ตำหนักเถียนเซี่ย | 恬夏宫
<style type="text/css">BODY{background:url("https://i.imgur.com/m4ba2Fs.jpg?1; background-attachment:fixed; %7D</style><style>
#wis01 {
border: 0px solid;
border-radius: 50px;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png"); }
#wis02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
background-color: #a7b6c1;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;}
#wis03 {
width: 600px;
border: 0px solid #2d2a23 ;
padding: 50px;
box-shadow: rgb(27,23,23) 2px 2px 1em;
border-radius: 25px;
background-image: url("https://i.imgur.com/pGX3lk9.png");}
table {
border-collapse: collapse;
width: 90%;
vertical-align: middle;
border: 0px solid #011F39 }
th, td {
padding: 15px;
text-align: center;
vertical-align: middle;
border: 0px solid #011F39; }
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charm:wght@400;700&family=Sarabun:ital,wght@0,100;0,200;0,300;0,400;0,500;0,600;0,700;0,800;1,100;1,200;1,300;1,400;1,500;1,600;1,700;1,800&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div style="left: 0px; position: fixed; top: 0px; 0px">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/YjRmEZw.png" border="0" alt=""></div>
<div style="right: 0px; position: fixed; top: 0px; 10px">
<img height="500" src="https://i.imgur.com/lI028LD.png" border="0" alt=""></div>
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3" color="#ffffff">
<div id="wis01">
<div id="wis02">
<div style="height: 1000px; background-image: url('https://i.imgur.com/poG94Kz.png');
background-position : center top;
background-size: cover;
background-repeat: no-repeat;"></div>
<div style="margin-top: -1020px; text-align: center;">
<br><br>
<font color="#000000"><span style="text-shadow: #748a83 2px 2px 1em;"><div style="text-align: center;"><span style="text-align: initial; white-space: initial;"><font size="10" face="Zhi Mang Xing">恬<br><br><br>夏<br><br><br>宫</font></span></div></span></font>
<br></div>
<br>
<div style="margin-top: 100px; ">
<img style="border: 5px double rgb(27,23,23); border-radius: 25px; box-shadow: rgb(27,23,23) 2px 2px 1em; overflow: auto; width: auto;" src="https://i.imgur.com/ClXw8XV.png" border="0" alt=""></div>
<br>
<marquee direction="up" style=""><div style="text-align: center;"><font face="Zhi Mang Xing" size="4" color="#000000">
<i>床前明月光 ，<br>
疑是地上霜 。<br>
举头望明月，<br>
低头思故乡。<br></i></font>
<br><i><font face="Charm" size="3" color="#000000">
หน้าเตียงนอนแสงจันทร์ส่องนวลใย<br>
ให้สงสัยน้ำค้างหล่นบนพื้นดิน <br>
ยกหัวมองแสงจันทร์พลันถวิล<br>
ก้มหน้าอินคิดถึงถิ่นดินแดนเกิด<br></font></i><br>
</div></marquee>
<img style= "height: 100px;" src="https://i.imgur.com/9YbbwmI.png" border="0" alt=""><br><br>
<div id="wis03">
<div style="display: block; width: 100%;"><font face="Sarabun" size="3"><font color="White">
