านข้างเท้าของซิ่วอิง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ตอนนี้ทั้งกองทัพก็เริ่มเหนื่อยตั้งแต่ยังไม่เริ่มสู้เลยด้วยซ้ำ ทหารบางคนก็พูดแล้วว่าไม่คิดว่าเราจะชนะได้ บางคนเริ่มพกยันต์ บางคนเริ่มสวดมนต์ก่อนนอน...ทั้งที่เราอยู่ในกองทัพหลวงนะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงถอนหายใจอีกครั้ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“และแม่ทัพใหญ่...เขาเอาแต่ขังตัวอยู่ในกระโจม ไม่มีใครเข้าไปได้เลย ข้ายังไม่เห็นเขาโผล่หน้าออกมาเลยสักครั้งนับจากวันที่เกิดเรื่องลึกลับในค่าย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจ้าหมาเลียขาตัวเองที่ยังมีผ้าพันแผลอยู่อย่างช้า ๆ พลางส่งเสียง ‘หงิง’ สั้น ๆ เหมือนตอบรับ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“นั่นสิ เจ้าว่าข้าควรเข้าไปคุยกับเขาดีหรือไม่?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงหันไปถามราวกับมันเข้าใจคำพูด</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">มันยกหัวขึ้นมองกลับไปที่นางสายตานิ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“หรือข้าควรจะเชื่อว่าท่านแม่ทัพยังมีแผน…เพียงแค่ยังไม่ถึงเวลาเปิดเผยดีล่ะ?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางยกเข่าขึ้นมากอดไว้ หลับตาลงชั่วครู่ปล่อยให้เสียงลมกลบความคิด และในขณะที่นางกำลังหลับตาอยู่นั้นเอง เสียงหนึ่งก็แว่วมาจากสายลม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงนั้นมิใช่เสียงของมนุษย์ หรือแม้แต่เสียงธรรมชาติ หากแต่เป็นเสียงกระซิบแผ่วเบาราวกับคลื่นลมพัดผ่านกลีบดอกไม้ เสียงที่อ่อนโยน ทว่าเต็มไปด้วยพลังอันยิ่งใหญ่จนแม้แต่ทรายใต้พื้นยังคล้ายจะหยุดไหล</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“จิตใจเจ้ากำลังสั่นไหว ข้าสัมผัสได้ถึงความกังวลของเจ้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ดวงตาของซิ่วอิงลืมขึ้นทันที นางหันมองไปรอบตัวแต่ก็ไม่เห็นผู้ใด นอกจากเจ้าเจ้าหมาข้างตัวที่ลุกขึ้นแล้วหันไปจ้องแน่นิ่งยังทิศเบื้องหน้า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แสงจ้าเหนือเนินทรายวาบขึ้นเพียงเสี้ยวลมหายใจ ก่อนแสงนั้นจะบิดเบี้ยวรวมตัวกลายเป็นร่างของสตรีผู้หนึ่ง รูปร่างดี งามสง่าดุจเทพธิดา สวมอาภรณ์เขียวอ่อนประดับด้วยลายกลีบบุปผาเคลื่อนไหวราวมีชีวิต ดวงตาเปล่งแสงสีอำพันคล้ายรู้แจ้งทุกสิ่งในสามโลก</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเบิกตากว้าง ลุกขึ้นยืนในทันที มือแตะที่ด้ามมีดอย่างระวัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ท่านเป็น...ใครกัน?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางผู้นั้นแย้มรอยยิ้มอ่อนโยน ทอดสายตามองซิ่วอิงอย่างสงบ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“เราคือ ชุนเตี๋ย เทพธิดาผู้พิทักษ์ถ้ำต๋าจือ เรามิได้มาเพื่อทำร้ายเจ้า หากแต่มาเพราะเสียงใจของเจ้าร้องเรียกเราผ่านห้วงห่วงกังวลนั้น”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แสงรอบกายของเทพธิดาส่องสะท้อนเม็ดทรายเป็นประกายพร่างพราย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เสียงใจข้างั้นหรือเจ้าคะ?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> ซิ่วอิงเบิกตานิ่ง</font><font face="Kanit" size="3" color="#008080"> “ท่านรับรู้ได้หรือว่า ข้า...หวั่นไหวแค่ไหนกับสงครามที่กำลังจะมาถึง?”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ชุนเตี๋ยพยักหน้าเบา ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ผู้ใดมีความกลัว ย่อมแสดงว่าเขายังมีสิ่งที่ต้องปกป้อง ความหวั่นไหวของเจ้าจึงไม่ใช่ความผิด แต่จงอย่าปล่อยให้ความกลัวนั้นกลายเป็นโซ่ล่ามใจ เจ้าแบกภาระหนักเกินกว่าที่ใจจะรับไหว แม้แต่สำหรับนักรบที่แข็งแกร่งเช่นเจ้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“แล้วข้าควรทำเช่นไรเจ้าคะ?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> น้ำเสียงของซิ่วอิงสั่นเล็กน้อย </font><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“แม้แต่แม่ทัพก็ยังคงเงียบงัน แม้แต่ฟ้า...ก็เหมือนหันหลังให้เรา”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดาเดินเข้าใกล้ ก้าวย่างของนางนั้นไร้เสียง ไม่แม้แต่จะทำให้เม็ดทรายเคลื่อนไหว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“จงจำไว้ ชัยชนะในศึกที่แท้ มิได้เกิดจากจำนวนทหารหรือคมดาบ หากแต่เริ่มต้นจากใจที่กล้าพอจะยืนอยู่ตรงหน้า ‘ความเป็นไปไม่ได้’ แล้วเอ่ยว่า เราจะผ่านไปให้ได้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางยื่นมือเรียวบางมาแตะที่กลางอกของซิ่วอิง แสงอบอุ่นจาง ๆ แผ่กระจายออกจากปลายนิ้ว</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ภายในเจ้า...