[น้ำตกอวิ๋นไถ] - หน้า 2 - รอบนอกนครฉางอัน - The Myth of Han

Watcher โพสต์ 2024-9-2 23:31:10

[นักเดินทางรับซื้อของ]
[เงื่อนไข]- วันที่นักเดินทางไปจากที่นี่: 10 กันยายน 2024
https://i.imgur.com/4PXVAiO.png

- กำหนดสตรอรี่ตามสตรอรี่ตัวละครของตัวเอง แน่นอนว่าไม่มีใครช้ำกัน -
- เขียนโรลเพลย์ขายของที่พ่อค้าต้องการรับซื้อให้กับพ่อค้าลึกลับ
[รายการ]- เมือกปลา 20 อีแปะ (ต่อชิ้น) (จำนวนรับซื้อ 4/100)- มุกไอปีศาจ 50 ตำลึงเงิน (ต่อชิ้น) (จำนวนรับซื้อ 4/10)

https://i.imgur.com/4PXVAiO.png

Longyue โพสต์ 2024-9-6 14:24:59

<div align="center" style="list-style-type: none;">
<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Chakra Petch'); Chakra Petch {font-family: 'Chakra Petch';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Sriracha'); Sriracha {font-family: 'Sriracha';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap'); Charmonman {font-family: 'Charmonman';}
</style>

<style type="text/css">@import url('https://fonts.googleapis.com/css?family=Ma+Shan+Zheng&display=swap'); Ma Shan Zheng {font-family: 'Ma Shan Zheng';}
</style>

<style>
@import url('https://fonts.googleapis.com/css2?family=KoHo:ital,wght@0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700&display=swap'); KoHo {font-family: 'KoHo';}
</style>

<style name="captain" type="text/css">
img {border-radius: 8px;}

img { filter: alpha
(opacity=100); opacity:1.0;}img:hover { filter: alpha(opacity=70);
opacity:.7 } img {-webkit-transition:0.7s; -moz-transition:0.7s;
-o-transition:0.7s;}

img:hover{
-webkit-transform:scale(0.9);
transform:scale(0.9);
}
img:hover{
overflow:hidden;
}
img{
-webkit-transform:scale(1.0);
transform:scale(1.0);
-webkit-transition: all 1.0s ease;
transition: all 1.0s ease;
}</style>

<style>
#boxhuan01 {
width: 900px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 5px;
box-shadow: 1px pink;
background-image: url("https://imgur.com/wknEdxk.jpg");}
</style>

<style>
#boxhuan02 {
width: 650px;
border: 3px double pink;
border-radius: 10px;
padding: 40px;
box-shadow: 0px 0px 0em;
background-image: url("https://imgur.com/bXV59dD.jpeg");}
</style>

<div id="boxhuan01">
 
<div id="boxhuan02">
<center>
</center>
<img width="500" _height="500" src="https://i.imgur.com/7grM4yF.jpeg" border="0" alt=""> 
 