<font face="Zhi Mang Xing" size="7" >恬夏宫</font><br><br><font face="Sarabun" size="5"><b>เถียนเซี่ยกง</b></font><br><br> <b><i> “ตำหนักคิมหันต์แสนสงบ” </b></i> <br>ตำหนักหลังน้อยสำหรับพระสนมตำแหน่งเจี๋ยยวี่ในรัชสมัยฮั่นอู๋ตี้ ล้อมด้วยบ่อบัวกว้างและแมกไม้สี่เขียวขจีตลอดทั้งปี ด้วยตำหนักที่ถูกล้อมรั้วอย่างดีนั้นสามารถปิดกั้นโลกภายนอก ให้ความสงบแก่ผู้พักภายในตำหนักสมกับชื่อตำหนักคิมหันต์แสนสงบภายในตำหนักมีศาลากลางน้ำ มีเรือไม้ให้พายเล่น มีสวนหินประดับงดงาม และมีสวนเล็ก ๆ พอให้มีประดับเป็นพื้นที่ที่ให้พระสนมได้ลงมือปลูกพืชพันธ์หรือใช้กระทำสิ่งใด วางสิ่งใดสุดแล้วแต่ผู้เป็นเจ้าของตำหนัก<br><br>
<img style= "height: 200px;" src="https://i.imgur.com/aWcKi4B.png" border="0" alt=""><br><br>
<font face="Sarabun" size="5"><b>พระสนมประจำตำหนักเถียนเซี่ย</b></font><br>
<table>
<tbody>
<tr><th><img height="250" src="https://i.imgur.com/TJ4FZaz.gif" border="0" alt=""></th>
<th><br><br>
<div style="text-align: left;"><b>ชื่อสกุล</b> — เว่ยเจียเหลียนฮวา | <font face="Zhi Mang Xing" size="4" color="#b4744c" >魏佳莲花</font><br>
<b>สมญานาม</b> — พหูสูตรน้อย <br>
<b>ตำแหน่ง</b> — เจี๋ยยวี่</div>
</th>
</tr>
</tbody></table>
</font></font></div></div>
<br><br>
<marquee direction="left" style="">
<img style= "height: 400px; width: 300px; border-radius: 25px;" src="https://i.imgur.com/gbARWO6.png" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px; width: 300px; border-radius: 25px;" src="https://i.imgur.com/kS3dZ31.png" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px; width: 300px; border-radius: 25px;" src="https://i.imgur.com/I1kXoDY.png" border="0" alt="">
<img style= "height: 400px; width: 300px; border-radius: 25px;" src="https://i.imgur.com/w5XThM7.png" border="0" alt="">
</marquee>
<br><br>
<iframe width="320" height="180"
src="https://www.youtube.com/embed/cuRD68N7zFM?autoplay=1&loop=1&playlist=cuRD68N7zFM" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media" allowfullscreen="">
</iframe><br><br><br><br>
<div style="height: 300px; background-image: url('https://i.imgur.com/Wubleem.png');
background-position : center bottom;
background-size: cover;
background-repeat: no-repeat;"></div>
</div>
</div>
</font>
</div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #000000 5px 5px 10px"><font size="6"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่ยี่สิบห้า ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ ต้นยามซื่อ (09.00 น.)</font></span></b><br><br>
<div style="margin-top: -300px; ">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);"> ในตำหนักใหม่</font><font color="#ffffff">หลายสิ่งอย่างเลยที่นางกล้าเอ่ยได้เต็มปากว่าทั้งหมดนี้เป็นของนางทั้งตำหนักส่วนตัว ตัวเรือนล้อมแม่น้ำอันล่องลอยด้วยเหลียนฮวาเบ่งบานยามคิมหันต์ฤดู ศาลารับลมเย็นแลดูเป็นสถานที่ทอดกายเอกขเนกใหม่ของนาง หากมีสิ่งอย่างเดียวที่นางยังคงต้องจัดการ คงไม่พ้นสิ่งที่เรียกว่า ‘อาภรณ์ประจำยศฐา’
