เว็บบอร์ด › ฝั่งตะวันออก › เซียงเฉินเสี่ยวพู้

Watcher โพสต์ 2025-7-22 11:41:30

เซียงเฉินเสี่ยวพู้

<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.postimg.cc/qRfPRCnm/image-2025-06-29-230251387.png"); background-attachment:fixed; }</style>
<style type="text/css">.head1 {background-color:none ;}.head2 {background-color:none ;}</style>

<style>

#boxba {
    border: 0px outset #d47d3a;
    border-radius: 30px;
    padding: 10px;
    box-shadow: #d6c6d9 0px 0px 3em;
    background: linear-gradient(rgba(255, 255, 255, 0.6), rgba(255, 255, 255, 0.4)),
            url("https://i.postimg.cc/76yRDr8d/image-2025-06-29-230455634.png");
}

   


#boxOO {
    width: 850px;
    border: 0px outset #cbb989;
    border-radius: 30px;
    padding: 35px;
    box-shadow: #d6c6d9 0px 0px 1em;
    background-image: url("https://i.imgur.com/r1THZf5.png");
    background-color: rgba(255,255,255,0.6); /* สีซ้อน */
    background-blend-mode: lighten;

#boxIncense {
border: 0px;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
background: rgba(255, 255, 255, 0.6);
box-shadow: 0 0 2rem rgba(160, 130, 210, 0.3);
backdrop-filter: blur(6px);
transition: all 0.10s ease;
}

#boxIncense:hover {
transform: scale(1.01);
}

#boxMist {
width: 850px;
border: 0px outset #cbb989;
border-radius: 30px;
padding: 35px;
box-shadow: #504C4E 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/r1THZf5.png");
}

#boxTwinColumn {
width: 620px;
padding: 30px;
border-radius: 30px;
background: linear-gradient(135deg, #ffffff, #fde0d9);
background-size: cover;
box-shadow: inset 0 0 20px rgba(255, 255, 255, 0.15), 0 0 20px #b19bd5;
border: 0px solid #c8b8ec;
margin-bottom: 40px;
}

.twocol-table {
width: 100%;
border-collapse: collapse;
}

.twocol-table td {
vertical-align: top;
padding: 15px;
border: 0px dashed rgba(255,255,255,0.2);
background: rgba(255,255,255,0.08);
border-radius: 15px;
box-shadow: inset 0 0 10px rgba(255,255,255,0.1);
}

.twocol-table td img {
border: 0px double #e3d3ff;
border-radius: 12px;
box-shadow: 0 0 0px #d8aafc;
}

#boxProfile {
width: 500px;
border: 0px solid;
border-radius: 20px;
padding: 50px;
box-shadow: #817772 0px 0px 0em;
background-image: url("https://i.imgur.com/OPvQ3yp.png");
}

#boxEw {
    width: 720px;
    border: 0px solid;
    border-radius: 20px;
    padding: 50px;
    box-shadow: #d6c6d9 0px 0px 1em;
background: linear-gradient(135deg, #fde0d9, #ffffff);
}

.gradient-text {
background: linear-gradient(90deg, #d58bcf, #a8d1f0, #ffd3a5);
-webkit-background-clip: text;
-webkit-text-fill-color: transparent;
font-weight: normal;
}

.flip-wrapper {
perspective: 1000px;
width: 550px;
height: 800px;
margin: auto;
}
.flip-card {
width: 100%;
height: 100%;
position: relative;
transform-style: preserve-3d;
transition: transform 0.8s ease;
}
.flip-wrapper:hover .flip-card {
transform: rotateY(180deg);
}

.flip-front {
position: absolute;
width: 100%;
height: 100%;
backface-visibility: hidden;
border-radius: 16px;
display: flex;
align-items: center;
justify-content: center;
font-size: 1.2rem;
font-family: 'Kanit', sans-serif;
box-shadow: 0 8px 24px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 10px;
box-sizing: border-box;
}

.flip-back {
position: absolute;
width: 100%;
height: 100%;
backface-visibility: hidden;
border-radius: 16px;
display: flex;
align-items: center;
justify-content: center;
font-size: 1.2rem;
font-family: 'Kanit', sans-serif;
box-shadow: 0 8px 24px rgba(0, 0, 0, 0.1);
padding: 80px;
box-sizing: border-box;
}

.flip-front {
background: linear-gradient(135deg, #d6c6d9, #fde0d9);
color: #333;
}

.flip-back {
background: linear-gradient(135deg, #d6c6d9, #fde0d9);
color: #472956;
transform: rotateY(180deg);
}

</style>



<div id="boxba">
<div align="center" style="margin: 0px; padding: 0px; word-wrap: break-word; color: #444444; font-size: 14px; list-style-type: none; font-family: Verdana, Helvetica, sans-serif;">
    <br><br><br>

    <div id="boxOO">
      <br> <br>

            <span style="text-shadow: rgb(214, 198, 217) 0px 0px 1px, rgb(214, 198, 217) 0px 0px 5px, rgb(214, 198, 217) 0px 0px 10px, rgb(214, 198, 217) 0px 0px 30px;">
            <font color="#ffffff"><font face="Yuji Boku" size="8">香塵小鋪</font>
            <br><br><font face="Pattaya" size="7">เซียงเฉินเสี่ยวพู้</font></font></span>
      

      <br><br>
      <div style="text-align: center;">
      <br>

<div class="flip-wrapper">
<div class="flip-card">
    <div class="flip-front">
      <img src="https://img2.pic.in.th/pic/ChatGPT-Image-29-..-2568-21_20_28.md.png" border="0" width="550" alt=""></div>
    <div class="flip-back">
    <div style="font-size: 20px; line-height: 1.7; font-family: 'Kanit'; text-shadow: 1px 1px 2px #c6b7c8;">
                  <font color="#ffffff">สิ่งเดียวที่แน่นอนที่สุดของร้านเซียงเฉินก็คือ... เจ้าแมวขาวตาฟ้าตัวหนึ่งที่นอนขวางประตูร้านราวกับเจ้าของสถานที่ มันชื่อว่า “ชือฟ่าน” หรือ “กินข้าว” เพราะมันจะขยับตัวก็ต่อเมื่อได้กลิ่นข้าวสวยใหม่หอมกรุ่นเท่านั้น ก็นั่นแหละคือร้านน้อยกลางกลิ่นหอมแห่งโลกธุลี ร้านที่ไม่มีใครรู้ว่าขายอะไร แต่ใครที่เผลอหลงเข้าไป...จะกลับออกมา พร้อมสิ่งที่ไม่เคยต้องการ แต่จำเป็นต้องมี เสมอ.</font>    </div>


<br>



</div></div><br><br><br>
</center>

      <br><br>
      </div>
<br><br><br>

      <center>
      <div id="boxTwinColumn">
          <table class="twocol-table">
            <tr>
            <td width="50%">
                <div style="text-align: center;">
                  <img src="https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/ChatGPT-Image-15-..-2568-00_18_27.md.png" width="270">
                  <br><br>
                  <div style="font-size: 50px; text-shadow: 1px 1px 3px #b19bd5;">
                  <font color="#ffffff"><b>【</b> <font face="Pattaya" size="6">ผู้ดูแลร้าน</font> <b>】</b><br></font>
                  <div class="gradient-text" style="font-size: 18px; font-family: 'Kanit';">ร้านน้อยกลางกลิ่นหอมแห่งโลกธุลี</div><br>
                     <div style="font-size: 17px; line-height: 1.7; font-family: 'Kanit'; text-shadow: 1px 1px 2px #ffffff;"><font color="#c6b7c8">
                      รายละเอียดผู้ดูแล | กดที่นี่</div></font></div>
                  
                </div>
            </td>
            <td width="50%">
                <div style="font-size: 17px; line-height: 1.7; font-family: 'Kanit'; text-shadow: 1px 1px 2px #f9f8f9;"><font color="#c6b7c8"><p style="text-indent: 2.5em;">ท่ามกลางแสงอ่อนละมุนที่ร่วงลอดซี่ไม้ของหลังคากระเบื้องมุงดำ มีร้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งซ่อนตัวอยู่ใต้ร่มเงาไม้แอปเปิ้ลสีชมพูอมทองกับใบเมเปิ้ลแดงปลิวไหวเบา ราวกับไม่มีอยู่จริงแต่กลับดึงดูดสายตาของผู้ผ่านไปมาอย่างแปลกประหลาด ร้านนั้นชื่อ <font face="Yuji Boku" size="4">“香塵小鋪”</font> หรือ เซียงเฉินเสี่ยวพู้
                  <br><br>
                  <p style="text-indent: 2.5em;">ร้านถูกปลูกด้วยไม้สนเก่าเนื้อดี ผนังไม้เรียงตัวเป็นระเบียบ ทว่ามีร่องรอยของการซ่อมแซมอยู่เนือง ๆ หน้าร้านเปิดโล่ง เผยชั้นวางของมากมายซ้อนกันไม่เป็นระเบียบมีทั้งไหสุราเก่าที่ยังอุ่นไอจาง ๆ, พู่หอมลายประหลาด, ป้ายยันต์พับสอดในกล่องไม้, กล่องขนมผลึก, หรือแม้แต่ขนนกสีทองในกรอบแก้ว ของทุกอย่างเหมือนมาจากความฝันของใครบางคนที่หลงลืมไว้<br><br>(อย่าลืมทดลองกดพลิกรูปร้านด้านบน)</font>
                </div>
            </td>
            </tr>
          </table>
      </div>
      </center>

   

      <br><br><br>




      </div>
    </div>      <br><br><br>
</div>      
</div>


<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}</style><style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style><p></p>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Pattaya'); Pattaya {font-family : 'Pattaya';}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Yuji Boku'); Yuji Boku {font-family: 'Yuji Boku';}</style>
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Zhi Mang Xing'); Zhi Mang Xing {font-family: 'Zhi Mang Xing';}</style>


</font></font></font>

</b>

LinYa โพสต์ 2025-7-25 12:25:55

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-11-3 14:17 <br /><br />


<meta charset="UTF-8">
<title>ร้านขายของ</title>
<!-- ฟอนต์จาก Google -->
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Niramit:wght@300;400;500;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&amp;display=swap" rel="stylesheet">
<style>
    body {
      margin: 0;
      padding: 30px;
      background: url("พื้นหลังใหญ่") no-repeat center center fixed;
      background-size: cover;
      font-family: 'Niramit', sans-serif;
    }

    #box01 {
      border-radius: 25px;
      padding: 50px;
      background-color: #D6CBDA;
      background-image: radial-gradient(circle at top left, rgba(120,150,200,0.1), transparent 70%);
      box-shadow: 0 0 20px rgba(138,173,255,0.4), 0 0 60px rgba(90,103,110,0.5), inset 0 0 30px rgba(255, 255, 255, 0.03);
    }

    .main-container {
      max-width: 1000px;
      margin: auto;
      background-color: #E7DFEB;
      border-radius: 25px;
      padding: 40px;
      box-shadow: 0px 0px 40px rgba(0, 0, 0, 0.3);
      background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/059ef31ea2ebc4df95067707c99166bb2b5f2bbb726d2e-Fv4yVI_fw658webp.md.png');
      background-size: cover;
    }

    .glow-title {
      font-family: 'Charmonman', cursive;
      font-size: 48px;
      font-weight: bold;
      color: #ffffff;
      text-align: center;
      margin-bottom: 5px;
      text-shadow: 0 0 5px #512da8, 0 0 10px #512da8, 0 0 15px #512da8, 2px 2px 4px rgba(0, 0, 0, 0.3);
    }

    .glow-subtitle {
      font-family: 'Charmonman', cursive;
      font-size: 20px;
      font-style: italic;
      color: #ffffff;
      text-align: center;
      margin-bottom: 20px;
      text-shadow: 0 0 3px #512da8, 0 0 6px #512da8;
    }

    .flower-divider {
      background-image: url('https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/3d07816dd82b619cc25d386201bb9e0aceb5e5de15880-g39HPL_fw658webp.md.png');
      background-size: contain;
      background-repeat: no-repeat;
      background-position: center;
      height: 300px;
      margin-bottom: 30px;
    }

    .product-section {
      padding: 20px;
      color: #fff;
    }

    .product-grid {
      display: grid;
      grid-template-columns: repeat(auto-fit, minmax(280px, 1fr));
      gap: 20px;
      justify-content: center;
    }

    .product-card {
      background: #1c1c1c;
      border: 2px solid #704214;
      border-radius: 8px;
      padding: 15px;
      color: #eee;
      box-shadow: 0 0 6px rgba(0,0,0,0.5);
    }

    .product-card img {
      width: 100%;
      height: 160px;
      object-fit: cover;
      border-radius: 4px;
      margin-bottom: 10px;
    }

    .product-name {
      font-size: 18px;
      font-weight: bold;
      color: #FFD700;
      margin-bottom: 6px;
    }

    .product-desc {
      font-size: 13px;
      color: #ddd;
      margin-bottom: 10px;
      line-height: 1.5em;
    }

    .product-stock {
      font-size: 13px;
      margin-bottom: 8px;
    }

    .product-price {
      font-size: 14px;
      background: goldenrod;
      padding: 6px 12px;
      text-align: center;
      border-radius: 5px;
      font-weight: bold;
      color: #000;
    }
</style>