<center>


CHAPTER 27.1</center><center><center style=""> </center><center style=""><span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ยี่สิบเอ็ด<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เดือน<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แปด<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แห่งรัชศกเจี้ยนหยวนปีที่สิบ<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันพุธ ช่วงเวลา 12.00 น.</center></center><div align="left"> ได้ยินจากสมาคมชาวยุทธ์ของชางลั่งถิงว่า “ที่น้ำตกอวิ๋นไถมีพ่อค้านิรนามไปมาลึกลับตั้งกระโจมรับซื้อสิ้นค้าบางชนิด อาทิ เมือกปลา มุกไอปีศาจ” สำหรับชาวยุทธ์นี่นับเป็นข่าวใหญ่ เพราะเมือกปลาปิดรับซื้อนานแล้ว ของชนิดนี้สามารถปรุงบะหมี่ฉีซานได้ก็จริงแต่มิใคร่ขายออกเท่าไรนัก หลงเยวี่ยมีอยู่ถึงสิบชิ้นคาดว่าจะต้องขายออกเสียห้าชิ้น มุกไอปีศาจก็หาได้ดีไปกว่ากันไม่ ยังเป็นของที่หลงเยวี่ยหาประโยชน์จากมันไม่ได้ <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">เดิมทีคิดว่ามุกนี้มีสีประกายแดงงดงามราวกับเม็ดทับทิมอาจจะนำไปทำเป็นเครื่องประดับได้ น่าเสียดายที่มีกลิ่นไอของปีศาจเข้มข้นเกินไป เกรงว่าจะทำให้ผู้สวมใสคลั่งได้ในสักวัน ฉะนั้นขายทิ้งไปก่อนจะปลอดภัยที่สุด <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">วันนี้หลงเยวี่ยออกจากวังมาเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะ <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">น้ำตกอวิ๋นไถสูงชันราวกับร่วงลงมาจากท้องฟ้า ตั้งตระหง่านอย่างน่าครั่นคร้าม ความงดงามของธรรมชาติ สมแล้วที่กล่าวว่าเป็นสุนทรียะของสวรรค์ เมื่อเดินไปถึงศาลาที่ด้านบนก็พลันเห็นพ่อค้านิรนามนั่งอยู่จริงๆ  <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">แรกเริ่มคิดว่าเป็นเพียงเรื่องเหลวไหล เพราะไม่คาดคิดว่าที่ลับหูลับตาคนเช่นนี้จะมีพ่อค้าโผล่ออกมา จะเรียกว่า หวาดระแวงเกินเหตุก็ไม่ผิดนัก <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“พ่อค้า ได้ยินว่าท่านรับซื้อเมือกปลาและมุกไอปีศาจ” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">นางเป็นฝ่ายเกริ่น <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ไม่ผิด แม่นางมาถูกที่แล้ว” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยยิ้ม <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ดียิ่ง! โปรดแจ้งราคาแก่ข้าด้วย” <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“เวลานี้ข้ารับซื้อเพียงสองอย่าง คือ เมือกปลาในราคา 20 อีแปะต่อชิ้น และมุกไอปีศาจในราคา 50 ตำลึงเงิน แม่นางสนใจขายสินค้าตัวไหน”  <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ข้าขายเมือกปลา 4 ชิ้น และมุกไอปีศาจ 4 ชิ้น” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">นางล้วงของออกมาจากกระเป๋า <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ของอยู่นี่” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">พ่อค้านิรนามรับสินค้าไปตรวจสอบแล้วพยักหน้า<span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> “ของมีคุณภาพ ค่าตอบแทนของท่านคือ 80 อีแปะ และ 200 ตำลึงเงิน โปรดรับไว้” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">หลงเยวี่ยมองดูแล้วรู้สึกว่า คนผู้นี้คล้ายบัณฑิตมากเสียยิ่งกว่าพ่อค้า <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“ท่านจะรับซื้ออยู่ที่นี่ถึงเมื่อไหร่” <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">“วันที่เก้าเดือนเก้าก็ไปแล้ว” <span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;">อีกฝ่ายเอ่ย หลงเยวี่ยพยักหน้ารับรู้ <span style="font-size: 12pt; font-family: KoHo, sans-serif; background-color: transparent; font-weight: 400; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">"ไว้พบกันใหม่"<span style="font-size:12pt;font-family:KoHo,sans-serif;color:#000000;background-color:transparent;font-weight:400;font-style:normal;font-variant:normal;text-decoration:none;vertical-align:baseline;white-space:pre;white-space:pre-wrap;"> <center style="font-size: medium;"><img width="500" _height="500" src="https://i.pinimg.com/564x/96/4c/4a/964c4af1dac58bc592c2e48f8ecfa1d3.jpg" border="0" alt=""></center>
ขายเมือกปลา 4 ชิ้น มุกไอปีศาจ 4 ชิ้น <a href="https://han.mooorp.com/?1" style="text-indent: 3.5em; font-family: "Microsoft Yahei", Simsun; font-size: 12px;"> @@Admin </a> </div>
</div>
 
