[เมืองอู่หลิง]
<style type="text/css">BODY{background:url("https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/922418e9617b23ed25e214866a413caebba758005096a-eNMCsS_fw658webp.png"); background-attachment:fixed; }</style><style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style><style>
#box01 {
border: 0px double ;
box-shadow: rgb(141, 163, 147) 1px 1px 1em;
border-radius: 25px;
background-image: url("https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/bfc9a6bf5aa0dfa55479b0c8539a35a416873b5f47059b-TvQ5q0_fw658webp.png");}
#box02 {
border: 0px double ;
width: 80%;
padding : 0px 0px;
box-shadow: rgb(0,0,0) 1px 1px 1em;
background-color: #a8c6bf;}
#box03 {
width: 500px;
border: 2px solid #8da393 ;
padding: 30px;
box-shadow: rgb(141, 163, 147) 2px 2px 1em;
border-radius: 25px;
background-image: url("https://i.imgur.com/pGX3lk9.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&family=Zhi+Mang+Xing&family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<div id="box01">
<div id="box02">
<br><br><br><br>
<div style="margin-top: 100px;"><div style="height: 500px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/ce1cc890f341282f028281c97f3570f2104575f018428-hSs9cZ_fw658webp.png');
background-position : center top; background-repeat: no-repeat; background-size: 500px 500px;"></div></div>
<div style="margin-top: -250px; margin-left: 0px;text-align: center;">
<font color="#ffffff"><span style="text-shadow:#8da393 2px 2px 1em;"><div style="text-align: center;"><span style="text-align: initial; white-space: initial;"><font size="10" face="Zhi Mang Xing">武陵郡</font></span></div></span></font>
<br></div>
<div style="margin-top: 300px; ">
<img style="border: 5px double rgb(141, 163, 147); border-radius: 25px; box-shadow: rgb(141, 163, 147) 2px 2px 1em; overflow: auto; width: 700px;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/458b51112bf6294434fe2126d0069c50.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<br><br>
<div id="box03">
<font face="Niramit" size="3"><font color="White"><br><br>
<font face="Niramit" size="7">อู่หลิง</font><br><br><font face="Niramit" size="5"><b>[ จิงโจว ]</b></font><br><br> <i>“หากโลกภายนอกพลุ่งพล่านเกินกว่าจะเข้าใจ จงล่องเรือสู่หลินหยวน แผ่นดินซึ่งฤดูกาลไม่เร่งเร้า ดอกไม้ไม่หลอกลวง และคำพูดไม่จำเป็น”</i><br>
<br>
<div align="left">