<div align="center">
    <div id="box01">
      <div class="main-container">
      <div class="glow-title"><img src="static/image/hrline/newbg24.png" alt=""></div>
      <div class="glow-title"><br></div><div class="glow-title">สินค้า</div>
      <div class="glow-subtitle"><font face="TH Kodchasal" size="5">{ วันที่ 03 - 09 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11 }</font></div>
      <div class="flower-divider"></div>

      <div class="product-section">
          <div class="product-grid">
            <!-- สินค้าซ้ำได้ตามจำนวน -->
            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/IpgvbZz.png" alt="พุทราแห้ง">
            <div class="product-name">พุทราแห้ง</div>
            <div class="product-desc">เป็นการนำพุทราไปตากแดดอย่างพอเหมาะเพื่อให้แห้งกำลังพอดี ตำราแพทย์กล่าวไว้ว่าพุทรามีสรรพคุณเป็นยาบำรุงเลือดและบำรุงกำลังที่ดี ที่สำคัญสามารถใช้บำบัดโรคนอนไม่หลับได้อีกด้วย และนำไปทำอาหารได้หลากหลาย อุดมไปด้วยวิตามินเอ วิตามินชี ฟอสฟอรัส แคลเซียมและน้ำตาล</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>60&nbsp;</b>ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 415 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/fgdK9Za.jpeg" alt="ขนนกสีดำ">
            <div class="product-name">ขนนกสีดำ</div>
            <div class="product-desc">ขนของของนกประเภทสีดำที่เกิดจากการสะบัดตัวของพวกมันยามเช้า มันจะสลัดขนบางส่วนให้คุณ ขนปีศาจไก่ดำมีความงดงามนิยมนำไปทำพัดดำเพิ่มความเท่ห์หรือพู่อาวุธ และอุปกรณ์ต่าง ๆ อีกมากมาย</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>40</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 725 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/jXvuR0w.png" alt="ก้านขึ้นฉ่าย">
            <div class="product-name">ก้านขึ้นฉ่าย</div>
            <div class="product-desc">ป็นผักที่ใบคล้ายกับผักชี แต่ใบใหญ่กว่าและมีกลิ่นฉุน เป็นอีกหนึ่งในผักสมุนไพรที่มีกลิ่นหอม (สำหรับบางคนอาจจะรู้สึกว่ามีกลิ่นฉุนและอาจไม่เป็นที่โปรดปรานมากนัก) นิยมนำมาใช้ในการปรุงอาหารเพื่อช่วยในการดับกลิ่นคาวต่าง ๆ หรือนำมาใช้เพิ่มความหอมให้น้ำซุป</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>8</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 305 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/OpZK3cn.png" alt="ใบเซียงอ๋าจู๋">
            <div class="product-name">ใบเซียงอ๋าจู๋</div>
            <div class="product-desc">เป็นเครื่องเทศที่มีการใช้ปรุงอาหารอย่างแพร่หลายมาก มีกลิ่นหอมฉุนเฉพาะตัว มีรสขมเล็กน้อย</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>20</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 205 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/oqx2o5n.png" alt="งา">
            <div class="product-name">งา</div>
            <div class="product-desc">หนึ่งในธัญพืชเม็ดเล็กๆ ที่นิยมนำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการปรุงอาหารทั้งคาวและหวาน ไม่ว่าจะเป็นการหมักเนื้อ ปรุงรสน้ำจิ้ม หรือแต่งหน้าทำขนมต่างๆ ก็ต้องโรยงาขาวด้วยเช่นกัน แต่ทราบหรือไม่ว่าการรับประทานงาขาวเป็นประจำนั้นดีต่อสุขภาพอย่างยิ่ง โดยเฉพาะผู้ที่มีไขมันในเลือดสูงหรือสาวๆ ที่ต้องการดูแลตัวเองให้อ่อนเยาว์ มีทั้งงาขาวและงาดำ</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>99</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 210 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/BFPgCiA.png" alt="อบเชย">
            <div class="product-name">อบเชย</div>
            <div class="product-desc">เป็นไม้ไม่ผลัดใบพบทางตอนใต้ของต้าฮั่น และกระจายพันธุ์ในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออก เป็นพืชชนิดหนึ่งที่นำเปลือกไปทำเครื่องเทศที่เรียกอบเชย ตาอ่อนใช้เป็นเครื่องเทศได้เช่นกัน โดยพบในอินเดียและในจักรวรรดิโรมัน เปลือกไม้สีเทา ใบอ่อนเป็นสีแดง ในตำรายา ก้านอ่อนใช้เป็นยาเรียกกุ้ยจือ</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>9</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 735 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/DlmzkVj.png" alt="ลูกท้อ">
            <div class="product-name">ลูกท้อ</div>
            <div class="product-desc">ลูกท้อ เป็นผลไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในแผ่นดินฮั่น จัดเป็นผลไม้หน้าหนาว มีลักษณะของผลเป็นผลสดเมล็ดเดี่ยว มีขนปกคลุมทั่วบริเวณผิว รสชาติออกฝาดๆ หวานๆ ความเอร็ดอร่อยของลูกท้อเป็นสิ่งที่หลายคนต่างชอบรับประทาน</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>4</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 450 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/NDFHD1K.png" alt="ก้องทองแดง">
            <div class="product-name">ก้อนทองแดง</div>
            <div class="product-desc">หลอมขึ้นจากแร่ทองแดง เป็นวัสดุที่ขาดไม่ได้ในการทำอุปกรณ์ โดยนำแร่ที่บดละเอียดแล้วผสมเข้ากับน้ำ น้ำมันและสารซักล้างในถังผสม จากนั้นกวนและผ่านอากาศเข้าไปในของเหลวที่อยู่ในถังผสมตลอดเวลา</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>20</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 5000 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <div class="product-card">
            <img src="https://i.imgur.com/KBqHuwR.png" alt="กระเทียม">
            <div class="product-name">กระเทียม</div>
            <div class="product-desc">เป็นพืชสมุนไพรชนิดหนึ่ง มักถูกจัดอยู่ในประเภทเครื่องเทศ มีลักษณะกลมแป้น ประกอบด้วยกลีบที่ห่อหุ้มด้วยเปลือกสีขาว คนไทยนิยมนำมาใช้ทำอาหาร เนื่องจากช่วยดับกลิ่นคาวและเพิ่มรสชาติให้เมนูอาหารมีความเข้มข้นยิ่งขึ้น ประโยชน์ของกระเทียมมีมากมาย โดยเฉพาะสรรพคุณทางยาที่ส่งผลดีต่อสุขภาพ ถือเป็นสมุนไพรคู่ครัวสารพัดประโยชน์ที่ทุกคนเข้าถึงได้</div>
            <div class="product-stock">ในคลัง: <b>12</b> ชิ้น</div>
            <div class="product-price">ราคา: 275 เหรียญอู่จู</div>
            </div>

