ผาหนี่วา
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/m4ba2Fs.jpeg"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style><style>
#box01 {
border: 0px double ;
box-shadow: rgb(30, 28, 26) 1px 1px 1em;
border-radius: 25px;
background-color: #2C2A28;}
#box02 {
border: 0px double ;
width: 80%;
padding : 0px 0px;
box-shadow: rgb(0,0,0) 1px 1px 1em;
background-color: #4A4642;}
#box03 {
width: 500px;
border: 2px solid #1E1C1A ;
padding: 30px;
box-shadow: rgb(30, 28, 26) 2px 2px 1em;
border-radius: 25px;
background-image: url("https://i.imgur.com/pGX3lk9.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&family=Zhi+Mang+Xing&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<div id="box01">
<div id="box02">
<br><br>
<div style="margin-top: -75px; text-align: center;">
<div style="height: 200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/42bafca982cc76c506bea4e0bec49cf7e223e1be594d3-jWWoa1_fw658webp.png');
background-position : center bottom;
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;"></div></div>
<div style="margin-top: 0px; text-align: center;">
<div style="height: 400px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3e4c48bcfe0d538d6ede1f6af0a45f79c6de4b452c30a-srvk1f_fw658webp_11zon.png');
background-position : center top;
background-repeat: no-repeat; background-size: 400px 400px;"></div></div>
<div style="margin-top: -200px; text-align: center;">
<font color="#5C3A28"><span style="text-shadow: #1E1C1A 2px 2px 1em;"><div style="text-align: center;"><span style="text-align: initial; white-space: initial;"><font size="10" face="Zhi Mang Xing">女娲崖</font></span></div></span></font>
<br></div>
<div style="margin-top: 200px; ">
<img style="width: 700px;" src="https://i.imgur.com/8CA00Ys.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<br><br>
<div id="box03">
<font face="Niramit" size="3"><font color="White">
<font face="Niramit" size="7">ผาหนี่วา</font><br><br><font face="Niramit" size="5"><b>ยอดผาแห่งเทพีหนี่วา</b></font><br><br> ถัดจากศาลเจ้าแม่หนี่วาเมื่อมองผ่านไปข้างหลังจะแลเห็นภูผาสูงชันยามเมื่อผู้ศรัทธาปรารถนาจะก้าวสู่ผาสูงชันอันมีตำนานเล่าขานว่ากันว่าผาแห่งนี้เป็นสถานที่ที่เทพีหนี่วาลงมาประทับเพื่อทอดมองใต้หล้าก่อนจะปั้นมนุษย์ดินเหนียวขึ้นผู้คนที่มีกำลังวังชาและเป็นผู้ศรัทธาที่ใคร่รู้มักจะท้าทายร่างกายโดยการเดินขึ้นผาสูงเพื่อไปทอดมองเมืองหนานเจ้าด้วยภาพทัศน์มุมเดียวกับเทพีหนี่วา
</font></font></div>
<br><br>
<br><br><br><br>
</div>
</div></div>
<style>
#ZhiLian01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/ujhleR3.jpeg"); }
#ZhiLian02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #F2F1ED;}
#ZhiLian03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#ZhiLian04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 500px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/IFRHQ59.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3" color="#3F3A36">
