[เทือกเขาฉินหลิง] - หน้า 2 - รอบนอกนครฉางอัน - The Myth of Han

Ximenqing โพสต์ 2024-8-2 10:28:22

วันที่ 31 เดือน 07 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 15.00น

หลังจากที่โจวจิน ทำการล่าไก่ปีศาจและแบกเนื้อมาเต็มอัตราโจวจินก็ตัดสินใจเดินทางไปยังเทือกเขาฉินหลิงเพื่อทำการคำนับศพเเพนด้าก่อนกลับ ตอนนี้โจวจินคิดว่าเขาน่าจะแยกเเยะ ได้แล้วไหนปีศาจดีไหนปีศาจไม่ดี

โจวจินเดินทางมาก็บังเอิญเจอคนรู้จัก ใช่แล้วพี่หมานนั่นเอง

"คารวะพี่หมาน ท่านมาทำอะไรที่นี่หรือขอรับ" โจวจินกล่าวถาม

"ปกติข้าก็มาเรียนรู้วิถีธรรมชาติตลอดนะ" พี่หมานหยักไหล่

"เจ้าสนใจตามข้ามาไหมล่ะ นานๆทีได้สงบจิต ไม่ทำอะไรก็ดีนะ" พี่หมานกล่าวชวน

โจวจินไม่รอช้าพยักหน้าตกลงทันที

ในระหว่างการเดินทางก็ผ่านหลุมศพแพนด้า โจวจินก็คารวะ แล้วก็เดินตามพี่หมานไป

จุดนั่งสมาธิของพี่หมานค่อนข้าง ร่มลื่น ลมดี เหมาะแก่การทำสมาธิ โจวจินใช้เวลาทำสมาธิไปราว 2 ชมกว่าๆก็ได้สติมาพลางคิดว่านานๆทีทำสมาธิแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

เหลือบไปทางพี่หมานก็เห็นชายหนุ่มลืมตาแล้ว โจวจินเลยทำหน้าที่เป็นศิษย์(?)ที่ดี

หยิบขนม ขนมเฉียวกั่ว ★★★★ และ ชา ชาจวินซานหยินเจิน ★★★★

ขึ้นมาวางเสิร์ฟไว้ และนั่งพักผ่อน ปล่อยใจไปกับธรรมชาติ

บางทีการทำสมาธิ นั่งนิ่งรับชมธรรมชาติ ก็ทำให้จิตใจสงบ และมีสมองคิดว่าจะทำอะไรต่อ

ทั้งสองดื่มด่ำกับรสชาและการทำสมาธิ หลังจาก 6 โมงเย็นก็พากันกลับเข้าเมือง

-----------------------------------------

ตงฟาง ซั่วโรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
ตงฟาง ซั่ว หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20
ตงฟาง ซั่ว ผู้มีบุญ โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20

ตงฟาง ซั่ว ขนม ขนมเฉียวกั่ว ★★★★ และ ชา ชาจวินซานหยินเจิน ★★★★ +15 +5 (อาหารปรุง) +10 +5 (ชงชา)

Total +80

@Admin เปิดใช้พรสวรรค์ผู้มีบุญ เผื่อเจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจ หรือ มีอะไรแว่บเข้ามาในหัวระหว่างทำสมาธิ

Ximenqing โพสต์ 2024-8-5 17:40:52

วันที่ 2 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา15.00 น เทือกเขาฉินหลิง

เนื่องจากเป็นวันพักผ่อนโจวจินตัดสินใจที่จะมาพักผ่อนทำสมาธิที่เทือกเขาฉินหลิง

"อ่ะ สวัสดีขอรับ พี่หมานมาพักผ่อนเหมือนกันรึขอรับ ข้าเองก็อยากหาที่เงียบสงบทำสมาธิเช่นกัน" โจวจินบังเอิญเห็นมีหมานเดินทางอยู่ ก็ทักทายไป