            <!-- ซ้ำกี่กล่องก็แค่ copy วาง -->
          </div>
      </div>

      </div>
    </div>


</div>

LinYa โพสต์ 2025-7-25 04:35:48

<span id="docs-internal-guid-6b18a6ab-7fff-3865-1430-775652cbeb9b"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b><br></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 22 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>ยามซวี เวลา 19.00 - 21.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>อีเว้นท์ ภารกิจ “สหายร่วมค้า เหนือความคาดหมาย”</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">         ภายในร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ยามซวีต้นนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมจาง ๆ ของไม้จันทน์และเกสรบุปผาแห้ง แสงไฟจากโคมกระดาษน้ำมันกระพริบวูบไหวเหนือชั้นวางไม้ไผ่ที่อัดแน่นไปด้วยขวดยา ซองเครื่องหอม และของแปลกประหลาดสารพัด ขณะเสียงกระดิ่งเล็กหน้าร้านดังขึ้นเพราะประตูไม้เปิดออก <b><font color="#8b0000">"เจ้าของร้านใจดี แมวก็น่ารัก ข้าไม่ได้ล้อหรอกน่า"</font></b> โจวจินพูดข้างหูหลินหยาตอนก้าวเข้า</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยาที่แทบอึ้งเพราะนี้มัน..ระ..ร้านเธอ…เอาไงดีจะบอกโจวจินยังไงดี? แต่แล้วเจ้าไก่บ้าก็ทำตัวประหลาด ๆ<b><font color="#dda0dd"> “แล้วนั่นอะไร?”</font></b> หลินหยาเอียงคอชี้ไปทางไก่แจ้เฮยจีที่กำลังสะบัดปีกใส่ตุ๊กตาแมวหน้าร้านอย่างถือดีเต็มประดา “มันแค่หวงตำแหน่งสัตว์เลี้ยงสุดเท่ในฉางอันน่ะ อย่าไปใส่ใจ” โจวจินตอบหน้าตายแต่ก่อนจะได้พูดอะไรอีก เสียงทุ้มนุ่มหนึ่งก็ดังขึ้นก่อน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#f4a460"></font><font color="#556b2f"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#556b2f">“อ่าว ท่านโจวจิน? นานเลยนะไม่ได้เจอ...” </font></b>ผู้ที่เดินออกมาจากด้านในร้านคือชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้างดงามราวภาพวาด ดวงตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววอ่อนโยนสบายใจในยามมองผู้มาเยือน เขาแต่งกายเรียบง่ายแต่สะอาดสะอ้าน กลิ่นยาจาง ๆ ลอยอบอวลติดปลายชายแขนเสื้อ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหง เจ้าของเดิมของกระบี่เซียนผู้มีดาบหักครึ่งหันมาจัดยาและบำบัดใจผู้คนด้วยเครื่องหอมและสมุนไพรเพราะต้องการนำเงินไปตอบแทนเหล่าผู้มีพระคุณ <b><font color="#556b2f">“แม่นางผู้นี้...”</font></b> เขามองหลินหยาแวบหนึ่ง ก่อนจู่ ๆ ก็ยกชายเสื้อขึ้นแล้วโน้มกายเล็กน้อย คำนับอย่างสุภาพ <b><font color="#556b2f">“เถ้าแก่ ท่านกลับมาเร็วกว่าที่คิด...ให้ข้าเตรียมน้ำชาหรือจะให้พาไปดูสินค้าใหม่ก่อนดี?”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">…</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">…….</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#8b0000">“...ห๊ะ?”</font></b> เสียงโจวจินออกมาจากเขา</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <b><font color="#008080"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#008080">“ค่อก?</font></b>”&nbsp; เสียงเจ้าไก่เฮยจีที่เหมือนจะอึ้งแล้วสะดุดขาตัวเอง</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ส่วนหลินหยาตอนนี้คือยิ้มแห้งแล้วเอ่ยเฉไฉนิดหน่อย <b><font color="#dda0dd">“เออ...ข้า...อืม…คือว่า...ท่านรู้ได้ยังไงว่าข้าเป็นเจ้าของร้านหรือเจ้าคะ?”</font></b> นางหัวเราะแห้ง ๆ ดวงตาเบิกขึ้นเล็กน้อยเพราะแม้จะไม่ปิดบังเรื่องร้านนี้ แต่ก็นึกไม่ถึงว่าท่านไป่จิ่นหงจะประกาศเสียเต็มยศเช่นนี้<b><font color="#556b2f"> “ก็...เอกสารร้านทั้งหมดยังลงชื่อแม่นางไว้ ส่วนทะเบียนร้านก็เปลี่ยนชื่อเจ้าของคนใหม่เรียบร้อยแล้วนี่ขอรับ” </font></b>ไป๋จิ่นหงพูดเรียบ ๆ ราวกับไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พลางยิ้มเล็กน้อย <b><font color="#556b2f">“หรือแม่นางลืม?” </font></b>หลินหยาหน้ายุ่งขึ้นมา <b><font color="#dda0dd">“เปล๊า! ไม่ได้ลืม! ข้าแค่…ยังไม่ค่อยชินน่ะเจ้าค่ะ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         <font color="#8b0000"></font></span><font face="Sarabun" size="3"><font color="#8b0000">“แต่ว่า...เอ๊ะเดี๋ยวนะ” </font>โจวจินหรี่ตาใส่หลินหยา<b><font color="#8b0000"> “ร้านนี่เจ้าของคือเจ้า? ข้าพามาเพื่อให้เจ้าได้เบาะแส...แต่กลับกลายเป็นเจ้าเป็นเจ้าของ?”</font></b> เฮยจีทำหน้าเหมือนจะร้อง <font color="#008080">“งงปีก”</font> ออกมาอีกคำหนึ่งด้วยซ้ำ <b><font color="#8b0000">“เจ้าไม่เคยบอกข้าเลยนี่!” </font></b>โจวจินยกพัดชี้หน้าหลินหยาทันที<b><font color="#8b0000"> “แบบนี้แสดงว่าร้านหงหยุนหลายข้าคงต้องไปเขียนป้ายใหม่ว่า ‘ค้าขายกับคนไม่เปิดเผยฐานะ!’ แล้วมั้ง!”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">       <b><font color="#dda0dd">    </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“ท่านหุบปากไปเลย!” </font></b>หลินหยาเบ้ปากใส่เขาแรง <b><font color="#dda0dd">“ข้าไม่ได้ปิดบังนะ! แค่ไม่คิดว่าเรื่องนี้จะเกี่ยว!” </font></b>โจวจินถอนหายใจแรง <b><font color="#8b0000">“โอเค ๆ เอาเถอะ...แล้วไอ้เรื่องพลังงานอาฆาตอะไรนั่นล่ะ ร้านเจ้านี่พอจะรู้บ้างไหม?” </font></b>หลินหยาเลยหันมาทางไป๋จิ่นหง<b><font color="#dda0dd"> “ท่านไป๋จิ่นหงคงพอรู้อะไรบ้างใช่ไหมเจ้าคะ??”</font></b> ชายหนุ่มผู้อ่อนโยนยิ้มมุมปากนิด ๆ ก่อนพยักหน้า <b><font color="#556b2f">“ข้าเก็บตัวอย่างของบางสิ่งที่ปนเปื้อนพลังงานอาฆาตไว้เมื่อสามวันก่อน...หากท่านอยากดู ข้าเตรียมไว้ในแล้ว”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">คราวนี้โจวจินถึงกับเงียบไปวูบหนึ่ง ก่อนจะกระซิบกับไก่แจ้เฮยจีเสียงเบา <b><font color="#8b0000">“เจ้าว่าข้า...กำลังหลุดเข้าไปในเครือข่ายแม่ค้าแปลก ๆ อยู่ใช่ไหมนะ?”</font></b> เฮยจีมองหน้าเจ้านายแล้วพยักหน้าเบา ๆ แบบไม่ช่วยเลยแม้แต่น้อย หลินหยาเลยเบ้ปากใส่โจวจินกับเจ้าไก่บ้านั้น แล้วหันไปมองไป๋จิ่นหงเพราะเขานินทาเธอหน้าด้าน ๆ&nbsp;</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3" color="#dda0dd"><b>“เช่นนั้นแล้วท่านไป๋จิ่นหงไปดูแลร้านเถอะเจ้าค่ะ มีสินค้าใหม่ด้วย เดี๋ยวกับท่านโจวจินข้าจัดการเองเจ้าค่ะ”</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหงเพียงยิ้มน้อย ๆ ก่อนรับคำอย่างอ่อนโยน <b><font color="#556b2f">“ข้าจะจัดการดูแลร้านให้ดี แล้วพวกท่านค่อยว่ากันต่อ”</font></b> เขาก้มศีรษะอย่างนอบน้อมแล้วหันกายจากไปเงียบ ๆ คล้ายลมหอมบางพัดผ่านในยามเย็น ไม่กล่าวแทรกหรือขัดจังหวะแม้แต่น้อย สมกับเป็นบุรุษที่รู้กาละเทศะชนิดหาได้ยากนักในฉางอัน พอเขาหายลับไปทางหลังร้านหลินหยาก็เบ้ปากใส่โจวจินทันทีอย่างไม่รักษาภาพอะไรทั้งนั้น แล้วชี้หน้าเฮยจีเสริมด้วยคิ้วกระตุก <b><font color="#dda0dd">“ส่วนแกน่ะ ถ้ายังจะทำหน้าหมั่นไส้แบบนั้น ข้าจะจับย่างกินจริง ๆ ให้รู้แล้วรู้รอด” </font></b>ไก่แจ้สะดุ้งปีกราวกับรู้ว่าสถานการณ์เริ่มไม่เป็นมิตร รีบหดคอหรี่ตาเดินหลบไปยืนหลังขาเจ้านายทันที</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">โจวจินหัวเราะพรืด หยิบพัดขึ้นมากระพือเหมือนไม่ได้ยินอะไรทั้งสิ้น<b><font color="#8b0000"> “โอ้โห ใจร้ายจังเลยน้า ข้าแค่ช็อกนิดหน่อยเอง ใครจะไปคิดว่าแม่ค้าหน้าใหม่ที่ชอบเบ้ปากจ่ายตังค์พลาดบ่อย ๆ จะเป็นเจ้าของร้านเครื่องหอมของเมืองแบบนี้ได้ล่ะ ฮะ ๆ ๆ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">       <b><font color="#dda0dd">    </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“อย่ากวนข้านะ ข้าจริงจังนะเจ้าคะ”</font></b> หลินหยาว่าพลางถอนหายใจ มองหน้าอีกฝ่ายอย่างมีแววหม่นชั่วครู่ ก่อนพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจังผิดกับท่าทางขี้เล่นปกติ<b><font color="#dda0dd"> “ช่วงนี้ที่ข้าเจอ...มันไม่ใช่แค่ของปลอม แต่เป็นของที่มาจากปีศาจจริง ๆ อย่างกระเพาะปลาปีศาจ เมือกดำจากครีบปลา หรือพวกเนื้อจากไก่ปีศาจ มันมีพลังงานบางอย่างแฝงอยู่ ตอนแรกข้าคิดว่าแค่รู้สึกไปเอง แต่พอใช้การจับตาดูแล้วก็...”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#8b0000">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#8b0000">“...มีอะไรบางอย่างไหลเข้ามาในตัวเจ้า?”</font></b> โจวจินทวน <b><font color="#dda0dd">“ใช่เจ้าค่ะ”</font></b> หลินหยาพยักหน้าเบา ๆ<b><font color="#dda0dd"> “ข้าว่าที่มันแพร่ไปทั่วเมืองเร็วขนาดนี้ เพราะไอ้ของพวกนี้มันถูกนำมาแปรรูปหรือปรุงรวมกับอย่างอื่นโดยที่คนไม่รู้ตัว แค่กินเข้าไปก็รับพลังงานอาฆาตเข้าไปแล้ว เหมือนวางกับดักใส่จานข้าว แต่เป็นแค่บางชิ้นเท่านั้นเจ้าค่ะ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">โจวจินนิ่งไปสีหน้าครุ่นคิดขึ้นชัดเจน <b><font color="#8b0000">“แล้วพวกสมุนไพรหรือเครื่องหอมที่ข้าใช้พอจะช่วยได้?”</font></b> เขาถาม<b><font color="#dda0dd"> “ได้บางส่วนเจ้าค่ะ แต่ต้องผสมให้ถูกต้อง” </font></b>หลินหยาเดินไปที่ชั้นหนังสือของร้าน หยิบตำรายาสมุนไพรพื้นฐานที่สันปกหลุดลุ่ยเล่มหนึ่งออกมา แล้วเดินกลับมายื่นให้เข<b><font color="#dda0dd">า “ตามหนังสือนี่เลย เจ้าอ่านดู...หน้า 47 ถึง 55 มีพวกสมุนไพรพื้นบ้านที่ใช้ดูดซับหรือปัดเป่าพลังงานมืดได้ ข้าคิดว่าจะลองผสมพวกนี้กับกลิ่นหอมแบบที่ร้านทำดู เผื่อจะได้ผลนะเจ้าคะ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">โจวจินรับมาแล้วเปิดไล่ดูอย่างรวดเร็ว ดวงตาเปล่งประกายวาว ๆ ขึ้นทันใด <b><font color="#8b0000">“ข้าชอบแนวคิดนี้แฮะ...สมุนไพรกับเครื่องหอม...บวกกับความรู้การปรุงของร้านเจ้าของร้านอย่างเจ้า บางทีเราน่าจะลองสร้าง ‘เครื่องหอมกันปีศาจ’ ขึ้นมาด้วยกันดูไหม?”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยามองเขาแล้วแสยะยิ้มขำ <b><font color="#dda0dd">“ข้าทำเพื่อเอาตัวรอดเจ้าค่ะท่านอยากขายเอากำไรแน่ ๆ ใช่ไหมล่ะ?”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <b><font color="#8b0000"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#8b0000">“ก็...” </font></b>โจวจินยักไหล่ <b><font color="#8b0000">“ถ้าได้ทั้งสองอย่าง ก็ดีไม่ใช่หรือ?</font></b>” เฮยจีรีบพยักหน้าเป็นชุด ปีกสั่นเป็นจังหวะราวกับไก่แดนซ์ พร้อมกระโดดขึ้นไปยืนตบขาตัวเองบนโต๊ะเหมือนจะบอกว่า <i><font color="#008080">“เฮ้ ทำเลย ทำเลย!” </font></i>หลินหยาหลุดขำอีกครั้ง...คราวนี้เสียงหัวเราะของนางดูเบาใจขึ้นกว่าทุกครั้งที่เจอกัน<b><font color="#dda0dd"> “ก็ได้ ๆ เจ้าค่ะ เซ้าซี้จังงั้นไว้พรุ่งนี้เราลองเริ่มกันนะเจ้าคะ แต่เอาความจริงข้าไม่ได้เป็นคนทำเองหรอก แค่ส่งคนอื่นให้ทำแต่พอทำได้เจ้าค่ะ...แต่ต้องให้ข้าเลือกกลิ่นนะถ้าทำออกมาแล้วเหม็น ข้าไม่รับผิดชอบนะบอกไว้ก่อน”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         <b><font color="#8b0000"></font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#8b0000">“ข้ายอม...