โรงเตี๊ยมโคมดารา
<style type="text/css">BODY{background:url("https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/52a84917377fbcb47006dffa0d85952403a6bf715ab4e-tdXTBs_fw658webp_11zon.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style><style>
#box01 {
border: 0px double ;
box-shadow: rgb(168, 141, 121) 1px 1px 1em;
border-radius: 25px;
background-color: #3A2C2A;}
#box02 {
border: 0px double ;
width: 80%;
padding : 0px 0px;
box-shadow: rgb(0,0,0) 1px 1px 1em;
background-color: #D9B88C;}
#box03 {
width: 500px;
border: 2px solid #A88D79 ;
padding: 30px;
box-shadow: rgb(168, 141, 121) 2px 2px 1em;
border-radius: 25px;
background-image: url("https://i.imgur.com/pGX3lk9.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&family=Zhi+Mang+Xing&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<div style="right: 70px; position: fixed; top: 0px;">
<img height="400" src="https://img2.pic.in.th/pic/78efd321485521ee090f250fe29cb8c9e7eeac80eac6e-alsb9v_fw658webp.png" border="0" alt=""></div>
<div align="center">
<div id="box01">
<div id="box02">
<br><br>
<div style="margin-top: 0px; text-align: center;">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/fcc567f52e954fbcdfee404016bba47b6b9dcb906561-D0wPam_fw658webp_11zon.png');
background-position : center top;
background-repeat: no-repeat; background-size: 400px 400px;"></div></div>
<div style="margin-top: -220px; text-align: center;">
<font color="#D8A66F"><span style="text-shadow: #A88D79 2px 2px 1em;"><div style="text-align: center;"><span style="text-align: initial; white-space: initial;"><font size="10" face="Zhi Mang Xing">星灯客栈</font></span></div></span></font>
<br></div>
<div style="margin-top: 200px; ">
<img style="border: 5px double rgb(168, 141, 121); border-radius: 25px; box-shadow: rgb(168, 141, 121) 2px 2px 1em; overflow: auto; width: 700px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/image028950029847f2fa0.jpeg" border="0" alt=""></div>
<br>
<br><br>
<div id="box03">
<font face="Niramit">
<font face="Niramit" size="7" style="font-size: medium; color: white;">โรงเตี๊ยมโคมดารา</font><br><br><font face="Niramit" size="5" style="font-size: medium; color: white;"><b>ซิงเติงเค่อจ้าน</b></font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;"> โรงเตี๊ยมโคมดารา (星灯栈) คือโรงเตี๊ยมแห่งเดียวที่รอดพ้นจากเพลิงมารปีศาจในคราวหายนะใหญ่ของหนานเจ้า บัดนี้ได้รับการบูรณะขึ้นใหม่บนซากเถ้าถ่านเดิม โคมดาราโคมใหม่จุดสว่างขึ้นกลางเงามืด เป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังและการเริ่มต้น
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
แม้ภายนอกเรียบง่าย แต่ภายในเปี่ยมด้วยแรงศรัทธาและน้ำใจจากชาวเมือง ผู้มาเยือนมักพูดว่า ที่นี่อบอุ่นราวแสงดาวท่ามกลางคืนมืด มีทั้งอาหารร้อน ชาร้อน และรอยยิ้มจากคนแปลกหน้า
<br></font><br><br><font color="#ffffff" style=""><b style=""><font size="5">สำหรับผู้ต้องการเปิดห้องพัก</font></b><br><font size="3">1) ติดต่อโรลเพลย์สนทนากับเถ้าแก่ เพื่อขอเปิดห้องพัก </font><br><font size="3">2) ชำระเงินค่าห้องพักเดี่ยว (คืนละ 20 ตำลึงเงิน ) </font><br><font size="3">ห้องคู่ (คืนละ 35 ตำลึงเงิน)</font></font><br><br>
</font></div>
<br><br>
<img src="https://img2.pic.in.th/pic/IMG_7450a92242c4d4a30cd1.png" border="0" alt=""><br><br><br>
<div style="margin-top: 0px; text-align: center;">