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#c0c0c0"> “เว่ยเจียเจี๋ยยวี๋เจ้าคะมีแจ้งถึงเรื่องการไปรับอาภรณ์ใหม่ที่กองพระภูษาเจ้าค่ะ”
<br></font><br><font color="#48d1cc">
“ขอบใจ แต่งตัวให้ข้าที”
</font><br><br><font color="#ffffff">
นางเอ่ยกับนางกำนัลประจำตำหนักที่ได้รับมาพร้อมกับตำหนักเถียนซื่อแห่งนี้เมื่อเอ่ยถึงนามของตำหนักนี้แล้วก็อดนึกถึงบุรุษน่าตายผู้มอบตำหนักให้นางไม่ได้แสนรู้นักที่ลอบถามนามตำหนักราวกับว่าต้องการมอบสิ่งที่ตรงใจของนาง
</font><br><br><font color="#ffffff"><i>
แน่นอนสิตรงใจแน่แท้ เพราะนางตั้งนามเองนี่นา
</i></font><br><br><font color="#ffffff">
พระสนมเจี๋ยยวี๋พระองค์ใหม่ได้แต่ทอดถอนหายใจกับสิ่งที่ตนเองได้รับมาพลางปลอบใจไปพลาง ๆ ในสถานที่แห่งนี้การได้รับการเมียงมองจากโอรสสวรรค์แม้อันตราย ทว่ากลับเป็นเครื่องป้องกันและความสะดวกสบายของนางเช่นกันราวกับสุริยัน ไกลห่างก็หนาวเหน็บ ชิดใกล้ก็แผดเผา
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i><b>เกราะสุริยันที่ได้มานี้ ไม่อาจรู้ได้เลยว่าเป็นศัตรูที่โดยไฟแผดเผาจนวอด หรือเป็นคนในเกราะจะมอดไหม้จนวายเสียก่อน
</b></i></font><br><br><font color="#ffffff">
แม้เป็นอาภรณ์ประจำยศเหม่ยเหรินเช่นเดิม ทว่าเมื่อนางกำนัลใหม่ฝีมือมากขึ้น ความสวยงามที่ได้รับการแต่งเติมจึงแลงดงามกว่าที่เคยเป็น ราวกับว่าสามารถปั้นสตรีดาษดื่นให้กลายเป็นสายเลือดฉางเอ๋อร์ก็ไม่ปาน ดวงตากลมเบิกขึ้นเล็กน้อย วงคิ้วเลิกขึ้นตามที่นางเป็นบ่อย ๆ ตกตะลึงกับสตรีในคันฉ่องทองสักพักจึงค่อยก้าวเดินออกจากเรือน เอ่ยเรียกให้สาวใช้สักคนสองคนติดตามมาเพื่อช่วยยกอาภรณ์ในครานี้
</font></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br><br>
เมื่อไหร่ผมจะได้เจอฟูจวินที่แท้จริงของดวงใจผมรักนะคะ หว่ออ้ายหนี่ ซารางเฮโย ฉางซานเซียนหวาง<br><br>
</div>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย WeijiaLianhua เมื่อ 2024-7-28 12:30 <br /><br />
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #000000 5px 5px 10px"><font size="6"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่ยี่สิบเจ็ด ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ ต้นยามไฮ่ (21.00 น.)</font></span></b><br><br>
<div style="margin-top: -300px; ">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);">จากปลายยามโหย่ว</font><font color="#ffffff">สู่ต้นยามไฮ่ เว่ยเจียเหลียนฮวาผู้ต้องมาตรากตรำนั่งเทียนเวียนฝนหมึกเพื่อให้องค์หวงตี้ได้ทรงงานร่วมชั่วยามจนแทบจะหัวปักแท่นฝนหมึกอยู่รอมร่อบัดนี้ก็ยังคงต้องฝนต่อไปเรื่อย ๆ ส่วนทางองค์จักรพรรดิฮั่นอู่ตี้นั้นพระองค์ทรงงานไม่พักไม่ผ่อน ดวงตาคมไล่อ่านเนื้อความไปเรื่อย ๆ จนตระหนักได้ถึงสองอย่าง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><i style="color: rgb(255, 255, 255);"> หนึ่ง บัดนี้ฏีกาที่อ่านคือฏีกาม้วนสุดท้าย
<br><br>
สอง แลเหมือนเว่ยเจียเหลียนฮวาจะง่วงงุนเสียแล้ว
</i><br><br><font color="#ffffff">
