[เทือกเขาฉินหลิง] - หน้า 3 - รอบนอกนครฉางอัน - The Myth of Han

GongziLoongxuan โพสต์ 2024-8-20 17:38:55

<font size="4" face="TH Baijam"></font><div align="center" style="list-style-type: none;"><div id="Alastor1">

<font size="4" face="TH Baijam"><br><br><br>

<style>
#Alastor {
width: 700px;
border: 4px double #2a36b1;
padding: 15px;
box-shadow: #2a36b1 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/yNXwJjo.jpeg");}
</style>

</font><div id="Alastor">
<p><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><div style="text-align: left;"><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" align="center"><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-b5d52906-7fff-2b3d-0c29-cfe38fee6f00"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">วันที่ 15 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">เวลา 09.30</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">ปีศาจแพนด้าปรากฏกายขึ้นต่อหน้าต่อตา มักจะเลือกปลีกวิเวกอยู่อย่างสันโดษกับฝูงแพนด้าของมัน ปกติพวกมันไม่ค่อยสุมสิงหรือยุ่งกับผู้คน ทว่าการมาของพวกเขาคือการเข้ามาในอาณาเขตถิ่นฐานมัน</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">เทือกเขาฉินหลิง</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“เกิดอะไรขึ้นข้างนอก” หนึ่งในพ่อค้าคาราวานตะโกนถามเสียงดัง</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“ปีศาจแพนด้า”</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“ไอหยาาาาาา !!! อาตี๋ลื้อจะสู้มันไหวมั้ย”</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หลงเสวียนหางคิ้วกระตุก </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-style: italic; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">‘จะไปไหวได้ยังไงก่อน’</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> คุณชายหิมะครุ่นคิดในใจ</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">ยังไม่ทันได้ตอบกลับปีศาจแพนด้าเข้ามาปะทะ ทำให้เกิดการต่อสู้ บุรุษหนุ่มแห่งตระกูลกงจื่อฉลาด รู้จักประมาณฝีมือตน จึงละถอยหาโอกาสหลีกหนี </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">ใช้โอกาสกระโดดขึ้นบังคับบังเหียนม้าที่มีพวกพ่อค้านั่งซ่อนตัวสั่นกันอยู่พาหลบหนี</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">แพ้</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=170</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ไอเท็มดรอป(ใช้เอฟเฟคผ่านประลองระบบ):</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"> สุราไผ่เขียว 1 ไห</span></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">สุราไผ่เขียว 2 ไห</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">และอัตราออก กระดูกวิญญาณ: (เลขไบต์ 0 , 7)</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="TH Baijam"><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="TH Baijam">เปิดใช้งานพรสวรรค์ ลาภลอย @Admin</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4" face="TH Baijam">มีโอกาสพบเจออีเว้นท์แปลกๆ แทรก </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" color="#ffffff" face="TH Baijam"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br><br></span></font></p></div></div><b><b><font size="4" face="TH Baijam">
<br><br><br><br></font><br>
</b></b></div></div>

<style>
#Alastor1 {
border: 15px double #2a36b1;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #2a36b1 10px 10px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>

Watcher โพสต์ 2024-8-20 20:11:29

GongziLoongxuan ตอบกลับเมื่อ 2024-8-20 17:38
#Alastor {
width: 700px;
border: 4px double #2a36b1;

https://i.imgur.com/iZT7nYN.png

[สุ่มความช่วยเหลือ]

จอมยุทธ์ชุดขาว ปรากฎตัวก่อนเข้าช่วยคุณและคณะพ่อค้าไว้แต่เธอไม่ได้ทำร้ายใด ๆ ปีศาจแพนด้า เลือกปลอบประโลมมันด้วยเมตตาจนแพนด้าค่อย ๆ สงบและกลับไปที่ของมันก่อนหันมาเตือนพวกคุณ อย่าเข้าไปเขตป่าไผ่บริเวณนั้น ปกติพวกมันเป็นมิตรแต่ถ้ารุกล้ำเขตมันถึงจะโจมตีเพื่อปกป้องอาณาเขต

Ximenqing โพสต์ 2024-8-22 10:15:47

วันที่ 21 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 15.00 น

หลังจากที่ชายหนุ่มจัดการปีศาจตัวใหม่ ด้วยความข้องใจเขาตัดสินใจมาทำสมาธิเผื่อได้เจอพี่หมานจะได้ถามได้

ทางผ่านไปจุดทำสมาธิ ชายหนุ่มเจอหลุมศพเเพนด้า เขาจึงคารวะมันแล้วเดินทางไปยัง จุดทำสมาธิ

"คารวะพี่หมานขอรับ" ชายหนุ่มทักทายพี่หมานและแนะนำเจ้าไก่

"ส่วนนี่ สหายข้า มีนามว่าเฮยจี" ชายหนุ่มผ่ายมือไปทางไก่

"คารวะพี่หมาน ข้าเฮ่ยจีเป็นลูกน้องของลูกพี่โจวขอรับ" เจ้าไก่เอ่ยคารวะ ไม่รู้ทำไมเจ้าไก่กลับดูสุภาพกับพี่หมานมากกว่าที่คิด

"หึหึ ยินดีๆ มาทำสมาธิกันเถอะ หลังจกาสมาธิถ้าเจ้าอยากถามอะไรค่อยถาม" พี่หมานกล่าว

ชายหนุ่มพยักหน้าหงึกๆ แล่วบอกให้เจ้าไก่หาจุดทำสมาธิ ส่วนเขาก็ไปนั่งสมาธิที่จุดเดิม

เวลาผ่านไปซักพักใหญ่ ชายหนุ่มก็ ออกจากสมาธิ สีหน้าเข้าดูสงบขึ้น

อย่างน้อยๆวันนึงข้าควรทำสมาธิซัก ชม

พี่หมานออกจากสมาธิ

"ถามมาซิ" เขากล่าว

"ตอนนี้ข้าบังเอิญเจอปีศาจตัวใหม่แถวรอบเมืองเรา มันร้องขอชีวิตข้า ท่าทางดูไม่น่าอันตราย ข้าเลยฟาดมันให้สลบแล้วก็จากมา ข้าอยากสอบถามว่า ข้าจะแยกปีศาจที่ชั่วร้ายอย่างไร เวลาข้าสังหารจะได้ไม่รู้สึกผิด" ชายหนุ่มกล่าวถาม

"สังหาร นอ สังหาร เสี่ยวโจว" พี่หมานเหลือบมองไปที่ง้าวของชายหนุ่ม

"เจ้าลองไปสำรวจตามหมู่บ้านดู ช่วงนี้มีเด็กคนไหน ออกไปเล่นในป่า ยามกลางคืนหรือไม่ จริงๆ เจ้าพวกปีศาจมันม่วงก็เเอบน่าสงสารมันต้องการตบะบริสุทธ์เพียงเล็กน้อย เท่านั้น แต่มันก็ไม่รู้เลยว่าการกระทำของมันส่งผลกับสิ่งที่มาสนิทมันมากแค่ไหน" พี่หมายสะบัดพัดและกล่าว

"เอาล่ะเรื่องนี้เจ้าต้องลองหาข้อมูลเพิ่มเติมเองข้าใบ้ให้แล้ว" พี่หมานหุบพัดและกล่าวกับชายหนุ่ม

"เข้าใจขอรับ หมู่บ้าน เด็ก กินตบะ" ชายหนุ่มพอปะติด ปะต่ออะไรได้แล้วเหลือแค่ข้อมูลยืนยัน

หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็แยกย้าย ก่อนไปโจวจินสังเกตุว่าเจ้าไก่หลับ จึงตบหลังไปทีเพื่อปลุกก่อนที่จะให้มันวิ่งตามมา

----------------------------------
@Admin ผู้มีบุญขอรับเผื่อเจอเหตุการณ์ที่น่าสนใจ

ตงฟางซั่ว รอปลดครับ 5.99 อยู่ว

GongziLoongxuan โพสต์ 2024-8-23 08:17:50

<font size="4" face="TH Baijam"></font><div align="center" style="list-style-type: none;"><div id="Alastor1">

<font size="4" face="TH Baijam"><br><br><br>

<style>
#Alastor {
width: 700px;
border: 4px double #2a36b1;
padding: 15px;
box-shadow: #2a36b1 2px 2px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/yNXwJjo.jpeg");}
</style>

</font><div id="Alastor">
<p><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><div style="text-align: left;"><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" align="center"><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-61762850-7fff-29d0-0ff0-13f3d78fa302"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">วันที่ 15 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">เวลา 10.00</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;" id="docs-internal-guid-b5d52906-7fff-2b3d-0c29-cfe38fee6f00"><font size="4"><br><br><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">หลงเสวียนคุมบังเหียนรถม้าที่มีพวกพ่อค้าซ่อนตัวอยู่ หลบหนีจากปีศาจแพนด้าที่หมายจ้องจะเอาชีวิตพวกเขาทุกคน</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">ถึงมันจะอ้วนตุ๊ต๊ะ แต่ก็มีความเร็วในการกลิ้งและวิ่งตาม ขนาดปีศาจปลายังเคยพ่ายแพ้ นับประสาอะไรกับปีศาจที่เก่งกว่าอสุรกายร้ายตัวนั้น ชายหนุ่มมิอาจรับมือได้จริง ๆ </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">เมื่อรู้สึกถึงแผนการที่ไม่เป็นไปตามที่วางไว้ หลงเสวียนเกิดอาการเครียดขึ้นมาทันที</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">ขณะเดียวกันจอมยุทธ์ชุดขาว] ปรากฎตัวก่อนเข้าช่วยบุตรชายตระกูลกงจื่อและคณะพ่อค้าไว้ หญิงสาวนิรนามที่ออร่าความแข็งแกร่งแต่ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยน</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">เธอไม่ได้ทำร้ายใด ๆ ปีศาจแพนด้า เลือกปลอบประโลมมันด้วยเมตตาจนแพนด้าค่อย ๆ สงบและกลับไปที่ของมัน “อย่าเข้าไปเขตป่าไผ่บริเวณนั้น ปกติพวกมันเป็นมิตรแต่ถ้ารุกล้ำเขตมันถึงจะโจมตีเพื่อปกป้องอาณาเขต”</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“ต้องขอบคุณแม่สาวคนนี้จริง ๆ พวกข้าคิดว่าจะไม่รอดแล้ว” หนึ่งในกลุ่มพ่อค้ากล่าว</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“เธอ ?”</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“เรียกข้าเหรอ” จอมยุทธ์ชุดขาวถามกลับ</font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">“ขอบคุณ” หลงเสวียนตอบนิ่ง ๆ ความเป็นคุณชายหิมะที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครสักเท่าไหร่ ท่าทางการแสดงออกจึงถูกมองว่าดูเย่อหยิ่ง </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><span style="font-family: Arial, sans-serif; color: rgb(255, 255, 255); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><font size="4">กระนั้นเขาก็ขอบคุณเธอด้วยใจจริง ก่อนจะพากลุ่มพ่อค้ากลับ </font></span></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" face="TH Baijam"><br></font></p><p dir="ltr" style="line-height:1.38;text-align: center;margin-top:0.0pt;margin-bottom:0.0pt;"><font size="4" color="#ffffff" face="TH Baijam"><span style="background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;"><br><br></span></font></p></div></div><b><b><font size="4" face="TH Baijam">
<br><br><br><br></font><br>
</b></b></div></div>

<style>
#Alastor1 {
border: 15px double #2a36b1;
border-radius: 30px;
padding: 10px;
box-shadow: #2a36b1 10px 10px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/Rti02oX.png");}
</style>

WeijiaLianhua โพสต์ 2024-8-23 18:32:05

RongXiuying โพสต์ 2024-8-28 01:10:54

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย RongXiuying เมื่อ 2024-8-28 01:40 <br /><br /><p><br></p><p></p><div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Xiuying01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #DAA520;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/gmUaOyu.jpg");}
</style>

<style>
#Xiuying02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/APTIUqY.png");}
</style>

<style>
#Xiuying03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #DAA520;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<div id="Xiuying01">
<p>

<br><font face="Kanit"><br></font></p>

<div id="Xiuying02">
<p><font face="Kanit"><br></font></p><div style="text-align: center;"><div><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div><div><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b>วันที่ 27 ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่ 10 </b></font></div><div><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b>เวลา 15.00 น.</b></font></div></div><div><font face="Kanit"><br></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit"><img src="https://i.imgur.com/VgeiQeN.png" border="0"><font size="5" color="#000000"><b><br></b></font></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#008080"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#008080"><br></font></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><font face="Kanit"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#000000" style="" size="3">หลังจากฆ่าไก่ซิ่วอิงก็เดินทางมายังเทือกเขาฉินหลิงเพื่อพักผ่อนแต่ตอนนี้มือและแขนเต็มไปด้วยเลือดของไก่จึงได้เดินตามหาแหล่งน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกายของตน เสร็จแล้วจะได้ไปแวะหาที่เอนกายนอนกินขนมให้สบายใจ ไม่นานนักก็พบแหล่งน้ำจึงได้ย่อตัวแล้วลงมือทำความสะอาดร่างกายตนเอง

</font><font style="" size="3" color="#008080">“เลือดไก่แอบคาวเหมือนกันนะเนี่ย ขนาดข้าล้างน้ำตั้งสองรอบแล้วยังมีกลิ่นอยู่เลย”
</font><font color="#000000" style="" size="3">
ซิ่วอิงยกมือขึ้นมาดมกลิ่นคาวของเลือดที่เพิ่งสังหารไก่ไปยังหลงเหลือบาง ๆ บนมือของนาง มือบางจุ่มลงในแหล่งน้ำอีกครั้งเพื่อล้างเอากลิ่นทุกอย่างออกให้หมด น่าเสียดายที่ไม่ได้พกสมุนไพรใด ๆ ติดมาด้วยเพื่อขจัดกลิ่น นางนั่งบ่นอุบอิบอยู่คนเดียวในขณะที่พยายามทำความสะอาดแขนและมีดที่ใช้ในการล่า จนไม่ได้ทันสังเกตว่าเสียงของนางกำลังรบกวนโสตประสาทของผู้ที่กำลังนั่งทำสมาธิอยู่ใกล้เคียง

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ถ้าข้าเป็นเจ้าจะเบาเสียงลงหน่อย จะได้ไม่รบกวนผู้อื่น…”</font><font color="#000000" style="" size="3">

เสียงของใครบางคนดังขึ้นจากด้านหลังของคุณหนูตระกูลหรง นางหันไปตามเสียงที่สุขุมนุ่มลึกนั้นแล้วก็พบว่าห่างจากจุดที่นางกำลังล้างเนื้อล้างตัวไปไม่ไกลนักมีคุณชายผู้หนึ่งแต่งกายสะอาดสะอาดกำลังค่อย ๆ ลืมตาช้า ๆ ขึ้นมาดูต้นตอของเสียงที่กำลังรบกวนการนั่งสมาธิอันสงบเงียบของเขาอยู่