ตราบใดที่เจ้าช่วยไม่ให้ไก่ข้าถูกจับไปย่าง”</font></b> โจวจินกล่าวเสียงจริงจัง ทำเอาหลินหยาขำจนตัวสั่นอีกรอบ ตอนนี้บรรยากาศในร้านเครื่องหอมแห่งนี้ กลับอุ่นขึ้นเรื่อย ๆ ท่ามกลางค่ำคืนยามซวีที่กำลังล่วงเลยไปอย่างเงียบงันในฉางอัน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <b><font color="#dda0dd"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“เช่นนั้นข้าคงต้องขอตัวก่อน” </font></b>โจวจินขมวดคิ้วเบา ๆ เมื่อหลินหยาบอกว่าจะกลับก่อ<b><font color="#8b0000">น “อ้าว จะทิ้งกันกลางทางแบบนี้เลยหรือ?”</font></b> เขาทำเสียงเหมือนจะตัดพ้อ แต่ท่าทางก็ไม่จริงจังนัก ดวงตายังระยับขำขันตามสไตล์พ่อค้าที่หัวไว หลินหยาหันมาหรี่ตามองเขานิดหน่อย <b><font color="#dda0dd">“ข้าไม่ได้ทิ้งนะเจ้าคะ! แค่...ไปทำหน้าที่เจ้าของร้านต่างหากล่ะ”</font></b> ว่าพลางเบือนหน้าหนีทำเป็นสำรวม แล้วหมุนตัวไปทางด้านในของร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ด้วยจังหวะพลิ้ว ๆ อย่างคนรู้เส้นทางดี</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">พอเดินลึกเข้ามาหลังร้าน ก็พบกับบุรุษหน้ามนผู้แสนอ่อนโยน ท่านไป๋จิ่นหงกำลังยกลังไม้ลงจากรถเล็กอย่างเบามือ เขาใช้ผ้าคลุมแขนรองกล่องไว้ราวกับเกรงว่าดอกไม้ข้างในจะบอบช้ำ ดวงตาคู่นั้นยังเปล่งแสงอบอุ่น ราวกับมองสิ่งของที่ขนส่งอยู่เป็นชีวิต มีเสียงเจ้าแมวตัวอ้วนที่นอนขดข้างลังครางหงิง ๆ อย่างพอใจบรรยากาศ หลินหยาเดินเข้าไปแล้วค้อมหัวเล็กน้อย <b><font color="#dda0dd">“ข้าขอเช็คของหน่อยนะเจ้าคะ พอดีสินค้ารอบนี้มาลงตรงวันหยุดคนเยอะแน่คนคงเยอะแน่เลย”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#556b2f">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#556b2f">“เชิญเลย แม่นาง”</font></b> ไป๋จิ่นหงว่าพลางเลื่อนลังให้เปิดปากกล่องให้สะดวกขึ้น กลิ่นของดอกไม้แห้งผสมสมุนไพรเบาบางลอยออกมาทันที กลิ่นหอมสะอาดชนิดที่รู้เลยว่าเจ้าร้านนี้ใส่ใจแม้แต่ลมที่ผ่านกล่อง หลินหยานั่งยองข้างลัง ชำเลืองมองของที่เรียงราย</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">   <b><font color="#dda0dd">      </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b><font color="#dda0dd">“ดอกเหลียนฮวา 150 ดอก ดอกกุ้ยฮวา 150 ชุด ดอกเบญจมาศ 150 ดอก ดอกไม้จีน 150 ชุด...” นางนับไล่ไปพลางเช็คในบัญชีไปพลาง “ใบบัว 150 ใบ เผือก 100 หัว งา 100 ถุง เมล็ดซิ่งเหริน 100 ถุง น้ำผึ้ง 100 โหล ไข่ไก่ 100 ฟอง พุทราแห้ง 200 ชิ้น…” </font></b>แม้ตัวเลขจะดูมหาศาล แต่คนอย่างหลินหยาที่เคยเห็นผู้คนต่อคิวซื้อดอกไม้แบบยกกระเช้า คว้าพุทราแห้งทีละสิบ ๆ เม็ด หรือกว้านซื้อน้ำผึ้งคนละขวดสองขวดอย่างไม่ยั้งมือก็น่าจะรู้ดีกว่าใครว่า </span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font color="#dda0dd">“นี่มันแค่พอประคองตู้แค่สามวันในฤดูดี ๆ เองนะ”</font></span></font></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหงยืนมองอย่างเงียบ ๆ คิ้วเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย คล้ายรู้ว่าหลินหยากำลังคิดอะไรอยู่<b><font color="#556b2f"> “ของล็อตนี้ข้าเลือกเองทุกชิ้นนะ น้ำผึ้งนั่นมาจากหมู่บ้านเชิงเขาทางใต้ ดอกเบญจมาศก็เป็นพันธุ์ใหม่ปีนี้ สีเหลืองทองเข้มมากเป็นพิเศษ กลิ่นหอมชัดเจนกว่าเดิมด้วย”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">       <b><font color="#dda0dd">    </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“อืม...ดีเลยเจ้าค่ะ ข้าจะลองทำยาชาน้ำชงแบบหวานหอมดู เผื่อจะได้อะไรไว้รับมือกับเรื่องพวกนั้นบ้าง”</font></b> หลินหยาพึมพำเบา ๆ พลางหยิบดอกเบญจมาศขึ้นมาแนบจมูกสูดกลิ่น สีหน้าเธอเปลี่ยนเล็กน้อยเมื่อได้กลิ่นที่แฝงปราณบางเบา ราวกับความหวังบางอย่างกำลังเริ่มต้นใหม่ โจวจินที่แอบเดินตามมาแบบไม่ให้เสียฟอร์ม เดินผ่านมาดูด้วยแล้วกอดอก <b><font color="#8b0000">“โห ของพวกนี้ดีใช้ได้เลยนี่หว่า ไม่แปลกใจเลยที่ร้านเจ้าถึงขายดีจนคนแย่งกันซื้อเป็นสิบ ๆ ชุด เจ้าคงรวยน่าดูสิ?”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#dda0dd">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“ข้าไม่ได้รวย” </font></b>หลินหยาว่า <b><font color="#dda0dd">“แต่ข้ารู้ว่าอะไรช่วยคนได้...แล้วก็คัดมาเฉพาะที่เชื่อว่าดีเท่านั้นล่ะเจ้าค่ะ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#8b0000">“พูดเท่ชะมัด”</font></b> เขาหัวเราะเบา ๆ แล้วหันไปมองกล่องอีก<b><font color="#8b0000"> “เอาล่ะ งั้นข้าจะไม่รบกวนแล้ว เดี๋ยวข้าจะไปรวบรวมข่าวฝั่งตลาดใต้สักหน่อย...แต่ถ้าเจ้าทำ ‘เครื่องหอมกันปีศาจ’ เสร็จแล้ว อย่าลืมเอามาให้ข้าทดลองด้วยนะ!”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#dda0dd">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“ได้สิ ถ้าท่านไม่แพ้กลิ่นหอม ๆ น่ะนะ”</font></b> หลินหยาว่าแล้วมองเขาขึ้น ๆ ลง ๆ ก่อนจะหัวเราะเล็ก ๆ<b><font color="#dda0dd"> “ถ้าไก่เจ้าทำหน้าเบ้ใส่อีก ข้าจะเอาน้ำผึ้งป้ายจะงอยปากมันแล้วจับแปะสติ๊กเกอร์ ‘เจ้าตัวป่วน’ ไว้เลย คอยดู!”</font></b> โจวจินสะดุ้งพลันก่อนจะรีบพยายามชิ่งออกจากร้านไปราวกับลมวูบ เฮยจีวิ่งตามเขาติด ๆ เหมือนจะร้องประท้วง แต่ทว่าโจวจินที่กำลังจะเดินพ้นธรณีประตูร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ไปถึงกับชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินเสียงของหลินหยาดังตามหลังมาอย่างไม่รีบร้อนแต่ชัดเจน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">       <b><font color="#dda0dd">    </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">"ข้าน่ะ ไม่ได้ขายของเป็นตำลึงทองอย่างท่านหรอกนะเจ้าคะ" </font></b>น้ำเสียงของนางเรียบเรื่อย เจือกลิ่นขำขันคล้ายกำลังเหน็บแนมด้วยความเอ็นดูมากกว่าความขุ่นเคือง<b><font color="#dda0dd"> "ลูกค้าส่วนใหญ่ของข้ามีแต่ชาวบ้าน...เด็กบ้าง ผู้หญิงสูงวัยบ้าง หรือพวกคนทำกับข้าวให้ร้านเล็ก ๆ บ้างล่ะ"</font></b> เขาหันกลับมา เห็นเจ้าของร้านสาวยืนกอดบัญชีไม้ไผ่ไว้ในอก มุมปากยกยิ้มบาง ๆ ดวงตาฉายแววอบอุ่นเจือความดื้อรั้นเล็ก ๆ<b><font color="#dda0dd"> "ของที่ขายก็เป็นของพื้น ๆ ที่เหมาะจะทำอาหาร หรือจะเอาไปประดับวางในครัวเรือน ข้าก็แค่ตั้งราคาไม่เกินหลักร้อยทุกชิ้นขายเป็นเหรียญอู่จูทั้งหมด" </font></b>เธอว่าอย่างนั้น แล้วก็หัวเราะเบา ๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่า</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">      <b><font color="#dda0dd">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><b><font color="#dda0dd">"...อืม...อาจจะไม่เหมาะจะเป็นพ่อค้าหน้าเลือดที่ดีแบบท่านก็ได้ เพราะข้าดันใจดีเกินไปหน่อยน่ะเจ้าค่ะ"</font></b> นางยกนิ้วขึ้นแตะมุมปาก คล้ายจะปิดไม่ให้หลุดรอยยิ้มออกมาอีก แต่ดวงตานั่นยังระยิบระยับอย่างเด็กสาวที่ภูมิใจในสิ่งเล็ก ๆ ของตนเอง <b><font color="#dda0dd">"แต่นั่นแหละเสน่ห์ของข้าไงล่ะ" </font></b>ประโยคสุดท้ายนั้นกลายเป็นลูกธนูดอกเล็ก ๆ ที่พุ่งเสียบเข้าตรงอกของพ่อค้าวาณิชหน้าเลือดเข้าเต็มเปาไม่ใช่ด้วยความเจ็บ แต่ด้วยความรู้สึก </span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">‘เอ็นดูว่ะ’</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> อย่างห้ามไม่อยู่ โจวจินหัวเราะในลำคอ ลูบปลายคางเบา ๆ ก่อนจะเดินย้อนกลับมาอีกสองก้าวยื่นหน้าเข้ามาใกล้เล็กน้อยพลางยักคิ้ว</span></font></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#8b0000">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3" color="#8b0000"><b>"แม่นางหลินหยา...หากเจ้ารู้ว่าพ่อค้าอย่างข้าใช้คำว่า 'เสน่ห์' ในการต่อรองราคาจนเจ้าของโรงงานน้ำหมึกหัวเราะลั่นแล้วลดให้สิบตำลึง เจ้าจะยังกล้าเอาคำนั้นมาอ้างกับข้าอีกหรือไม่?"</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">"แน่นอนสิเจ้าค่ะ"</font></b> หลินหยาหันมาเลิกคิ้วใส่เขาทันควัน <b><font color="#dda0dd">"เพราะเสน่ห์ของข้าน่ะ ไม่ได้เอาไว้ต่อรองราคากับใคร...แต่เอาไว้ให้คนอยากซื้อของข้าโดยไม่ต้องต่อราคาเลยต่างหาก" </font></b>โจวจินนิ่งไปหนึ่งอึดใจตอนได้ยิน มองอีกฝ่ายอย่างกับเห็นตะวันตกขึ้นทางตะวันออก<b><font color="#8b0000"> "...โห เจ็บแต่จริง ข้านี่สิยอมแพ้" </font></b>เจ้าไก่เฮยจีที่อยู่ข้างเขาถึงกับสะบัดหงอนเบี้ยว ๆ เหมือนจะพ่นไฟแต่ไม่มีไฟ แล้วกระโดดเกาะขอบโต๊ะในร้านก่อนจะหัวเราะด้วยเสียงประหลาด ๆ อย่างไก่มีจิตสำนึกทางเศรษฐกิจ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">         </span><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไป๋จิ่นหงที่อยู่ด้านในสุดของร้านเงยหน้าขึ้นจากลังสินค้า มองภาพนั้นแล้วยิ้มน้อย ๆ เขาคิดอยู่ในใจไม่ใช่แค่เสน่ห์หรอกที่แม่นางหลินหยามี...บางทีเธออาจจะไม่ได้เหมาะกับการค้าขายแบบรีดกำไร แต่เธอกลับเหมาะอย่างยิ่งกับการทำให้ <i><b>“ชีวิตคน”</b></i> ดีขึ้น ทีละถุงสมุนไพร ทีละขวดน้ำผึ้ง ทีละกลิ่นหอมของดอกไม้ และทีละรอยยิ้มที่มอบให้คนในเมืองวุ่นวายนี้ แบบนั้นแหละ…ที่ไม่ใช่พ่อค้า…แต่เป็น </span><span style="background-color: transparent; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เถ้าแก่ที่คนอยากซื้อของให้มากกว่าอยากต่อราคา</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> และนั่น…ก็อาจจะมีค่ากว่าเงินทองเสียอีก</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"></span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><br></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;">@Admin&nbsp;</p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>พรสวรรค์: </b>ลาภลอย (ไม้)&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>อื่น ๆ:&nbsp;----</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>สินค้าลงร้านค้าสำหรับขายให้ NPC</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">เหลียนฮวา จำนวน 150 ชิ้น, ดอกกุ้ยฮวา จำนวน 150 ชิ้น, ดอกเบญจมาศ จำนวน 150 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">ดอกไม้จีน จำนวน 150 ชิ้น, ใบบัว จำนวน 150 ชิ้น, เผือก จำนวน 100 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">งา จำนวน 100 ชิ้น, เมล็ดซิ่งเหริน จำนวน 100 ชิ้น, น้ำผึ้ง จำนวน 100 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">ไข่ไก่ จำนวน 100 ชิ้น, พุทราแห้ง จำนวน 200 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">รวมเป็น 1450 ชิ้น</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>รางวัล:</b>&nbsp; ตำรายาสมุนไพรพื้นฐาน (ไอเท็มประกอบฉาก)</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">พบและพูดคุยกับ </font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="3"><b>99 EXP แจ้งเลื่อนระดับ +2 Point</b></font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