ครั้นศีรษะน้อย ๆ โงนเงนลงช้า ๆ คล้ายจะจุ่มหมึก มือหนาก็เอื้อมไปรองศีรษะของนางเพื่อมิให้มีตัวตลกถือกำเนิดยามค่ำคืนเช่นนี้ส่วนร่างบางผู้ถูกความง่วงเข้าโจมตี เมื่อรู้สึกได้ถึงมือหนาบริเวณหน้าผากของนางก็เร่งดีดกายขึ้นนั่งเหยียดหลังตรงราวกับว่าไม่เคยสัพงกเลยก็ไม่ปาน
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “กลับตำหนัก”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สุรเสียงทรงอำนาจเอ่ยพร้อมกับร่างสูงสง่าที่หยัดกายลุกขึ้น เดินนำทางตรงจากห้องทรงพระอักษรสู่หน้าตำหนัก วงคิ้วพลันขมวดเข้าด้วยความงุนงงทว่าเท้าเล็กจำต้องก้าวตามไปอย่างช่วยไม่ได้
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “ไปเตรียมเกี้ยวมาให้พวกเจิ้นเสีย”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ได้ยลยินเสียงเอ่ยสั่งจางกงกงเช่นนี้แล้วนางก็ตระเตรียมจะเอ่ยขอบพระทัย รั้งให้พระองค์ทรงยกเลิกรับสั่งเถิด นางสามารถเดินกลับเรือนได้ ทว่าสิ่งที่คิดกลับตรงข้ามกับความเป็นจริงเมื่อนางแลเห็นทันทีที่เกี้ยวถูกวางลงกับพื้น องค์หวงตี้ก็ขึ้นไปนั่งสร้างความงุนงงให้แก่นางเป็นอย่างสูงส่งเหนือโลกายิ่ง
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> เดี๋ยวก่อน อย่าบอกนะว่า…
</i></font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “เมื่อครู่ยังโงหัวจากแท่นฝนหมึกแทบไม่ขึ้น ยังจะลีลาอีกขึ้นเกี้ยวเสียสิ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ประเดี๋ยวเพคะล้วเหตุใดพระองค์ถึง—”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “เจิ้นจะไปนอนตำหนักเถียนเซี่ย”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สิ้นวจีเอ่ยเกี้ยวของพระองค์ก็เสด็จเคลื่อนนำไปก่อนเร่งให้นางต้อขึ้นเกี้ยวตามไปด้วยการขึ้นเกี้ยวนี้เองทำให้ใช้เวลาไม่นานมากเท่าเดิมก็ถึงตำหนักเถียนเซี่ยการมาถึงขององค์หวงตี้สร้างความแตกตื่นให้แก่นางกำนัลภายในตำหนักของนางเป็นอย่างมากมาทำงานได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องรับรององค์จักรพรรดิเสียแล้วดังนั้นตำหนักเถียนเซี่ยในสายตาขององค์หวงตี้ในยามนี้คือตำหนักเถียนเซี่ยภายใต้รสนิยมของนาง ไร้การตกแต่งมากมาย ไร้กลิ่นหอมรัญจวนล่องลอยทุกที่ มีเพียงสิ่งเดียวที่นางกำชับเสมอคือนางชมชอบความเงียบสงบ
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> นับว่าเป็นสถานที่สงบอีกที่ก็ว่าได้
</i></font><br><br><font color="#ffffff">
เมื่อมาถึงตำหนักแล้วเป็นนางที่เร่งฝีเท้าเป็นฝ่ายเดินนำบ้างเพื่อนำทางผู้สูงศักดิ์มายังห้องนอน ด้วยไม่เคยปรนนิบัติใด ๆ ทั้งยังเอ่ยกับจางกงกงไปอีกว่าองค์หวงตี้ชอบสตรีไม่น่ารำคาญ เงียบสงบจึงไม่คิดจะไปรับการอบรมใด ๆ ทั้งสิ้นอีก เช่นนั้นแล้วภายในหัวน้อย ๆ ของเว่ยเจียเหลียนฮวากำลังหมุนวนได้ที่เชียว
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “เอ่อ…ฝ่าบาทเพคะ พระองค์มีพระประสงค์จะกระทำสิ่งใดก่อนนอนไหมเพคะ ?”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “???”
</font><br><br><font color="#ffffff">
เมื่อไร้การตอบกลับนอกจากดวงตาคมที่จดจ้องพร้อมใบหน้าเอียงเอนเป็นความสงสัยในคำถามของนางก็ยิ่งทำให้นางอยู่ไม่สุขมากขึ้นนางพยายามสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อทำให้ตนเองสงบลงให้ได้มากที่สุดก่อนจะเอ่ยถามองค์จักรพรรดิที่บัดนี้เสด็จไปประทับบนเตียงเสียแล้ว