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ขออภัยคุณชาย…ข้าไม่ทันสังเกตว่ามีคนอยู่แถวนี้…”
</font><font color="#000000" style="" size="3">
ไม่แปลกนักถ้าจะไม่ทราบว่ามีคนอยู่เพราะคุณชายผู้นี้นั่งเงียบมาก ถ้าไม่สังเกตดี ๆ อาจจะไม่รู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของเขาบริเวณนี้เลยด้วยซ้ำไป
</font><font style="" size="3" color="#4169e1">
“ไม่รู้ย่อมไม่ผิด ข้าไม่ถือสา”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ขอบคุณ คุณชายที่เข้าใจ” </font><font color="#000000" style="" size="3">พูดจบก็หันไปล้างแขนตัวเองต่อ…

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“กลิ่นคาวเลือด…” </font><font color="#000000" style="" size="3">เสียงของคุณชายผู้นั้นดังขึ้นอีกครั้งจนซิ่วอิงต้องหันไปดูอีกรอบ เขาทำจมูกฟุตฟิตเหมือนสัมผัสได้ว่ามีกลิ่นเลือดอยู่แถวนี้ และมันจะเป็นใครไปได้นอกจากคุณหนูตระกูลหรงที่เพิ่งไปปาดคอไก่มาสด ๆ ร้อน ๆ หวังว่าคุณชายท่านนี้จะไม่ได้กินเจนะ…

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ข้าเพิ่งกลับจากการล่าสัตว์ คงเป็นกลิ่นของข้าเองเจ้าค่ะ” </font><font color="#000000" style="" size="3">นางสารภาพไปตามตรง

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“เจ้าเป็นพรานป่างั้นหรือ?” </font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“หาใช่พรานป่า ข้าแค่เพียงกำลังฝึกทักษะการล่าเจ้าค่ะ” </font><font color="#000000" style="" size="3">
</font><font style="" size="3" color="#4169e1">
“น่าแปลกเจ้าบอกว่าเจ้าเพิ่งไปล่าสัตว์ แต่กลับไม่มีสัตว์ติดไม้ติดมือเจ้ามา มีเพียงกลิ่นคาวเลือดที่ติดตัวเจ้า…คงไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีมาใช่หรือไม่?”</font><font color="#000000" style="" size="3">

คุณชายผู้นั้นมองซิ่วอิงด้วยสายตาที่ราวกับว่าจะจับผิด อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่านางไปฆ่าหมกป่าใครมา สภาพแบบนางแค่ฆ่าไก่ยังเหนื่อยแล้วนับประสาอะไรกับการฆ่าคน นางยังไม่ได้รับการฝึกฝนเรื่องนั้นเลยด้วยซ้ำไป

</font><font style="" size="3" color="#008080">“คุณชายคงไม่ได้คิดว่าข้าไปสังหารคนมาใช่ไหมเจ้าคะ?”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“เจ้าเหมือนอ่านใจข้าได้”</font><font color="#000000" style="" size="3"> คุณชายไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใดว่าสงสัยเรื่องนั้นจริง ๆ

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ก็แค่แม่ไก่ตัวเดียวเจ้าค่ะ ข้าแค่มือหนักไปหน่อยซากไก่ก็เลยเละเทะจนไม่สามารถใช้ได้ ข้าก็เลยไม่มีอะไรติดไม้ติดมือกลับมา”</font><font color="#000000" style="" size="3"> ซิ่วอิงตอบไปตามความจริง

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ครั้งนี้ข้าจะเชื่อเจ้าก็ได้”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ยังมีครั้งหน้าอีกหรือเจ้าค่ะ…ข้าบอกว่าไก่ก็คือไก่จริง ๆ หรือจะให้ข้าพาคุณชายไปดูซากที่ป่าไผ่ก็ได้นะเจ้าคะ”</font><font color="#000000" style="" size="3">

คุณชายกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยในท่าทางโผงผางของซิ่วอิง อันที่จริงเขาก็ไม่ได้คิดจะเอาความอะไรกับแม่นางผู้นี้อยู่แล้ว เพียงแค่จะดูว่านางจะแสดงปฏิกิริยาอย่างไรกับข้อสงสัยของเขาเพียงเท่านั้น เขาสังเกตนางตั้งแต่หัวจรดเท้าการแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ดูมีราคาเหมือนลูกผู้ดี แต่กิริยาท่าทางดูผิดกันจนน่าแปลกใจ

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ไม่จำเป็นหรอกและขออภัยถ้าหากคำพูดของข้าทำให้แม่นางไม่พอใจ”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ข้าไม่ถือสาเจ้าค่ะ คุณชายไม่ได้ทำอะไรผิดเป็นข้าเองที่เสียมารยาทกับคุณชาย”</font><font color="#000000" style="" size="3">

พูดจบซิ่วอิงก็เดินเข้าไปใกล้คุณชายผู้นั้นก่อนที่จะล้วงเอาขนมในกระเป๋าออกมาแล้วยื่นให้กับคุณชาย เขามองไปที่ขนมในมือของนางสลับกับมองใบหน้าของนางเหมือนยังไม่เข้าใจว่าสตรีผู้นี้ต้องการจะทำอะไร

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“มีอะไรหรือแม่นาง?”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ค่าทำขวัญเจ้าค่ะ…ที่ไปรบกวนการนั่งสมาธิของคุณชายและที่เสียมารยาท”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#9932cc">“ขอบใจแม่นาง” </font><font color="#000000" style="" size="3">เขารับขนมมาไว้ในมือแล้วมองดูรูปร่างของมัน

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ขนมไร้กังวลเจ้าค่ะ เผื่อคุณชายจะได้อารมณ์ดีขึ้น”</font><font color="#000000" style="" size="3"> พูดจบซิ่วอิงก็ยื่นน้ำเต้าที่บรรจุชาเบญจมาศไปให้คุณชายด้วยอีกหนึ่งอย่าง

</font><font style="" size="3" color="#008080">“เผื่อขนมติดคอ…”</font><font color="#000000" style="" size="3">

คุณชายรับน้ำเต้ามาแบบงง ๆ แต่เขาก็ไม่เสียมารยาทถึงขนาดที่จะปฏิเสธน้ำใจของซิ่วอิงจึงรับไว้ทั้งหมด ในใจก็ยังแอบสงสัยว่าตระกูลไหนอบรมบุตรสาวมาแบบที่คนอย่างเขาไม่เคยพบเคยเจอแบบนี้นะ…

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ขอบใจแม่นาง…”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ตระกูลหรงเจ้าค่ะ หรงซิ่วอิง ถ้าคุณชายเกิดสงสัยในกิริยามารยาทของข้า พวกเขาอบรบข้ามาอย่างดีแต่เป็นที่ข้าเองที่รับเอาไว้ไม่ได้ทั้งหมด…”</font><font color="#000000" style="" size="3">