เมืองอู่หลิง (武陵) ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลจิงโจว เป็นเมืองที่ถูกโอบล้อมด้วยแนวเขาสูงชันและแม่น้ำสายกว้าง แม้จะเป็นดินแดนห่างไกลจากเส้นทางราชการใหญ่ หากแต่ก็มีชื่อเสียงในหมู่นักเดินทางและนักกวีว่าเป็น “เมืองที่มีฤดูใบไม้ผลิอ้อยอิ่งอยู่ตลอดปี” ด้วยอากาศอบอุ่น สายลมชื้น และพรรณไม้เขียวสดชั่วกาล เมืองนี้เป็นเส้นทางผ่านที่ต้องแล่นเรือเข้าลึกสู่ป่าและหุบเขา จนถึงที่ราบที่หุบหายและเผยเมืองเล็กสงบที่ดูเหมือนหลบซ่อนจากโลกภายนอก
<br><br>
เมืองหลินหยวน (林苑) คือหัวใจของอู่หลิง เมืองนี้ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำอู่อี๋ และลึกเข้าไปในป่าริมเชิงเขา ชื่อหลินหยวนแปลว่า "สวนแห่งพฤกษา" และชื่อนี้ไม่ได้กล่าวเกินจริง — เรือนชาที่ตั้งตามไหล่เนินถูกกลบด้วยเงาไม้สูง สน มะพลับ ปอจีน ไผ่ดำ และเถาไม้ดอกป่าเลื้อยพันระเบียง บริเวณโดยรอบเมืองมีสวนสมุนไพรโบราณที่ยังได้รับการดูแลจากหมอยาผู้สืบเชื้อสายบรรพชนแต่โบราณ
<br><br>
ในฤดูใบไม้ผลิ ดอกหยู๋หลาน (玉兰 – ดอกแมกโนเลียขาว) จะผลิบานทั่วเขา กลีบขาวบริสุทธิ์ตัดกับใบไม้เขียวชอุ่ม ในฤดูร้อน กลิ่นหอมของดอกหลาน (兰花 – กล้วยไม้) จะลอยคลอไปตามสายลม ส่วนฤดูใบไม้ร่วง เมืองทั้งเมืองจะถูกย้อมด้วยสีทองแดงของใบเมเปิ้ลป่า ราวกับหลินหยวนทั้งเมืองกำลังจุดคบเพลิงอ่อนในยามเย็น
<br><br>
ชาวเมืองหลินหยวนสงบเสงี่ยม มีนิสัยรักสงบและนิยมวรรณศิลป์ ช่างฝีมือในเมืองสร้างขลุ่ยไม้ไผ่คุณภาพเลื่องชื่อไปถึงเมืองหลวง ขณะที่หมอยาท้องถิ่นก็ขึ้นชื่อเรื่องยาสมุนไพรที่ปรุงจากพืชเฉพาะถิ่นซึ่งหาไม่ได้จากที่อื่น ในช่วงเทศกาลขึ้น 9 ค่ำ เดือน 9 จะมีการลอยกระทงยาหอมไปกับสายน้ำเพื่อขับไล่โรคภัยและรำลึกถึงผู้จากไป
<br><br>
หากเดินลึกเข้าไปในเขตเงาไม้ จะพบ “สะพานเงียบ” ซึ่งเป็นสะพานไม้เก่าแก่ที่ทอดผ่านธารน้ำใส สะพานแห่งนี้มีตำนานว่าหากผู้ใดเดินข้ามในยามฟ้าหม่นพร้อมร่ายกวีให้ครบหนึ่งบท วิญญาณที่สถิตในป่าจะมอบนิมิตหรือความฝันที่ไขความจริงแก่ตน
<br><br>
แม้หลินหยวนจะไม่มีความคึกคักของตลาดใหญ่หรือเสียงฆ้องกลองแห่งสนามยุทธ แต่ก็เป็นที่หลบเร้นอันแสนปลอดภัยของจอมยุทธ์ผู้หลีกหนีโลก ชาวเร่ที่ใฝ่สงบ นักพรตผู้บำเพ็ญ หรือแม้แต่กวีผู้สิ้นหวังและมารดาผู้ต้องการพบบุตรในนิมิต—ต่างก็เคยทิ้งรอยเท้าไว้บนผืนดินนี้
</div>
<br><br>
</font></font></div>
<br><br>
<img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/b1c27510ec2d4450b8538cb31495a17703129df0113c4b-mYAL6Q_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""><br><br><br>
</div>
</div></div>
<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style>
#box04 {
border: 0px solid;
padding: 10px;
box-shadow: #fe9267 1px 1px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>
<style>
#box05 {
width: 900px;
border: 4px double #fe9267;
padding: 15px;
box-shadow: #fe9267 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/SxnV3bS.png");}
</style>
<style>
#box03 {
width: 600px;
border: 4px double #54edcc;
padding: 15px;
box-shadow: #54edcc 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/UtFwcWD.png");}
