[ป่าทิศตะวันตก] ป่าไผ่ซีเฟิง

Watcher โพสต์ 2024-7-14 20:27:18

Longyue โพสต์ 2024-7-20 19:08:13

<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
<br><br>
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
<br><br>
<center><font face="Sriracha" color=“red”><font size="1"><strong>
@Admin ได้โปรดออกไบต์คู่ในโพสต์เดียวเถอะค้าบบบ <br>
ชดใช้กรรม สุ่ม NPC มาโปรดฮะ
</strong></font></font></center>
<br>
<br>
<font face="Ma Shan Zheng"><font size="10">
<center>
<b>
CHAPTER 7
</b>
</center>
</font></font>
</center>
<br>
<br>
<div align="left"><font face="Chakra Petch"><font size="2">
<p style="text-indent: 2.5em;">

หลงเยวี่ยเดินทางตามเส้นทางมาจนถึงบริเวณป่าไผ่เขียวขจี รอบด้านเต็มไปด้วยต้นไผ่ใบสีเขียวเรียวยาว บางส่วนร่วงลงบนพื้นดินและแห้งตาย ระหว่างทางที่มาที่นี่ ช่างสะดวกและรวดเร็วเท่าที่รถเทียมวัวคันหนึ่งจะสามารถวิ่งผ่านมาได้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
นางคุมบังเหียนพลางอ้าปากหาวเสียวอดใหญ่ หากแต่ในช่วงเวลาที่ความง่วงงุนมาเยือนนั้น ก็พลันเกิดเสียงย่ำลงบนใบไผ่แห้งกรอบ หลงเยวี่ยหันหน้าไปตามทิศทางของเสียง พบว่ามีคนกลุ่มหนึ่งพร้อมกับหมาป่าอีกสองตัวกระโจนเข้ามาล้อมนางเอาไว้ บุคคลที่ดูคล้ายหัวหน้ากลุ่มส่งเสียงหัวเราะร่าคล้ายกับคนเสียสติ แล้วพลันเปลี่ยนเป็นเสียงตวาดแทน
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“เจ้า! ถ้าไม่อยากตายทิ้งสัมภาระไว้แล้วไสหัวไป!”
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“เจ้าน่ะสิไสหัวไป! คิดจะสังหารข้ามีหัวเดียวหรือจะพอชดใช้!”
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“สามหาวนัก!” คนที่อยู่ด้านข้างตะโกนขึ้นมากู้หน้าแทนหัวหน้า “พี่ใหญ่ข้าคือโจรเหนือโจร ยุทธภพไม่แบ่งแยกหญิงชาย ในเมื่อเจ้าปากวอนตายก็ตายเสียเถอะ!”
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“หากข้าตายพวกเจ้าก็รอกลายเป็นมนุษย์สุกรได้เลย!” หลงเยวี่ยเอ่ยพลางชักกระบี่สลักจันทราออกจากฝัก นางตวัดกระบี่คราหนึ่งก่อนถีบร่างที่เสียหลักของโจรลำดับ ก ทิ้งไปอีกทาง น่าเสียดายที่โจรโง่พวกนี้มีดีแค่ปาก โดนนางซัดไปหนึ่งคราก็ถึงกับจุกจนพูดไม่ออก
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“กล้าแตะของของข้ารึ!” เอ่ยพลางตวัดเท้าเหยียบลงบนมือที่เอื้อมมาแตะต้องสัมภาระบนเกวียน แล้วหมุนตัวเตะเสยหัวโจรอีกคนที่ใช้จังหวะที่เผลอหมายแย่งเอาของไป หัวหน้าโจรคำรามลั่น
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“ฆ่ามันซะ!”
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ใบหน้าของหลงเยวี่ยซับสีเลือดขึ้นมาก่อนจะใช้เท้าถีบโจรหมายเลข ข แล้วทยานตัวลงไปประลองตัวต่อตัวกับหัวหน้าโจร ตีงูต้องฟันที่หัวจะจัดการทั้งกองทัพก็ต้องสังหารแม่ทัพ! หากว่าใครจะรู้ว่าฝีมือนางและหัวหน้าโจรต่างกันเกินไป หลงเยวี่ยโดนดาบฟันไปหลายแผล
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“ถุย! มีฝีมือแต่ยังอ่อนหัดนัก!”
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หลงเยวี่ยถูกวิชาฝ่ามือหลายกระบวนท่า ภายในรู้สึกบอบช้ำมากจนทรุดลงไปกับพื้น