สตรีนางนี้เหมือนรู้อีกแล้ว รู้ดีไปเสียหมด…

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ข้าไม่เสียมารยาทที่จะสงสัยแม่นางขนาดนั้นหรอก” </font><font color="#000000" style="" size="3">แม้ในใจจะแอบสงสัยไปแล้วก็เถอะ… </font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ข้าตงฟางหมานเฉียน”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#008080">“คาราวะคุณชายตงฟาง”
</font><font color="#000000" style="" size="3">
ซิ่วอิงนั่งลงที่พื้นโดยเว้นระยะห่างจากคุณชายพอสมควรก่อนจะควักเอาหมั่นโถวมากิน เพราะขนมที่ตั้งใจจะเอามานั่งกินพักผ่อนหย่อนใจดันยกให้คุณชายตงฟางไปเรียบร้อยแล้ว หมั่นโถวนี่มันเป็นเจ้ากรรมนายเวรของนางจริง ๆ เบื่อจะแย่แต่ก็ยังมีเหตุให้ต้องกินเสมอเลย

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“เจ้าต้องการน้ำชาคืนหรือไม่?...เดี๋ยวติดคอ”</font><font color="#000000" style="" size="3">

คุณชายย้อนซิ่วอิงด้วยประโยคเดิมที่นางบอกกับเขา นางหันขวับไปมองแล้วหรี่ตาเหมือนรู้ว่ากำลังโดนเอาคืนเข้าแล้ว

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ข้าไปดื่มน้ำตรงนั้นได้” </font><font color="#000000" style="" size="3">นางผายมือไปที่แหล่งน้ำเมื่อครู่

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ที่ที่เจ้าเพิ่งไปล้างเลือดมาน่ะหรือ?” </font><font color="#000000" style="" size="3">คุณชายเลิกคิ้วสงสัย

</font><font style="" size="3" color="#008080">“ข้าดื่มได้เจ้าค่ะไม่ต้องเป็นห่วง ถ้าอย่างนั้นข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ ขอให้คุณชายทานขนมให้อร่อย”</font><font color="#000000" style="" size="3">

</font><font style="" size="3" color="#4169e1">“ขอบใจแม่นางอีกครั้ง”
</font><font color="#000000" style="" size="3">
จบบทสนทนาซิ่วอิงก็ลุกออกไปทำทีเดินตรงไปที่แหล่งน้ำ วักน้ำสองสามทีทำท่า ‘ดื่มทิพย์’ แต่นางเองก็ไม่กล้าเอาน้ำพวกนี้ใส่ปากตัวเองหรอกเหม็นคาว! แค่ไม่อยากเสียฟอร์มจากนั้นก็เดินทางออกไปเพื่อให้คุณชายได้ใช้เวลาส่วนตัวต่อ

</font></span><span style="color: rgb(0, 128, 128); font-size: 14.6667px; white-space-collapse: preserve;">

</span><div style="color: rgb(0, 128, 128); text-align: center;"><span style="font-size: 14.6667px; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div><div style="white-space-collapse: preserve; text-align: center;"><font size="4" style="" color="#ff0000"><b> มอบขนมไร้กังวล และ ชาเบญจมาศ ให้ ตงฟาง ซั่ว</b></font></div><div style="text-align: center;"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font size="4" color="#ff0000"><b><br></b></font></span></div><span style="white-space-collapse: preserve;"><div style="text-align: center;"><font size="4" color="#ff0000"><b>+15 ความสัมพันธ์ ขนมว่างเกรดม่วง + (+5) ชาอะไรก็ได้</b></font></div></span><div style="white-space-collapse: preserve; text-align: center;"><font size="4" style="" color="#ff0000"><b>โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม</b></font></div><div style="white-space-collapse: preserve; text-align: center;"><font size="4" style="" color="#ff0000"><b>หัวบ้า โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+10</b></font></div><div style="white-space-collapse: preserve; text-align: center;"><font size="4" style="" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><span id="kM0.5425326464546649"><div style="text-align: center;">@<span id="kM0.2829551265071215">@Admin </span></div></span></font></div><div style="text-align: left;"><font color="#ff0000" face="Kanit" size="4"><b><br></b></font></div><div><br></div><div><font face="Kanit"><br></font></div><div><br></div></div></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div><br></div><div><br></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

RongXiuying โพสต์ 2024-8-30 00:20:34

<p><br></p><p></p><div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Xiuying01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #DAA520;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/gmUaOyu.jpg");}
</style>

<style>
#Xiuying02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/APTIUqY.png");}
</style>

<style>
#Xiuying03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #DAA520;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<div id="Xiuying01">
<p>

<br><font face="Kanit"><br></font></p>

<div id="Xiuying02">
<p><font face="Kanit"><br></font></p><div style="text-align: center;"><div><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div><div><div><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b>วันที่ 29 ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่ 10 </b></font></div><div><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b>เวลา 16.00 น.</b></font></div></div></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit"><img src="https://i.imgur.com/VgeiQeN.png" border="0"><font size="5" color="#000000"><b><br></b></font></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#008080"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#008080"><br></font></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><font face="Kanit"><font style="" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#000000">ซิ่วอิงเดินทางมาที่เทือกเขาฉินหลิงเพื่อตามล่าหาปีศาจมันม่วง จากการล่าในครั้งก่อนที่นางตั้งใจไปเพื่อขุดมันแล้วดันไปพบเข้ากับปีศาจมันม่วงแทน นางได้พบว่าหัวมันที่ได้จากการชำแหละปีศาจมันม่วงนั้นมากยิ่งกว่าการเดินขุดมันธรรมดาทั่วไปเสียอีก วันนี้จึงตั้งใจมาเพื่อล่าโดยเฉพาะและหอบมันม่วงกลับไปให้ได้มากที่สุด

</font><font color="#008080">“อยู่นี่เองเจ้าปีศาจตัวร้าย แกดูอ้วนท้วนสมบูรณ์แบบนี้ต้องมีเนื้อมันมากแน่ ๆ”
</font><font color="#000000">
ปีศาจมันม่วงเมื่อรู้สึกตัวว่ากำลังถูกเพ่งเล็งโดยมนุษย์ก็ไม่รอช้าที่จะเริ่มโจมตีซิ่วอิงในทันที มิเช่นนั้นตัวมันเองนั่นแหลที่จะโดนสังหารไปเสียก่อนจะได้สู้ ซิ่วอิงใช้ทวนของนางกวัดแกว่งพยายามแทงเข้าที่ตัวปีศาจ ทว่ามันกลับหลบเก่งเสียจนน่าหงุดหงิดใจ ใช้เวลาอยู่นานกว่าที่สุดท้ายปลายทวนยาวอันคมกริบจะแทงทะลุเข้าไปที่ร่างของปีศาจมันม่วงได้สำเร็จ ร่างจัดการแล่และเก็บส่วนที่ต้องการใส่กระเป๋า แล้วเดินไปล้างเนื้อล้างตัวที่ริมน้ำก่อนจะหยุดชะงักเล็กน้อยแล้วหันหลังไปมองซ้ายมองขวา

ไม่มีใคร…

วันนี้ทางสะดวกสินะ…

ซิ่วอิงถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อพบว่าไม่มีใครอยู่ด้านหลังของนาง หลังจากที่ล้างเนื้อล้างตัวเรียบร้อยแล้วจึงได้เดินไปนั่งเล่นแถวทุ่งหญ้า สักพักนางก็แอบมองซ้ายมองขวาอีกรอบเหมือนคนระแวงอะไรบางอย่าง

</font><font color="#008080">“ซิ่วอิงเจ้าอย่าคิดไปเองสิ ไม่มีใครก็เห็นอยู่ คิดมากจริง!”</font><font color="#000000"> นางพูดกับตัวเองก่อนจะเอนกายลงนอนบนผืนหญ้าเอาแขนทั้งสองข้างไขว้ไว้หลังหัว พร้อมสูดเอาอากาศบริสุทธิ์ของธรรมชาติอันแสนสงบเข้าไปเต็มปอด เวลาส่วนตัวแบบนี้ช่างเป็นอะไรที่รอคอยมานานแสนนาน หลายวันที่ผ่านมาเจอแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด

</font><font color="#008080">“อย่าห่วงเลยคงไม่เจอคุณชายตงฟางอะไรนั่นที่นี่อีกรอบหรอก…เขาว่ากันว่าฟ้าไม่ผ่าซ้ำที่เดิมสองครั้ง—”</font><font color="#000000">

</font><font color="#4169e1">“น่าเสียดายจริง ที่วันนี้ฟ้าดันผ่าที่เดิมเป็นครั้งที่สอง หรือถ้านับรวมเมื่อวานด้วย...ก็น่าจะผ่าสามครั้งสามคราแล้ว…”</font><font color="#000000">

ใบหน้าอันงดงามของบุรุษที่พักหลังนี้เจอบ่อยเสียจริงก้มมองร่างของคุณหนูแห่งตระกูลหรงที่กำลังนอนเล่นบนผืนหญ้าอย่างสบายใจ พอเห็นหน้านั้นเข้าตาของนางก็ถึงกับเบิกกว้างกระเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งแทบไม่ทัน

<i>เฮือกกกกกกกกก!</i>

</font><font color="#008080">“ทะ…ทำไมเป็นท่านอีกแล้วล่ะ อย่าบอกนะว่าท่านแอบตามข้ามา!” </font><font color="#000000">ซิ่วอิงรีบถามไปด้วยความตกใจหางสงหางเสียงคือลืมสิ้น…

</font><font color="#4169e1">“แม่นางคิดว่าข้าตามแม่นางมางั้นหรือ ฟังดูเข้าข้างตัวเองไปหน่อย ข้าแค่เพียงทำกิจวัตรประจำวันนั่งสมาธิของข้าอย่างเช่นทุกครั้ง เพียงแต่ข้าได้ยินเสียงการต่อสู้เลยแวะมาดูเผื่อว่าจะมีใครต้องการความช่วยเหลือก็เท่านั้น…เป็นแม่นางเองมากกว่าที่พักนี้ชอบโผล่มาให้เห็นอยู่เรื่อย”</font><font color="#000000">

</font><font color="#008080">“ยะ..อย่าบอกนะว่าท่านคิดว่าข้าสะกดรอยตามท่านมา ท่านคิดว่าข้าพิศวาสท่านงั้นหรือ? ข้าเพิ่งเจอท่านเป็นครั้งที่สามเองนะเจ้าคะ!” </font><font color="#000000">

</font><font color="#4169e1">“แม่นางเคยนับครั้งด้วยหรือ...ข้าก็ยังไม่ได้พูดกล่าวหาแม่นางเช่นนั้นเลย ใยแม่นางถึงได้ร้อนตัวนักเล่า?” </font><font color="#000000">คุณชายตงฟางหัวเราะในลำคอเล็กน้อยอย่างนึกขำในท่าทีของซิ่วอิง

เออว่ะ…จะร้อนตัวทำไม…

ซิ่วอิงชะงักไปครู่หนึ่งนั่งคิดอะไรนิดหน่อยในหัว นางคงคิดมากไปเองจริง ๆ คนแปลกหน้าที่บังเอิญเจอกันแค่สามครั้ง ย่อมยังนับว่าเป็นความบังเอิญอยู่ดี และนางเองก็ไม่จำเป็นต้องมาแก้ต่างเรื่องนี้ด้วยเพราะอย่างไรเสียมันก็เป็นแค่ความ ‘บังเอิญ’

</font><font color="#008080">“ขอโทษด้วยเจ้าค่ะ ข้าพูดไม่คิดเอง…” </font><font color="#000000">นางตอบไปเสียงอ่อย ๆ พร้อมทั้งหลบตาคู่สนทนา

</font><font color="#4169e1">“ว่าแต่วันนี้แม่นางออกมาล่าสัตว์อีกแล้วงั้นหรือ?”</font><font color="#000000">

</font><font color="#008080">“พูดเหมือนรู้เลยนะเจ้าคะ…ก็ไม่เชิงเจ้าค่ะ วันนี้ข้ามาล่าปีศาจมันม่วง”</font><font color="#000000">

</font><font color="#4169e1">“แม่นางทำให้ข้าประหลาดใจได้เสมอเลย ทั้งออกล่าสัตว์ มีฝีมือในการเล่นหมากล้อม แถมวันนี้ยังล่าปีศาจอีก ตระกูลของแม่นางคงภูมิใจน่าดู”</font><font color="#000000"> คุณชายตงฟางนั่งลงบนผืนหญ้าโดยเว้นระยะห่างระหว่างกันแล้วสนทนาต่อ

ภูมิใจกับผีสิ…ความในใจที่ซิ่วอิงอยากจะตอบออกไป ครอบครัวของนางไม่เคยสนับสนุนเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ การต่อสู้ที่อาจก่อให้เกิดการบาดเจ็บของร่างกาย การเอาชีวิตมาเสี่ยงกับสิ่งที่ไม่เข้าท่า แม้จะโดนลงโทษมาแล้วหลายครั้งแต่นางก็ไม่เคยเข็ดสักที

</font><font color="#008080">“ผิดกับสิ่งที่คุณชายคิดเลยเจ้าค่ะ ท่านพ่อท่านแม่ไม่ค่อยสนับสนุนเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่”</font><font color="#000000"> ซิ่วอิงถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ </font><font color="#008080">“ข้าค่อนข้างดื้อรั้นในสายตาของทุกคน ในเมืองเกิดของข้าถึงกับเป็นที่ร่ำลือกันกว่าข้าเหมือนกับม้าพยศที่ปราบยากจึงไม่มีใครกล้ามาสู่ขอแม้จะถึงวัยนี้แล้ว…แต่ก็ไม่เป็นไรข้าไม่ได้สนเรื่องนั้นอยู่แล้วใครจะว่าอย่างไรก็ช่าง ชีวิตเป็นของข้า…” </font><font color="#000000">ซิ่วอิงพูดขณะที่มือของนางถือกิ่งไม้เขี่ยพื้นไปมาอย่างไม่รู้จะทำอะไร

</font><font color="#4169e1">“ม้าดีต้องพยศ…แม่นางเคยได้ยินคำนี้หรือไม่?”</font><font color="#000000"> คุณชายตงฟางหันไปถามซิ่วอิง

</font><font color="#008080">“ไม่เคยเจ้าค่ะ…” </font><font color="#000000">นางตอบกลับไปสายตาก็ยังคงมองไปยังกิ่งไม้ที่เขี่ยดิน

</font><font color="#4169e1">“คนที่เก่งย่อมมีความเป็นตัวของตัวเองสูงไม่ยอมก้มหัวให้ใครง่าย ๆ แต่ถ้าหากเราสามารถปราบพยศลงได้ให้เกียรติและเชื่อมั่นในตัวเขา…ก็จะได้ยอดอาชามาครอบครอง” </font><font color="#000000">

<i>กร๊อบ!</i>

กิ่งไม้ที่กำลังคุ้ยเขี่ยพื้นของซิ่วอิงถึงกับหักคามือเมื่อคุณชายตงฟางพูดจบประโยค…คม…คมมาก…คนที่มีปัญญาล้ำเลิศเป็นเช่นนี้เอง เพียงคำพูดไม่กี่ประโยคกลับทำให้นางรู้สึกดีขึ้นได้อย่างน่าประหลาดใจ