<div id="ZhiLian01">
<div id="ZhiLian02">
<div style="height: 1200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d24e426ac5f4f0025b9adb4c4717f7fa2858a55a15b2e3-C3p10l_fw658webp_11zon.png'); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -1000px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://img2.pic.in.th/pic/d82c05b49ff8092e33ac7c39a447629be02da48d5e407-1F2pzF_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #696969 5px 5px 10px"><font size="6"> ลมคิมหันต์พัดโบกแย้มกลีบเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่สามสิบ ซื่อเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบเอ็ด <br> ยามโหย่ว ( 17.00 น. ) </font></span></b>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -50px; ">
<div id="ZhiLian03">
<div align="left">
   <font size="5">ครั้นเมื่อนางกลับเข้าไปพักในวัง</font>ก็ได้รับจดหมายน้อยจากใครบางคนที่นางไม่แปลกใจเท่าใดนักหากบ่าวใช้ในวังจะรับจดหมายของบุคคลผู้นี้มาส่งให้ถึงในห้องบรรทมของจื่อเซวียนชิงหลีที่นางยึดครองตั่งนอนเอนกายอีกทางสำหรับนั่งเสียมากกว่าจดหมายน้อยบรรจงตวัดพู่กันตั้งใจบอกการนัดหมายแก่นาง
<br><br>
<div align="center">
<font face="Niramit" size="3" color="#000000">
<div id="ZhiLian04">
<br><br> ในยามโหย่ว ข้ามีเรื่องจะปรึกษา โปรดมาพบข้าที่ศาลเจ้าแม่หนี่วา
<br><br>
</div></font></div>
<br><br>
   วงคิ้วงามถูกยกขึ้นด้วยความสงสัยม้วนตำราที่อยู่ในมือถูกม้วนเก็บก่อนที่จะไปเตรียมตัวให้พร้อมอันที่จริงนางมิได้ตระเตรียมอะไรมากมายไปมากกว่าการหยิบหมวกไผ่ผ้าคลุมติดกายมาพร้อมและสุดท้ายนางก็ไป ณ ศาลเจ้าแม่หนี่วาตามที่นัดหมายดวงตาสีน้ำตาลเกาลัดแลเห็นบุรุษรู้ร่างคุ้นเคยยืนอยู่ทว่าวันนี้แลเหมือนจะกระวนกระวายอย่างน่าประหลาด ?
<br><br>
   “คุณหนูสาม เจ้ามาแล้ว”
<br><br>
   “มีธุระอะไรหรือ ?”
<br><br>
   “ธุระของข้าไม่ได้อยู่ที่นี่คงต้องหน่อยเจ้าหน่อยแล้ว”
<br><br>
   เมื่อมือหนาชี้ขึ้นไปบนยอดผาสูงชันร่างเล็กก็อ้าปากค้าง ดวงตาเบิกกว้างอย่างเสียกิริยาเป็นเช่นนี้สักพักก่อนที่จะหรี่ดวงตาลงหันมองคนข้างกายอย่างคาดโทษตาแดงก่ำ
<br><br>
   “เป็นสหายกับข้าตลอดการเดินทางมานี้เจ้าไม่ตรัสรู้ได้เลยหรือว่าข้าเป็นสตรีบอบบางเพียงใดน่ะ”
<br><br>
   บอบบางที่ยิงเกาทัณฑ์ปักเศียรปีศาจในคราเดียวน่ะหรือ
<br><br>
   เป็นคำที่โจวจินจะไม่เอ่ยออกไปเด็ดขาดเขาทำได้เพียงแค่กล่อมให้นางขึ้นไปจนสุดยอดผาเพื่อไปยังสถานที่ที่เขาได้ตระเตรียมเอาไว้สำหรับการ ‘ปรึกษา’ ในครานี้โดยเฉพาะครั้นเมื่อทั้งสองก้าวสู่จุดสูงสุดของผาสูงชันที่มีนามว่า ผาหนี่วา แล้วก็ได้ยลโฉมแสงสนธยาแอบไล้เมืองหนานเจ้าทั้งเมืองงดงามอย่างน่าประหลาดต้องยอมรับว่าทิวทัศน์เช่นนี้ทำให้นางหายเหนื่อยอยู่ชั่วครู่แต่ก็แค่ชั่วครู่นั่นแหละ…
<br><br>
   “ข้ามาเจอที่นี่ตอนที่เดินหาของป่าฆ่าเวลาว่าจะเอากลับฉางอันด้วยน่ะ”
<br><br>
   เมื่อร่างเล็กหันหลังกลับไปเพื่อมองตัวตนเหตุที่ลากนางมาเหนื่อยถึงยอดผาหนี่วาก็พบว่าเขากำลังดึงของออกมาจากแหวนดาราจรัสในส่วนของเขาทั้งโต๊ะเอย เก้าอี้เอย ปูผ้าผืนสีขาวงดงามและหยิบจานชามออกมาพร้อมกับอาหารหน้าตาประหลาดจนนางนึงสงสัยต้องเดินเข้าไปดู