"ใช่แล้ว มันเป็นช่วงเวลาพักของข้าน่ะ ว่าไปเจ้าสนใจมาทำสมาธิกับข้าไหมล่ะ" พี่หมานกล่าวชวนโจวจิน

"ฮ่ะ ฮะ ยินดีขอรับ" โจวจินติดตามพี่หมานไปยังจุดทำสมาธิ

จุดทำสมาธิของพี่หมานเป็นจุดที่ดีมาก มองเห็นวิวทิวทัศน์มั้งหมด อีกทั้งบรรยากาศยังร่มรื่นเป็นจุดที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวทีเดียว

"ที่นี่เป็นที่สำหรับคนสนิทของข้าเท่านั้นแหละ"พี่หมานกล่าว

"เจ้านั่งสมาธิซิ ครั้งนี้ข้าจะสอนเจ้า เจ้าต้องปล่อยใจไปกับธรรมชาติ กำหนดจิตอยู่กับตัวเองแล้วก็ธรรมชาติ ดูข้า" พี่หมานสอนโจวจินทำสมาธิ และแสดงให้ดู

โจวจินตั้งใจดูอย่างเชื่อฟัง พี่หมานที่เข้าสู่จุดทำสมาธิอย่างรวดเร็วนั้นน่าเหลือเชื่อมาก เขารู้แท้ๆ ว่าพี่หมานนั่งอยู่ข้างหน้า แต่เขาสายตาของเขากลับมองว่าพี่หมานเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ จนเเม้เขาจะรู้ว่าพี่หมานอยู่ตรงนั้น แต่เขาก็สัมผัสถึงพี่หมานไม่ได้

โจวจินเห็นดั่งนั้น ก็รีบทำตามพี่หมานทันที

ตั้งจิต เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ โฟกัสถึงตัวเอง โจวจินพยายามทำสมาธิอย่างทุลักทุเล ตอนแรกก็มีอาการคันหยุกหยิก แต่ซักพัก โจวจินก็เริ่มจากจับจุดได้ โดยเลือกที่จะอยู่กับตัวเองก่อนจนสมาธินิ่งแล้วค่อยรับรู้ถึงธรรมชาติ

ในระหว่างที่โจวจินกำลังนั่งสมาธิอยู่นั้นเอง พี่หมานก็ลืมตาขึ้นมามองโจวจิน พลางคิดในใจว่า 'เด็กนี่สอนได้'

เวลาผ่านไปจนยามเพลาโพล้เพล้ โจวจินก็ตื่นจากสมาธิ และกล่าวขอบคุณพี่หมานที่สั่งสอน ก่อนที่ทั้งคู่จะแยกย้ายกันไป

----------------------------------------

@Admin เปิดใช้งานพรสวรรค์ผู้มีบุญ และ เป็นโพสปลดหัวใจ ตงฟาง ซั่ว

Ximenqing โพสต์ 2024-8-7 10:41:25

วันที่ 4 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา10.00 น เทือกเขาฉินหลิง

ขบวนพ่อค้าก็เดินตามแนวที่เขาเล็งไว้ อ้อมแนวเขาด้านซ้าย เลาะตามริมแม่น้ำวิ่งเก็บสมุนไพร

เวลาล่วงเลยไปได้ 1 ชั่วโมง ก็เริ่มเต็มเกวียน

"คุณโจว เรากำลังจะกลับแล้ว ขากลับช่วยระวังด้วยนะ" เถ้าแก่กล่าว

โจวจินก็พยักหน้าหงึกๆ

-----------------------------

เลขไบต์ต่อไปนี้จะเจอศัตรูโจมตีเลขไบต์คี่ : โจรป่า Level 13เลขไบต์คู่ : ปีศาจแพนด้า Level 18

@Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอย เพิ่มโอกาสพบเจอสิ่งที่น่าสนใจขอรับ

Ximenqing โพสต์ 2024-8-7 10:49:37

วันที่ 4 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา11.00 น เทือกเขาฉินหลิง