<div style="height: 200px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/4fdcdb85e3190149cdcc5396a02d106edde2634b2c185-1wtaIC_fw658webp.png');
background-position : center bottom;
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;"></div></div>
</div>
</div></div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย WeijiaLianhua เมื่อ 2025-6-14 16:52 <br /><br /><style>
#ZhiLian01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/ujhleR3.jpeg"); }
#ZhiLian02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #F2F1ED;}
#ZhiLian03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#ZhiLian04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 500px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/IFRHQ59.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3" color="#3F3A36">
<div id="ZhiLian01">
<div id="ZhiLian02">
<div style="height: 1200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d24e426ac5f4f0025b9adb4c4717f7fa2858a55a15b2e3-C3p10l_fw658webp_11zon.png'); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -1000px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://img2.pic.in.th/pic/d82c05b49ff8092e33ac7c39a447629be02da48d5e407-1F2pzF_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #696969 5px 5px 10px"><font size="6"> ลมคิมหันต์พัดโบกแย้มกลีบเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่สาม อู่เยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบเอ็ด <br> ยามอู่ ( 11.00 น. ) </font></span></b>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -50px; ">
<div id="ZhiLian03">
<div align="left">
   <font size="5">จากคราก่อน</font>นางได้รับรู้แล้วว่าสถานะของนางภายในเมืองหนานเจ้านั้นถูกยกขึ้นสูงไว้เพียงใดทำให้การเดินเล่นนอกวังครานี้จึงต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้นด้วยความที่ก่อนหน้านี้ได้แลเห็นโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งที่บูรณะเรียบร้อยพร้อมเข้าไปอุดหนุนสตรีผู้มีสายเลือดบัณฑิตไหลเวียนอย่างเข้มข้นย่อมรู้ดีว่าสถานที่เช่นนี้นั้นย่อมต้องเต็มไปด้วยผู้คน และผู้คนย่อมเอ่ยข้อมูลจำนวนมากในยามสิ้นสติ
<br><br>
   ณ วันนั้นที่นางกลับจากการเดินเล่นยามบ่ายวันต่อมาก็เอ่ยอย่างไร้อารมณ์บอกแก่จื่อเซวียนชิงหลีว่านางอยากมาโรงเตี๊ยมโคมดาราเช่นนั้นแล้วสาเหตุที่นางได้มาเอาป่านนี้เพราะว่าจื่อเซวียนชิงหลีบอกว่านางอยากมาด้วย… ในเมื่อหนี่หวางอยากไปเล่นซนด้วยเช่นนี้สิ่งที่เหลียนฮวาลั่นวาจาไว้คือการบอกให้นางจัดการราชกิจให้เหลือน้อยที่สุดเสียสิหากภายใน สามวันทำได้นางจะชวนไปด้วย
<br><br>
   บทสรุปของเรื่องราวเหล่าี้ก็คือการที่นางยืนอยู่ตรงหน้าโณงเตี๊ยมในชุดที่ดูธรรมดาลงมาหน่อยโดยมีข้าง ๆ เป็นจื่อเซวียนชิงหลีและ ฉางซานเซียนหวาง
<br><br>
   อันที่จริงนางเอ่ยชวนโจวจินมาแล้วเพราะว่าจื่อเซวียนชิงหลีมาด้วยทั้งที สหายร่วมทุกข์สุขกันมาทั้งสี่คนย่อมต้องพร้อมหน้าทว่าด้วยเรื่องราวที่เกิดขึ้น ณ ผาหนี่วานั้นคงทำให้เขาอยากจะอยู่คนเดียวสักพักนางก็เข้าใจไม่ได้ซักไซร้ให้มากความว่าเหตุใดกันที่ไม่อาจร่วมงานเลี้ยงเล็ก ๆ นี้ได้
<br><br>
   “เสียดายโจวจินนักอาหารโรงเตี๊ยมแห่งนี้ในความทรงจำข้าน่ะรสดีมากเชียว”
<br><br>
   “เอาเถิดเขาคงแตกเนื้อหนุ่มน้อยอยู่กระมังต้องการเวลาส่วนตัว”
<br><br>
   ฉางซานเซียนหวางเอ่ยเช่นนี้ก็ไม่ผิดนักเพราะโจวจินอายุเพิ่งสิบห้าหนาว ต้องรออีกตั้งสามหนาวจึงจะสวมกวานแล้วเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวเว่ยเจียเหลียนผู้อายุใกล้จะสิบเจ็ดหนาวในเร็ววันนี้ก็ทำได้เพียงยักไหล่เพราะรู้ตัวดีว่าผู้ใดกันคือต้นเหตุของอาหารแตกเนื้อหนุ่มน้อย ณ ต่างแดน