<br><br>
   “นี่คืออะไร”
<br><br>
   “เนื้อน่ะไว้ตอนเจ้าจะทานมันก็ใช้มีดหั่น”
<br><br>
   เอ่ยจบเขาก็วางมีดและส้อมเงินลงข้างจานสองด้านหยิบเชิงเทียนสีเงินออกมาจุดและวางไว้กลางโต๊ะพร้อมกับข้าง ๆ เป็นแจกันที่ปักดอกไม้ป่างดงามเช่นธรรมชาติสร้างสรรค์เอาไว้ก่อนจะผายมือเชื้อเชิญให้นั่งเก้าอี้ที่เขาจัดให้เสีย
<br><br>
   เว่ยเจียเหลียนฮวาผู้ไม่ได้นึกหวาดระแวงอะไรสหายของนางก็เดินไปนั่งอย่างว่าง่ายที่จริงนี่ก็ผ่านจากปลายยามซื่อมานานแล้วอาหารที่เคยทานเข้าไปรวบทั้งมื้อเช้าและมื้อเที่ยงก็มลายหายไปจากท้องน้อย ๆ เป็นที่เรียบร้อย
<br><br>
   “ข้าปรุงมันเพียงแค่เกลือส่วนสิ่งที่เพิ่มความหอมให้เนื้อจะเป็นพริกไทยป่น”เขาเอ่ยพร้อมกับโรยพริกไทยป่นให้เป็นอย่างสุดท้ายราวกับเป็นชิ้นส่วนเติมเต็มความอร่อยของมัน “ถึงจะเป็นของแพงก็เถิดแต่หยิบมาใช้สักนิดสักหน่อยก็ไม่เป็นไรนักหรอกเอ้า ทานได้เลย”
<br><br>
   ในหัวของนางที่กำลังประมวลผลต่อเหตุการตรงหน้านั้นก็ทำให้นางดูเหม่อไปชั่วครู่คนตรงหน้าผู้ตระหนี่กลับควักของแพงมาทำอาหารให้นางน่ะหรือ ถึงแม้ว่าที่โรยลงไปนั้นมันจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวของความแพงของมันก็ตามทว่าในเมื่อสหายอุตส่าห์เลี้ยงอาหารเช่นนี้แล้วจะปฏิเสธน้ำใจก็คงดูไม่ดีสักเท่าไหร่จึงได้ลองหยิบจับมีดและส้อมขึ้นมาดู
<br><br>
   อาหารตรงหน้าทำให้นางนึกถึงพวกอาหารที่จัดวางเป็นตัวบนโต๊ะใหญ่ของผู้นำเผ่านอกเมืองพวกแกะทั้งยัง ไก่ทั้งตัวแล้วมีมีดให้หั่นหยิบเข้าปากทว่าในเมื่ออีกข้างมีส้อมเช่นนั้นหากให้เดาก็คงเป็นการใช้มีดหั่นและให้ส้มจิ้มมันขึ้นมาเข้าปากเสียเป็นการรับประทานอาหารง่าย ๆ ที่ทำออกมาดูเก้ ๆ กัง ๆ เพราะการจะรับประทานอาหารด้วยอุปกรณ์ที่ไม่ค่อยได้ใช้นักมันต้องอาศัยทักษะและความคุ้นชินในการแสดงกิริยาที่สง่างาม
<br><br>
   แสงสนธยาค่อย ๆ เลือนหาย แสงที่ทดแทนนอกจากแสงเทียนแล้วยังแลเห็นแสงสีเหลืองเขียวสดใสกระพริบวิบวับอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ที่แห่งนี้ธรรมชาติสวยงามทั้งยังหากไกลจากผู้คนทำให้หิ่งห้อยพวกนี้ยังคงมีอยู่ค่อนข้างมากทีเดียวหากนับว่าสิ่งใดที่ในเมืองใหญ่ไม่มีก็คงเป็นธรรมชาติสวยงามที่สมบูรณ์มากถึงเพียงนี้
<br><br>
   “เอ่อ…ถึงแม้การเดินทางนี้จะเริ่มต้นจากที่เจ้ามาถามไถ่บุญคุณที่เคยช่วยเหลือข้าไว้แต่เมื่อมองย้อนกลับไปแล้วข้าขอบคุณเจ้ามาที่เลือกข้า”
<br><br>
   “ต้องบอกว่าข้าไม่มีใครที่มีฝีมือพร้อมกับพอจะรู้สึกนิสัยใจคอคร่าว ๆ เท่าเจ้าแล้วมากกว่าจึงบุกร้านเจ้าเช่นนั้น”
<br><br>
   “เจ้านี่มันจริง ๆ เลย”โจวจินหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนที่จะหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเอ่ยสิ่งที่อยากจะพูดให้นางได้รับฟัง “การเดินทางนี้ทำให้ข้าได้รู้จุดสุดท้ายของสิ่งที่ติดค้างภายในใจข้ามานานเจ้าที่อยู่เคียงข้างข้าในวันนั้น…ต้องขอบคุณเจ้ามากการมีเจ้าอยู่ข้างกายเสมอนั้นทำให้ข้ามีกำลังจะก้าวต่อไปได้โดยที่ไม่ต้องเจ็บปวดคนเดียว”
<br><br>
   “เว่ยเจียเหลียนฮวาหากว่าต่อจากนี้ข้าจะขอก้าวเดินต่อไปโดยที่มีเจ้าเคียงข้างไปจนแก่เฒ่าเจ้าจะว่าเช่นไร ?”