"ท่านพ่อค้าหยุดก่อนขอรับ" โจวจินกล่าวกับพ่อค้าให้หยุด

"หลบแบบนะครับ ไม่นานก็เสร็จแล้ว" โจวจินยิ้มและตะโกนออกมา

"มาแล้วไยจึงไม่โผล่หน้าเจ้าลูกเต่า" โจวจินกล่าวเสียงดัง

"พ่อหนุ่มก็ใจร้อนไปได้ ผู้ชายไปด้านซ้่าย ผู้หญิงมาด้านขวา โยนของมีค่ามาตรงกลางถ้าไม่อยากตาย" โจรเดินออกมาและพูด แต่ในขณะที่โจรพูดอยู่นั้นเอง โจวจิน ซัดง้าวเข้ากลางอก

"โยนของมีค่าไว้ตรงกลาง กลางอกเจ้าพอดี" โจวจินพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่ง

"จบแล้วขอรับท่านพ่อค้าเรากลับเมืองกันดีกว่า ข้าจะยังคุ้มกันต่อเอง" โจวจินกล่าวให้พ่อค้าเดินทางกลับต่อ

"อะ อื้ม พ่อค้ากล่าวเสียงสั่นเหมือนจะกลัวโจวจิน" หลังจากที่โจวจินเก็บง้าวขบวนเก็บของป่าก็เดินทางต่อจนกลับมาถึงเมือง

----------------------

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=151 โจรป่า เลเวล 13

@Admin เปิดใช้งานพรสวรรค์ผู้มีบุญขอรับ

Longyue โพสต์ 2024-8-10 21:42:51

<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
 
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
 
<center>@Admin
.@@Admin </center>
 
 

<center>

CHAPTER 17.14</center>
<center>

วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ 
วันพุธ ช่วงเวลา 18.00 น.
</center>
 