<br><br>
   จะโทษนางก็ไม่ได้นางมิได้ผิดเสียหน่อยที่มิได้ให้ความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ไปน่ะ
<br><br>
   “ถ้ารสดีเพียงนั้นก็เข้าไปเสียสิ”
<br><br>
   พหูสูตรน้อยเอ่ยก่อนจะเดินนำเข้าไปในโรงเตี๊ยมที่เพิ่งได้รับการบูรณะหมาด ๆ บางกลิ่นสีจาง ๆ ที่ทาลงไม้อัดอย่างดีทำให้รู้สึกว่าโรงเตี๊ยมนี้เป็นโรงเตี๊ยมสร้างใหม่ก็ไม่ปานโรงเตี๊ยมแห่งนี้ดรียกขานด้วยนามว่าโคมดารา เมื่อเข้ามาเยือนแล้วก้ได้ทราบว่าโคมจำนวนมากนี้บนท้องที่คงจะเป็นโคมมากมายดั่งดวงดาราบนท้องฟ้าฝ้าเพดานเป้นแน่
<br><br>
   “ขอห้องส่วนตัว”
<br><br>
   วจีหวานของเจ้าบ้านอย่างจื่อเซวียนชิงหลีเอ่ยขึ้นเพื่อบอกแก่เสี่ยวเอ้อร์ให้ช่วยนำทางไปยังห้องข้างบนสำหรับผู้มีถุงตำลึงหนักเปิดพื้นที่ส่วนตัวด้วยการแต่งกายแม้ว่าจะไม่ได้สวมอาภรณ์เต็มยศเช่นก่อนหน้านี้ไม่ทว่าด้วยเนื้อไหมชั้นดีทำให้พวกเขาสังเกตได้ไม่ยากเท่าใดนักว่าพวกนางทั้งสามคนเป็นผู้สูงศักดิ์ซึ่งผู้สูงศักดิ์ในดินแดนเล๋กแห่งนี้ใช่ว่าจะมีมากมายเช่นนั้นแล้วอย่าริอ่านไปทำกระไรขวางหูขวางตาเป็ฯอันขาดจะเป็นการดี
<br><br>
   ครั้นเมื่อสหายทั้งสามต่างเดินตามเสี่ยวเอ้อร์ขึ้นมาจนถึงห้องอาหารแล้ว ยกหน้าที่คนสั่งอาหารให้จื่อเซวียนชิงหลีไปโดยปริยายนางเสนอสิ่งใดก็หมายมั่นจะลิ้มลองสิ่งนั้นใช้เวลาไม่นานนักโต๊ะที่ว่างเปล่าก็ได้รับการเติมเต็มทั้งโต๊ะ
<br><br>
   “อันนี้อร่อยมากเลยนะเหลียนฮวา”
<br><br>
   หากให้อธิบายสถานการณ์ในยามนี้ เว่ยเจียเหลียนฮวานั่งข้าง ๆ จื่อเซวียนชิงหลี ส่วนฉางซานเซียนหวางนั่งตรงข้ามหนี่หวางคนงามผู้เป็นเจ้าบ้านก็แนะนำอาหารไม่หยุดทว่าสิ่งที่มากกว่านั้นคืองานคีบอาหารใส่จานของเว่ยเจียเหลียนฮวาพร้อมทั้งแสดงความรู้สึกตื่นเต้นรอฟังความคิดเห็นของสหายรักต่ออาหารที่นางตักให้เป็นอีกคราที่เว่ยเจียเหลียนฮวาได้แค่คิดภายในใจดีเพียงใดกันที่จื่อเซวียนชิงหลีเป็นสตรีไม่ว่าจะยศฐา ใบหน้า การแสดงออกหากสลับเพศเป็นบุรุษแล้วไซร้คงไม่พ้นข่าวลือพระสนมกล้าสวมหมวกเขียวให้โอรสสวรรค์เชียว
<br><br>
   ถึงจริง ๆ แล้วสำหรับนางโอรสสวรรค์ไม่ได้เป็นสามีให้สวมหมวกสวมเขาใด ๆ ได้ก็เถิดทว่าในทางกฎหมายบ้านเมืองนางตอนนี้ไม่ต่างจากสตรีออกเรือนแล้ว
<br><br>
   “อื้ออร่อยจริง ๆ ด้วย”
<br><br>
   การทานอาหารนั้นมักจะพ่วงมาด้วยการสนทนาภายในวงมื้ออาหารเช่นนั้นแล้สทั้งสามคนย่อมต้องสนทนาตามปกติที่มักจะกระทำเป็นประจำครั้นออกเดินทางร่วมกัน
<br><br>
   “จริงสิพูดถึงฉางอันตอนที่เรากลับฉางอันร่วมกัน ไปนั่งโรงเตี๊ยมชางลั่งถิงแล้วได้ยินเรื่องราวน่าสนใจมาเรื่องหนึ่ง…” เว่ยเจียเหลียนฮวาขาประจำเรื่องใส่ใจชาวบ้านแบบหูเพิ่งเริ่มที่จะเล่าเรื่องที่ได้ยินมา “ได้ยินมาว่าในกองทัพต้าฮั่นมีทหารสตรีด้วยบอกว่าทหารสตรีก็ประหลาดใจแล้วทว่ามีข่าวว่านางน่ะ เป็นบุตรีตระกูลขุนนางทางทหาร ถูกจับไปดัดนิสัยในกองทัพทว่ากลับใจแตกทนไม่ไหวหนีทัพไปกับบุรุษงามตั้งหลายวันเช่นนี้แล้ว…พวกเจ้าคิดว่านางจะเป็นเช่นไรตอนที่กลับค่ายทหารไป”
<br><br>
   “ข้าว่าไม่พ้นโดนโบยตามกฎทหาร”
<br><br>
   “ข้าว่านางคงไม่มีที่ยืนไปสักพัก หากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง”
<br><br>
   “เอาเถิดเวลาที่ผู้คนเล่าเรื่องผู้อื่นมักจะใส่สีตีไข่เพื่ออรรถรสอยู่แล้วมันอาจจะมีเรื่องจริงเพียงห้าส่วนในสิบส่วนก็ได้กระมัง”
<br><br>
   ในช่วงเวลาของการสนทนาภายในวงมื้ออาหารยามอู่นี้ได้ดำเนินไปเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วยามจื่อเซวียนชิงหลีก็ถูกบ่าวรับใช้แจ้งข่าวและตามกลับไปทำงานต่อให้โดยพลันทำให้สุดท้ายแล้วโต๊ะนี้เหลือเพียงเว่ยเจียเหลียนฮวาและฉางซานเซียนหวางนั่งทานอาหารตรงข้ามกัน
<br><br>
   “ท่าน…มีธุระอะไรหรือไม่ ?”