มีพลังที่ยังหลับใหลอยู่ หากเจ้ากล้าพอที่จะเชื่อมั่นในตนเอง ไม่ว่าศัตรูจะร้ายเพียงใด ก็ไม่อาจโค่นเจ้าได้”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงรู้สึกร่างกายเบาขึ้นอย่างน่าประหลาด หัวใจที่หนักอึ้งคล้ายได้รับการปลดปล่อย ดวงตาที่เคยหม่นกลับส่องประกายเด็ดเดี่ยวอีกครั้ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้าจะมิกลัวอีกแล้ว” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางพึมพำกับตนเอง ก่อนเงยหน้ามองเทพธิดา</font><font face="Kanit" size="3" color="#008080"> “ข้าสาบาน...ไม่ว่าศึกครั้งนี้จะจบเช่นไร ข้าจะยืนหยัดจนถึงที่สุด เพื่อแผ่นดิน เพื่อพวกพ้อง...และเพื่อตัวข้าเองเจ้าค่ะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดาชุนเตี๋ยยิ้มอย่างพอใจ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ดีมาก...เราได้เห็นประกายแสงในเจ้ากลับคืนมาแล้ว”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดาหันไปมองเจ้าหมาข้างกายซิ่วอิงอีกครั้ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“เจ้ารู้หรือไม่...บางที เจ้าสุนัขตัวนี้ อาจเป็นกุญแจสำคัญที่ชะตาฟ้าส่งมาเพื่อช่วยเจ้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงหรี่ตาเล็กน้อย มองเจ้าหมาที่ตอนนี้ยังนั่งนิ่งเหมือนเด็กว่าง่ายตัวหนึ่ง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“มันน่ะหรือเจ้าคะ? ข้าเพียงเจอมันบาดเจ็บอยู่กลางทะเลทรายก็เท่านั้น...”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดายิ้มบาง ก่อนยื่นมือขึ้นวาดวงเวทกลางอากาศ </font><span style="color: rgb(255, 255, 255); font-family: Kanit; font-size: medium;">ลำแสงสีทองจางพุ่งขึ้นห่อหุ้มร่างของเจ้าหมา มันสะดุ้งเล็กน้อยแต่ไม่ได้ขัดขืน ทันใดนั้นร่างของมันเริ่มเปลี่ยน ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ กล้ามเนื้อแน่นและแข็งแรงยิ่งกว่าเดิม ขนเปล่งประกายราวถูกชะล้างด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์ และสิ่งที่น่าตกใจที่สุด...คือหัวของมันเริ่มแยกออกเป็นสามหัวอย่างสมบูรณ์!</span></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงถอยหลังโดยสัญชาตญาณ มือแตะด้ามง้าวทันที ดวงตาเบิกกว้าง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“สัตว์อสูร!”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แต่ก่อนที่นางจะชักอาวุธออกมา เสียงของเทพธิดาก็ดังขึ้นเบา ๆ แต่หนักแน่น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“อย่า…เจ้าสัตว์ตัวนี้ ไม่ใช่ศัตรูของเจ้า”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางผายมือชี้ไปยังเจ้าหมาสามหัวที่ยังคงนั่งสงบ </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“มันเห็นเจ้าเป็นผู้มีพระคุณ ตั้งแต่เจ้าเปิดกับดัก ชะล้างแผล และให้อาหาร ความซื่อสัตย์ของมันจึงถูกผูกไว้กับเจ้าตั้งแต่บัดนั้น”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดาหันขวับ แสงในดวงตาเจิดจ้าขึ้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“หากเจ้าต้องการให้มันช่วยในการศึก จงมอบพลังของเจ้าแก่สัตว์อสูรตนนี้ จิตใจของเจ้า...จะเป็นบ่อเกิดใหม่ของมัน”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">จากนั้นเทพธิดาเสกแท่นหินโบราณขึ้นจากพื้นทราย ลวดลายโบราณผุดขึ้นมารอบฐาน กลิ่นอายของฟ้าดินคล้ายรวมตัวอยู่ที่จุดนั้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“ให้มันขึ้นไป” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดากล่าว</font><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98"> “และเจ้าต้องส่งพลังตบะของตนให้มันทีละน้อย จนกว่าพันธะระหว่างเจ้ากับมันจะเชื่อมสมบูรณ์”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงยังลังเลเล็กน้อย แต่มองเจ้าหมาแล้วก็รู้สึกถึงบางอย่างในใจที่ผูกพันอย่างไม่ทราบเหตุผล</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เจ้าจะไม่ทำร้ายข้าใช่ไหม?”