</font><font color="#008080">“คุณชายรู้ตัวหรือไม่เจ้าคะ…ว่าพูดได้คมมาก…”</font><font color="#000000">

</font><font color="#4169e1">“งั้นหรือ?”</font><font color="#000000">

</font><font color="#008080">“ข้ารู้แล้วว่าท่านเป็นใคร…” </font><font color="#000000">ซิ่วอิงหันขวับมามองหน้าคุณชายด้วยสีหน้าจริงจัง

</font><font color="#4169e1">“...” </font></span></font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit"><font style="" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#000000"><br></font></span></font></font></div><div style="text-align: left;"><font face="Kanit"><font style="" size="3"><span style="white-space-collapse: preserve;"><font color="#000000">คุณชายตงฟางไม่เคยเปิดเผยตัวตนและสถานะที่แท้จริงของตนเอง แล้วสตรีนางนี้รู้ได้อย่างไร? ตงฟางซั่วนั่งนิ่งมองหน้าซิ่วอิงอย่างลุ้นคำตอบว่าสิ่งที่นางกำลังจะปริปากพูดออกมาคืออะไรกันแน่ มันยังไม่ถึงเวลาอันสมควรที่จะให้คนแปลกหน้ารู้ว่าเขาเป็นใคร จึงต้องระวังตัวเป็นพิเศษ

</font><font color="#008080">“คุณชายต้องเป็น…นักปราชญ์พเนจรอย่างแน่นอนเลยใช่ไหมเจ้าคะ!” </font><font color="#000000">นางใช้นิ้วชี้ไปที่คุณชายตงฟางแล้วพูดออกไปด้วยความมั่นใจ ในขณะที่อีกฝ่ายหลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่ตัวตนของเขายังไม่ถูกเปิดเผย

</font><font color="#4169e1">“แม่นางหรงช่างมองขาดยิ่งนัก” </font><font color="#000000">

</font><font color="#008080">“ใช่ไหมล่ะเจ้าคะ!…ข้าน่ะคิดแล้วเชียว คนฉลาด ๆ แบบคุณชายตงฟางเนี่ยจะเป็นอะไรไปได้อีก” </font><font color="#000000">นางฉีกยิ้มกว้างอย่างภูมิใจที่ทายถูก

</font><font color="#4169e1">“แม่นางชมเกินไป”</font><font color="#000000">

</font><font color="#008080">“อย่าได้ถ่อมตัวเลยเจ้าค่ะคุณชาย มิน่าล่ะข้าถึงได้เจอคุณชายทุกที่”</font><font color="#000000">

ตงฟางซั่วได้แต่เลยตามเลยเล่นไปตามน้ำ ในเมื่อแม่นางผู้นี้คิดว่าเขาเป็นนักปราชญพเนจร ไม่ได้มีความสงสัยในตัวตนอื่นก็ปล่อยให้นางเชื่อไปแบบนั้นน่ะดีแล้ว…
</font></span>

</font><span style="color: rgb(0, 128, 128); font-size: 14.6667px; white-space-collapse: preserve;">

</span><div style="color: rgb(0, 128, 128); text-align: center;"><span style="font-size: 14.6667px; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div><div style="text-align: center;"><a href="https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=289" style=""><font size="4" style="" color="#0000ff"><b style="">หลักฐานการต่อสู้</b></font></a><br></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/NwXmgnb.png" width="165" _height="115" border="0"><br></div><div style="color: rgb(0, 128, 128); text-align: center;"><span style="font-size: 14.6667px; white-space-collapse: preserve;"><br></span></div><div style="text-align: center;"><font size="4" color="#ff0000"><span style="white-space-collapse: preserve;">ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): ตบะ 10 หน่วย
เนื้อเทศ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)

พรสวรรค์: คนแข็งแรง
ทุกการต่อสู้ (ประลองระบบ) จะยิ่งทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้น ได้รับโบนัสค่าประสบการณ์เติบโต +30 EXP

ตงฟาง ซั่ว</span><span style="white-space-collapse: preserve;">
</span></font></div><div style="text-align: center;"><div><font size="4" color="#ff0000">โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม</font></div><div><font size="4" color="#ff0000">หัวบ้า โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+10</font></div><div><br></div></div><div style="white-space-collapse: preserve; text-align: center;"><font size="4" style="" color="#ff0000"><b><br></b></font></div><span id="kM0.5425326464546649"><div style="text-align: center;"><span id="kM0.6379975597335128">@<span id="kM0.8726727202972484">@Admin </span></span><br></div></span></font></div><div><br></div><div><font face="Kanit"><br></font></div><div><br></div></div></div><div style="text-align: left;"><font color="#000000"><br></font></div><div><br></div><div><br></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

Ximenqing โพสต์ 2024-8-31 10:23:00

วันที่ 11 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา12.00

'ที่นี่ช่างร่มรื่นดีจัง' หลังจากที่เด็กหนุ่มทำงานมาอย่างเหน็ดเหนื่อยเขาก็พักผ่อนหย่อนใจด้วยการออกมาเดินเล่นรับลมธรรมชาติ

'เทือกเขาฉินหลิงสมกับเป็นสถานที่ ที่ดีจริงๆ' เด็กหนุ่มคิดในใจก่อนที่จะเดินเล่นไปเรื่อยๆ

"หงิงๆ" เสียงที่ดูน่าสงสารดังขึ้น

"นี่มันอะไร" เด็กหนุ่มมีท่าทางตื่นตัวและวิ่งไปยังทิศทางนั้น

เขาพบกับน้องหมาอยู่ตัวนึง ที่ขาของมันมีลักษณะ บาดเจ็ด และ มันเหมือนจะโดนฝูงทิ้ง

เด็กหนุ่มมองไปที่เจ้าหมาอย่างใจเย็นและค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้ๆ

"แง่งๆ" เจ้าหมาที่เห็นคนเข้ามาใกล้ก็ขู่ใส่ เหมือนกับจะบอกว่าฉันมีเขี้ยวนะ

"โอ๋ๆนะ ครับ เจ้าหมาน้อย เจ้าเจ็บอยู่นะให้ข้าช่วยได้" เด็กหนุ่มใจเย็นพอที่จะนั่งอยู่กับเจ้าหมา และพยายามเข้าไปใกล้มันเพื่อที่จะช่วย

หลายครั้งที่ดูเหมือนจะมีสัตว์ใหญ่อันตรายเข้ามา ซีเหมินก็หยิบหินเขวี่ยงไปทางนั้นเพื่อไล่พวกมัน

ใช้เวลาซักพักกว่าซีเหมินจะเข้าใกล้น้องหมาได้

"ข้าเจ้าบิดนี่เอง" เด็กหนุ่มกล่าวกับมันเบาๆ

"หงิงๆ" เจ้าหมาร้องตอบเหมือนว่าจะเข้าใจที่เด็กหนุ่มพูด

"เจ้าอยากหายไหม ถ้าเจ้าอยากหายเจ้าต้องทนเจ็บหน่อยนะ" เด็กหนุ่มกล่าวกับเจ้าหมา

เจ้าหมาพยักหน้า หลังจากนั้น ซีเหมินก็เตรียมกิ่งไม้สั้นๆ พอดีกับขาเจ้าหมา 2 แท่ง และบอกกับเจ้าหมาว่า