</style>
<div id="box04">
<p>
<br><br></p>
<div id="box05"><p><br></p><font face="Pridi" size="4"><div style="text-align: center;"><div><div><span style="font-weight: bolder;"><u><font color="#ffff00">ระยะเวลาพบเจอเหตุการณ์อัศจรรย์</font></u></span></div><div><span style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: left;">-- 23 - 30 เดือนมิถุนายน 2025 --</span></div></div><div><span style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: left;"><br></span></div><div><span style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: left;">-- เขียนโรลเพลย์ผ่านมายังริมแม่น้ำนอกเมืองอู่หลิง</span></div><div><span style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: left;">-- เขียนโรลเพลย์เจอนักพรตท่านหนึ่งสวมหมวกไผ่ผ้าคลุมสีขาวบริสุทธิ์กำลังนั่งตกปลา</span></div><div><br></div><div style="text-align: left;"><div class="quote"><blockquote><div><font color="#000000">“ปลาตัวใหญ่ มักไม่แหวกผิวน้ำ… เช่นเดียวกับชะตาใหญ่ มักซ่อนอยู่หลังความเงียบ” เขาขยับหมวกงอบให้เงาทาบบังดวงตา แล้วเอ่ยขึ้นเบา ๆ “เจ้ามีลมปราณแปรปรวน... จิตไม่สงบ หรือว่า... ฝันประหลาดเมื่อคืน?” </font></div><div><font color="#000000">เขายกสายตาขึ้นมาช้า ๆ มองสบตาคุณแวบหนึ่ง แววตานั้นมีทั้งความหยอกเย้าและลึกล้ำราวกับอ่านใจได้ </font></div><div><font color="#000000">“วาสนานำพาให้เจ้าผ่านทางนี้... สนใจทำนายอักษรหรือไม่?” “เพียงบอกอักษรหนึ่งตัว... ข้าจะแลกมันกับชะตาหนึ่งบท”</font></div></blockquote></div><br></div><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">-- เขียนโรลเพลย์ (1) สนใจทำนาย (+30 ตำลึงเงิน) | (2) เดินผ่านไป</span><span style="color: rgb(255, 255, 255);"></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">-- หากทำนาย แนบอักษรจีนท้ายโรลเพลย์ และ แจ้งเรื่องที่ต้องการทำนาย 1 เรื่อง</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);">-- หลังทำนายเสร็จ และคุณแค่หันหลังแวบเดียว หันกลับมาอีกที เขาก็หายไปราวกับกลีบเมฆแล้ว ไม่เหลือแม้แต่รอย</span></div><div><span style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: left;"><br></span></div><div><span style="font-weight: bolder;"><u><font color="#ffff00"><br></font></u></span></div><div><span style="font-weight: bolder;"><u><font color="#ffff00">รางวัลพบเจอ</font></u></span></div><div style=""><span style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: left;">-- รับคำทำนาย 1 เรื่อง | +2 Point --</span></div></div><div style="text-align: center;"><br></div></font>
</div><font face="Kanit">
</font></div>
</div>
<link rel="stylesheet" href="https://www.w3schools.com/w3css/4/w3.css">