<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หลงเยวี่ยแต่ไหนแต่ไรมาก็บ้าดีเดือด นางถ่มน้ำลายกลับบ้าง “ถุย! ข้า–ไม่มีคำว่า”
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“กรี๊ด—----” เสียงหวีดร้องดังลั่นป่า ใครเลยจะคาดคิดว่าไอ้โจรหมายเลข ก ข (สักคนไม่ว่างจำว่าคนไหนกันแน่) ที่ฟุบอยู่บนพื้นในครานั้นจะลุกขึ้นมาอีกรอบ ด้วยความที่เมาขี้ตายังนอนไม่สร้างจึงปาอาวุธพกผิดทาง อาวุธปักก้นเจ้าวัวจนร้องเตลิด คนวิ่งหลบวัวกันจ้าละหวั่น นางอาศัยจังหวะนั้นหอบข้าวของในรถ สละตัวออกมาจากวัวตัวพ่วงพี
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ขอชี้แจ้งก่อนว่า ข้าหลายกระสอบเกลือหลายถุงที่กล่าวในตอนต้นนั้นมีหน่วยเป็น “จิน” ดังนั้นนางจึงหอบวิ่่งได้ตัวคนเดียวแบบชายอาภรณ์ปลิวไสว วิชาตัวเบาของนางนับว่าพอมีฝีมือมากอยู่กระมัง วิ่งถลาไปไม่นานก็สลัดพวกโจรพ้นแล้ว ทว่าเคราะห์กรรมยังคงไม่หมดเพราะหมาป่าที่ถูกฝึกมาให้ล่ามนุษย์กลับยืนจังกาอยู่เหนือหัวนาง
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
บนจะงอยหินนั่น
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<i>มารดาเจ้าสิ— ปีศาจ สัตว์ร้าย โจรป่า หากว่าเจอตามลำดับยังพอทำเนา<br>
เหตุไฉนฟ้าส่งพวกเจ้ามาพร้อมกัน!</i>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ยังคงมีสตรีอีกมากที่ตายก่อนเข้าวัง หากว่าคนผู้นั้นไม่สมควรเป็นนาง
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หลงเยวี่ยที่แทบจะทรุดจนต้องใช้กระบี่เป็นขาที่สามและสี่ วางกระสอบข้าวปลาอาหาร จากนั้นก็ใส่เดี่ยวแลกกระบี่กับกรงเล็บ แลกอย่างบ้าดีเดือดไม่สนใจกระบวนท่าป้องกันไปเกือบหนึ่งเค่อ นางก็จัดการหมาป่าได้อยู่หมัด ในสภาพที่เรียกได้ว่าปางตาย
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หากว่าเคราะห์ซ้ำกรรมซัดยังไม่จบลงเพราะไอ้โจรที่รอดชีวิตจากนางถือดาบไล่ตามมาติดๆ
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
“เจ้าป่าเจ้าเขา! ช่วยข้าด้วย—-------”
<br>
<br>
<br>
</font></font></font>

</div>
</div>
<br>
<br>

Watcher โพสต์ 2024-7-20 21:45:47

Longyue ตอบกลับเมื่อ 2024-7-20 19:08
@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family:...

เลขไบต์คู่ สุ่ม NPC ผ่านมาช่วยเหลือ

[เว่ยจื่อฟู จอมยุทธ์ชุดขาว]
++ โรลเพลย์สตอรี่อิสระช่วยเหลือ และจากไป

https://i.imgur.com/KsNAdMT.pngฃ

Ximenqing โพสต์ 2024-7-21 10:54:23

หลังจากที่เขาได้พักผ่อนหลังจากโดนปีศาจปลาน่ากลัวนั่นไล่ล่าโจวจินเขาก็คิดว่า ถ้าเขาจะลองสู้ ซึ่งๆหน้าเขาควรจะลองกับสิ่งที่มีชีวิต(?)ที่น่ารัก และไม่มีพิษภัยก่อน นั่นก็คือไก่! เขาจึงตัดสินใจเดินทางเข้าไปในป่าเผื่อล่าไก่

เขาเดินข้ามทิศไปยังป่าไผ่เผื่อที่จะตามล่าไก่

'ไก่มันต้องตามล่ายังไงฟ่ะ' โจวจินพยายามคิดหัวแทบแตกว่าจะตามล่ายังไง

แต่ในระหว่างนั่นเองเขาก็เจอสิ่งที่เขาต้องการ

'กลิ่นแบบนี้มันขี้ไก่!' เอาล่ะข้ารู้เเล้ว ข้าจะต้องตามกลิ่นไก่ ยิ่งกลิ่นแรงเท่าไรยิ่งเข้าใกล้มากเท่านั้น ยิ่งฝ่าเท้าที่เป็นรูป 3 ขีด อีกข้าเนี่ยฉลาดจริงๆ โจวจินคิดในใจพลางอวยตัวเอง

โจวจินพยายามเดินตามกลิ่นและตามหาร่องรอยของไก่ ใช้เวลาเพียงแค่ชั่วครู่เขาก็เจอไก่เดินจิกเปลือกไผ่อ่อนอยู่ตัวนึง