 
<div align="left">
หลังแวะสถานที่ต่างๆ อย่างจงใจมาตลอดทาง เมื่อยามตะวันรอนจวนเจียนจะลับขอบฟ้าหลงเยวี่ยถึงพากองคาราวานเดินทางมาถึงเทือกเขาฉินหลิงได้ในที่สุด ทว่าเวลานี้พวกเขาก็มิใช่พ่อค้าตัวเปล่าแล้ว ในเกวียนเต็มไปด้วยหน่อไม้ หยกชิ้นหยาบ และของป่าบางชนิด เรียกได้ว่าหากขายหมดคงมีกินมีใช้อีกนาน ยังมีคนบางกลุ่มที่ไม่กลัวตาย ขโมยสมบัติจากศพในถ้ำมาอีกด้วย หลงเยวี่ยคร้านจะสนใจ เรื่องไร้คุณธรรมพรรค์นี้นางเห็นมาจนชิน ที่ไม่เคยเห็นก็คือเทพยดาที่จะมาตัดสินโทษคนเหล่านี้ สุดท้ายก็กลายเป็นความชินชา ทว่าจุดประสงต์ของพวกพ่อค้าเหล่านี้อย่างไรก็ยังเป็นเทือกเขาฉินหลิง เมื่อพบเจอกับทิวป่าที่คุ้นตา พ่อค้าคนหนึ่งถึงกับอุทานออกมาอย่างดีใจว่า “ในที่สุดก็ถึงเทือกเขาฉินหลิงสักที ข้านึกว่าจะไม่รอดแล้ว” “ดีจริงๆ” นางเคยผ่านเส้นทางนี้เมื่อครั้งนำสินค้าไปส่งที่หมู่บ้านตงซิง เส้นทางไม่นับว่ากันดารแต่กลับมีหมาป่าและสัตว์ร้ายชุกชุม หากมิใช่หลังจากประสบเคราะห์ร้ายบาดเจ็บร่างกายก็พลอยแข็งแรงกำลังภายในก้าวหน้าขึ้นบ้าง การมาเหยียบที่นี่ก็นับว่าบ้าบิ่นนัก น่าแปลกนัก สองป่าริมทางในยามนี้กลับพบเพียงความเงียบสงัดจนน่าประหลาดใจ กล่าวว่าแถบนี้มีจอมยุทธ์หญิงแซ่เว่ยคอยสอดส่องดูแลอย่างถ้วนถี่ ไร้พวกอันธพาลสามานย์ก็เป็นเรื่องที่พอทำความเข้าใจได้ ทว่าลึกๆ ในหัวใจหลงเยวี่ยกลับรู้สึกคัดเคืองอย่างน่าประหลาด “พวกเจ้า!” นางตะเบ็งเสียงจากบนคาคบไม้ “เจออันตรายเข้าส่งเสียงเรียกข้าให้ดังๆ ล่ะ! ข้าจะออกไปดูรอบๆ แถวนี้สักหน่อย!” คาราวานกลุ่มนี้ต่างคุ้นชินกับหลงเยวี่ยได้ในเวลาอันสั้น กล่าวกันว่าคนบ้านนอก คนชานเมือง พูดจาพิรี้พิไรก็รังแต่จะห่างเหินกันเสียเปล่าๆ หลงเยวี่ยไม่นอบน้อมกับผู้อาวุโส ไม่มากมารยาทกับพวกรุ่นราวเดียวกัน มองเผินๆ คล้ายหญิงชาวไร่ที่ไม่เข้าใจกฎระเบียบ กลับทำให้พวกเขาสนิทใจมากกว่า (แม้จะมิได้เคารพนับถืออะไรมากไปกว่าดาบเดินได้เล่มหนึ่ง) พวกเขาได้ยินเช่นนั้นก็ตะโกน “ได้/เข้าใจแล้ว” มาจากทิศทางต่างๆ ฟังเสียงตอบกลับมาว่าได้ยิน เข้าใจตรงกันจนครบทุกคนแล้ว หลงเยวี่ยก็เดินตรวจตราอีกด้านหนึ่ง…. ทันได้นั้นเสียงร้องอย่างตื่นตระหนกก็พลันดังมาจากทางด้านหลัง “อวี้ถู! ช่วยข้าด้วย!”
 
<center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.pinimg.com/564x/96/4c/4a/964c4af1dac58bc592c2e48f8ecfa1d3.jpg" border="0" alt="">
</center>
 [ เปิดศัตรูโจมตีฮะ เลขไบต์คี่ : โจรป่า Level 13 เลขไบต์คู่ : ปีศาจแพนด้า Level 18]</div>
</div>
 
 </div></div>

Longyue โพสต์ 2024-8-11 12:26:03

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Longyue เมื่อ 2024-8-11 12:28 <div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
 
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
 
<center>
@Admin.เหม่อ/สมัยก่อนเขากินแพนด้ากันฮะ .พนมมือ. ขอโทษน้องนะ T-T</center>
 
 

