[เมืองจางเค่อ]
<style type="text/css">BODY{background:url("https://img2.pic.in.th/pic/2a045a6df3e552918.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style><style>
#box01 {
border: 0px double ;
box-shadow: rgb(151, 158, 196) 1px 1px 1em;
border-radius: 25px;
background-color: #d7d1e7;}
#box02 {
border: 0px double ;
width: 80%;
padding : 0px 0px;
box-shadow: rgb(0,0,0) 1px 1px 1em;
background-color: #6c9d91;}
#box03 {
width: 500px;
border: 2px solid #979ec4 ;
padding: 30px;
box-shadow: rgb(151, 158, 196) 2px 2px 1em;
border-radius: 25px;
background-image: url("https://i.imgur.com/pGX3lk9.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&family=Zhi+Mang+Xing&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<div id="box01">
<div id="box02">
<br><br>
<div style="margin-top: -0px; margin-left: 0px; text-align: center;">
<div style="height: 500px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/01e292bfdd76e5cb33e4cb55e4a5d76e32282ffa119fc-dBI5kO_fw658webp.png');
background-position : center top;
background-repeat: no-repeat; background-size: 500px 500px;"></div></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-left: 0px;text-align: center;">
<font color="#d96838"><span style="text-shadow:#979ec4 2px 2px 1em;"><div style="text-align: center;"><span style="text-align: initial; white-space: initial;"><font size="10" face="Zhi Mang Xing">章柯郡</font></span></div></span></font>
<br></div>
<div style="margin-top: 200px; ">
<img style="border: 5px double rgb(151, 158, 196); border-radius: 25px; box-shadow: rgb(151, 158, 196) 2px 2px 1em; overflow: auto; width: 700px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/178fac7743059f2e2.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<br><br>
<div id="box03">
<font face="Niramit" size="3"><font color="White"><br><br>
<font face="Niramit" size="7">จางเค่อ</font><br><br><font face="Niramit" size="5"><b>[ อี้โจว ]</b></font><br><br> <i>“เงาหมอกคลุมเขา เสียงพิณแผ่วพลิ้วในหุบห้วย ดอกจื่อหลานบานในยามค่ำ คืนจันทร์คล้อยไม่อาจรบเร้าให้เมืองตื่น—ที่นั่นคือจางเค่อ ดินแดนซึ่งสรรพสิ่งล้วนเอื้อนถ้อยในความเงียบงัน”</i><br>
<br>
<div align="left">
เมืองจางเค่อ (章柯) ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลอี้โจว เป็นเมืองภูเขาที่ซ่อนตัวเงียบงามอยู่ในม่านหมอกและทิวสน เมืองนี้มีภูมิประเทศเป็นที่ราบเชิงเขา รายล้อมด้วยหน้าผา หุบธารา และลำธารสายเย็นที่ไหลเวียนมาจากยอดเขาหลวงซ่างอวิ๋น แม้เส้นทางเข้าสู่จางเค่อจะคดเคี้ยวและต้องอาศัยความชำนาญในการเดินทาง แต่ก็เปรียบเสมือนดินแดนสงบนิ่งที่ผู้ใฝ่ธรรม หรือผู้ต้องการหลบเร้นจากโลกภายนอกต่างเฝ้าฝันถึง