SuYao โพสต์ 2025-7-25 12:35:51

<p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="5" color="#556b2f"><b>วันที่ 20 ลิ่วเยว่ รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11&nbsp;</b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="5" color="#556b2f"><b>ยามซื่อ (เวลา 09.00 - 11.00 น.)</b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="5" color="#556b2f"><b><br></b></font></p><p style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/111953632.gif" width="500" _height="50" border="0"></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ยามซื่อของวันเดียวกัน ซูเหยาได้ออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ ซึ่งเป็นร้านเปิดใหม่ได้ยินว่าขายเครื่องหอมกับยา แต่พอเข้ามาก็เหมือนว่าจะขายสารพัดสิ่ง นางหวังว่าจะพบสมุนไพรที่ต้องการและอุปกรณ์ปรุงยาที่จำเป็นได้ที่นี่ บรรยากาศภายในร้านโอ่อ่ากว้างขวาง แตกต่างจากแผงลอยในตลาดอย่างสิ้นเชิง กลิ่นหอมของสมุนไพรนานาชนิดปะปนกับกลิ่นไม้หอมอ่อน ๆ ลอยอวลอยู่ในอากาศ ชวนให้รู้สึกผ่อนคลาย แม้จะมีผู้คนเดินเข้าออกไม่ขาดสาย แต่ก็ไม่ได้แออัดจนเกินไปนัก</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ซูเหยาเดินสำรวจแผงสมุนไพรที่จัดเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบ ทว่าไม่นานความหวังที่เปี่ยมล้นก็เริ่มจางหายไป เมื่อนางพบว่าสมุนไพรหลายชนิดที่ระบุในรายการที่ต้องการ ราคาสูงขึ้นอย่างน่าตกใจ บางชนิดสูงกว่าราคาปกติถึงสามเท่าตัว และบางชนิดก็ไม่มีของเหลืออยู่เลย</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“เหตุใดราคาสมุนไพรเหล่านี้จึงแพงขึ้นถึงเพียงนี้เจ้าคะ?”</font> ซูเหยาเอ่ยถามผู้ดูแลร้านด้วยความแปลกใจระคนไม่พอใจเล็กน้อย ผู้ดูแลร้านส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ พร้อมตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“แม่นางอย่าได้แปลกใจไปเลยขอรับ ช่วงนี้สมุนไพรหายากขึ้นจริง ๆ ทำให้ราคาพุ่งสูงขึ้นเป็นธรรมดา”</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">“หายากถึงเพียงนี้เชียวหรือ” </font>ซูเหยาขมวดคิ้ว นางไม่ปักใจเชื่อนักเพราะนางเองก็เป็นหมอ ย่อมรู้ดีว่าฤดูกาลนี้ไม่ใช่ช่วงที่สมุนไพรเหล่านี้จะขาดแคลน&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ไป๋จิ่นหงผู้ดูแลร้านคนนั้นเห็นท่าทางครุ่นคิดของซูเหยา จึงก้มตัวลงเล็กน้อยแล้วกระซิบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“ที่จริงแล้ว…ไม่ใช่แค่หายากหรอกขอรับ”</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ไป๋จิ่นหงกวาดตามองรอบกายอย่างระมัดระวัง ก่อนจะกระซิบต่อด้วยน้ำเสียงที่ลดต่ำลงไปอีกราวกับกลัวว่ากำแพงจะมีหู&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#4169e1">“แท้จริงแล้วมีกลุ่มคนบางกลุ่มกำลังฉวยโอกาสกักตุนสมุนไพรและยาสำคัญเอาไว้ขอรับ” </font>เขาเว้นจังหวะหายใจ <font color="#4169e1">“พวกเขาไม่ได้เพียงแค่กว้านซื้อในตลาดทั่วไปเท่านั้น แต่ยังส่งคนไปตามแหล่งเพาะปลูกและหุบเขาต่าง ๆ ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งกำเนิดสมุนไพรหายาก เพื่อเข้าถึงก่อนพ่อค้าคนกลางรายอื่น ๆ”</font></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ซูเหยาเลิกคิ้วขึ้นด้วยความตกใจ นี่เป็นเรื่องที่ร้ายแรงเกินกว่าที่นางคาดคิด ไป๋จิ่นหงสังเกตสีหน้านางก่อนจะอธิบายต่อ&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3" color="#4169e1">“กลุ่มคนเหล่านี้มีอิทธิพลมาก พวกเขาใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อผูกขาดการซื้อขาย และเมื่อพวกเขามีของอยู่ในมือมากพอ พวกเขาก็จะปล่อยออกมาในราคาที่สูงลิ่ว หวังฟันกำไรจากความเดือดร้อนของผู้คน” น้ำเสียงของเขามีแววความขุ่นเคืองเล็กน้อย “ยิ่งยาที่จำเป็นต่อการรักษาโรคระบาดที่กำลังเริ่มระบาดในบางพื้นที่ ยิ่งถูกกักตุนอย่างหนัก ทำให้ชาวบ้านที่ยากไร้ไม่สามารถเข้าถึงยาได้เลย”</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ไป๋จิ่นหงส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#4169e1">“ร้านของเราแม้จะพยายามรักษาราคาให้เป็นธรรมที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก็ไม่อาจต้านทานกระแสการกักตุนนี้ได้ทั้งหมดขอรับ บางครั้งพวกเราเองก็ต้องยอมจ่ายในราคาที่สูงขึ้นเพื่อให้ได้ของมาขาย เพราะหากไม่มีของเลย ร้านก็อยู่ไม่ได้”</font> เขาชี้ไปที่แผงสมุนไพรที่ว่างเปล่าบางส่วน <font color="#4169e1">“นั่นคือสาเหตุว่าทำไมสมุนไพรบางชนิดจึงหายไปจากตลาด ราวกับไม่เคยมีอยู่มาก่อน”</font></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ซูเหยาฟังด้วยความรู้สึกหนักอึ้งในใจ นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของราคาที่แพงขึ้น แต่เป็นการเอาเปรียบประชาชนอย่างเลือดเย็น และที่สำคัญกว่านั้นคือมันกำลังส่งผลกระทบต่อชีวิตของผู้คนจำนวนมาก โดยเฉพาะในยามที่โรคภัยไข้เจ็บกำลังคุกคาม นางในฐานะหมอ ไม่อาจทนมองสถานการณ์เช่นนี้ได้เฉย ๆ</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">"ถ้าเช่นนั้น ที่นี่พอจะมีร้านยาหรือแหล่งสมุนไพรอื่นที่ท่านพอจะแนะนำได้บ้างหรือไม่เจ้าคะ บางทีข้าอาจจะลองแวะไปดูเสียหน่อย" </font>ซูเหยาเอ่ยถามด้วยความหวังเล็ก ๆ ในน้ำเสียง นางรู้ดีว่าสถานการณ์คงไม่ต่างกันมากนัก แต่ก็ยังอยากลองหาทางเลือกอื่นดู</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ไป๋จิ่นหงขมวดคิ้วครุ่นคิดชั่วครู่ ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#4169e1">"หากเป็นเรื่องแหล่งค้าขายยาและสมุนไพรแล้วล่ะก็ มีที่หนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในฉางอันขอรับ"</font> เขาผายมือไปทางทิศตะวันตก <font color="#4169e1">"ตลาดตะวันตกเป็นศูนย์รวมของแผงยาและร้านค้าสมุนไพรมากมาย มีตั้งแต่ร้านเก่าแก่ที่เปิดมานานหลายสิบปี ไปจนถึงร้านใหม่ ๆ ที่เพิ่งมาตั้งแผง"</font></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#4169e1">"ที่นั่นคึกคักมากขอรับ แม่นางจะเห็นผู้คนเดินขวักไขว่ ทั้งพ่อค้า แม่ค้า หมอ และชาวบ้านทั่วไป ต่างก็ไปจับจ่ายซื้อหาสมุนไพรและยาจำเป็นที่นั่น"</font> ไป๋จิ่นหงอธิบายต่อ ดวงตาของเขามีแววคิดถึงบรรยากาศอันจอแจ<font color="#4169e1"> "กลิ่นของสมุนไพรหลากหลายชนิดจะฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ ผสมผสานกับเสียงตะโกนเรียกลูกค้าของพ่อค้า และเสียงต่อรองราคาของผู้ซื้อขาย แม้ว่าสถานการณ์การกักตุนจะส่งผลกระทบไปทั่ว แต่ที่ตลาดตะวันตกก็ยังพอมีโอกาสที่จะพบสมุนไพรที่แม่นางต้องการได้บ้างขอรับ" </font>เขากล่าวเสริมอย่างมีความหวัง <font color="#4169e1">"บางที ร้านค้าบางแห่งอาจจะยังพอมีสต็อกเก่าหลงเหลืออยู่ หรืออาจจะมีสมุนไพรบางชนิดที่กลุ่มคนเหล่านั้นยังกวาดซื้อไปไม่หมด"</font></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3">ไป๋จิ่นหงหยุดชั่วครู่ เหมือนกำลังประเมินสถานการณ์&nbsp;</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#4169e1">"ราคาที่นั่นอาจจะยังพอต่อรองได้อยู่บ้าง ถ้าแม่นางโชคดีก็อาจจะได้ราคาที่ดีกว่าที่นี่"</font> เขาถอนหายใจเล็กน้อย <font color="#4169e1">"แต่ก็ต้องทำใจไว้ด้วยว่า อาจจะต้องใช้เวลาเดินหาพอสมควร และก็ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าแม่นางจะพบสิ่งที่ต้องการในราคาที่เหมาะสม บางที่คนที่กว้านซื้อกักตุนยาก็อาจอยู่ที่นั่นด้วย" </font>เขามองซูเหยาด้วยความเห็นใจ <font color="#4169e1">"อย่างไรก็ตาม ที่นั่นก็ถือเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในตอนนี้แล้วขอรับ"</font></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p><font face="Kanit" size="3"><font color="#006400">"ขอบคุณท่านมากเจ้าค่ะ ข้าจะลองไปดูที่นั่น" </font>ในใจนางเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นที่จะไม่ยอมแพ้ต่อสถานการณ์อันไม่ชอบธรรมนี้ การเดินทางไปตลาดตะวันตกจะเป็นเพียงก้าวแรกของการค้นหาสมุนไพรและอุปกรณ์ปรุงยาที่จำเป็น และบางที...อาจจะเป็นก้าวแรกของการเปิดโปงและหยุดยั้งการกระทำอันเห็นแก่ตัวของกลุ่มคนเหล่านั้นด้วย</font></p><p><font face="Kanit" size="3"><br></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><img src="https://img2.pic.in.th/pic/111953632.gif" width="500" _height="50" border="0"></b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>เควสปลดหัวใจ: สัจธรรมแห่งการเยียวยา (2)</b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>เป้าหมาย : สอบถามข้อมูลเรื่องการกักตุนยา</b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>รางวัล</b></font></p><p style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="4" color="#ff0000"><b>ข้อมูลเบาะแสเกี่ยวกับกลุ่มคนที่กักตุนยา</b></font></p><div><br></div><p></p>

LinYa โพสต์ 2025-7-25 23:42:32

<span id="docs-internal-guid-4a5bb676-7fff-4094-ffd2-6058c57f7df2"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b><br></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 23 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>ยามซวี เวลา 19.00 - 21.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ (ดูแลร้าน)&nbsp;</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">         ยามซวี...อาทิตย์คล้อยต่ำ ใบไม้ริมทางก็รับแสงสีทองสุดท้ายก่อนหลบซ่อนตัวในม่านราตรีที่กำลังคืบคลาน ถนนสิบลี้ฝั่งตะวันออกยังคงคึกคักอย่างเงียบงัน ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้เปิดประตูรับลมเย็นเฉื่อย กลิ่นดอกหอมหมื่นลี้ที่แขวนไว้เหนือประตูส่งกลิ่นหอมบาง ๆ คลอเคล้ากลิ่นเครื่องหอมจากกล่องไม้จันทน์ซึ่งตั้งไว้ตรงมุมหนึ่ง หลินหยาเดินมาด้วยท่วงท่าสบาย ๆ มือหนึ่งไพล่หลัง อีกมือแกว่งตะกร้าผ้าบางเบาในนั้นมีของด้วย เธอเงยหน้ามองป้ายร้านที่ถูกแสงจันทร์เริ่มจับขอบ ก่อนจะยกมือตะโกนเรียกเบา ๆ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">       <b><font color="#dda0dd">    </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">"ท่านไป๋วันนี้ร้านเราเป็นไงบ้างเจ้าคะ? เจ้าแมวยังขโมยขนมลูกค้ารึเปล่า?"</font></b> เสียงหัวเราะเล็ก ๆ ตามมาเมื่อเธอเอ่ยจบ เพราะเธอรู้อยู่เต็มอกว่าข้อความท่อนหลังนั้นอาจจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่นทั้งหมด</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ชายหนุ่มผู้แต่งกายเรียบง่ายในชุดดำลายใบเมเปิ้ลเร้นเส้นไหมทองกำลังจัดเรียงเครื่องหอมชุดใหม่อยู่บนชั้นไม้ไผ่ มือข้างหนึ่งจับขวดอย่างมั่นคง อีกข้างหนึ่งวางด้วยความระมัดระวัง ใบหน้าของเขาเยือกเย็นอ่อนโยนเช่นเคย จังหวะกะพริบตาก็ยังดูมีจังหวะเรียบเสมอแม้จะไม่ได้ตอบในทันที เจ้าชือฟ่านแมวขนฟูสีขาวตาสีฟ้าที่กำลังนั่งเฝ้าเขาอยู่ยื่นอุ้งเท้าไปแตะขวดในขณะที่เขาเผลอไปนิดเดียว <b><font color="#006400">"อ่ะ...ขายได้บ้างขอรับ" </font></b>ไป๋ จิ่นหงกล่าวเรียบ ๆ โดยที่ไม่ละสายตาจากการจัดวางสินค้า<b><font color="#556b2f"> “แต่ได้ไม่เท่าที่เจ้าแมวขโมยหรอก”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#dda0dd">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“หาาาา เจ้าชือฟ่าน~! เจ้าแอบขโมยอีกแล้วรึ?”</font></b> หลินหยาแสร้งทำเสียงดุ แล้วเดินตรงไปอุ้มเจ้าตัวอ้วนขึ้นมาในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม <font color="#dda0dd"><b>“ขอโทษแทนเจ้าแมวนี่ด้วยนะเจ้าคะท่านไป๋ มันอาจจะเห็นอะไรคล้ายปลาแห้งก็เลย...อดใจไม่ไหว!” </b></font>ไป๋ จิ่นหงหันมามองเธอชั่วครู่ ก่อนจะสบตาแล้วถอนหายใจยิ้ม ๆ คล้ายจะยอมแพ้</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <b><font color="#556b2f"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#556b2f">"ข้าว่าเจ้านั่นมันเห็นทุกอย่างเป็นของกินหมดแหละขอรับ"</font></b> เขาว่าเช่นนั้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หากแฝงความขบขันลึก ๆ<b><font color="#dda0dd"> “แต่ข้าก็เข้าใจมันนะเจ้าคะ เหมือนข้าเลย เห็นอะไรก็อยากชิมไปหมด” </font></b>หลินหยากระซิบใส่แมวที่ซุกตัวนุ่ม ๆ อยู่ในอ้อมแขน แล้วหันไปเริ่มช่วยเขาจัดเรียงขวดกล่องสินค้าบนชั้น</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <b><font color="#dda0dd"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3" color="#dda0dd"><b>“วันนี้เอาขวดนั้นไปวางแถวหน้าเถอะเจ้าค่ะ ลูกค้าผ่านมาจะได้กลิ่นแล้วสะดุด หอมสบายใจดี...เหมือนตอนเจอคนหล่อ ๆ นั่นล่ะเจ้าค่ะ”</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         <b><font color="#556b2f"></font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#556b2f">“อืม...ถ้าแบบนั้น แม่นางไปยืนแทนขวดก็ได้ขอรับ”</font></b> ไป๋ จิ่นหงตอบนิ่ง ๆ โดยไม่หันกลับมามองด้วยซ้ำ ราวกับเป็นคำพูดที่ถูกวางแผนไว้อย่างดี หลินหยาชะงักตอนได้ยิน <b><font color="#dda0dd">“...เอ๊ะ! อะไรนะ?!! ข้าเป็นสินค้าล่อตาล่อใจรึ?! ข้าฟ้องเจ้านะว่าท่านพูดจาเชิงค้าประเวณีนะเจ้าคะ!” </font></b>เธอกัดฟันเขย่าแมวอ้วนในอ้อมแขนไปมา</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋ จิ่นหงหัวเราะเบา ๆ ครั้งหนึ่งในรอบหลายชั่วยาม เสียงของแมวที่ร้อง<b><font color="#008080"> "เมี้ยว..."</font></b> อย่างไร้เดียงสาก็เหมือนยืนยันว่าคืนนี้...แม้จะไม่มีอะไรพิเศษแต่ก็สุขอย่างเงียบงัน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><div><span><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><span><font face="Sarabun" size="3"></font></span></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">@Admin&nbsp;</div><br></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>พรสวรรค์:</b> ลาภลอย (ไม้)&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>อื่น ๆ:</b> (ดูแลร้าน ⅓)</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="3"><b style="">รางวัล:</b>&nbsp; พบและพูดคุยกับ </font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