โจวจินไม่รอช้าวิ่งเข้าไป ยกกระบี่ขึ้นมาเอาสันคมฟาดไปที่หัวของน้องไก่ดังตุบ

"ล่าไก่นี่มันดีจริงๆไม่ต้องกลัวอันตราย" ชายหนุ่มพูดกลับตัวเองพลางยิ้มกริ่ม

'ตัวอ้วนแบบนี้ข้าต้องเเล่เนื้อดีซะแล้วจะได้เนื้อเยอะๆ' โจวจินคิดในใจ หลังจากนั้นเขาก็หาต้นไผ่ที่ไม่สูงมาก จับไก่ขึ้นไปแขวนและรีดเลือด ใช้เวลาไม่นานหลังเหลือไหลหมด โจวจิวก็พยายามเอาหญ้าและดินกลบรอยเลือดก่อนที่จะแบกไก่ไปที่แม่น้ำเพื่อที่จะถลงหนัง ดึงขน และแล่เนื้อเขาไล่เนื้อตามขอบอย่างดี แบ่งส่วน หัว คอ อก สะโพกก็ได้เนื้อมา 1 ตัว

หลังจากจัดการตัวน้องไก่เสร็จโจวจินเขาก็คิดได้ว่าถ้าจะทำเมนูเกี่ยวกับไก่ เขาก็น่าจะต้องใช้น้ำสะอาด เขาจึงตักน้ำสะอาดจากลำธารกลับไปด้วย

---------------------------------
ไก่
ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เนื้อสัตว์ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)
ซี่โครงไก่ (เลขไบต์รองสุดท้าย = จำนวนได้)
โบนัส: ทักษะนายพราน: เลขไบต์หลักที่สามนับจากสุดท้าย คือ จำนวนโบนัสของทรัพยากรที่ได้
(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

โบนัส: พรสวรรค์ ระดับผู้มีบุญ: x2 ทรัพยากรที่ดรอป

(ในโรลเพลย์เจอหลายตัว)

ตักน้ำสะอาด
[สามารถหาได้จากแหล่งน้ำหรือบ่อน้ำ โรลเพลย์ตักน้ำ (เลขไบต์หลักสุดท้ายคือจำนวนน้ำสะอาดที่ตักได้ต่อรอบ)]

@Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอยเพิ่มโอกาสเจออีเว้นท์เเปลกๆครับ

Ximenqing โพสต์ 2024-7-21 17:37:40

โจวจินนำทางคารวานพ่อค้าด้วยท่าทางทะมัดทะเเมง
ค่อยๆก้าวเข้าสู่ป่าไผ่
"ท่านโจว ทางคณะต้องหยุดพรรคที่นี่ซักครู่ ท่านดูซิ ป่าอุดมสมบูรณ์ มีหน่อไม้ และไก่ไข่ พวกเราจะทำการกาสินค้าพื้นบ้านเพื่อเติมเต็มสินค้าในคารวาน"ในฐานะนายจ้างนายท่านเปาสั่ง
"รับทราบขอรับ แต่ท่านต้องระวังด้วยนะขอรับ พื้นที่ตรงนี้เป็นจุดอัพ ไม่ควรมีหน่อไม้ และไก่มากมายขนาดนี้ ให้ความรู้สึกแปลกๆเหมือนเป็นกับดัก" โจวจินรับคำสั่งในขณะที่เขากล่าวเตือน
"ไม่เป็นไรหรอกน่า พวกข้ามาที่นี่ตั้งหลายรอบ ไม่เห็นมีเรื่องอะไรเลย นอกจากเมื่อวานแหละ" ท่านเปากล่าวกับโจวจินว่าไม่ต้องเป็นห่วง
หลังผ่านไปครึ่งชั่วยามทางคารวานได้จุดเตาไฟทำอาหาร หลังจากที่เก็บของป่ามาได้"ท่านเปาขอรับ ทำแบบนี้ไม่ควรนะท่าน การจุดไฟทำอาหารแบบนี้มันล่อพวกโจรนะขอรับ" โจวจินเห็นคารวานทำแบบนี้จึงกล่าวเตือนอีกครั้ง"ฮึ้ย เจ้ามันแค่คนคุ้มกัน รับเงินจากข้าก็ทำหน้าที่ไป ข้าจะทำอะไรไม่ต้องให้คนอย่างเจ้าเข้ามาสอด" ท่านเปาชักสีหน้าไม่พอใจทำท่าจะเหงื้อมือตบใส่โจวจินในขณะนั้นเอง มีเสียงดังฟุ้บ ปรากฎเป็นลูก ธนูพุ่งเข้าเสียบกลางลำคอของชายหนุ่มคนนึงที่กำลังจุดเตาไฟทำอาหาร"เอื้ัอ" ชายหนุ่มคนนั้นสิ้นใจตายทันที"โจรบุก" นายท่านเปาตกใจรีบกระโดนขึ้นม้า พลางสั่งคนงานขนของให้ได้มากที่สุดและควบม้าหนีไป
ฟุ้บ ลูกธนูพุ่งเข้ามาอีกลูกแต่โจวจินก็อาศัยกระบี่ฟาดลูกธนูนั้นทิ้งไปได้