<center>

CHAPTER 17.15</center>
<center>

วันที่ยี่สิบแปดเดือนเจ็ดแห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ 
วันพุธ ช่วงเวลา 18.30 น.
</center>
 <div align="left"> 
“อวี้ถูช่วยข้าด้วย!” เสียงร้องดังกังวานดังมาจากมุมป่าทางด้านหนึ่ง นัยน์ตาซิ่งตวัดมองทางป่ารกทึบพลันเห็นร่างในชุดผ้าปะชุนวิ่งเตลิดออกมาจากป่าไผ่ ในมือมีไหสุราติดมาด้วย สีหน้าท่าทางของเขาตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง “ช่วยด้วย! สวงมาว! ปีศาจสวงมาวมาทางนี้แล้ว! ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย” ปีศาจสวงมาว…คาดคิดได้ยากนักว่าสวงมาวจะมีความสามารถบำเพ็ญตบะจนกลายเป็นปีศาจได้ เจ้าตัวขาวดำเวลานี้เกรี้ยวโกรธเป็นอย่างมาก กรงเล็บอันยาวของมันตวัดฉีกต้นไม้สองข้างทางขาดวิ่น อีกไม่นานก็จวนจะถึงตัวของพ่อค้าแล้ว  “อย่าวิ่งทางตรง! วิ่งอ้อมต้นไม้!” หลงเยวี่ยตะโกนเอ่ยคำแนะนำให้อีกฝ่ายใช้ชะลอเคราะห์ภัย เทียบตัวมนุษย์กับปีศาจสวงมาวย่อมเป็นพวกมันที่ร่างดายเทอะทะไม่ปราดเปรียว อาศัยจังหวะที่พอค้ากำลังหนีตาย หลงเยวี่ยก็วิ่งเข้าไปประชิดตัวปีศาจสวงมาวแล้ว  นางยกกระบี่ตวัดฟันทว่ากลับถูกขนที่หนานุ่มกำบังไว้จนสิ้น ถึงกับต้องเหยียบเท้าลงบนตัวมันเป็นฐาน เตะเสยคางปีศาจสวงมาวไปหนึ่งที จังหวะการโจมตีเช่นนี้เต็มไปด้วยช่องว่าง นางจึงถูกกรงเล็บของปีศาจกระซวงไปหนึ่งแผล โชคดีว่าหลงเยวี่ยประสาทสัมผัสไวจึงสามารถเลี่ยงอาการบาดเจ็บสาหัสได้ เหลือทิ้งไว้เพียงรอยถลอกสายหนึ่ง พ่อค้าผู้นั้นตกใจจนลนลานทำอะไรไม่ถูก หลงเยวี่ยตะคอก “ไสหัวไป!” หนึ่งคำถึงได้มีสติวิ่งไปรวมตัวกับพวกชาวบ้าน หลงเยวี่ยใช้กระบี่คู่รำเพลงกระบี่สะท้านขุนเขาอีกสามกระบวนท่า ถึงสามารถตัดขนหนาๆ กรีดบาดแผลใ้ห้ปีศาจสวงมาวได้ ทว่ายิ่งบาดแผลชุ่มโชกเท่าใด ปีศาจก็คล้ายจะบ้าคลั่งขึ้นเท่านั้น มันกระชากไม้ล้มตายซากต้นหนึ่งขึ้นมาเหวี่ยงใส่หลงเยวี่ย ด้วยรัศมีการสร้างความเสียหายของต้นไม้นั้นหลงเยวี่ยก็มีแผลเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง นัยน์ตาเมล็ดซิ่งส่องประกายแวววาว  ดูเหมือนเจ้าสวงมาวจะไม่รู้ว่า แผงขนบริเวณคอ หน้าอก และม้ามของมันถูกหลงเยวี่ยเฉือนออกมาเกือบหมดแล้ว เพลงกระบี่ที่เล่นไปเมื่อครู่เพียงเพื่อทำลายเกราะป้องกันของมันเท่านั้น และถึงแม้ปีศาจจะสามารถโจมตีหลงเยวี่ยคืนได้แบบหมัดต่อหมัด แต่ร่างกายของหญิงสาวกลับไม่มีบาดแผลอันตรายใดเลย ศึกตัดสินนี้รู้ผลแล้ว! หลงเยวี่ยถีบตัวพุ่งเข้าประชิดปีศาจสวงมาวอีกครา ครั้งนี้ทีเด็ดไม่ใช่เพลงกระบี่อันงดงามอ่อนช้อยแฝงความเหี้ยมหาญ หากแต่เป็นมีดแล่เนื้อสั้นๆ ที่คมกริบ นางเสือกมีดสั้นแทงทะลุอกปีศาจสวงมาว กระชากออกอย่างรวดเร็ว ทิ้งเลือดยาวหลายสายพวยพุ่งออกมา จวบจนชีพจรแห่งชีวิตอ่อนแรงลงกระแสเลือดอ่อนเบา ลมหายใจของปีศาจสวงมาวก็แห้งเหือดลง ตายแล้ว— ปีศาจคือสิ่งมีชีวิตที่ผิดแปลก คือความเสื่อมของโลกใบนี้ คืออาหารของมนุษย์ หลงเยวี่ยลงมือชำแหละซากสวงมาวอย่างใจเย็น บางทีขนของมันอาจตัดชุดได้สักชุด เนื้อก็อาจจะเป็นอาหารได้หลายมื้อ— ยังมีสุราเลิศรสที่พวกมันพกพาไปไหนต่อไหน ระหว่างที่หลงเยวี่ยเก็บซากต่างๆ ก็พบว่ามีไก่ตัวหนึ่งร่วงลงมาตาย ดูจากร่องรอยแล้วคงจะถูกลูกหลงในตอนที่หลงเยวี่ยสู้กับปีศาจสวงมาว นางจึงชำแหละไก่ตัวนั้นด้วยอีกตัว ท่ามกลางสายตาหลากหลายอารมณ์ของบรรดาพ่อค้า
 