 </div></div>

JiTiandao โพสต์ 2025-10-1 14:48:21

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 29 เดือน 8  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 03.00 - 04.00 น. <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงน้ำโครมครามจากเบื้องสูงก้องกังวานสะท้านไปทั่วหุบเขา ยามตีสองฟ้ามืดสนิท มีเพียงจันทร์เสี้ยวและดาราน้อยใหญ่ที่ลอยล่องอยู่เบื้องบนเป็นเพื่อนผู้สัญจรเดียวดาย จี เทียนเต้าเดินโซเซฝ่าพงหญ้ากับผืนไพร มาถึงหน้าผาหินสูงตระหง่าน น้ำตกอวิ๋นไถปรากฏตรงหน้าเขา  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ราวม่านเงินที่เทพเจ้าสวรรค์โปรยลงจากเบื้องบน สายน้ำที่ตกกระทบผาหินเบื้องล่างแตกกระเซ็นเป็นละอองหมอกขาวฟุ้งคลอเคลีย สายลมพัดพามาเกาะผมและเสื้อผ้าที่เก่าเกรอะของเขาจนเปียกชื้นเย็นยะเยือก <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ชายชราหัวเราะเบา ๆ เหมือนคนเพ้อฝัน ยกมือกวาดไอน้ำที่ลอยมาต้องหน้า พึมพำว่า <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“นี่หรือ…สุราฟ้า สุราดิน ที่เทพเทวาเก็บซ่อนไว้ให้ข้าผู้เดียว…” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาก้าวลงสู่ธารน้ำเบื้องล่าง คุกเข่าตักน้ำเย็นใสขึ้นมาดื่ม เสียงกลืนน้ำดังชัดเจนในความเงียบ รสชาติสดชื่นจนเขาแหงนหน้าหัวเราะเสียงก้อง แววตาเปล่งประกายคลุ้มคลั่งคล้ายได้เสวยน้ำทิพย์จากแดนสวรรค์  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ท่าทางคึกคักยิ่งกว่าคราวที่ยืนอยู่หน้าปากเหมือง ร่างกายที่ไร้เรี่ยวแรงพลันสั่นสะท้านด้วยพลังเพ้อเจ้อในใจ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จากนั้นเขาหาเศษผลไม้ป่าที่ร่วงตามโคนไม้ กัดแทะอย่างเอร็ดอร่อยราวกับได้กินอาหารทิพย์ พลางบ่นพึมพำกับตัวเอง <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ฮ่า…น้ำตกนี้มิใช่น้ำธรรมดา หากเป็นโอสถชุบวิญญาณ ผู้ใดได้ดื่มย่อมเป็นเซียน!” <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ข้า…ข้าจะเป็นอมตะ จะปกครองสวรรค์ จะสั่งแผ่นดินให้สะเทือน!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงน้ำตกยังคงคำรามไม่หยุด แต่ในหูของเขากลับกลายเป็นเสียงพิณทิพย์ คล้ายเทพธิดาล่องลอยอยู่บนสายน้ำโปรยบทเพลงขับกล่อม เขาเดินโงนเงนไปที่ก้อนหินใหญ่ใต้ร่มไม้ริมธาร ล้มตัวลงนอนด้วยรอยยิ้มบิดเบี้ยว สายตาพร่ามัวจ้องมองไอหมอกที่คลอเคลียเหนือผิวน้ำ  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ก่อนจะหลับใหลไปอีกครั้ง คราวนี้หลับอย่างบ้าเสียสติ ร่างดิ้นพลิกไปมา ปากยังพึมพำถึงเหล้าโอสถและรสชาติของน้ำตกอวิ๋นไถ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">หมอกน้ำยังลอยล่องรอบกายเขา ดุจม่านแห่งความฝัน ที่กลืนเอาความจริงและเพ้อฝันเข้าด้วยกัน จนไม่อาจแยกได้ว่าแท้จริงแล้วเขาคือคนพเนจรชราผู้หิวโหย หรือเซียนบ้าคลั่งที่ได้เสวยน้ำทิพย์แห่งสวรรค์กันแน่…