LinYa โพสต์ 2025-7-26 09:55:08

<div style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b></b></font></div><div style="text-align: center;"><br></div><span id="docs-internal-guid-4079a479-7fff-375e-0c8c-71e66a8d9a06"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 24 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>ยามซวี เวลา 19.00 - 21.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ (ดูแลร้าน)</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">            ภายในร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้บรรยากาศเงียบสงบกว่าตอนกลางวัน แสงตะเกียงน้ำมันสาดประกายอบอุ่นบนชั้นไม้เรียงรายที่เต็มไปด้วยสินค้านานาชนิด กลิ่นหอมของสมุนไพรและชาแผ่วเบาในอากาศ หลินหยาก้าวเข้ามาอย่างคล่องแคล่ว ยกมือโบกทักไป๋ จิ่นหงที่กำลังจดบัญชีอยู่หลังเคาน์เตอร์ ไป๋ จิ่นหงเงยหน้าขึ้น ยิ้มอ่อนโยนให้กับนาง<b><font color="#556b2f"> “กลับมาแล้วรึขอรับ แม่นางวันนี้ดูเหนื่อยนะ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">            </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยาหัวเราะเบา ๆ <b><font color="#dda0dd">“เหนื่อยนิดหน่อยเจ้าค่ะ แต่ยังมีแรงพอจะตรวจสต๊อกอยู่หรอกน่า”</font></b> ว่าแล้วนางก็เดินไปลูบหัวเจ้าแมวอ้วนชือฟ่านที่นอนขดอยู่บนเบาะนุ่ม มันยกหัวขึ้น ส่งเสียงครางหงิงพอใจ ก่อนจะพลิกตัวโชว์พุงราวกับให้เกาคืน ส่วนเซียนเฉ่าที่นั่งเรียบร้อยในมุมหนึ่งของร้านก็ส่ายหางดุ๊กดิ๊ก เมื่อเห็นหลินหยาก้มลงลูบหัวก็ยกคางขึ้นออดอ้อน<b><font color="#dda0dd"> “รอหน่อยนะ เจ้าหมาน้อย วันนี้ข้าสัญญาแล้วว่าจะทำไก่ให้อร่อยที่สุด” </font></b>นางยิ้มขยิบตาให้ ก่อนจะกวักมือเรียกเซียนเฉ่าให้ตามมาด้วยตอนที่นางเดินไปหลังร้าน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">            </span><font face="Sarabun" size="3">นางเริ่มเปิดบัญชี ตรวจสอบสต๊อกทีละชั้น เช็กจำนวนสมุนไพร ชา ผ้าไหม และของเล็กน้อยทั้งหมด เสียงของไป๋ จิ่นหงดังขึ้นอย่างขี้เล่น <b><font color="#556b2f">“แม่นางท่านขยันเกินไปแล้ว แม่นางควรพักบ้างก็ได้นะขอรับ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">            </span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“โธ่…ท่านไป๋ถ้าข้าไม่ขยัน ร้านจะล้มละลายก่อนพรุ่งนี้สิเจ้าคะ”</font></b> นางตอบกลับอย่างขำขัน ท่าทางมุ่งมั่นขณะจดจำนวนลงในสมุดบันทึก จากนั้นจึงจัดเรียงของใหม่ที่เพิ่งเข้ามาให้เป็นระเบียบ เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย หลินหยาจึงล้างมือ เตรียมไก่หลายเมนูที่สัญญาไว้ กลิ่นหอมของเครื่องปรุงเริ่มลอยฟุ้งไปทั่วครัว แมวชือฟ่านและเซียนเฉ่าพากันมองด้วยตาเป็นประกาย ขณะที่ไป๋ จิ่นหงหัวเราะเบา ๆ <b><font color="#556b2f">“ดูเหมือนคืนนี้ร้านเราจะเต็มไปด้วยความสุขนะขอรับ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">            </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยาหันมายิ้มกว้าง <b><font color="#dda0dd">“ใช่เจ้าค่ะ คืนนี้ทุกคนจะได้กินอิ่มอร่อยกัน”</font></b> ในน้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ค่อย ๆ เติมเต็มทุกมุมของร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ในยามค่ำคืน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><div><span><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><span><font face="Sarabun" size="3"></font></span></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">@Admin&nbsp;</div><br></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>พรสวรรค์: </b>ลาภลอย (ไม้)&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>อื่น ๆ:</b> (ดูแลร้าน 2/3)</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="3"><b>รางวัล:</b>&nbsp; พบและพูดคุยกับ </font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

LinYa โพสต์ 2025-7-26 12:22:03

<span id="docs-internal-guid-77b3b714-7fff-aa75-3658-4a3384021a6d"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 25 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>ยามซื่อ เวลา 09.00 - 11.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก ร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>อีเว้นท์ ภารกิจ “กลิ่นอายในวังหลวง”</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">         แสงแดดลอดผ่านหลังคาไม้ของร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ แผ่ไล้เป็นริ้วแสงอบอุ่นลงบนพื้นไม้ที่สะอาดเรียบ หลินหยาเดินเข้ามาในร้านพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ราวกับพกเอากลิ่นหอมของลมเขาหัวซานติดตัวมาด้วย เธอโบกมือทักทายไป๋จิ่นหงที่กำลังจัดวางสินค้าบนชั้นไม้ กลิ่นสมุนไพรแห้ง ดอกไม้ และเครื่องหอมที่คละเคล้าอยู่ในอากาศทำให้ร้านดูมีชีวิตชีวาเหมือนสวนลับกลางเมือง<b><font color="#dda0dd"> “อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะ ท่านชายไป๋” </font></b>หลินหยากล่าวอย่างร่าเริงตามสไตล์ของเธอ ก่อนจะก้าวไปลูบหัวเจ้าชือฟ่านที่กระโดดขึ้นมาบนโต๊ะอย่างเอาแต่ใจ แมวขนขาวฟูหันมามองพลางหลับตาหรี่อย่างพึงพอใจเมื่อได้รับการลูบจากเจ้าของร้านตัวจริง</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">จากนั้นหญิงสาวก็ก้มลงเกาพุงให้เจ้าหมาน้อยเซียนเฉ่าที่วิ่งมาส่ายหางดีดดิ้นอย่างดีใจ ขนของมันนุ่มจนมือของหลินหยาลื่นไหลไปกับการเกาลงจังหวะที่เจ้าตัวเล็กชอบ พร้อมเสียงครางพึงพอใจที่ดังแผ่ว ๆ ระหว่างที่หลินหยากำลังตรวจสอบสต๊อกสินค้า เธอก็เดินไปตามชั้นไม้ ตรวจสอบทีละชิ้น คัดแยกสินค้าที่หมดคุณภาพออกอย่างตั้งใจ ไป๋จิ่นหงยืนข้าง ๆ ช่วยยกของหนักและจัดวางของใหม่โดยไม่ต้องพูดอะไรมาก เพียงรอยยิ้มอบอุ่นของเขาก็ทำให้บรรยากาศในร้านสงบและน่าไว้ใจ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <font color="#556b2f">   </font></span><font face="Sarabun" size="3"><font color="#556b2f"><b>“แม่นางเจ้าดูสดใสกว่าทุกวันเลยนะขอรับ”</b></font> ไป๋จิ่นหงกล่าวขึ้นเบา ๆ ระหว่างหยิบกล่องไม้ไปวางเข้ามุม หลินหยาหันไปมองแล้วหัวเราะเล็กน้อย <b><font color="#dda0dd">“ก็อากาศดีนี่เจ้าคะ…แถมมีเจ้าแมวกับเจ้าหมาน้อยมาคอยช่วยสร้างกำลังใจให้ข้า”</font></b> เธอตอบอย่างสบาย ๆ แต่สายตาของไป๋จิ่นหงกลับลึกซึ้งกว่าเพียงแค่คำพูด เขาไม่ได้ถามอะไรต่อ เพียงยิ้มให้และทำงานต่อไปด้วยท่าทีที่ทั้งอบอุ่นและแน่วแน่ในเวลาเดียวกัน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">เสียงแมวร้องเบา ๆ และเสียงสุนัขเห่าเล่นไปมาประสานกับกลิ่นหอมของสินค้าภายในร้าน สร้างบรรยากาศที่เหมือนบ้านมากกว่าร้านขายของธรรมดา หลินหยาหันไปมองภาพนั้นแล้วเผลอยิ้มโดยไม่รู้ตัว รู้สึกว่าที่นี่…ปลอดภัยเหลือเกินในยามที่หัวใจต้องการพักพิง</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ในระหว่างที่หลินหยากำลังจัดแยกสมุนไพรและขวดน้ำหอมทีละชั้น ความคิดของนางกลับลอยไปไกลกว่ากลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่โอบรอบตัวอยู่ ภาพใบหน้าของเสี่ยวจ้าวจื่อเด็กหนุ่มที่ยังมีรอยเกรงกลัวในดวงตาแวบขึ้นมาในใจอย่างชัดเจน เด็กคนนั้นเป็นเพียงขันทีตำแหน่งต่ำสุดในโรงครัวหลวง แถมยังอ่อนโยนเกินกว่าจะป้องกันตนเองได้ หากคนอย่างจางกงกงคิดจะเล่นงานขึ้นมาสักวัน เขาคงไม่มีทางหนีรอด เธอรู้ดีว่าจางกงกงเป็นเช่นไร ยามอ่อนโยนก็เหมือนสายหมอกแผ่วคลุมใจ ยามโหดร้ายกลับเป็นพายุที่กวาดล้างทุกสิ่งโดยไม่เหลือแม้เถ้าถ่าน ความทรงจำของหลินหยากับความโหดเหี้ยมของเขาทำให้หัวใจเต้นแรงด้วยทั้งความกลัวและ...ความรู้สึกที่เธอไม่อยากยอมรับ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">มือของหลินหยายังคงคัดขวดใบเล็กอย่างเงียบงัน แต่นัยน์ตากลับฉายแววแน่วแน่ขึ้นทุกที <b><font color="#dda0dd">“ข้าไม่ยอมให้เขาหายไปอย่างไร้ร่องรอยแบบท่านจางทังอีกแล้ว…” </font></b>นางพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ความคิดนั้นหนักอึ้งราวหินพันปีในอก จางทังผู้เคยเป็นถิงเว่ยยังไม่อาจหลีกหนีชะตาที่จางกงกงขีดไว้ แล้วเด็กตัวเล็ก ๆ อย่างเสี่ยวจ้าวจื่อเล่าจะต้านอะไรได้</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#dda0dd">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“ท่านทำให้ข้ากังวนเสมอเลยจางกงกง…เมื่อไรท่านจะเลิกหางเลขคนอื่นสักทีนะ” </font></b>หลินหยาเอ่ยขึ้นแล้วพ่นลมหายใจ นางชอบเขาไปได้ไงเนี้ย</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยาเม้มปาก ลอบวางแผนในใจว่าจะช่วยปกป้องเด็กคนนั้นอย่างลับ ๆ ถึงแม้จะต้องแอบส่งข่าว ตรวจสอบเส้นทาง หรือแม้กระทั่งซ่อนเขาจากสายตาที่มองไม่เห็นของจางกงกง นางก็จะทำให้ได้ เธอรู้ดีว่ากำลังท้าทายสิ่งที่เหมือนเอามีดไม้ไผ่ไปฟันเกล็ดพญานาค แต่นางไม่สน...เพราะสำหรับหลินหยาแล้ว ความปลอดภัยของคนที่เธอปรารถนาดีสำคัญเกินกว่าจะปล่อยให้ถูกบดขยี้ไปอย่างไร้ค่า</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหงที่ยืนอยู่ไม่ไกล เห็นสีหน้าหลินหยาที่แปรเปลี่ยนไปชั่วขณะ แต่ไม่ได้เอ่ยถาม เพียงส่งรอยยิ้มอุ่น ๆ ที่เหมือนรับรู้ได้ว่า นางกำลังเตรียมสู้กับพายุบางอย่างในเงามืด และเขาก็พร้อมจะช่วยเธอในยามที่เธอต้องการเช่นกัน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลังจากนั้นภายในร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ กลิ่นชาหอมกรุ่นและกลิ่นหวานของขนมเปี๊ยะลอยอบอวลในอากาศ แสงแดดปลายยามซื่อส่องลอดเข้ามาเป็นเส้นริ้ว ละอองฝุ่นเต้นระบำอยู่ในลำแสงราวกับกำลังเฝ้ามองสิ่งสำคัญที่จะเกิดขึ้น หลินหยานั่งอยู่มุมหนึ่งของร้าน ลอบมองไปรอบ ๆ เพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีใครสังเกตเห็นอะไรผิดปกติ นางยกชาดอกไม้ขึ้นจิบเบา ๆ ขณะรอเงาร่างที่รู้จักดีปรากฏตัว</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไม่นาน เสี่ยวจ้าวจื่อในชุดเรียบง่ายที่กลมกลืนกับผู้คนทั่วไปก็เดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง ใบหน้าเขายังคงมีร่องรอยขี้กลัวติดอยู่ตามธรรมชาติ แต่ในแววตากลับเต็มไปด้วยความตั้งใจ เขาก้าวเข้ามาหาหลินหยาเมื่อได้รับสัญญาณจากนาง ลอบนั่งลงตรงข้ามเงียบ ๆ ราวกับเงาสองเงาที่ไม่อยากให้ใครจับต้อง หลินหยาหันมามองเขาก่อนจะวางห่อผ้าขนาดเล็กที่ผูกด้วยเชือกไหมสีแดงลงบนโต๊ะ เสียงผ้าสีกับไม้ดังแผ่วคล้ายความลับที่ฝากกันเพียงสองคน&nbsp;</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#dda0dd">   </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“นี่คือเครื่องรางที่ข้าไปขอพรจากศาลเจ้าสัจเทพอี๋เหอมา”</font></b> นางเอ่ยเสียงแผ่วแต่น้ำเสียงหนักแน่น ดวงตาคมหวานส่องประกายจริงจัง <b><font color="#dda0dd">“เจ้าพกติดตัวไว้ มันจะช่วยคุ้มครองเจ้าจากภยันตราย”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">เสี่ยวจ้าวจื่อค่อย ๆ รับห่อผ้าไว้ด้วยสองมือ เมื่อคลายเชือกออกเล็กน้อย ภายในเผยให้เห็นเครื่องรางหยกขาวแกะสลักเป็นรูปปลา เนื้อหยกสะอาดใสราวสายน้ำที่ไม่เคยหมอง และข้างใต้ยังมียาถอนพิษสมุนไพรหายากบรรจุในขวดแก้วเล็ก ๆ ที่มีกลิ่นสมุนไพรอ่อน ๆ คลุ้งจาง ๆ เขาเงยหน้ามองหลินหยา ดวงตาสั่นไหวด้วยความซาบซึ้งจนแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ <b><font color="#8b0000">“ขอบคุณท่านมากขอรับ ข้าจะเก็บรักษาไว้อย่างดี”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยายื่นมือไปแตะแขนเขาเบา ๆ เป็นเชิงย้ำเตือน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความห่วงใยที่ไม่ปิดบัง<b><font color="#dda0dd"> “จงระวังตัวให้ดี โดยเฉพาะกับจงฉางชื่อ หากมีสิ่งใดผิดปกติ...แม้เพียงเล็กน้อย จงรีบมาบอกข้าโดยทันที เข้าใจหรือไม่”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">เสี่ยวจ้าวจื่อพยักหน้ารับ แม้จะขี้กลัว แต่ครั้งนี้เขารับคำด้วยความเด็ดเดี่ยวที่หาได้ยาก <b><font color="#8b0000">“ข้าจะจำคำท่านไว้ขอรับ ไม่ว่ายังไงข้าจะระวังตัว”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยายิ้มบาง ๆ ให้เขาในขณะที่ใจกลับสั่นไหว นางรู้ดีว่าการฝากความหวังให้เครื่องรางหยกนั้นเพียงส่วนหนึ่ง สิ่งที่จะคุ้มครองเสี่ยวจ้าวจื่อได้จริง ๆ คือความกล้าที่เขาจะมีในวันหนึ่งที่เผชิญพายุใหญ่ และนาง...ก็จะไม่ปล่อยให้เขาเผชิญสิ่งนั้นลำพังเด็ดขาด</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><div><span><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></div><div style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">@Admin&nbsp;</div><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>พรสวรรค์: </b>ลาภลอย (ไม้)&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>อื่น ๆ:</b> (ดูแลร้าน 3/3)&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>รางวัล: </b>พบและพูดคุยกับ </font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>99 EXP แจ้งเลื่อนระดับ +2 Point</b></font></span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