"เอ้ย เจ้า คุ้มกันพวกข้าซะ ข้าจะหนีแล้วก็เอานี่ไปด้วย" ท่านเปา โยนถุงข้าวหนักใส่หลังโจวจิน โดยที่ไม่สนว่าเข้าทำอะไรอยู่ ประนึงอยากสร้างตัวถ่วงให้ชายหนุ่มวิ่งช้าที่สุดเพื่อที่จะได้ถ่วงเวลาโจรได้

หลังจากนั้นกองคารวานก็ควบม้าออกไป โดยเอาม้าของโจวจินไปด้วยเพื่อให้ชายหนุ่มวิ่งได้ช้าลง
"เวรกรรมอะไรของเข้าว่ะเนี่ย" โจวจินกล่าวบน
"เจ้าหนุ่มข้าฝากทรัพย์สินประจำตระกูลไว้ที่เจ้า เจ้าต้องรอดออกมาให้ได้นะ" เป็นเสียงนายท่านเปาตะโกนไล่หลังมา ประนึงอยากจะให้คนที่อยู่แถวนั้นรับรู้ว่าของที่อยู่ในกระสอบของโจวจินนั้นมีค่ามากๆ
"ซวยชิบ หายเลยโว้ย" โจวจินแบกถุงข้าวขึ้นหลังพลางวิ่งหนีแต่ยังไงก็วิ่งไม่ทัน เจอโจรมาดักหน้าสองคน
"ยอมแพ้ซะ หน้าตาแย่ๆอย่างเจ้า ข้าไม่ฆ่าหรอก แค่จะเอาไปขายเป็นทาส" โจร A กล่าว
โจวจินไม่พูดพร่ำทำเพลง ชักกระบี่ฟาดไปที่โจรด้วยความแรงทั้งหมดที่มี
โจรที่คาดไม่ถึงว่าเหยื่อที่โดนล้อม จะกล้าสู้ ไม่ทั้งตั้งตัวถูกกระบี่ฟาดก็กระเด็นไป โจวจินเห็นดังนั้นด้วยความที่เขาพึ่งสู้กับคนครั้งแรก ใช่เขายอมรับ เขาไม่กล้าฆ่าคน แม้จะเป็นคนที่น่าตายอย่างเถ้าแก่เปา หรือโจรนี่ก็ตาม เขาจึงใช้สันกระบี่ฟาดไปที่หัวของโจร A และ โจร B ให้สลบหลังจากนั้นเขาก็หนีต่อ

ฟุ้บ เสียงลุกธนู เเหวกอากาศมา โจวจินพยายามปัดป้อง เขาเหลือบตาไปเห็นหัวหน้าโจรที่ขี่หมาถือธนูอยู่ เขาจึงตัดสินใจว่าวิ่งหนียังไงก็หนีไม่ทัน เขาจึงตัดสินใจพุ่งตัวเข้าไปหาโจร"แฮร่" โจวจิน ตะโกนเสียงดังขู่มาแล้วฟาดสันกระบี่ไปที่หน้าผากหมา"เอ๋ง" หมายังไงก็เป็นหมา ต่อให้ฝึกมาดีแค่ไหน แต่ถ้าเขาเจ็บเขาก็หนี หมาสลัดหัวหน้าโจรลงพื้นและวิ่งหนีไป"หนอย พวกเคี้ยวยากงั้นเหรอ งั้นต้องเจอข้า" หัวหน้าโจร โยนธนูทิ้งไปอีกฝั่งนึง ก่อนที่จะคว้าง้าว วิ่งเข้ามาฟาดโจวจิน'หมอนี่เเข็งเเกร่ง' ทั้งโจวจินและหัวหน้าโจร ต่อสู้กันด้วยความสูสี คู่คี่ บางครั้งก็ฟาดฟันศัสตราวุธ บางครั้งก็ด่าพ่อล่อแม่ยั่วโมโห ไม่มีใครยอมใครจนเวลาผ่านไป 1 ชั่วยาม สมุนโจรที่สลบก็ได้ตื่นขึ้นวิ่งมาช่วยหัวหน้าโจร"บัดซบ เจ้านี่มัน สันดานโจรหมาหมู่"โจวจินสบถก่อนจะวิ่งหนี"ก็พวกข้าเป็นโจว เสี่ยวอี้ เสี่ยวเอ้อ เสี่ยวซาน รุม" หัวหน้าโจร ออกคำสั่งไล่ล่าชายหนุ่มทันที
มหกรรมวิ่งไล่จับกลางป่าไผ่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