<br><br>
   น้ำเสียงหวานเอ่ยออกมาก่อนจะมาระลึกได้ว่านางกับบุรุษในคณะเดินทางพวกนี้นี่มันอย่างไรกันนักมีแต่เรื่องให้อึดอัดใจต่อกันทั้งนั้นไม่ว่าจะโจวจินเมื่อสามวันก่อน หรือเขาเมื่อครั้นก่อนออกจากฉางซาน
<br><br>
   หรือบางทีนางควรจะเป็นสตรีไร้รักนั่ง ๆ นอน ๆ ในวังหลังสืบไปดีเล่า
<br><br>
   “ไม่มีอยู่ที่นี่หน่วยข่าวข้ามาไม่ถึง หน้าที่หวางเย่มลายไปในพริบตาเชียว”
<br><br>
   เข้าใจได้ที่เขาในยามนี้ช่างว่างงานจนไม่อาจจินตนาได้ว่าหากกลับฉางซานไปแล้วจะมีสิ่งใดรอให้จัดการต่ออีกทว่าบัดนี้การรักษาตัวเป็นเรื่องที่ต้องมุ่งเน้นเป็นอันดับแรกสตรีผู้เดินทางมาด้วยนั้นยังดูต้องลมแล้วปลิดปลิวอยู่เช่นนั้นแล้วการเดินทางกลับฉางอันยังคงถูกเลื่อนออกไปจนกว่าจะแน่ใจได้ว่านางหายดีแล้ว
<br><br>
   “ในเมื่อท่านกลายเป็นหวางเย่ผู้ว่างงานแล้ว… สนใจไปนั่งโรงชา อ่านตำราฆ่าเวลาดีหรือไม่ ?”
<br><br>
   และบทสรุปของการเดินเที่ยวเล่นในวันนี้คือภาพของเว่ยเจียเหลียนฮวากำลังนั่งอ่านม้วนตำราในโรงน้ำชาโดยที่มีฉางซานเซียนหวางผู้นั่งอยู่ด้วยกันคอยแอบรินชาให้และสั่งขนมมาเติมไม่ขาดเพื่อไม่ให้ร่างเล็กผู้จดจ่อกับตัวอักษรควานหาขนมไม่เจออีกต่อไป
<br><br>
</div>
<br><br>
<img style= "width: 75%;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3e558b428bc2798ada28d7067969f8308aa0a842f956-fBiPJm_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""> <br><br>
<br><br>
ท้าทายระบบ ? ไม่อ่่ะเอาไปชออีเว้นนะ 5555<br><br> @Admin<br><br>
- สามารถเผยแพร่ข่าวลือในฉางอันเพื่อปั่นทอนชื่อเสียงเป้าหมายได้ ( Username เป้าหมาย = @RongXiuying ) เป้าหมายจะสูญเสียค่าคุณธรรม-100 ทันที (สัปดาห์ละครั้ง+30 EXP )<br><br>
- สามารถโรลเพลย์ค้นคว้าหาความรู้จากการฟัง หรือ อ่าน +30 EXP (วันละครั้ง)
<br><br>
<br><br><br><br><br>
</div>
</div>
<div style="margin-top: -200px; ">
<div style="height: 450px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/997474d9f1fa22b3deb3f9e8f3f5e600973a636a4f869b-1TtaqD_fw658webp_11zon.png');
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;
"></div></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
หน้า:
[1]