JiTiandao โพสต์ 2025-10-1 20:33:58

วันที่ 30 เดือน 8  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11เวลา 09.00 - 09.30 น. แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องลอดผ่านแมกไม้หนาทึบของป่านอกเมืองฉางอัน จอมยุทธชราผู้นั่งอยู่ริมแม่น้ำค่อย ๆ ลุกขึ้นด้วยท่วงท่าแปลกประหลาด ลำตัวผอมแห้งเปลือยเปล่าเปลือยเปล่าไร้แม้แต่ผ้าคลุม จี เทียนเต้ยิ้มบาง ๆ เหมือนคนบ้าที่เพิ่งได้เจอของเล่นใหม่ เขารู้สึกเหมือนน้ำเย็นในแม่น้ำนี้ล้างพิษความเหงาในใจได้ชั่วคราว เสียงน้ำไหลกระทบหินดังก้องอยู่รอบตัว เขาค่อย ๆ วิ่งขึ้นฝั่งอย่างไม่รีบร้อน แต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่เหมือนจะระเบิดออกมาในทุกก้าวเท้า "เจ้าคิดว่าข้าบ้าใช่ไหม?" เขาพูดกับตัวเองเบา ๆ พร้อมกับหัวเราะแห้ง ๆ ที่เต็มไปด้วยความขมขื่น "โลกนี้ไม่ได้ให้โอกาสข้า ข้าเลยต้องวิ่ง วิ่งให้ไกลจากความทรมาน" จี เทียนเต้า ไม่สนใจสายตาของใคร เขาไม่แคร์สิ่งใดนอกจากความรู้สึกที่ร้อนรุ่มในอกของตัวเอง น้ำตกอวิ๋นไถเริ่มปรากฏอยู่เบื้องหน้า สายน้ำจากหินผาสูงชันร่วงหล่นลงมาเป็นสายธารเย็นเฉียบ ท่ามกลางแมกไม้ใบหลิวที่ลู่ไหวตามสายลมจี เทียนเต้าวิ่งเข้าไปใกล้ด้วยท่าทางไม่มั่นคงเหมือนคนจะล้ม แต่ดวงตาของเขากลับเปล่งประกายแปลกประหลาดราวกับมีไฟบางอย่างลุกโชนในใจ "เจ้าเกราะเงิน" เขากระซิบชื่อคนที่ไม่มีจริงอีกครั้งอย่างเจ็บปวด "วันนี้ข้าจะกระโดดลงไป เพื่อบอกเจ้าว่า ข้ายังไม่ตาย ยังไม่ยอมแพ้" ถึงริมหน้าผาน้ำตก จี เทียนเต้หยุดนิ่ง สายลมพัดแรงพัดใบหลิวปลิวว่อน ใบหน้าที่แห้งกร้านเผยรอยยิ้มที่ทั้งเศร้าและขบขันในเวลาเดียวกัน เขานั่งลงกับพื้น ใช้มือหยิบก้อนหินขนาดเล็กมาขว้างใส่น้ำตก "โลกนี้มันโหดร้ายกับข้า แต่ข้าก็ยังมีชีวิต" เขาพูดเบา ๆ พร้อมกับตะโกนออกมาเหมือนไม่สนใจเสียงของตัวเอง "ข้าจะลงไปในสายน้ำนี้ด้วยหัวใจที่แหลกสลาย เพื่อพิสูจน์ว่าข้า  ยังมีชีวิตอยู่" จี เทียนเต้ลุกขึ้นอีกครั้ง หันหลังให้แมกไม้และแผ่นดิน เขากระโดดลงไปในน้ำตกด้วยความแรงและแรงกล้าเหมือนคนที่ไร้สิ่งจะเสีย ดวงตาของเขาจ้องมองลึกลงไปในสายน้ำที่เย็นเฉียบ ความเจ็บปวด ความโดดเดี่ยว และความหวังที่ยังหลงเหลือถูกซัดไปพร้อมกับกระแสน้ำ สายน้ำอวิ๋นไถไหลรินอย่างสงบ ทิ้งไว้เพียงเสียงสะท้อนของจอมยุทธชราผู้หนึ่งที่ไม่เคยหยุดต่อสู้ แม้จะถูกโลกทิ้งร้าง จี เทียนเต้ ยังคงมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของน้ำและลม... แม้จะเพียงผ้าขี้ริ้วที่ถูกพัดปลิวไปกับสายลม