---------------------------

มีปราณลาภลอย ขอสุ่มช่วยเหลือฮะขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ ลาภลอย เพิ่มโอกาสเจอเหตุการณ์ (ถ้าไม่เจอความช่วยเหลือก็ขอให้เรื่องราวมันพัฒนาไปแบบยับๆเลย!) @Admin

โจร 1 https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=54 ชนะ +50 พลังใจ +15 expโจร 2 https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=53 ชนะ +50 พลังใจ +15 expโจร 3 https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=51 https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=48ชนะ Level 5 +50 พลังใจ +15 exp / แพ้โจรเลเวล 13-30 พลังใจ -20 exp หมา 1 https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=52 ต่างฝ่ายต่างหนี ถือว่าชนะ -30 พลังใจ -20 exp หัวหน้าโจร https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=50 สู้สูสี แต่โดนสมุนโจรวิ่งเข้ามาช่วย เลยแพ้ -30 พลังใจ -20 exp

Watcher โพสต์ 2024-7-21 18:04:44

zhoujin ตอบกลับเมื่อ 2024-7-21 17:37
โจวจินนำทางคารวานพ่อค้าด้วยท่าทางทะมัดทะเเมง
ค่อยๆ ...

สุ่มไม่ได้เลขคู่ แต่ลาภลอยแจ็คพอตทำงาน

[เว่ยจื่อฟู จอมยุทธ์ชุดขาว]
++ โรลเพลย์สตอรี่อิสระช่วยเหลือ และจากไป

https://i.imgur.com/nWzSWOU.pngฃ

Ximenqing โพสต์ 2024-7-21 18:14:12

หลังจากที่โจวจิน วิ่งหนีไปได้ซักพักนึงก็มีจอมยุทธ์หญิงทะยานร่างลงมาซัดฝ่ามือไปทางพวกโจร

"ว๊ากก เจ๊ใหญ่เเห่งย่านนี่มา ไอ้เสือ เผ่นนน" แก็งโจรที่เห็นจอมยุทธ์หญิงเว่ย ปรากฎตัวก็หน้าซีดจำนางได้ รีบวิ่งหนีกระเจิดกระเจิงไป

แม่นางคนนั้นทำหน้าบึ้งมองไปทางพวกโจรและถอนหายใจ

"เจ้านี่ ข้าเตือนเจ้าแล้วนะว่าถ้าเข้าป่าให้ระวัง แม่กระทั่งรับภารกิจเจ้าก็รับภารกิจที่ฝีมือไม่ถึงอีกถ้าวันนี้ไม่มีข้าเจ้าจะทำยังไงหือ" แม่นางที่เริ่มคุ้นเคยกับโจวจินแล้วจึงกล่าวเตือนมาเป็นชุด

"กะ ก็ ข้าอยากหาเงินนี่นา แล้วก็มีงานคุ้มกัน ข้าคิดว่าฝีมือข้าพอไปวัดไปวา ตอนสู้่ตัวตัว ข้าก็สามารถเอาตัวรอดได้นะ" โจวจินทำหน้าซึมๆก่อนที่จะรับฟังคำสั่งสอน

"เอาเถอะ ทางไปเมืองอยู่ทางโน้น เจ้าควรพักผ่อน" แม่นางเว่ยส่ายหน้าพลางเดินจากไป

"ท่านจอมยุทธ์หญิง ข้าจริงจังนะ ข้าอยากสู้เป็น โปรดรับข้าเป็นศิษย์ด้วย" โจวจินโค้งไปทางแม่นางคนนั้น

"ยังไม่ใช่ตอนนี้ข้ายังไม่รู้จักเจ้ามากพอ" แม่นางเว่ยได้ยินประโยคที่คุ้นหู ก็ถอนหายใจแล้วเดินจากไป

โจวจินก็กลับเมืองไปเอาสินค้าไปคือที่คารวานการค้่าเปาเปียว และโจวจินก็โดนคารวานเปาเปียวขึ้นแบล็คลิตส์ไว้ว่าไม่สามารถทำงานคุ้มกันได้

'ข้าคงกลับไปล่าไก่ล่ามนุษย์ปลาเหมือนเดิมดีกว่า'โจวจินคิดในใจและถอนหายใจ

----------------------------------------------------------------------

เว่ย จื่อฟู ไม่มีการ + ค่าความสัมพันธ์ ใช่ไหมครับ เพราะใช้ไปตอนเช้าแล้ว ทั้ง หัวดี ทั้งพูดคุยประจำวัน