<br><br>
   ประโยคที่เขาเอ่ยออกมาทำให้มือเล็กหยุดการหั่นเนื้อชิ้นหนานี้ทันทีดวงตาที่มองเนื้อตรงหน้าค่อย ๆ เลื่อนขึ้นสบกับดวงตาคมของบุรุษผู้เอ่ยสิ่งที่น่าขันที่สุดที่นางได้ยินจากปากของเขา
<br><br>
   “แลเห็นว่า ‘เชินเซี่ย’ เอ่ยเป็นกันเองกับเจ้าเข้าหน่อย เจ้าก็จะลืมสิ่งที่เป็นดั่งโซ่ตรวนคล้องขาเชินเซี่ยเชียวรึ”
<br><br>
   เป็นการเอ่ยแทนตนเช่นพระสนมในรอบหลายวันตลอดระยะเวลาที่ออกจากฉางซานนางไม่เอ่ยสิ่งใดที่เป็นการวางอำนาจเลยแม้เพียงน้อยทว่า…ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้วนางคงต้องเตือนสติเขาให้กลับมาคิดอ่านอีกครั้ง
<br><br>
   “เชินเซี่ยคือ พระสนมเสียนอี๋ เป็นเรื่องที่เจ้าก็รู้มิใช่หรือ การเดินทางเคียงข้างยามแก่เฒ่าที่จะให้เจ้าได้คงเป็นการเดินทางลงโลงที่ไม่อาจฝังข้างกายโจวจินเชินเซี่ยมิใช่คุณหนูสามสกุลเว่ยเจียผู้ยังไม่ออกเรือนอีกต่อไปแล้ว”
<br><br>
   เว่ยเจียเหลียนฮวาเอ่ยก่อนจะสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อมอบผ้าเช็ดหน้าของนางวางไว้ที่โต๊ะพร้อมกับประโยคสุดท้ายก่อนลุกขึ้นเดินลงจากเขาเพียงผู้เดียว
<br><br>
   “ข้าเชื่อมั่นเสมอเมื่อใดที่พายุโหมกระหน่ำสุดปลายขอบฟ้าที่สดใสหลังฝนตกจะมีสายรุ้งงดงามเสมอข้าเชื่อมั่นว่าในสักว่าเจ้าจะมีสตรีที่ร่วมเดินทางกับเจ้าจนแก่เฒ่าได้ในสักวันขอโทษด้วย สหายของข้า”
<br><br>
</div>
<br><br>
<img style= "width: 75%;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3e558b428bc2798ada28d7067969f8308aa0a842f956-fBiPJm_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""> <br><br>
+100 พลังงาน - ปลดความทรงจำโลกก่อน (อัปเดทความทรงจำด้วย) เกี่ยวกับ เหตุการณ์ ร้านอาหาร หรือ เดทในโลกก่อน<br><br>
@Admin
<br>
<br><br><br><br><br>
</div>
</div>
<div style="margin-top: -200px; ">
<div style="height: 450px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/997474d9f1fa22b3deb3f9e8f3f5e600973a636a4f869b-1TtaqD_fw658webp_11zon.png');
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;
"></div></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
หน้า:
[1]