<br><br>
กลางมณฑลแห่งนี้มีเมืองสำคัญคือ กู้จื่อหลาน (故梓兰) อดีตเคยเป็นที่พำนักของตระกูลขุนนางเก่า และเป็นศูนย์กลางการแพทย์โบราณที่รุ่งเรืองมาหลายชั่วอายุคน ชื่อ "กู้จื่อหลาน" หมายถึง “ต้นจื่อหลานแห่งอดีตกาล” กล่าวกันว่าก่อนเมืองนี้จะถูกตั้งขึ้น ที่ดินผืนนี้เคยเป็นทุ่งดอกจื่อหลาน (梓兰) ซึ่งเป็นไม้ดอกป่าสีม่วงจางที่มีกลิ่นหอมอ่อน ใช้เป็นส่วนประกอบสำคัญในยาหอมและยาบำรุงหัวใจของหมอหลวงในยุคโบราณ แม้ในปัจจุบันจะหาพบได้ยาก แต่ยังมีบางต้นที่ยังคงเบ่งบานอยู่ในสวนลับด้านหลังศาลเจ้าเก่า เป็นร่องรอยของอดีตที่ยังไม่เลือนหาย
<br><br>
กู้จื่อหลานเป็นเมืองที่มีการผสมผสานระหว่างความงามอันอ่อนช้อยของวัฒนธรรมตะวันออก และความลึกลับของภูมิปัญญาท้องถิ่น เรือนพักมุงกระเบื้องเขียวล้อมลานหิน จัดเรียงตามแนวแม่น้ำที่ไหลเอื่อย ผ่านสะพานไม้เก่าแก่ที่มีเถาวัลย์พันเกี่ยว ชาวเมืองนิยมสวมเสื้อผ้าสีอ่อน ปักลวดลายดอกจื่อหลานเป็นเครื่องหมายของโชคลาภและการปกป้องจากโรคภัย บางครอบครัวที่สืบทอดตำรายาสมุนไพรจะมีห้องปรุงยาลับอยู่ใต้เรือน หรือเก็บเมล็ดพันธุ์ไม้หายากไว้ในกล่องไม้จันทน์
<br><br>
บรรยากาศของเมืองจางเค่อนั้นเงียบเย็น ราวกับเสียงแห่งโลกภายนอกไม่อาจลอดผ่านหุบเขาได้ สายหมอกบางจะลอยคลอทั่วลานหินในยามเช้า และจะบางเบาจนมองเห็นเงาของผู้คนเมื่อยามบ่ายมาเยือน ศาลเจ้าเซียนหลัวที่ตั้งอยู่บนเขาเล็ก เป็นจุดสูงสุดที่ชาวเมืองมักขึ้นไปจุดธูปและขอพรในวันที่ฟ้าหม่น ส่วนในฤดูใบไม้ผลิ กลุ่มคนหนุ่มสาวจะพากันเดินป่าขึ้นไปเก็บยอดสมุนไพรบนดอย เตรียมไว้ตากแดดและเก็บเข้าห้องยา เพื่อใช้ในฤดูหนาว
<br><br>
ผู้ใดที่เดินทางมาถึงจางเค่อแล้วได้เยือนกู้จื่อหลาน มักกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ที่นี่มิใช่เพียงเมือง แต่เป็นเสี้ยวหนึ่งของความฝันที่ปลุกไม่ตื่น — เสียงพิณยังคลอเบาใต้ศาลเจ้า น้ำยังไหลใต้สะพานไม้ และกลิ่นจื่อหลานยังคงไม่จาง</div>
<br><br>
</font></font></div>
<img src="https://img2.pic.in.th/pic/398f7f1ebd2fb36d5e13b60d6745ee7cc4e2fbca2a6a8-lCrMm3_fw658webp.png" border="0" alt=""><br><br><br>
</div>
</div></div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย WeijiaLianhua เมื่อ 2025-6-24 00:16 <br /><br /><style>
#ZhiLian01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/ujhleR3.jpeg"); }
#ZhiLian02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #F2F1ED;}
#ZhiLian03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#ZhiLian04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 500px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/IFRHQ59.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3" color="#4C4C57">
<div id="ZhiLian01">
<div id="ZhiLian02">