Ximenqing โพสต์ 2024-7-21 19:06:09

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย zhoujin เมื่อ 2024-7-21 19:46

เหตุการณ์ช่วงแบกสัมภาระ ก่อนเข้าเมือง

"ไอ้โจรนั่นข้าจะต้องแก้แค้น" โจวจินกัดฟันกรอด ในระหว่างนั่นตาเขาเหลือไปเห็นแม่ไก่ตัวอ้วนพี ตัวนึง

"หึ ข้าน่าจะต้องบำรุง" โจวจิน วางแผนค่อยๆก้าวเข้าไปหาแม่ไก่ตัวนั้นแล้วใช้สันกระบี่ฟาดหัวเข้าดังตุ๊บ

"ให้ตายเถอะมือข้า" โจวจินที่บาดเจ็บอยู่ใช้มือได้แค่ข้างขวาที่ถนัดเพียงแค่ข้างเดียว อีกข้างนึงทำได้แค่ช่วยจับประคองก็จัดการแล่ และจัดการเนื้อแม่ไก่ด้วยความรวดเร็ว ก่อนที่จะรีบกลับเมืองไปหาโรงหมอ

----------------------

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): เนื้อสัตว์ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)
ซี่โครงไก่ (เลขไบต์รองสุดท้าย = จำนวนได้)
------------------------------
https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=47
Edit แนบหลักฐานการต่อสู้่ครับ