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “หม่อมฉันหมายถึง พระองค์พระประสงค์จะผลัดอาภรณ์ สรงน้ำ เสวย—ไม่เสวยสิ… อ้อ เสวยนั่นแหละ หมายถึง จิบชาหอมอุ่น ๆ เพื่อให้เข้าบรรทมโดยง่าย หรือว่าจะทรงอยาก…”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “ก็ทำเสีย”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ดวงหน้าคมคายแย้มสรวลออกมาอย่างนึกขบขันสตรีตรงหน้าเขายามปรนนิบัติที่ตำหนักของเขาไร้ท่าทีเอียงอายหรือร้อนรนทว่าเมื่อเป็นเขามาเยือนตำหนักที่นางได้รับมาแล้วนั้นกลับกลายเป็นทุกสิ่งที่ควรจะได้เห็นก่อนหน้ามาแสดงเสียตรงนี้ทั้งสิ้น
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> คงคิดว่าเขาจะมา ‘ร่วมหลับนอน’ จริง ๆ เสียทีกระมัง
</i></font><br><br><font color="#ffffff">
องค์จักรพรรดิปล่อยให้นางเข้าใจผิไปเสียก่อน เอ่ยตอบไปอย่างสั้น ๆ และกำกวมราวกับว่าให้นางกระทำมันตั้งหมดที่เอ่ยออกมาบัดนี้ภาพสตรีตรงหน้าจึงกลายเป็นดวงตากลมโตเบิกกว้าง ริมฝีปากอ้าค้างอย่างไม่คาดฟันเรียกความขบขันให้เขาเป็นอย่างมาก
</font><br><br><font color="#ffffff">
ส่วนทางเว่ยเจียเหลียนฮวาได้ยลยินทำเอ่ยตรัสเช่นนี้แล้วก็เดินหันซ้ายหันขวาราวกับว่าไม่ทราบว่านางต้องกระทำสิ่งใดต่อก่อนที่จะได้ยินเสียงจางกงกงเอ่ยออกมาจากนอกห้อง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#808000">“กระหม่อมเอาอาภรณ์มาให้พะยะค่ะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ขอบคุณจางกงกงยิ่งเช่นนั้นแล้วจางกงกงช่วยผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ได้หรือไม่เจ้าคะ ?”</font><font color="#ffffff"> เหลียนฮวาได้ยินก็เดินไปเปิดประตูรับหน้าทั้งยังแย้มยิ้มงามเอ่ยถามอย่างมีความหวัง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#808000">“ขออภัยพระสนมข้าน้อยคิดว่าในคืนนี้พระองค์ต้องกระทำด้วยตนเองแล้วขอรับ”</font></div><div align="left" style=""><br><font color="#ffffff">
ราวกับฟ้าผ่าลงกลางหัว จางกงกงแย้มยิ้มอย่างสุภาพ รักษาท่าที ก่อนจะยื่นอาภรณ์ชั้นดีขององค์จักรพรรดิมาให้นางแล้วเอ่ยขอตัวก่อน ซ้ำร้ายยังมีอวยพรให้มีค่ำคืนที่ดีอีกต่างหาก </font><font color="#48d1cc"> “เช่นนั้นแล้ว...ท่านรับไก่ขอทานกับชาเบญจมาศไปด้วยเถิด ถือเสียว่าคำขอบคุณที่ท่านเอาอาภรณ์มาให้...”</font><font color="#ffffff"> และอุตส่าห์มาเป็นสหายอย่างน้อยก็จนถึงภายในห้องนอนของนาง เหลียนฮวาเอ่ยเช่นนี้ก่อนจะเอ่ยให้สายใช้ไปยกอาหารเล็ก ๆ น้อย ๆ มามอบให้พร้อมกับให้เดินไปส่งจางกงกงนอกตำหนัก</font><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> เหลือเพียงนางยืนแน่นิ่งไปสักครู่เลยเชียวก่อนที่จะเรียกนางกำนัลอีกคนจากแถวนั้นให้เข้ามาตระเตรียมน้ำอาบให้องค์จักรพรรดิและเข้าไปวางอาภรณ์ที่โต๊ะพร้อมกับครุ่นคิดอย่างหนักหน่วงว่านางจะต้องทำสิ่งใดต่อ</span></div><div align="left" style=""><br><font color="#ffffff">
</font><i style=""><font color="#48d1cc"> </font><font color="#ffffff"> โอ้ย สวรรค์ สมองจะเป็นตะคริวแล้ว
</font></i><br><br><font color="#ffffff">
นางกำนัลเร่งขนน้ำอาบตระเตรียมในห้องอาบน้ำ ส่วนนางที่ต้องรับหน้าก็เร่งคิดวุ่นวายเต็มไปหมด