<div style="height: 1200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d24e426ac5f4f0025b9adb4c4717f7fa2858a55a15b2e3-C3p10l_fw658webp_11zon.png'); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -1000px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://img2.pic.in.th/pic/d82c05b49ff8092e33ac7c39a447629be02da48d5e407-1F2pzF_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #696969 5px 5px 10px"><font size="6"><font face="Zhi Mang Xing">荷香万里夏</font><br>กลิ่นบัวหอม คิมหันต์หมื่นลี้</font><br><font size="4"> วันที่ยี่สิบสอง อู่เยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบเอ็ด <br></font></span></b>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -50px; ">
<div id="ZhiLian03">
<div align="left">
   <font size="5"> ในครานี้หาได้เร่งรีบเพื่อกู้ชีพผู้ใดไม่</font> นางยังคงตื่นในยามเหม่าเช่นเดิมที่ประหลาดคงจะเป็นในยามนี้นางเตรียมตัวอย่างว่าง่ายตื่นง่าย และจบที่ไปนอนอีกสักงีบบนรถม้าต่อด้วยเหตุนี้เองทำให้จ้าวหนิงเฟยเข้าใจแล้วว่าไยสตรีผู้เป็นตัวเกียจคร้านแห่งวังหลังถึงขยันตื่นนัก
<br><br>
   นางมิได้ตื่นนางเพียงเปลี่ยนที่นอน
<br><br>
   ราวกับผ่านเพียงทางรอบเมืองมิได้เข้าไปภายในตัวเมืองหรือหมู่บ้านใด ๆ ทำให้สตรีสองสตรีบ่าวขับรถม้าและหมาป่าหนึ่งตัวจึกต้องเดินทางต่อไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่หัววันเดินทางไปได้ราว ๆ สองชั่วยามจากต้นยามเฉิน เว่ยซานที่กำลังนอนขนกับพื้นรถม้าก็ทำท่าทางเหมือนได้กลิ่นบางอย่างมันเห่าออกมาเสียงดังก่อนจะตะกุยประตูรถม้าจนทำเอาเว่ยเจียเหลียนฮวาต้องเปิดประตูให้มันพร้อมกันนั้นรถม้าก็หยุดกระทันหัน
<br><br>
   “เกิดอะไรขึ้น”
<br><br>
   “เรียนพระสนมเหมือนจะมีบางสิ่งนอนขวางถนนพะยะค่ะ”
<br><br>
   เว่ยเจียเหลียนฮวาที่ชาชินกับการก้าวเดินลงไปสำรวจด้วยตนเองติดนิสัยของผู้เดินทางกอบกู้มาตลอดหนึ่งเดือนบัดนี้ตรงหน้ารถม้าคือร่างของสุนัขตัวสีดำขลับขนาดตัวเล็กกว่าเว่ยซานมากเฉกเช่นลูกสุนัขมันกำลังบาดเจ็บและหิวโหยอ้างว้างและสั่นเทาด้วยรูปร่างที่ไม่ต่างจากเว่ยซานเท่าไหร่ต่างก็สีขนที่ดำขลับราวกับรัตติกาล ดวงหน้าดุดันและน่ารักในเวลาเดียวกัน ดวงตาสีทองของตระกูลสุนัขดูงดงาม เจ้าตัวนี้ต้องเป็นสุนัขตัวหนึ่งเป็นแน่เว่ยซานที่ดูเหมือนว่าจะเข้าไปดมกลิ่นและเห่าคล้ายให้นางเข้าไปดูบริเวณแผลจึงได้พบว่าเจ้าตัวนี้กำลังบาดเจ็บเป็นรอยยาวพอควร
<br><br>
   “ช้าก่อนคุ้น ๆ ว่าข้าได้ตำรารักษาสัตว์จากชิงหลีมาเจ้าทั้งสองเฝ้าเอาไว้นะ”
<br><br>
   พหูสูตรน้อยครานี้คงพ่วงด้วยห้องตำราเดินได้ด้วยกระมังนางเร่งก้าวขึ้นรถม้าเพื่อแอบซ่อนจากสายตาของบ่าวใช้หยิบตำราจากแหวนดาราจรัสม้วนแล้วม้วนเล่าจนกองเต็มพื้นรถม้ากว่าที่นางจะได้ม้วนที่ต้องการในมือใบหน้าของสตรีผู้เติบโตขึ้นพอควรในช่วงเวลาหนึ่งปีนี้งดงามขึ้นในแบบของตัวนางเองและใบหน้านั้นกำลังแย้มยิ้มด้วยความรู้สึกสนุก อยากรู้อยากเห็นที่จะได้ลองรักษาตามตำรา