Longyue โพสต์ 2024-7-22 16:47:33

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Longyue เมื่อ 2024-7-22 16:49 <br /><br /><div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 1000px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 850px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
<br><br>
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt="">
<br><br>
<center><font face="Sriracha" color=“red”><font size="1"><strong>
ฮรือ พี่เว่ยจื่อฟู รักพี่นะคะ เจอกันคราวหน้าจะโรลให้ดีกว่านี้ จุ๊บบุ
</strong></font></font></center>
<br>
<br>
<font face="Ma Shan Zheng"><font size="10">
<center>
<b>
CHAPTER 8
</b>
</center>
</font></font>
</center>
<br>
<br>
<div align="left"><font face="Chakra Petch"><font size="3">
<p style="text-indent: 2.5em;">
ยังคงคิดว่าเหตุใดนางจึงต้องทำตัวเองลำบากปานนี้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เลือดสีแดงสดซึมจากบาดแผลเข้าไปในไหมบนอาภรณ์พร่ำพิรุณ สีอาภรณ์ย้อมแดงเป็นริ้วๆ ราวกับดอกไม้ทะเลเบ่งบานกลางมหาสมุทร กลิ่นคาวเลืออบอวนไปทั่วรัศมี
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
โจรดักปล้นกลางทางที่ตามหลงเยวี่ยมาทันเวลานี้กำลังตั้งท่าจะฆ่านางเสียให้ได้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
นางหัวเราะเสียงขึ้นจมูก <font color="orange">“...หากเจ้าฆ่าข้า รับรองได้เลยว่าเจ้าจะทรมานยิ่งกว่าตายทั้งเป็น”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“จะตายอยู่รอมร่อยังจะปากดีอยู่อีก”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“ฆ่า!”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
อันที่จริงในสถานการณ์ที่หัวหน้าโจรป่าสูญเสียลูกน้อง และนางบาดเจ็บสาเหตุเช่นนี้ต่างคนต่างถอยคนละก้าวไปตามทางของตัวเองจึงนับว่าเป็นยอดกลยุทธ์ เพียงแต่โจรป่าผู้นี้ไม่รู้ดีชั่วยังคิดจะฆ่านางให้ตายโดยไม่คิดให้ถี่ถ้วนก่อน อย่างไรก็ตามหลงเยวี่ยเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบที่สุดในสถานการณ์เช่นนี้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
นางวิ่งหลบไปในป่าไผ่ ยังคงคิดว่าทำเลเช่นนี้ช่างยากแก่การซ่อนตัว
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
หากว่าในช่วงเวลาหนีตายนั้น…โดยไร้ผู้ใดรู้สึก ฝีเท้าบางเบาเหยียบย่างอยู่บนยอดไผ่ สุ้มเสียงอันบางเบาลอยมาจากเบื้องบน <font color="blue">“ชีวิตของมนุษย์มีขึ้นมีลง ทุกผู้ต่างมีความยากลำบากในชีวิตของตนเอง แต่ไม่ว่าเจ้าจะลำบากเช่นไรก็ไม่ควรปล้นชิงทรัพย์สินของผู้อื่น”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
คนผู้หนึ่งกล่าววาจาด้วยเสียงละมุนละไม ถ้อยคำเปี่ยมด้วยหลักคุณธรรม หลงเยวี่ยเงยหน้าขึ้นมองด้านบนก็ประสบกับสตรีในชุดสีขาว ท่วงท่าแลดูสูงส่ง สงบนิ่ง และน่าครั่นคร้าม วาจาเมื่อครู่ของนางสามารถแย้งได้อีกร้อยคำพันคำ หากว่าเวลานี้หลงเยวี่ยไหนเลยจะมีแก่ใจโต้เถียงเรื่องพรรค์นั้น โดยเฉพาะเวลานี้จอมยุทธ์ผู้นี้ดูคล้ายจะอยู่ฝั่งตน
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ยิ่งไปกว่าท่าทีของหลงเยวี่ย หัวหน้าโจรผู้นั้นเกิดอาการใบ้กิน ใบหน้าปรากฏเหงื่อท่วมกาย
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“จะ จอมยุทธอาภรณ์ขาว เว่ยจื่อฟู!”</font> มันพลันทิ้งดาบทิ้งอาวุธ แข้งขาอ่อนแรงฟุบกายลงคุกเข่ากับพื้น <font color="blue">“โปรดเมตตาไว้ชีวิตข้าด้วย!”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“ในเมื่อเจ้ากลับใจก็ไม่มีเหตุให้ต้องเสียเลือดเนื้อ อายุเจ้ายังไม่มาก แรงกายและทักษะร่างกายก็ดี ในเมืองมีอาชีพที่ดีมากมาย ที่โรงเตี๊ยมก็หาแรงงานคนอยู่มิใช่หรือ…นั่นย่อมดีกว่าสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นเช่นนี้”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“ข้าน้อยจะทำตามขอรับ”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“ดีมาก”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
ฟังจากท่าทางที่แสดงออกของหัวหน้าโจรป่าแม่นางชุดขาวผู้นี้คงจะมีชื่อเสียงโด่งดังมากกระมัง <b><i>‘จอมยุทธ์อาภรณ์ขาว เว่ยจื่อฟู’</b></i> ชื่อนี้นางไม่เคยได้ยิน…เพียงแต่โจรป่าพวกนี้คงจะรู้จักนางดีไม่น้อย เมื่อหัวหน้าโจรป่าหนีหางจุกก้นไปแล้ว หญิงสาวอาภรณ์ขาวก็กระโดดลงจากร่อนไม้ เอ่ยกับนาง
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“จอมยุทธ์น้อยดูท่าทางเจ้าจะเป็นคนต่างถิ่น งานคาราวานจากสำนักคุ้มกันภัยมีไม่น้อยกลับไร้ผู้ทำ ก็เพราะพื้นที่ป่าแถบนี้มีอันตรายซุกซ่อนอยู่”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="orange">“แม่นางเว่ยกล่าวถูกแล้ว”</font> หลงเยวี่ยค่อมกายคารวะผู้มีพระคุณ <font color="orange">“อวี้ถูเพิ่งมาถึงเมืองหลวงเห็นงานคาราวานอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง ยังไม่คิดพิจารณาให้ถี่ถ้วนก็ทรนงตนรับงานมาก่อน หากวันนี้แม่นางไม่ยื่นมีเข้าช่วยคงจะไม่รอดชีวิตแน่แล้ว”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เสียงหัวเราะแผ่วเบาดังอกจากริมฝีปากบาง <font color="blue">“ผู้คนต่างเรียกขานข้าว่า ‘จอมยุทธ์’ แม่นางอวี้ถูกลับเอ่ยเรียกข้าว่า ‘แม่นาง’ อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ ช่างหาได้ยากนัก”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
นัยน์ตาสงบนิ่งแฝงอารมณ์แว่วหวานอย่างบางเบา… นางชะงักเล็กน้อยเมื่อสังเกตเนื้อตัวของหลงเยวี่ย
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“อาภรณ์ของเจ้าเปรอะด้วยเลือด คงจะมีแผลใหญ่ซ่อนอยู่…ข้าพอจะมีผงยาห้ามเลือดติดกายอยู่บ้าง ข้าจะช่วยทำแผลให้ก่อน”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
อย่างไรก็เป็นสตรีด้วยกัน หลงเยวี่ยย่อมไม่ตะขิดตะขวงใจได้ๆ มองหาทำเลที่เป็นมุมอับหน่อย หลงเยวี่ยก็เปลื้องผ้าจนเหลือแต่เสื้อตัวในให้จอมยุทธ์แซ่เว่ยช่วยทำแผลภายนอกให้หลังทำแผลเบื้องต้นเว่ยจื่อฟูก็ช่วยสวมอาภรณ์ให้นาง
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“บาดแผลของเจ้าควรรักษาให้ดีไม่เช่นนั้นอาจถึงแก่ชีวิตได้” </font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="orange">“ขอบคุณแม่นางเว่ย บุญคุณของแม่นางอวี้ถูจะไม่มีวันลืม ในวันหน้าหากท่านมีเรื่องใดที่ข้าช่วยได้ ข้าย่อมไม่บิดพลิ้ว”</font> เมื่อถึงเวลาการจากลาย่อมมาถึง ทว่าแม่นางผู้นี้ดูหน่วยก้านดีนัก โจรร้ายในแถบนี้ก็กลัวนางอย่างน้อยก็ควรมีกัลยาณมิตรที่ดีเช่นนี้
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="orange">“แม่นางเว่ย ข้าหิวแล้ว”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เว่ยจื่อฟูขมวดคิ้วเล็กน้อย หลงเยวี่ยต่อคำเพิ่ม<font color="orange"> “บังเอิญจริงๆ ข้าซื้อาหารชั้นดีจากในเมืองมาสองชาม หวังว่าท่านจะไม่รังเกียจให้ข้าเลี้ยงอาหารตอบแทน”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="blue">“ข้าย่อมไม่รังเกียจท่าน”</font>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<font color="orange">“ท่านไม่รังเกียจอาหารของข้า”</font> หลงเยวี่ยเอ่ยมัดมือชก พลางยกสำรับสองชุดออกมา กลิ่นไก่ปรุงสุกใหม่หอมยั่วยวน ในถุงยังคงมีไอร้อนอยู่อย่างบางเบา พร้อมน้ำชาเบญจมาศที่บรรจุในกระบอกไม้ไผ่อย่างดี <font color="orange">“ท่านช่วยชีวิตข้า ข้าย่อมไม่ตระหนี่ถี่เหนียว วันหน้าหากได้เจอกัน ข้าจะตอบแทนท่านอีกมาก”</font>
<br>
<br>
<center>
—----
</center>
<br>
<br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>ความสัมพันธ์</b><br>
<p style="text-indent: 2.5em;">
เว่ย จื่อฟู+5 ความสัมพันธ์สนทนาประจำวัน
<p style="text-indent: 2.5em;">
เว่ย จื่อฟู + 30 ความสัมพันธ์มอบเกรดแดง + ชา
<p style="text-indent: 2.5em;">
*อาหารระบุ อาหารปรุง และชามีคำระบุ ชงชา* โบนัสเพิ่มเติม +10
<p style="text-indent: 2.5em;">
<b>รวม</b> 45 ความสัมพันธ์
@Admin
<br>