<center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.pinimg.com/564x/96/4c/4a/964c4af1dac58bc592c2e48f8ecfa1d3.jpg" border="0" alt="">
</center>
<div style="text-align: center;">แนบหลักฐาน</div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/J9PPM04.png" width="200" _height="200" border="0">       <img src="https://i.imgur.com/Zpun6Zb.png" width="200" _height="200" border="0" style="text-indent: 3.5em;"> </div><div style="text-align: center;"> </div>
ปีศาจแพนด้า     ไอเทมดรอป (ประลองระบบ) : สุราไผ่เขียว 2 ไห     เลขไบต (0,7) ออกกระดูกวิญญาณไก่ป่า     ไอเทมดรอป (ประลองระบบ ) : เนื้อสัตว์ (เลขไบต์หลักสุดท้าย), ซี่โครงไก่ (เลขไบต์รองสุดท้าย)คนแข็งแรง      ทุกประลองระบบ โบนัสเติมโต + 30 Exp 
 


</div>
</div>
 
 
</div></div>

Ximenqing โพสต์ 2024-8-18 21:39:27

วันที่ 16 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 21.00-23.00 น

ทำไมท่านต้่าซือหม่าถึงนัดข้ามาทีนี่นะ โจวจินคิดในใจพลางเดินทางมาที่เทือกเขาฉินหลิงต่อหลังจากที่ฝึกกับต้าซือเสร็จ

"คารวะท่านต้าซือขอรับ" โจวจินที่เดินไปไม่นานก็ได้เห็นต้าซือหม่า

"ไม่เป็นไร กระบวนยุทธ์นั้นเจ้าใช้ได้แล้ว ตอนนี้ที่เจ้าขาดคือการต่อสู้ของจริง" ต้าซือกล่าวกับชายหนุ่มด้วยน้่ำเสียงที่จริงจัง

"ด้านหน้ามีมนุษย์มารอยู่ 2 ตัว เจ้าต้องจัดการเองข้าจะไม่ช่วยเป้นการเพิ่มประสบการณ์การต่อสู้" ต้าซือหม่ากล่าว

"เจ้าจะทำหรือไม่ทำก็ได้ เจ้าไม่ทำข้าก็จัดการเอง แต่ถ้าเจ้าทำเจ้าก็จะได้ประสบการณ์" เขากล่าวต่อ

"มนุษย์มารแบบที่หมู่บ้านโอวหยางซินะขอรับ ได้ ข้าจะจัดการเอง" โจวจินรับคำและวิ่งไปหามนุษย์มาร

"พวกเจ้า ข้ามาช่วยแล้ว" ชายหนุ่มต่อสู้กับพวกมนุษย์ปลาอย่างตึงมือ

ตัวนึงโจมตี ตัวนึงป้องกับ ชายหนุ่มพยายามที่จะสู้กับพวกมันทั้งสองตัว โจมตีอีก 1 ตัวเป็นหลักในขณะที่อีกตัวเขาก็พยายามปัดป้อง