LinYa โพสต์ 2025-7-27 12:25:19

<span id="docs-internal-guid-dc97363c-7fff-5431-615c-8af4848759af"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b><br></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 26 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>ยามซวี เวลา 19.00 - 21.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก เซียงเฉินเสี่ยวพู้ (ดูร้าน)&nbsp;</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">          แสงโคมไฟสีส้มส่องสว่างนุ่มนวลในร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ หลินหยาผลักประตูไม้เข้าไปพร้อมถุงอาหารในมือ กลิ่นหอมจาง ๆ ของสมุนไพรและขนมที่เธอเตรียมมาติดตัวทำให้บรรยากาศในร้านยิ่งอบอุ่นขึ้น นางยกมือโบกทักทายท่านชายไป๋ที่ยืนจัดเรียงสินค้าบนชั้นด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ซึ่งได้รับการตอบกลับด้วยรอยยิ้มละมุนตามแบบฉบับของเขา <b style=""><font color="#556b2f">“มาแล้วหรือขอรับ แม่นางหลิน” </font></b>ไป๋จิ่นหงเอ่ยเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยน้ำหนักที่ฟังแล้วรู้สึกอุ่นใจ ทว่าไม่นานเขาก็พูดต่อประโยคที่ทำให้หลินหยาหน้าเสียไปในทันที <b><font color="#556b2f">“พรุ่งนี้...เราต้องทำบัญชีของร้านในสัปดาห์นี้แล้วนะขอรับ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">เสียงประโยคนั้นเหมือนสายฟ้าฟาดใส่ หลินหยาที่เพิ่งวางถุงอาหารลงแทบจะทรุดนั่งกับพื้น นางเอาหน้าไปซุกกับพุงฟู ๆ ของเจ้าแมวขาวชือฟ่านที่นอนเหยียดอยู่บนเคาน์เตอร์ราวกับราชินี แมวตัวอ้วนทำเพียงกระพริบตาช้า ๆ ยอมให้นางฟัดพุงมันเต็มที่โดยไม่บ่นสักคำ เสียงพึมพำของหลินหยาดังอู้อี้ออกมา<b><font color="#dda0dd"> “โอ๊ยยย ข้าไม่อยากทำบัญชีเลยนะเจ้าเหมียว...ใครก็ได้ช่วยข้าด้วย...”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหงหัวเราะเบา ๆ ขณะมองภาพนั้น <b><font color="#556b2f">“บัญชีไม่ยากหรอกขอรับ ถ้าท่านมีสมาธิ...ข้าจะช่วยตรวจสอบให้หลังแม่นางทำเสร็จนะขอรับ” </font></b>เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีที่ทำให้คนฟังรู้สึกเหมือนโดนปลอบใจ ทั้งที่จริงแล้วคือกำลังบอกให้เตรียมตัวทำงานให้เรียบร้อย</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">ด้านเจ้าหมาน้อยเซียนเฉ่านั่งตัวตรงบนพรมหน้าประตู ดวงตาสีสดใสฉายแววเหนือกว่าอย่างกับราชาหมาน้อย มันยกขาหน้าเล็ก ๆ ลูบตัวเองเบา ๆ ก่อนเอียงคอมองหลินหยาที่ซุกพุงแมวอยู่<b><font color="#008080"> “คุณหนูหลิน...หน้าตาท่านดูหมดหวังเสียเหลือเกินนะขอรับ” </font></b>เสียงของมันเรียบร้อยและสุภาพ แต่แฝงความหยอกเย้า หลินหยาหันไปมองมันตาโต <b><font color="#dda0dd">“เจ้าอย่ามาหัวเราะเยาะข้านะเจ้าเด็กหมาติดหรู!” </font></b>นางย่นจมูกใส่มันแต่ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นพยายามตั้งสติ เดินไปช่วยไป๋จิ่นหงตรวจสต๊อกสินค้าเพิ่มเติมและเก็บของให้เข้าที่</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">บรรยากาศในร้านเต็มไปด้วยความคึกคักเล็ก ๆ ท่ามกลางเสียงแมวพุงฟูที่ร้องครางพอใจ และเสียงหมาน้อยที่นั่งพองหางอย่างภูมิใจ ทุกอย่างในร้านคืนนี้ช่างอบอุ่น แม้หลินหยาจะอยากหนีงานบัญชี แต่สุดท้ายก็ยอมจำนนต่อหน้าที่ด้วยรอยยิ้มเหนื่อย ๆ ที่ยังคงสดใสอยู่ดี</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยาจัดการงานในร้านเสร็จจึงพาร่างอันเหนื่อยล้าไปนั่งหน้าร้าน เธอวางตัวลงบนเบาะนุ่มข้างหน้าต่างที่เปิดรับลมยามค่ำ แล้วหยิบสมุดบันทึกของเสี่ยวจ้าวจื่อที่ห่อด้วยผ้าสีเข้มอย่างระมัดระวังขึ้นมา วินาทีที่ปลดปมผ้าออก กลิ่นอายของกระดาษเก่าและสมุนไพรจาง ๆ ลอยคลุ้ง เธออดระบายยิ้มไม่ได้กับความใส่ใจของเจ้าของตำรา เมื่อเปิดหน้าแรก ลายมือบรรจงเรียงตัวอย่างสวยงามทำให้หลินหยาต้องหัวเราะคิกคักกับตัวเอง <b><font color="#dda0dd">“โอ๊ย...นี่มันสวยกว่าลายมือข้าเป็นล้านเท่าเลยนะ...” </font></b>เธอพูดพลางใช้ปลายนิ้วลูบตัวอักษรอย่างเบามือราวกับเกรงว่าจะทำให้มันเลือนหายไป</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">ภายในตำราเต็มไปด้วยสูตรอาหารที่หลินหยามองแล้วอดตื่นเต้นไม่ได้ แม้จะเป็นเพียงอาหารพื้นบ้านในบางส่วน แต่เทคนิคที่บรรยายไว้กลับละเอียดลออราวกับคัมภีร์ล้ำค่า ทุกหน้ามีร่องรอยของความตั้งใจ เช่นวิธีเลือกปลาที่เนื้อจะหวานที่สุดในฤดูหนาว เคล็ดลับการผัดที่ทำให้ผักกรอบโดยไม่สูญเสียรส หรือวิธีทำซุปที่ใสจนแทบมองเห็นก้นหม้อ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยายิ่งอ่านก็ยิ่งรู้สึกได้ถึงจิตวิญญาณของเสี่ยวจ้าวจื่อที่ทุ่มเทกับสิ่งนี้ สมุดเล่มนี้ไม่ใช่แค่ตำราสอนทำอาหาร แต่มันคือเรื่องราวชีวิต ความทรงจำ และความรักที่ศิษย์มอบให้แก่อาจารย์ผู้ล่วงลับ ทุกบรรทัดแฝงทั้งความอ่อนโยนและความเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">      <b><font color="#dda0dd"></font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“เจ้าช่างเป็นเด็กที่อ่อนโยนยิ่งนัก...</font></b>” หลินหยาพึมพำ พลางขยับตัวนั่งชิดกับแสงโคมไฟ อ่านต่อด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตั้งใจ นางตั้งใจจดจำทุกตัวอักษร เพื่อเก็บรักษาความรู้ล้ำค่านี้และเพื่อให้สมกับความไว้วางใจที่เสี่ยวจ้าวจื่อมอบให้ ความสงบของค่ำคืนนี้ทำให้เสียงพลิกหน้ากระดาษแผ่วเบาดังชัดยิ่งนัก และในใจของหลินหยา...มีทั้งความอบอุ่นและแรงบันดาลใจที่พรั่งพรูอยู่เต็มอก</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" size="3"></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">@Admin&nbsp;</span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b><br></b></font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; background-color: transparent; white-space-collapse: preserve;"><b>พรสวรรค์: </b>ลาภลอย (ไม้) </span></div><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; background-color: transparent;">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; background-color: transparent;"><br></span></div><font face="Sarabun" style="" size="3"><div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent;"><b>อื่น ๆ:</b> ศึกษา ข้าวอบหอมหมื่นลี้ (1/4) </span></div><div style="text-align: center;"><span style="background-color: transparent;"><b>รางวัล: </b>พบและพูดคุยกับ </span></div></font></span></p><div style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