<br>
<br>
</font></font></font>

</div>
</div>
<br>
<br>

Ximenqing โพสต์ 2024-7-26 21:36:16

โจวจินรู้สึกว่าบางเขาเริ่มเซ็งจากการล่ามนุษย์ปลาที่เนื้อไม่สามารถเอามากินได้ จึงออกล่าไก่ตอนยามต่ำ หวังว่าจะได้ไก่ที่กำลังหลับและไม่เครียด เพื่อที่จะทำให้เนื้อไก่ไม่เครียดจนเกินไปมีรสชาติที่อร่อย

โจวจินพยายามเเกะรอยเท้าไก่ และตามกลิ่นอุนจิไก่ ไปตามทางเรื่อยๆ

ย่างซ้่าย ขวา ซ้าย ขวา แหวกพุ่มไม้เบาๆ ก็ได้เจอไก่ที่กำลังนอนหลับอยู่

โจวจินใช้เวลาเพียงแค่ชั่วครู่ก็ตัดสินใจได้ว่าจะจัดการกับไก่ยังไง

เขาคว้ามือไปที่คอไก่แล้วหักคอมันอย่างรวดเร็ว

กร็อบ

หวังว่าเนื้อจะไม่ช้ำนะ โจวจินคิด

หลังจากนั่นโจวจินก็เชือดคอรีดเลือด ถลก ขนไก่ ทำการบุชเชอร์เนื้อสัตว์ออกมาเป็นส่วนๆก่อนที่เขาจะก่อกองไฟ ทำอาหารง่ายๆ อย่างไก่ย่างทาน งั่มๆ

------------------------------

ไก่

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ):

เนื้อสัตว์ (เลขไบต์หลักสุดท้าย = จำนวนได้)

ซี่โครงไก่ (เลขไบต์รองสุดท้าย = จำนวนได้)

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=58

@Admin ขอเปิดใช้งานพรสวรรค์ลาภลอยฮะ จะมีหมาป่าตามกลิ่นไก่ โดนโจรปล้น หรือมีจอมยุทธ์มาร่วมกินข้าวไหมนะ

หน้า: [1] 2 3 4

The Myth of Han's Archiver

[ป่าทิศตะวันตก] ป่าไผ่ซีเฟิง