โจวจินพยายามจัดการพวกเขาอย่างเบามือ เขารู้ว่าถ้าเขาดุดซับตบะพวกเขาจะกลับเป็นคนปกติได้

เวลาผ่านไปซักพัก

"เจ้า ใจอ่อนแบบนี้ตลอดเลยเหรอ พวกมันเป็นปีศาจ เป็นมาร เจ้าออมมือเพื่อสิ่งใด" ต้่าซือหม่ากล่าวกับโจวจิน

ชายหนุ่มรู้ทันที ว่าถ้าเขายังยื้อการต่อสู้ไว้เเบบนี้มัวแต่คิดเรื่องดูดซับตบะ เขาคงต้องสู้แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆจนเขาหมดแรง และถูกมนุษย์มารเหล่านี้สังหารแน่นอน

ทันใดนั้น เหมือนจิตใจของชายหนุ่มได้ตัดสินใจแล้ว การช่วยชีวิตคนอื่นนั้น เขาต้องเอาชีวิตตนให้รอดก่อน

ชายหนุ่มตัดสินใจเด็ดขาดขึ้น พยายามยื้อการโจมตี โดยเน้นไปให้ตัวเขาบาดเจ็บน้อยที่สุด และมีจิตที่คิดจะสังหารพวกมนุษย์มารทั้งสอง

ไม่น่าชายหนุ่มก็จัดการสังหารมนุษย์มารไปตัวนึงได้ และจัดการทำอีกตัวให้สลบ

"ท่านจะเข้าใจว่าทำไมข้าถึงใจอ่อน" ชายหนุ่มหันมากล่าวกับต้าซือหม่า

โจวจินทาบมือไปยังร่างของมนุษย์มารที่ยังไม่ตาย และเริ่มดูดซับตบะ

เวลาผ่านไปไม่นาน มนุษย์มารก็กลับมาเป็นชาวบ้าน

"ภารกิจเสร็จสิ้นขอรับท่านต้าซือ ข้าขอพาชาวบ้านไปส่งที่เมืองก่อนขอรับ ไว้ถ้ามีโอกาสเรามาฝึกด้วยกันอีกนะขอรับ" ชายหนุ่มคารวะไปที่ต้าซือ และขอตัวกลับเมืองก่อน

จากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้าย

'เจ้าหนุ่มนี่ ทำไมถึงดูดซับตบะพวกมนุษยมารได้กันนะ

----------------------------

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=199 ปีศาจ เจวี่ยฮวา เลเวล 40

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=202 ป๊ศาจ เจวี่ยฮวา เลเวล 40

@Admin ผู้มีบุญ + สตอรี้ปลดล็อคหัวใจ NPC เว่ยชิงครับ

Ximenqing โพสต์ 2024-8-18 22:30:12

วันที่ 16 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 23.00 น

"เจ้านี่ใช้ได้เลย ครั้งหน้่าอย่ามัวแต่โลภมากกับตบะของมันนะ" ต้าซือหม่าปรบมือเอ่ยชมและเตือน

"เข้าใจแล้วขอรับ ขอบคุณมากครับท่านต้าซือ" โจวจินเหม่อ และกล่าวขอบคุณ

"ตอนนี้ ดูเหมือนค่ายโจรบนภูเขาที่หลบหนีทางการจะถูกไอมารครอบงำจนกลายเป็นมาร ทำให้พวกนี้น่ากลัวขึ้นร้อยเท่า เจ้ารีบกลับไปได้แล้ว ฟ้าเริ่มมืดฝน ข้าจะลาดตระเวนบริเวณนี้ต่ออีกสักหน่อย" ต้าซือหม่ากล่าว