JiTiandao โพสต์ 2025-10-2 00:37:48

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 30 เดือน 8  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 23.00 - 00.00 น. <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ใต้เงาจันทร์เพ็ญ น้ำตกอวิ๋นไถยังคงเทกระหน่ำลงจากผาสูงชันเป็นม่านเงินระยับ เสียงน้ำกระทบหินดังครืนครั่นกลบเสียงพงไพรจนแทบสิ้น แต่ถึงกระนั้น กลับยังมีเสียงหนึ่งที่ดังแทรกขึ้นมา <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงแหบพร่าของชายแก่หัวล้านผู้เร่ร่อน <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จี เทียนเต้า เดินโงนเงนเข้ามายังเชิงธาร สองแขนกางออก ราวกับจะโอบกอดสายน้ำอันไพศาล แล้วเปล่งเสียงร้องเพลงที่ไม่มีท่วงทำนองแน่นอน บางวรรคสูงแหลม บางวรรคต่ำพร่าจนแทบเป็นเพียงเสียงคำราม <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ฮ่า… น้ำตกไหลสูงส่งฟ้าดุจจอมยุทธ์ผู้เกรียงไกร… ข้าก็เกรียงไกร!” <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“แว้กกก! ฮ่าๆๆๆ… โลกทั้งโลกมิอาจหยุดยั้งข้าได้ แม้จะมีแต่หมัดผอมแห้งนี้ ฮ่าๆๆ!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหัวเราะลั่นไปพลาง ตบอกตัวเองจนเสื้อผ้าขาดรุ่ยสะบัด ขณะเดียวกันก็วิ่งวนไปรอบก้อนหินริมธาร ร้องรำทำท่าประหลาดเหมือนนักแสดงงิ้วเมาที่ลืมบท <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">บางคราวเขาหยุดนิ่ง หันหน้าขึ้นสู่สายน้ำที่ตกลงมาจากผาสูงแล้วตะโกนราวกับสนทนากับน้ำตกนั้นเอง<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“เจ้าฟังหรือไม่! น้ำใสไหลแรงปานใด ก็ยังมิอาจล้างกลิ่นกายข้าได้! ฮ่าๆๆ! แต่ช่างเถิด… กลิ่นนี้เป็นกลิ่นแห่งเสรีภาพ! กลิ่นของผู้ที่โลกทั้งใบทอดทิ้ง!” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาก้มหน้าลง ยกมือแตะน้ำเย็นที่ไหลริน ราวกับจะประคองสมบัติล้ำค่า จากนั้นก็เอ่ยเสียงเศร้าแผ่วแทบไม่ต่างจากเสียงพึมพำ <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“บางที… หากข้าดำดิ่งลงไป ปล่อยกายให้สายน้ำพัดพาไป… โลกอาจจะจำข้าได้เสียที ว่าครั้งหนึ่งยังมีชายหัวล้านเครารุงรังผู้หนึ่งเดินหลงทางอยู่บนแผ่นดินนี้…” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">แต่เพียงเสี้ยวอึดใจ เขาก็หัวเราะก้องขึ้นมาอีกครั้ง ร้องเพลงบ้าๆ บอๆ ต่อไป <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เสียงของเขาก้องสะท้อนปะปนกับเสียงน้ำตกอวิ๋นไถราวกับพงไพรทั้งป่าต่างหัวเราะเยาะไปกับเขา