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย WeijiaLianhua เมื่อ 2025-6-24 18:52 <br /><br /><style>
#ZhiLian01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/ujhleR3.jpeg"); }
#ZhiLian02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #F2F1ED;}
#ZhiLian03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#ZhiLian04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 500px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/IFRHQ59.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Niramit:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3" color="#4C4C57">
<div id="ZhiLian01">
<div id="ZhiLian02">
<div style="height: 1200px; background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/d24e426ac5f4f0025b9adb4c4717f7fa2858a55a15b2e3-C3p10l_fw658webp_11zon.png'); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -1000px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://img2.pic.in.th/pic/d82c05b49ff8092e33ac7c39a447629be02da48d5e407-1F2pzF_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #696969 5px 5px 10px"><font size="6"><font face="Zhi Mang Xing">荷香万里夏</font><br>กลิ่นบัวหอม คิมหันต์หมื่นลี้</font><br><font size="4"> วันที่ยี่สิบสาม อู่เยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบเอ็ด <br></font></span></b>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -50px; ">
<div id="ZhiLian03">
<div align="left">
   <font size="5">ขอบคุณจางเค่อที่ทำให้นางได้สมุนไพรมาเพียบเชียว</font>
<br><br>
   การเดินทางยังคงดำเนินไปในวันนี้ดูเหมือนว่าเจ้าตัวก้อนขนดำจะดูมีแรงขึ้นมาแล้วถึงจะมีอาการเหมือนจะขู่กันบ้างทว่าขอบคุณเว่ยซานที่เห่าไปเห่ามามันก็รู้เรื่องราวกับเว่ยซานกำลังบอกว่าพวกนางคือคนที่รักษามันชีวิตภายในรถม้าจึงพอจะสงบขึ้นมาได้บ้างและขอบคุณที่มันยังเป็นเจ้าตัวน้อยทำให้การเปลี่ยนผ้าพันแผลและการใช้สมุนไพรนั้นไม่ได้มากเท่าที่ประเมินไว้ตอนแรก
<br><br>
   เว่ยเจียเหลียนฮวาทำแผลให้มันซ้ำตอนช่วงก่อนออกจากจางเค่อ บัดนี้พวกนางกำลังเดินทางมายังเมืองต่อไปอย่างเมืองที่เป็นเมืองคั่นกลางของมณฑลอี้โจวอย่างอู่หลิงเขตมณฑลจิงโจวการเดินทางครานี้ทำให้นางได้ตระหนักถึงการดึงดูดสัตว์ตัวน้อยจำพวก ‘หมา’ ทั้งหลาย ว่าแล้วก็รู้สึกว่าเหมือนในจำนวนของที่ได้จากจื่อเซวียนชิงหลีจะมีสิ่งที่เรียกว่าไข่ของหมาป่าสีเงินอยู่ปีศาจที่เป็นจ่าฝูงบนหุบเขาเทียนซาน
<br><br>
   “หากข้าฟักมันออกมาก็คงทำให้เว่ยซานรู้สึกเหมือนอยู่ในฝูงแบบที่เคยอยู่ได้กระมัง ?”
<br><br>
   “พระสนมยังจะทรงเลี้ยงเพิ่มอีกตัวหรือเพคะ ?”
<br><br>