</font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"> นางถามแผ่ว ๆ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เจ้าหมาใช้หัวกลางพยักช้า ๆ แล้วก้าวขึ้นไปนั่งบนแท่นอย่างสงบ ซิ่วอิงจึงยื่นมือออก ปล่อยพลังตบะออกจากฝ่ามือเป็นแสงจาง ๆ แสงของพลังเริ่มซึมเข้าสู่ร่างมันทีละน้อย</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เทพธิดาทำหน้าที่ช่วยถ่ายโอน แสงจากพื้นแท่นแผ่กระจายวงออก ในเวลาไม่นาน แผลที่เคยมีหายสนิท ดวงตาของทั้งสามหัวนั้นเปล่งประกาย พลังของมันเติบโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด </font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงจ้องมองเจ้าหมาสามหัวตรงหน้า ดวงตาทั้งหกของมันเปล่งประกาย นางค่อย ๆ ยื่นมือออกไปอย่างระวัง แล้วลูบลงบนหัวกลางของมัน ผิวสัมผัสยังคงหยาบกร้าน กล้ามเนื้อใต้ฝ่ามือเต้นเป็นจังหวะราวกับจะตอบรับการสัมผัสนั้น</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“มิน่าเชื่อเลย...” </font><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางพึมพำเบา ๆ</font><font face="Kanit" size="3" color="#008080"> “เจ้าคือสัตว์อสูรจริง ๆ งั้นหรือ...แต่เจ้ากลับมิมีท่าทีไม่ดุร้ายเลยสักนิด”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">เสียงของเทพธิดาชุนเตี๋ยดังขึ้นอีกครั้งจากด้านหลัง</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“อสูรที่แท้จริงมิได้ตัดสินกันเพียงรูปลักษณ์ หากแต่จิตใจ และวิญญาณที่ผูกพันกับผู้ครอบครองต่างหากที่กำหนดว่า...มันจะเป็นเพื่อนหรือภัย”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">แสงรอบตัวเทพธิดาค่อย ๆ จางลง คล้ายร่างของนางจะเลือนหายไปในสายลม</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#98fb98">“เราช่วยเจ้าได้เพียงเท่านี้ ที่เหลือเป็นหน้าที่ของเจ้าแล้ว…”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">นางหันไปมองเจ้าสัตว์อสูรอีกครั้ง ก่อนที่แสงสุดท้ายจะหายวับไปพร้อมสายลมอบอุ่น ทิ้งไว้เพียงความเงียบสงัดและเสียงหอบแผ่วเบาของเจ้าสัตว์อสูรตรงหน้า</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงลูบหัวมันอีกครั้งแล้วถอนหายใจ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ดูท่าว่าเจ้าจะกลายเป็นเพื่อนร่วมรบของข้าเสียแล้วสินะ”</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">มันเอียงหัวเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามานั่งแนบชิดด้านข้างเหมือนรับรู้ถ้อยคำ</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3">ซิ่วอิงเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เริ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ ดวงตาเปล่งประกายแน่วแน่ราวกับนางได้ตื่นจากความสับสนที่กักนางไว้เนิ่นนานแล้ว เจ้าสัตว์อสูรเปลี่ยนร่างกลับเป็นเพียงสุนัขธรรมดา เดินตามซิ่วอิงกลับค่ายหลวง เวลานี้หากชักช้าอยู่มีหวังมิพ้นโดนท่านหมอตำหนิเป็นแน่</font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"></font></div><div align="center" style="text-align: left; outline-style: none;"><font color="#ffffff" face="Kanit" size="3"><br></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style="">การมอบพลังแก่สุนัขสามหัว 10  Level</b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>-500 ตบะฝึกฝนในการถ่ายโอนพลังฝีมือแก่สิ่งมีชีวิต</b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style="">รางวัลแก่ผู้ถ่ายโอน: +500 คุณธรรม และ +100 พลังใจ ต่อ 1 Level x 10 </b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style=""><br></b></font></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/line-2b10cba9b76243384.png" width="800" _height="96" border="0"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b style=""></b></font></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><div align="center" style="outline-style: none;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><div><br></div></b></font></div></div></div></div><div style="text-align: center;"><br></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;">@Admin </div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div><div align="center" style="text-align: center; outline-style: none;"><br></div></div></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br><br><br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

หน้า: 1 [2] 3 4

The Myth of Han's Archiver