JiTiandao โพสต์ 2025-10-2 03:01:54

<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">วันที่ 1 เดือน 9  รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 11<span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เวลา 17.00 - 18.00 น. <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">สายลมพัดแรงพัดผ่าน น้ำตกอวิ๋นไถ มวลน้ำไหลตกจากหินผาสูงชันเป็นสายธารไหลเย็น กลิ่นไอของน้ำและความชื้นปกคลุมรอบป่า  <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">จี เทียนเต้าเดินโซเซมาถึงริมเนินสูงริมน้ำ ร่างผอมแห้ง เสื้อผ้าขาดรุ่ย เครารุงรังปกคลุมคางและอก มือทั้งสองแกว่งไปมาเพื่อปรับสมดุล ขาอ่อนแรงแต่หัวใจเขายังคงเต้นแรงเต็มไปด้วยความเพ้อคลั่ง <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขานั่งลงบนโขดหินใกล้น้ำตก พลางมองสายธารไหลลงมา มือแตะน้ำเย็น น้ำไหลผ่านนิ้วมือเป็นริ้วเงินสะท้อนแสงอาทิตย์ เขาพูดกับตัวเองด้วยเสียงแหบพร่า ปนหัวเราะเบา ๆ <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">น้ำตกเอ่ยถึงความยิ่งใหญ่แต่ข้ายังยิ่งใหญ่กว่า จี เทียนเต้าพึมพำพลางหัวเราะคิกคัก คำพูดลอยไปในอากาศแล้วสะท้อนเข้าหุบเขา เสียงน้ำผสมกับเสียงหัวเราะของเขาเป็นท่วงทำนองเพ้อคลั่ง <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาลุกขึ้น ยืนกางแขนมองสายน้ำไหลริน เสียงหัวเราะและคำพูดเพ้อคลั่งของเขาเปล่งก้องไปตามหินผาและป่า <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ข้าเทียนเต้า จะไม่ไหลไปตามใคร จะอยู่เหนือทุกสิ่ง แม้โลกทอดทิ้งข้า” <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ข้าจะเพ้อคลั่งบนเนินสูงแห่งน้ำตกแห่งนี้ ข้าจะก้าวขึ้นก้อนหินทุกก้อน ข้าจะก้าวสู่แมกไม้ทุกต้น ข้าจะรู้สึกถึงทุกหยดน้ำที่ไหลผ่านมือ ข้าจะทำให้ตัวข้าเองจำได้ว่าข้ายังยืนอยู่” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาเดินวนไปมารอบโขดหิน พลางหัวเราะคิกคัก เสียงเพ้อเจ้อของเขาผสมกับเสียงน้ำตก กลายเป็นบทเพลงแห่งความคลุ้มคลั่งและความโดดเดี่ยว ร่างผอมแห้งของเขาสะท้อนในน้ำใสและในเงาแมกไม้ ทุกก้าว ทุกการเคลื่อนไหว ทุกเสียงหัวเราะของเขาราวกับทำให้ธรรมชาติเขาอยู่ร่วมเวทีแห่งความเพ้อคลั่งเพียงผู้เดียว <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">เขาหยุดมองไปยังน้ำตกสูง มือยกขึ้นโบกไปมา และพูดกับลมที่พัดผ่าน <span style="color: rgb(255, 0, 255); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">“ข้าอยู่ตรงนี้ แม้โลกทั้งใบไม่เข้าใจ ข้าจะเพ้อคลั่งต่อไป ข้าเทียนเต้า จะยืนอยู่เหนือทุกสิ่งเหนือสายธารเหนือแมกไม้เหนือเสียงน้ำ ข้าเป็นผู้ที่โลกทอดทิ้ง แต่ยังยืนอยู่” <span style="color: rgb(0, 0, 0); background-color: transparent; font-weight: 700; font-variant-numeric: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-position: normal; font-variant-emoji: normal; vertical-align: baseline; white-space-collapse: preserve;">ร่างผอมแห้งของเขา ยืนอยู่ริมเนินสูงริมน้ำตก เสียงเพ้อคลั่งของเขาก้องสะท้อนไปทั่วป่าและหิน กลายเป็นภาพชายแก่หัวล้านคนหนึ่งที่เพ้อฝันและหัวเราะท่ามกลางสายน้ำและแมกไม้ที่ไม่หยุดนิ่ง

หน้า: 1 [2]

The Myth of Han's Archiver