   จ้าวหนิงเฟยที่ได้ยินเสียงสตรีผู้เป็นนายเอ่ยกับหมาป่าข้างกายจำต้องโงหัวขึ้นมาจากการเย็บปักตรงหน้าทันทีการที่บอกว่าถ้าฟักมันออกมาหมายความว่าเข้าไข่นั่นคือสัตว์อสูรในตำนานงั้นหรือ ที่พวกเล่าปากต่อปากเป็นเรื่องเล่ามันกำลังอยู่ภายในแหวนดาราจรัสของสตรีผู้มีสุนัขแล้วถึงสองตัวและกำลังจะมีตัวที่สามในเร็ววันนี้เสียด้วย
<br><br>
   “ก็ถ้ามันได้มีโอกาสเลี้ยงจริง ๆ มันก็น่าสนใจมิใช่หรือ”
<br><br>
   ว่าจบก็เอาไข่ของหมาป่าสีเงินออกมาอวดโอ้ราวกับว่าได้เจอสมบัติล้ำค่าก่อนจะเก็บกลับคืนเพราะสตรีผู้นี้กังวลเรื่องความปลอดภัยในยามนี้ยังไม่อาจรู้ได้ว่าต้องทำอย่างไรให้ฟักออกมาเป็นตัวจึงต้องถนอมไว้ก่อนจะยกตำราว่าด้วยเรื่องการเลี้ยงสัตว์เลี้ยงม้วนพิเศษที่ว่ากันว่าเป็นความรู้ที่ลึกและแน่นขึ้นช่วงเวลานี้เองที่เจ้าก้อนขนสีดำเริ่มเดินหยองแหยงมาเล่นกับชายกระโปรงของสตรีผู้รักษามันด้วยความสนอกสนใจเมื่อนั้นเองที่ดวงตากวาดไปเจอเรื่องของการตั้งชื่อให้สัตว์เลี้ยงนั้นสำคัญเพียงใด
<br><br>
   <i>“ตั้งนามดี สัตว์ย่อมจำ ตอบรับโดยมิลังเล
<br>
   ตั้งนามพลั้ง สัตว์ย่อมหลง ไร้รากไร้จิตผูกพัน”</i>
<br><br>
   <i>“ชื่อ คือเสียงแห่งพันธะ”
<br>
   “เสียง คือสายใยแห่งชีวิต”</i>
<br><br>
   ตำราว่าด้วยการตั้งชื่อนั้นเป็นดั่งการผูกจิตร่วมชะตา ทั้งมีข้อห้ามในการตั้งชื่ออย่าง <i>อย่าตั้งชื่อซ้ำกับคนในตระกูล – เป็นการไม่เคารพ,อย่าใช้นามต้องห้ามของวังหลวงหรือวัด – อาจนำเคราะห์,อย่าเปลี่ยนชื่อพร่ำเพรื่อ – จิตสัตว์อาจสับสน พันธะจางคลาย,สัตว์ที่อยู่ด้วยชั่วคราว อย่าตั้งนามเกินตน – เช่น ตั้งชื่อสูงศักดิ์แก่สัตว์เร่ร่อน อาจเกินกรรมสัตว์นั้นแบกไว้</i>
<br><br>
   เว่ยเจียเหลียนฮวาผู้อ่านตำราแล้วลิงคิดตามก็ริอยากตั้งชื่อให้เจ้าก้อนขนสีดำขึ้นมาจนต้องขยับลุกจากการเอนกายพิงหมอนเอกขเนกมาอุ้มเจ้านุ่มนิ่มเล็กนี้ขึ้นมาวางที่ตักก่อนจะจดจ้องดวงตาราวกับว่าต้องการสื่อไปให้ถึงจิตใจแม้ในสายตาของสตรีผู้นี้จะแลเห็นเป็นเพียงแค่สัตว์ตัวน้อยน่ารักก็ตาม
<br><br>
   “ขนสีดำดูน่าจะโตไปเป็นเจ้าตัวดุดันไม่น้อยเฮยเฉวียน (หมัดดำ) เป็นอย่างไรเล่า ?”
<br><br>
   ในตำราว่าไว้ว่าหากชื่อใดถูกชะตาให้เอาอาหารไปวางไว้ให้มันกินแล้วลองเรียกสามคราหากมันหันแสดงว่าถูกชะตาทว่ายามนี้นางที่เพิ่งจะคิดชื่อออกยังไม่เตรียมสิ่งใดเจ้าเฮยเฉวียนก็เห่าออกมาพร้อมส่ายหางน่ารักน่าชังราวกับรู้เรื่องรู้ราวเสียนี่บัดนั้นร่างกายำพลันรู้สึกเหนื่อยอ่อนพร้อมกับว่ามีเสียงแว่วเข้ามาราวกับสื่อสารภาษาของกันและกันได้
<br><br>
   “ข้ามีนามว่าเฮยเฉวียนข้ามีนามว่าเฮยเฉวียน !”
<br><br>
   “เดี๋ยวก่อนเจ้าพูดได้ ?”
<br><br>
   แม้ว่าจะเหนื่อยเพียงใดทว่ายามนี้ความตกใจมีมากกว่าก่อนหน้านี้นางยังฟังเสียงเห่าไม่รู้เรื่องแท้ ๆ ใยบัดนี้กลับรู้ทุกคำที่มันต้องการสื่อได้เล่าจ้าวหนิงเฟยเองก็ดวงตาเบิกโพลงขึ้นมาสุนัขตัวนี้สื่อสารภาษาต้าฮั่นได้
<br><br>
   “อย่าบอกนะว่า…”
<br><br>
   นี่นางเก็บสัตว์อสูรตัวน้อยได้งั้นหรือ
<br><br><img style= "width: 75%;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3e558b428bc2798ada28d7067969f8308aa0a842f956-fBiPJm_fw658webp_11zon.png" border="0" alt="">