LinYa โพสต์ 2025-7-27 19:57:43

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LinYa เมื่อ 2025-7-27 20:04 <br /><br /><span id="docs-internal-guid-385c60f6-7fff-d2dd-267e-2a06b28a8b31"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b style=""><br></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 27 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" style="" color="#4169e1"><b style="">ยามซื่อ เวลา 09.00 - 11.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก เซียงเฉินเสี่ยวพู้ (ทำบัญชีร้าน)</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3" style="">         ยามซื่อแสงแดดยามสายสาดลอดผ่านหน้าต่างไม้เข้ามาภายในร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้ กลิ่นหอมของชาและสมุนไพรอ่อน ๆ ลอยคลุ้ง หลินหยาก้าวเข้ามาอย่างหมดแรงตั้งแต่ยังไม่เริ่มทำอะไรเสียด้วยซ้ำ ดวงตากลมโตจ้องไปยังโต๊ะที่วางบัญชีร้านกองสูงพอจะทำให้คนหนึ่งคนถอดใจได้ทันที นางถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะหันไปมองท่านชายไป๋จิ่นหงด้วยสายตาอ้อนวอนอย่างโจ่งแจ้ง <b><font color="#dda0dd">“ท่านชายไป๋...ช่วยข้าหน่อยเถิดนะคะ”</font></b> เสียงหวานลากยาวพร้อมกับสายตาแพรวพราวที่เต็มไปด้วยความหวัง แต่บุรุษผู้นั้นเพียงยิ้มบาง ๆ แล้วเดินผ่านนางไปอย่างสบายอารมณ์ ราวกับไม่ได้ยินคำขอร้องแม้แต่น้อย</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหงหมุนตัวไปนั่งยอง ๆ ที่มุมร้าน ลูบหัวเจ้าแมวขนขาวชือฟ่านที่กำลังนอนขดอยู่ในตะกร้าอย่างสบายใจ ก่อนจะเทอาหารลงถ้วยให้เสียงกรุ๊งกริ๊งดังเรียกความสนใจ แมวขี้เกียจลุกขึ้นมาหาวหนึ่งทีแล้วเดินไปกินช้า ๆ ราวกับโลกนี้มีเพียงมันกับท่านชายไป๋ “เซียนเฉ่า เจ้าก็เอาสิ” เขาหันไปเรียกเจ้าหมาน้อยที่นั่งอย่างสง่างามราวกับเจ้าชายติดหรูอยู่ข้าง ๆ พอได้กลิ่นอาหารชั้นดีที่หลินหยาตุนไว้เมื่อคืน มันก็ขยับหางน้อย ๆ และย่องไปกินอย่างสำรวมตามประสาหมานิสัยดี</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลินหยาในขณะนั้นทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ ทั้งที่ในมือถือพู่กันเตรียมเปิดบัญชี<b><font color="#dda0dd"> “โอ๊ย...นี่พวกเจ้าสองตัวก็กินอิ่ม นอนสบาย ส่วนข้าต้องมานั่งจดบัญชีงก ๆ ตรงนี้งั้นหรือ...” </font></b>ไป๋จิ่นหงเหลือบตามองนางก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงรอยขบขัน <b><font color="#556b2f">“เจ้าของร้านควรทำหน้าที่ของตนเองให้ดีเสียก่อนจะบ่นนะขอรับ”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">คำพูดเรียบง่ายแต่ชัดเจนราวกับดาบที่ฟาดลงกลางอก หลินหยาถอนหายใจแรง ๆ แล้วทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ ดึงสมุดบัญชีเล่มแรกมาเปิดแบบหมดแรง <b><font color="#dda0dd">“ก็ได้...ก็ได้เจ้าค่ะ ข้าจะทำ...” </font></b>นางเริ่มขีดเขียนทีละบรรทัด เสียงพู่กันกับกระดาษดังแผ่ว ๆ ผสมกับเสียงกรอบแกรบของชือฟ่านที่เคี้ยวอาหารและเสียงจิ๊บ ๆ ของนกน้อยนอกหน้าต่าง</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">แม้จะบ่นพึมพำไปตลอด แต่รอยยิ้มมุมปากเล็ก ๆ ของหลินหยาก็ผุดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว เพราะแม้จะเหนื่อยแค่ไหน แต่บรรยากาศอบอุ่นในร้านนี้ก็ทำให้นางรู้สึกเหมือนบ้านที่แท้จริง แต่ทว่าหลังจากนั้นหลินหยาก็กรีดร้องกลายเป็นสายเลือดเพราะ มันอะไรวะเนี้ย ไม่เข้าใจ ฮืออ ไม่อยากทำบัญชีแล้วลาออกได้ไหม อ้อ ไม่ได้เป็นเจ้าของร้าน หลินหยารับไม่ได้ ลายมือก็ไก่เขี่ย (แน่นอนลายมือตัวเอง)</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">@Admin&nbsp;</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>พรสวรรค์:</b> ลาภลอย (ไม้)&nbsp;</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>อื่น ๆ</b>:&nbsp;มาทำบัญชีจะเอาเงินไปถมให้หินอัปเกรด ขนาดนี้ยังซื้อหินไม่พออ่ะจะร้อง</font></span></p><div style="text-align: center;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>บัญชีเช็คสินค้า</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">(เลขไบต์สามหลักสุดท้าย คือจำนวนเงินที่ได้ x จำนวนสินค้าที่ส่งมาไอดี Admin)</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">เลขสามหลักสุดท้าย = 999</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">จำนวนสินค้าที่โอน = 1450</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">รวมจำนวนสินค้าที่ขายได้ =&nbsp;999 x 1450 = </font></span><font face="Sarabun" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;">1448550 เหรียญอู่จู</span></font></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;">หรือแปลงค่าเงินได้ดังนี้ 362 ตำลึงทอง 1 ตำลึงเงิน 150 เหรียญอู่จู</span></font></p><div style="text-align: center;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">ให้ทิป NPC ดูแลร้าน จำนวน 10 ตำลึงเงิน</font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><b><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">ถอนเงินจำนวน </font></span><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">362 ตำลึงทอง 1 ตำลึงเงิน 150 เหรียญอู่จู</span></b></p><div style="text-align: center;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></div><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3"><b>รางวัล:&nbsp;</b></font></span><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">362 ตำลึงทอง 1 ตำลึงเงิน 150 เหรียญอู่จู,</span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">ค่าคุณธรรม +50 (จากการให้ทิป)</span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">15 EXP จากการถอนเงิน(ใส่มาทำไมงงมาก) </span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium; white-space-collapse: preserve;">พบและพูดคุยกับ </span></p><div><span style="font-size: 12pt; font-family: Sarabun, sans-serif; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

LinYa โพสต์ 2025-7-28 21:43:18

<span id="docs-internal-guid-0d674ff8-7fff-cfcc-d002-0a5eaaaf4fd3"><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b><br></b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" style="" size="4" color="#4169e1"><b>วันที่ 28 เดือน 6 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11</b></font></span></p><p dir="ltr" style="text-align: center; line-height: 1.38; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="4" color="#4169e1"><b>ยามซวี เวลา 19.00 - 21.00 น. ณ ถนนสิบลี้ ฝั่งตะวันออก เซียงเฉินเสี่ยวพู้ (ลงสต๊อกสินค้า)&nbsp;</b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">         ในยามซวี แสงตะเกียงจากร้านรวงข้างถนนสิบลี้เริ่มส่องประกายอบอุ่นสะท้อนกับบรรยากาศยามค่ำ หลินหยาที่เดินมาถึงร้านเซียงเฉินเสี่ยวพู้เหนื่อยล้าจากทั้งวัน ยกมือโบกทักทายไป๋จิ่นหงซึ่งกำลังยกลังไม้หนัก ๆ ลงจากรถม้าอยู่ด้านหน้า เสียงไม้กระทบพื้นดังแผ่ว ๆ ตามจังหวะการทำงานของเขา กลิ่นของสมุนไพรและดอกไม้แห้งตลบอบอวลอยู่รอบร้าน</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <font color="#556b2f"> </font></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#556b2f">“วันนี้แม่นางดูเหนื่อยไม่น้อยเลยนะขอรับ”</font> </b>ไป๋จิ่นหงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของหลินหยา</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">          <b><font color="#dda0dd"> </font></b></span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“เหนื่อยนิดหน่อยเจ้าค่ะแต่ยังไหวอยู่”</font></b> หลินหยาตอบพร้อมรอยยิ้มจาง ก่อนเดินเข้าไปเช็คของในกล่องด้วยท่าทางจริงจัง เธอเปิดฝากล่องไม้ใบแล้วใบเล่า มือเล็กไล่ตรวจสอบจำนวนตามรายการที่จดไว้ ดวงตากวาดมองอย่างละเอียด<b><font color="#dda0dd"> “ดอกเหลียนฮวา...สองร้อยดอก ดอกกุ้ยฮวา...สองร้อยถุง ดอกเบญจมาศ...สองร้อยดอก ลูกท้อ...สองร้อยผล ใบบัว...สองร้อยใบ พริกแดง...สามร้อยเม็ด”</font></b> เธอพึมพำกับตัวเองพลางขีดเครื่องหมายในบัญชี</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">จากนั้นก็เดินไปเปิดลังอีกชุดที่เป็นของแห้ง กลิ่นหอมหวานของน้ำผึ้งลอยออกมาทันทีที่เปิดฝา <b><font color="#dda0dd">“ดอกไม้จีนสองร้อยถุง น้ำผึ้งสองร้อยโหล พุทราแห้งสองร้อยผล ข้าวสาลีสองร้อยมัด อบเชยสองร้อยฝัก เมล็ดซิ่งเหรินสองร้อยถุง”</font></b> หลินหยาตรวจสอบเสร็จแล้วพ่นลมหายใจยาวด้วยความโล่งใจ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">เมื่อปิดสมุดบัญชีเงยหน้าขึ้นไปมองไป๋จิ่นหงที่ยืนพิงลังไม้ มือหนึ่งถือขวดน้ำดื่ม <b><font color="#dda0dd">“ของครบตามที่สั่งหรือไม่เจ้าคะ?”</font></b> เธอถามพลางยิ้มบาง ๆ</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">ไป๋จิ่นหงพยักหน้า <b><font color="#556b2f">“ครบทุกอย่างแม่นาง ท่านตรวจสอบละเอียดเช่นเคย ข้าเลยหายห่วงได้เลย”</font></b></font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><br></font><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0pt;margin-bottom:0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3"><b><font color="#dda0dd">“ดีแล้วเจ้าค่ะ เช่นนั้นข้าจะจัดเก็บบัญชีนี้ให้เรียบร้อย” </font></b>หลินหยาพูดพร้อมลุกขึ้นยกของทีละลังเข้ามาจัดในชั้นเก็บสินค้า แม้ร่างกายจะเหน็ดเหนื่อยแต่แววตากลับมุ่งมั่นจริงจัง ไป๋จิ่นหงยกคิ้วมองเธอด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ก่อนจะเดินเข้ามาช่วยยกของโดยไม่พูดมาก บรรยากาศในร้านจึงเต็มไปด้วยความเงียบสงบ ทว่ากลับแฝงความอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ทั้งสองจัดของกันไปเรื่อย ๆ จนทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ท่ามกลางเสียงแมวชือฟ่านที่กลิ้งไปมาเล่นกับพวงดอกไม้ และเซียนเฉ่าที่นั่งอย่างสงบอยู่มุมร้านราวกับเป็นผู้เฝ้าร้านตัวจริง</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:12pt;margin-bottom:12pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><span style="font-family: Sarabun; font-size: medium;">         </span><font face="Sarabun" size="3">หลังจากนั้นก่อนที่จะได้ไปทำงานที่หอว่านหงเหรินหลินหยาก็มานั่งอ่านหนังสือของเสี่ยวจ้าวจื่อสักครู่ เธออาจจะยังไม่เข้าใจทั้งหมดแต่จะพยายามนะ&nbsp;</font></span></p><font face="Sarabun" size="3"><div style="text-align: center;"><img src="https://img2.pic.in.th/pic/-4_20250603154522.md.png" width="500" _height="57" border="0"></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">@Admin&nbsp;</div><div style="text-align: center;"><br></div></font><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">พรสวรรค์: </span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ลาภลอย (ไม้)&nbsp;</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลก ๆ บางอย่างแทรกในเควสที่กำลังทำอยู่</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">อื่น ๆ: </span><span style="white-space-collapse: preserve;"> ศึกษา ข้าวอบหอมหมื่นลี้ (2/4) </span></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">สินค้าลงร้านค้าสำหรับขายให้ NPC</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">เหลียนฮวา จำนวน 200 ชิ้น, ดอกกุ้ยฮวา จำนวน 200 ชิ้น, ดอกเบญจมาศ จำนวน 200 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">ใบบัว จำนวน 200 ชิ้น, พริกแดง 300 ชิ้น, ลูกท้อ 200 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">ดอกไม้จีน จำนวน 200 ชิ้น, เมล็ดซิ่งเหริน จำนวน 200 ชิ้น, น้ำผึ้ง จำนวน 200 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">อบเชย จำนวน 200 ชิ้น, พุทราแห้ง จำนวน 200 ชิ้น, ข้าวสาลี จำนวน 200 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font face="Sarabun" size="3">รวมเป็น 2500 ชิ้น</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height: 1.656; text-align: center; margin-top: 0pt; margin-bottom: 0pt;"><font face="Sarabun" size="3"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">รางวัล:</span><span style="background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">&nbsp; พบและพูดคุยกับ </span></font></p><div><span style="font-size: 11pt; font-family: Sarabun, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div></span><p></p>

ดูในรูปแบบกติ: เซียงเฉินเสี่ยวพู้