"เจ้าพร้อมนะ" เด็กหนุ่มกล่าว

เจ้าหมาพยักหน้า

กร็อบ เด็กหนุ่มดัดขาเจ้าหมาให้เข้าที่ เจ้าหมาตัวกระตุกเล็กน้อย จากนั้น เด็กหนุ่มก็รีบเอากิ่งไม้ พันขาวางรอบขาเจ้าหมาแล้วเอาผ้าพัน

"เสร็จแล้ว หลังจากนี้ เจ้าพักซักวัน สองวันก็หายดีแล้วล่ะ" เด็กหนุ่มยกนิ้วให้เจ้าหมา

เจ้าหมาเหมือนรู้สึกขอบคุณเด็กหนุ่มก็เอาหน้ามาไถๆ ท้องซีเหมิน

"เอาล่ะข้าไปก่อนนะ" เด็กหนุ่มลุกและกำลังจะเดินจากไป

"หงิงๆ" เจ้าหมาเอาขาหน้าวางไว้ที่ตักและจ้องไปที่หน้าของเด็กหนุ่มราวกับว่าจะขอข้าไปด้วยซิ

"เจ้าอย่าจ้องมองข้าแบบนี้ ข้าแพ้สายตาแบบนี้" เด็กหนุ่มพึ่งเคยเจอหมาอ้อนครั้งแรก ถึงกับไปไม่เป็น

"เอาล่ะ เจ้าติดตามข้ามาก็ได้ เอาเถอะ ข้าจะเป็นเซียนกระบี่ในตำนานก็ต้องมีสหายคู่กาย งั้นเจ้าก็มาเป็นสหายของข้าเถอะเจ้าหมา" ซีเหมินยกนิ้วให้เจ้าหมา

เจ้าหมายกขาหน้าขึ้นมาแปะมือซีเหมิน

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เดินทางเข้าเมืองกัน

------------------------

@Admin น้องหมา Join this Party ขอ Stats ด้วยครับบบ

Ximenqing โพสต์ 2024-9-2 11:00:41

วันที่ 12 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา6.00

หลังจากที่ชายหนุ่มได้ฝึกฝนกระบี่และหลับไป 1 ตื่น เขารู้สึกว่าเขาควรที่จะหาอะไรทำหลังจากที่เขาสามารถถือกระบี่ได้อีกครั้ง เขาจึงออกเดินทางไปที่เทือกเขาเพื่อที่จะหาอะไรล่าพร้อมกับเจ้าหมา

'ข้าคงล่าหมาไม่ได้แล้วมั้งอย่างมากก็ตอนนี้' ชายหนุ่มคิดในใจและเหลือบมองไปที่เจ้าหมา

"โฮ่ง" เจ้าหมาเห่าตอบประนึงอ่านใจเด็กหนุ่มได้

"ข้าอยากล่าสัตว์เจ้าช่วยพาขาไปทีได้หรือไม่" เด็กหนุ่มกล่าวกับหมา

"โฮ่งๆ" เจ้าหมาที่ขาหายดีแล้วก็ยกขาหน้าขึ้นเป็นเชิงตกลงก่อนที่จะดมๆ ไปที่พื้นและวิ่งไปข้างหน้า

'มีสหายเป็นหมานี่มันก็ดีแหะ' เด็กหนุ่มยิ้มถูกใจ ก่อนที่จะถือกระบี่วิ่งตามหมาไป

วิ่งไปได้ซักพักก็เจอไก่ป่าอยู่ตัวนึง เด็กหนุ่มลูบปากในใจ 'หวานเจี๊ยบ'

"เก่งมากเจ้าหมา" เด็กหนุ่มลูบหัวเจ้าหมา ก่อนที่จะชักกระบี่ พุ่งเข้าไปตีไก่

ใช้เวลาไมนาน เด็กหนุ่มก็จัดการเชือดไก่ทิ้งได้สำเร็จ

'ไก่หรือจะสู้คนได้' ชายหนุ่มคิดในใจก่อนที่จะยกมีดขึ้นมาเตรียมแล่

'มันแล่ยังไงนะ อ่อใช่ เลาะตามแนว ถอนขน แล้วก็หั่นเป็นส่วนๆ' เด็กหนุ่มพยักหน้าและค่อยๆ แล่ โดยเนื้อส่วนไหนที่เขาหั่นพลาดก็โยนให้เจ้าหมากิน ส่วนไหนดีก็เก็บ

หลังจากนั้น เด็กหนุ่มก็กลับไปฝึกกระบี่ต่อ

-------------------------

@Admin ผู้ใช้กระบี - ทุกการต่อสู้ (ประลองต่อสู้ระบบ) และใช้กระบี่เป็นอาวุธหลัก +30 EXP (วันละครั้ง)

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=337 ไก่ป่าเพศเมียเลเวล 5

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เนื้อสัตว์ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)
ซี่โครงไก่ (เลขไบต์รองสุดท้าย = จำนวนได้)

RongXiuying โพสต์ 2024-9-2 22:14:54

<p></p><p><font face="Kanit"><br></font></p><p></p><div align="center" style="list-style-type: none;">

<style>
#Xiuying01 {
border-radius: 30px;
border: 6px double #DAA520;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/gmUaOyu.jpg");}
</style>

<style>
#Xiuying02 {
width: 800px;
border-radius: 20px;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 1em;
background-image: url("https://i.imgur.com/APTIUqY.png");}
</style>

<style>
#Xiuying03 {
width: 520px;
border-radius: 20px;
border: 6px double #DAA520;
padding: 3px;
box-shadow: #DAA520 0px 0px 3em;
background-image: url("https://i.imgur.com/O01jmYP.png");}
</style>