<br><br>
   ไม่รู้ว่าเพราะเผลอไปตั้งชื่อให้สัตว์อสูรหรือไม่เรี่ยวแรงของเว่ยเจียเหลียนฮวาพลันหดหายไปจนหมดสิ้นสตรีผู้ที่หลับข้ามการเวลาอย่างเอร็ดอร่อยลงมาจากรถม้าอีกคราก็กลายเป็นว่ายามนี้นางอยู่ ณ ริมแม่น้ำนอกเมืองอู่หลิงเสียแล้วในช่วงเวลาที่จันทราส่งสว่างการเดินทางจำต้องหยุด ณ ที่แห่งนี้
<br><br>
   สตรีผู้นอนเอาเป็นเอาตายเมื่อครู่นี้ได้โอกาสเดินเหินเล่นบ้างก็เดินกินลมชมทัศนาร่วมกับเว่ยซานและเฮยเฉวียนที่เดินตามไม่ห่างจ้าวหนิงเฟยและบ่าวรับใช้ผู้ที่มีนามว่า จางสู่ บอกว่าจะตระเตรียมสถานที่และมื้ออาหารให้อย่างดีจึงวางใจเดินออกมาไกลเสียหน่อยทว่ายังแลเห็นควันไฟจาง ๆ ท่ามกลางสายลมคิมหันต์พัดโบก ณ จุดที่เคยว่างเปล่าพลันปรากฎร่างของนักพรตท่านหนึ่ง สวมหมวกไผ่ผ้าคลุมสีขาวบริสุทธิ์กำลังนั่งตกปลา
<br><br>
   <i><b>“ปลาตัวใหญ่ มักไม่แหวกผิวน้ำ… เช่นเดียวกับชะตาใหญ่ มักซ่อนอยู่หลังความเงียบ” </b></i>เขาขยับหมวกงอบให้เงาทาบบังดวงตา แล้วเอ่ยขึ้นเบา ๆ <i><b>“เจ้ามีลมปราณแปรปรวน... จิตไม่สงบ หรือว่า... ฝันประหลาดเมื่อคืน?” </b></i>
<br><br>
   บุรุษผู้นั้นละสายตาจากคันไผ่ตกปลาขึ้นมาช้า ๆ ผินใบหน้าที่แลไม่ชัดทว่าดวงตากลับจดจ้องสบมองชั่วขณะ แววตานั้นมีทั้งความหยอกเย้าและลึกล้ำราวกับอ่านใจได้
<br><br>
   “วาสนานำพาให้เจ้าผ่านทางนี้... สนใจทำนายอักษรหรือไม่?เพียงบอกอักษรหนึ่งตัว... ข้าจะแลกมันกับชะตาหนึ่งบท”
<br><br>
   คำทำนายงั้นหรือ ?
<br><br>
   วงคิ้วบางดั่งใบหลิวของสตรีผู้สูงศักดิ์เลิกขึ้นด้วยความสงสัยระคนใคร่รู้หากคำทำนายนี้ได้มาด้วยชะตาหรือต้มตุ๋นเจียดตำลึงเงินที่มีให้สักหน่อยคงไม่เป็นไรกระมังเมื่อนั้นที่ถุงตำลึงเงินจำนวนหนึ่งถูกยื่นไปให้พร้อมวจีหวานเอื้อนเอ่ยเมื่อนั้นคำตอบรับของคำถามก็บังเกิดขึ้น
<br><br>
<div align="center">
<div id="ZhiLian04">
<font face="Zhi Mang Xing">缘</font><br>
yuán<br>
(วาสนา)</div></div>
<br><br>
  
<br><br>
</div>
พิธีตั้งชื่อสัตว์อสูร (โดยไม่ได้ตั้งใจ)<br>
- ใช้ตบะ 500 หน่วย: +8 Level ทันที<br><br>
รางวัลพบเจอ<br>
-- รับคำทำนาย 1 เรื่อง | +2 Point --
<br><br>
<img style= "width: 75%;" src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3e558b428bc2798ada28d7067969f8308aa0a842f956-fBiPJm_fw658webp_11zon.png" border="0" alt=""> <br><br>
<b>พรสวรรค์ อัจฉริยะ</b>
<br>
- สามารถโรลเพลย์ค้นคว้าหาความรู้จากการฟัง หรือ อ่าน +30 EXP (วันละครั้ง)
<br> <br><br>
@Admin
<br><br><br><br><br>
</div>
</div>
<div style="margin-top: -200px; ">
<div style="height: 450px; background-image: url('https://img2.pic.in.th/pic/997474d9f1fa22b3deb3f9e8f3f5e600973a636a4f869b-1TtaqD_fw658webp_11zon.png');
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;
"></div></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
หน้า:
[1]