"ข้าพอจะช่วยอะไรได้หรือไม่ขอรับ"ชายหนุ่มกล่าว

ต้าซือส่ายหน้า

โจวจินพยักหน้าเข้าใจและเดินจากไป

Ximenqing โพสต์ 2024-8-20 10:39:37

วันที่ 19 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 16.30 น

หลังจากที่โจวจินจัดการมนุษย์ปลาเสร็จแล้ว โจวจินรู้สึกว่าช่วงนี้ เขามีใจที่อำมหิตขึ้นเยอะ เขานึกถึงตอนที่ได้นั่งสมาธิกับพี่หมาน

ชายหนุ่มตัดสินใจเดินทางไปที่เทือกเขาเพื่อทำการนั่งสมาธิ

ชายหนุ่มเดินมาถึงจุดนั่งสมาธิก็เห็นพี่หมานนั่งสมาธิอยู่ เขาจึงคารวะแบบไม่ออกเสียงและไปนั่งสมาธิด้วยกัน

ชายหนุ่มรู้สึกถึงจิตใจที่สงบนิ่ง เขาอารมณ์ร้อนเกินไป ต้องใจเย็นลง

ใช้เวลาไปซักพัก ชายหนุ่มก็ลืมตาขึ้นมาเห็นพี่หมานมองคุณแล้วก็ยิ้มให้คุณเบาๆก่อนที่จะเดินจากไป

'นี่ซินะความสงบ' ชายหนุ่มคิดในใจก่อนที่จะออกจากสมาธิและเริ่มเดินทางต่อ

----------------------------------------

@Admin ผู้มีบุญขอรับ

ความสัมพันธ์ท่านตงฟางรอวันปลดลิมิต

GongziLoongxuan โพสต์ 2024-8-20 11:29:34

<div align="center" style="list-style-type: none;"><div id="Alastor1">

 

<style>
#Alastor {
width: 700px;
border: 4px double #2a36b1;
padding: 15px;
box-shadow: #2a36b1 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/yNXwJjo.jpeg");}
</style>

<div id="Alastor">
 <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 15 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10<span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 09.00 <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เกวียนพ่อค้าคาราวานใกล้มาถึงเทือกเขาฉินหลิง อันเป็นสถานที่ของภารกิจในครั้งนี้ที่จะต้อง พากลุ่มพ่อค้าไปเก็บของป่าบริเวณเทือกเขา ด้วยบริเวณนั้นมีเจ้าถิ่นเฝ้าของป่า ปีศาจแพนด้า <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ทำให้เขาใช้สายตามองหาปีศาจร้ายที่แฝงตัวอยู่ บางทีมันอาจจะหลบอยู่แถว ๆ นี้รอคอยหาจังหวะหรือโอกาสเข้าจู่โจมอย่างไม่ทันระวัง ฉะนั้นการทำทุกอย่างให้ปลอดภัยถือเป็นเรื่องที่ดี <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แปะ แปะ แปะ  <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หลงเสวียนกำลังปรบมือให้สัญญาณ เมื่อเห็นทุกอย่างดูเหมือนจะปลอดภัย ทว่า จู่ ๆ หางตาเหลือบเห็นบางสิ่งบางอย่างขยับสั่นไหวตรงพุ่มไม้ จังหวะการปรบมือจึงเปลี่ยนเป็นรัว ๆ <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แปะ ๆๆๆๆๆๆๆๆ <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ส่งสัญญาณเตือนถึงภัยอันตรายไม่ให้พวกพ่อค้านั้นลงมาจากเกวียน <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เลขไบต์ต่อไปนี้จะเจอศัตรูโจมตี<span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เลขไบต์คี่ : โจรป่า Level 13<span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เลขไบต์คู่ : ปีศาจแพนด้า Level 18<span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">(-หากผู้มีปราณลาภลอย จะสุ่มเจออีเว้นท์ NPC ช่วยเหลือ-) <span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">มาช่วยเร็วผมกากตีไม่ไหว <span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> </div></div>
 
</div></div>

<style>
#Alastor1 {
border: 15px double #2a36b1;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #2a36b1 10px 10px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>

หน้า: 1 [2] 3 4 5

The Myth of Han's Archiver