<div id="Xiuying01">
<p>

<font face="Kanit"><br><br></font></p><div id="Xiuying02"><div style="text-align: center;"><font face="Kanit"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#fab452" face="Kanit" size="5"><b><br></b></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" size="5" color="#ffa500"><div style=""><div style=""><div style=""><b><div>วันที่ 2 จิ่วเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่ 10 </div><div>เวลา 08.00 น.</div></b></div></div></div></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#000000"><font size="5"><b><img src="https://i.imgur.com/VgeiQeN.png" border="0"></b></font><font size="5"><b><br></b></font></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#ff8c00"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit" color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;"><div><div style="text-align: left;"><div><div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">กองทหารใหม่ยังคงวิ่งท่ามกลางแดดยามเช้าของเทือกเขาฉินหลิง สถานที่ถัดมาหลังจากเหตุการณ์งูเขียวที่ป่าไผ่ ระดับความยากของการวิ่งนั้นทวีคูณด้วยสภาพพื้นที่เป็นเนินความลาดชันจึงมีมากแถมแดดยังลงหัวเต็ม ๆ  ช่างเป็นสถานที่ทรมานน่องชั้นดีสำหรับการทดสอบทหารใหม่ สภาพของทุกคนที่ออกวิ่งติดต่อกันเป็นเวลาหลายชั่วโมงย่อมเริ่มมีอาการแสดงออกมาให้เห็น </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“นี่เจ้าหัวงูเขียว เจ้าน่ะยังไหวหรือไม่?” </font><font face="Kanit" size="3" color="#000000">ผู้คุมขี่ม้ามาเทียบด้านข้างซิ่วอิงเมื่อเห็นว่านางมีทีท่าชะลอความเร็วในการวิ่งลง</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ไหวเจ้าค่ะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ไม่ได้ยิน”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ไหวเจ้าค่ะ!!!” </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">แม้เหงื่อจะอาบหน้าแต่จะมายอมแพ้กับอะไรแบบนี้ไม่ได้หรอก หากผ่านเรื่องแค่นี้ไปไม่ได้ต่อไปหากอยู่ในการศึกย่อมเอาตัวเองไม่รอด ปากของซิ่วอิงเริ่มแห้งจากการสูญเสียน้ำในร่างกายไปมาก…หิวน้ำ…อยากดื่มน้ำ…นางหันไปมองผู้คุมที่ขี่ม้าอยู่ข้าง ๆ กำลังกระดกน้ำจากน้ำเต้าที่พกมา</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">อะไรเนี่ย…</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">ทำไมผู้คุมกินน้ำได้แต่ทหารคนอื่นกินไม่ได้ นางเบะปากเล็กน้อยแล้วตั้งหน้าตั้งตาวิ่งต่อ ดูเหมือนผู้คุมจะสังเกตได้เลยพูดเย้าแหย่ออกไป</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“เจ้าอยากดื่มน้ำงั้นหรือ?”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ถ้าข้าบอกว่าอยากดื่มท่านจะให้ข้าดื่มหรือเจ้าคะ?” </font><font face="Kanit" size="3" color="#000000">นางถามย้อนกลับไป</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ไม่”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“งั้นก็ไม่ต้องถามจะดีกว่าเจ้าค่ะ ท่านกำลังทำให้ข้าเสียสมาธิในการวิ่ง” </font><font face="Kanit" size="3" color="#000000">นางเมินผู้คุมแล้วตั้งใจทำในสิ่งที่ต้องทำต่อไป</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ขอให้เจ้าเก่งอย่างปากว่า…” </font><font face="Kanit" size="3" color="#000000">พูดคุมพูดก่อนจะหันไปจะโตนบอกทหารใหม่ทุกนาย  </font><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ทุกคนจงฟัง…จะไม่มีการดื่มน้ำจนกว่าพวกเจ้าจะกลับไปถึงค่าย เข้าใจไหม!”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">“รับทราบ!” ทุกคนขานรับ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“เผด็จการชะมัด…”</font><font face="Kanit" size="3" color="#000000"> ซิ่วอิงพูดกับตัวเองเบา ๆ </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">ขบวนแถววิ่งมาจึงถึงลำธารเล็ก ๆ การจะผ่านไปได้จำเป็นต้องผ่านลำธารแห่งนี้ไปเสียดู ซิ่วอิงที่อยู่ด้านหน้าประเมินด้วยสายตาพบว่าลำธารนี้ตื่นเลยนำแถววิ่งฝ่าลำธารไปทันที ขบวนม้าของผู้คุมก็ควบผ่านลำธารไปเช่นกันจนน้ำกระเซ็นใส่เหล่าทหารใหม่เปียกไปหมด นี่มันคือการทดสอบความอดทนไม่ให้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าผู้คุมทหารใช่ไหมเนี่ย!</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#9932cc">“น้ำนี่มีปลิงดูดเลือด” </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#9932cc"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">เสียงคนด้านหลังของซิ่วอิงพูดขึ้น ดูเหมือนเขาจะโดนปลิงเกาะขาเข้าให้ ซิ่วอิงรีบมองขาของตนเองทันที โชคดีที่นางไม่โดนปลิงเข้า จะแอบหันไปกระซิบคนด้านหลังตอนผู้คุมเผลอ</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“นี่เจ้าน่ะ ดึงปลิงออกแล้วส่งมาให้ข้า”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#9932cc">“เจ้าจะเอาไปทำอะไร”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“รีบเถอะน่า ก่อนที่ผู้คุมจะเห็นเข้า”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">ทหารใหม่ด้านหลังไม่เข้าใจว่าซิ่วอิงพยายามจะทำอะไร แต่ก็ดึงปลิงจากขาตัวเองส่งให้กับนางแต่โดยดี นางรีบรับปลิงมาแล้ววิ่งต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก่อนหรี่ตามองผู้คุมตัวดีที่ขี่ม้าอยู่ด้านหน้า เล็งแล้วแอบดีดปลิงให้กระเด็นไปติดบริเวณหลังคอของเขา จากนั้นก็กลับมาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้วิ่งไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ทำไมมันคัน ๆ คอ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“...”</font><font face="Kanit" size="3" color="#000000"> ซิ่วอิงไม่พูดอะไรทั้งสิ้น</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“นี่เจ้าน่ะเห็นอะไรที่หลังคอข้าหรือไม่ ข้ารู้สึกคัน”</font><font face="Kanit" size="3" color="#000000"> ผู้คุมหันมาถามซิ่วอิงที่อยู่ใกล้เขาที่สุด</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“หมายถึงเจ้าตัวอ้วน ๆ ดำ ๆ ที่หลังคอท่านหรือเจ้าคะ?”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ว่าอะไรนะ มีอะไรอยู่หลังคอข้า!”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ปอ-ลอ-อิ-งอ…ปลิงเจ้าค่ะ…ลำธารเมื่อครู่มีปลิงดูดเลือด บางทีท่านอาจควบม้าแรงจนน้ำกระเซ็นเลยมีปลิงกระเด็นไปเกาะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“บ้าจริง!”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">ผู้คุมคลำหลังคอก่อนจะดึงปลิงออกมา มันสูบเลือดมาสักพักแล้วเลยดูอ้วนใหญ่ดูน่าขยะแขยงไม่น้อย </font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“คราวหน้าหากมีอะไรเกาะข้าอีกเจ้าต้องรีบบอกเข้าใจไหม อย่าปล่อยให้มันดูดเลือดข้า!”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#008080">“ข้ากำลังฝึกวิ่งอยู่เจ้าค่ะ คงไม่มีเวลาไปช่วยระวังภัยให้ผู้คุมหรอกนะเจ้าคะ”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#ff8c00">“ข้านี่อยากรู้จริงคนปากดีอย่างเจ้าจะทนการทดสอบนี้ไปได้สักกี่น้ำ วิ่งต่อไป!”</font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000"><br></font></div><div><font face="Kanit" size="3" color="#000000">ซิ่วอิงเร่งฝีเท้าวิ่งแซงม้าผู้คุม ทำให้ขบวนแถวต้องเร่งความเร็วตามอีกครั้ง ในใจของนางได้แต่ท่องยุบหนอพองหนออีกไม่นานกองทหารใหม่ก็คงจะถึงเมืองแล้วเมื่อถึงตอนนั้นทางวิ่งคงกลับมาราบเรียบเหมือนเดิมเสียที…</font></div><div><font face="Kanit"><br></font></div></div><div><font face="Kanit"><br></font></div></div><div style="text-align: center;"><font face="Kanit"><br></font></div></div></div><div style="text-align: center;"><font size="4" color="#ff0000"><font face="Kanit"><br></font></font></div><div style="text-align: center;"><font size="4" color="#ff0000"><font face="Kanit"><div>รางวัลโรลเพลย์วิ่ง(แนบท้ายโรลทุกโรล): +10 EXP <br></div><div><br></div></font></font></div></div></div><div><font face="Kanit"><br></font></div><div><font face="Kanit"><span id="kM0.15558190474906053">@<span id="kM0.7405526342781348">@Admin </span></span><br></font></div><div><font face="Kanit"><br></font></div><div><font face="Kanit"><br></font></div><p>

</p>

</div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black">

<br>

</font></font></font><p></p></div><font face="Kanit"><font size="3"><font color="black"><b>

<br><br>

</b></font></font></font></div>

หน้า: 1 2 [3] 4 5

The Myth of Han's Archiver