<br><br>
   “เจ้าหนูข้าจะกู้ชีพเจ้าเอง”
<br><br>
   มือเล็กยกขาหลังของมันมาล้างด้วยน้ำสะอาดเบา ๆ ไม่รู้ว่าโชคร้ายหรือโชคดีกันที่เจ้าตัวนี้สลบไปแล้วมือเล็กที่รู้สึกได้ถึงความกดดันว่าต้องรักษาให้ได้แม้ว่าจะอุ้มไปฝังง่าย ๆ เลยก็ไม่ผิดทว่า…หากโอกาสได้ช่วยมันอยู่ตรงหน้า ไยต้องยอมแพ้ก่อนจะลงมือเต็มที่เท่าที่นางมีความรู้
<br><br>
   หากจะเป็นอัจฉริยะโดยไม่อาจเอาสิ่งใดมาใช้งาน ก็ไปต้มม้วนตำรากินแทนข้าวแทนโต้วาทีเสียเถิด
<br><br>
   “ทั้ง ๆ ที่กะจะเก็บไว้ศึกษาตอนนอนสบายที่ตำหนักแท้ ๆ”
<br><br>
   ดวงตากลมไล่อ่านให้ไวที่สุดเพื่อเปิดหาการรักษาใดที่เข้ากับเจ้าสุนัขตัวนี้ให้รวดเร็วที่สุดโชคดีนักที่พอจะเหลือยาจากตอนที่เดินทางอยู่บ้างทำให้นางตัดสินใจหยิบสมุนไพรมาปิดแผลรากอู่เวิน, ใบฝาง, ชะเอมป่า ถูกบดผสมกันเพื่อโปะลงแผลและพันแผลให้เรียบร้อยเว่ยซานที่กระดิกหางเบา ๆ ยืนให้กำลังใจส่งเสียงแหลมออดอ้อนราวกับถามว่าเจ้าตัวนี้จะปลอดภัยหรือไม่
<br><br>
   “มันต้องไม่เป็นอะไร เว่ยซานเราทิ้งมันคงไม่ได้ฝากอุ้มมันขึ้นรถม้าที”
<br><br>
   มือเรียวที่มีกลิ่นสมุนไพรได้เอื้อมไปลูบขนเจ้าสหายผู้ภักดีเบา ๆ ก่อนจะบอกให้บ่าวอุ้มร่างของเจ้าตัวขนสีดำเข้ารถม้าต้องยอมรับอีกหนึ่งประการคือการที่ใส่สมุนไพรจำนวนมากนี้ช่วยกลบกลิ่นสัตว์ป่าได้ดีจริง ๆ
<br><br>
   ในวันนี้ที่เดินทางต่อไปจนเข้าเจตของเมืองจางเค่อการเดินทางนี้จำต้องเข้าเมืองเพื่อตามหาโรงหมอต่อให้หมอจะไม่อาจถนัดรักษาสัตว์ได้ก็ตามอย่างน้อยการเดินทางในวันนี้จำต้องได้ซื้อสมุนไพรสำหรับสัตว์ตามม้วนตำรานี้ให้ได้
<br><br>
   เว่ยเจียเหลียนฮวาผู้เป็นห่วงเจ้าขนดำนั้นไปซื้อฟางมาก่อกองในรถม้า เนรมิตพื้นไม้ให้กลายเป็นคอกหลังโตสำหรับมันพร้อมกับหยิบใบกุ้ยฮวาและจันทน์หอมมาวางไว้เห็นว่ามันจะช่วยคลายความกังวลให้สัตว์เลี้ยงได้พอควร
<br><br>
   “ท่าทาง…พระสนมจะได้สุนัขทรงเลี้ยงเพิ่มอีกตัวนะเพคะ”
<br><br>
   “นี่ข้าต้องมานั่งคิดชื่ออีกแล้วหรือ”
<br><br>
   ในคืนนี้ที่ที่เว่ยเจียเหลียนฮวา จ้าวหนิงเฟย บ่าวใช้จากหนานเจ้า เว่ยซานและเจ้าตัวขนดำได้พักผ่อน คือใต้ท้องนภาเมืองจางเค่อ
<br><br>
</div>
<img style= "width: 75%;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3e558b428bc2798ada28d7067969f8308aa0a842f956-fBiPJm_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""> <br><br>
- สามารถโรลเพลย์ค้นคว้าหาความรู้จากการฟัง หรือ อ่าน +30 EXP (วันละครั้ง)
<br><br>
ศึกษาตำรารักษาสัตว์เพื่อเจ้าตัวขนดำ...
<br><br>
@Admin
<br><br><br><br><br>
</div>
</div>
<div style="margin-top: -200px; ">
<div style="height: 450px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/997474d9f1fa22b3deb3f9e8f3f5e600973a636a4f869b-1TtaqD_fw658webp_11zon.png');
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;
"></div></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
หน้า:
[1]