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><i style=""><font color="#48d1cc"> ‘หรือว่าเราจะไปชงชาก่อน ไม่ดิ จะอื่นชาแล้วอาบน้ำได้อย่างไร หรือว่าไปสั่งให้เตรียมเอาถวายหลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จไม่สิ ตอนนี้นางต้องจุดเทียนหอมจุดกำยานอะไรหรือไม่ทว่ากลิ่นที่นางมีก็มีแค่กลิ่นที่ข้าชมชอบไร้ความรู้เกี่ยวกับการเอาใจฝ่าบาทโดยแท้เป็นอย่างไรก็เอาเถิด ถือเสียว่าทำทุกอย่างที่ทำให้ตัวเองชอบมากที่สุด หวังว่าเขาก็คงจะพอใจบ้างแหละ’
</font></i><br><br><font color="#ffffff">
เมื่อหัวเล็ก ๆ คิดตกแล้วก็เดินไปตู้เก็บกำยานส่วนตัวที่นางมักจะจุดเองหรือสาวใช้มาจุดให้ยามวิกาลนางหยิบก้อนกำยานมาดม ๆ ก่อนว่าคืนนี้จะใช้กลิ่นไหนดีก่อนจะจบที่กลิ่นดอกโมกหอมหลิ่นโปรดของนางเช่นเดิมมือเล็กหยิบไม้จ่อไฟที่ตะเกียงให้ติดไฟ จุดกำยาน วางกำยานเข้ากระถางปล่อยให้ควันหอมลอยอ้อยอิ่งราวกับสายลมเอื่อย ๆ ยามวสันต์ฤดู จุดเสร็จแล้วก็หันไปเอ่ยกับนางกำนัลที่เข้ามาเพื่อเรียนแจ้งถึงการตระเตรียมน้ำอาบนั้นเรียบร้อยแล้วว่าอีกหนึ่งก้านธูปให้ไปเตรียมชากานจวี่ฮวามาให้นางด้วย
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “น้ำตระเตรียมแล้ว เชิญพระองค์เข้าสรงน้ำตามพระทัยเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “มาช่วยเจิ้นเสียสิ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “...”
</font><br><br><font color="#ffffff">
นอกจากเอ่ยสั้น ๆ แล้วยังเดินตรงเข้าห้องอาบน้ำไปยืนนิ่งเฉยอีกต่างหากนางอาศัยว่าองค์จักรพรรดิกำลังหันหลังอยู่ตอนนี้จึงกำหมัดชกอากาศอย่างขุ่นเคืองใจเมื่อใบหน้าคมหันกลับมาก็เร่งย้ายมาแสร้งตีอกชกตัวเองแทนเพื่อเตือนสติก่อนจะก้าวเดินเข้าไปเอ่ยถาม
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc">“พระองค์…จะให้หม่อมฉันช่วยเหลือจริงหรือเพคะ ?”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “แช่น้ำก็แช่มาแล้ว ไยต้องมากความ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
อ้าปากอยากเถียงแต่ทำได้เพียงกลืนมันลงท้องเว่ยเจียเหลียนฮวาผู้ไม่ข้องเกี่ยวกับบุรุษใดเลยนอกจากบิดาและพี่ชายไหนเลยจะคล่องแคล่วนางพยายามแกะอาภรณ์ด้วยความเข้าใจว่าการปลดเชือกปมทั้งหลายจะช่วยให้พวกมันคลายกลายเป็นว่าการดึงปมนู่นแกะนี่ทำให้อาภรณ์โอรสสวรรค์ร่วงกราวลงทันตาจนนางหลับตาหันหลังแทบไม่ทัน
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “หม่อมฉันช่วยเหลือแล้วที่เหลือพระองค์จัดการเองนะเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ไม่รั้งรอใด ๆ แม่ดอกบัวน้อยก็ก้าวเท้าฉับ ๆ เดินออกจากห้องอาบน้ำและยังเดินออกจากห้องนอนตนเองอีกต่างหากนางสละห้องอาบน้ำส่วนตัวเช่นนี้แล้วเหลือเพียงนางไปใช้ห้องอาบน้ำกลางสำหรับต้อนรับแขกแทน
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ช่วยข้าเร่งอาบน้ำทีอย่างน้อยก็มาที่ห้องนอนก่อนฝ่าบาทอาบน้ำเสร็จ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สิ้นวจีหวานก็เร่งฝีเท้ากันให้ควั่ก รีบอาบน้ำเพื่อต้องรอปรนนิบัติในยามค่ำคืนอย่างเลี่ยงไม่ได้จนสุดท้ายแล้วก็เสร็จสิ้นภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งก้านธูป นางเข้าครัวไปชงชากานจวี่ฮวาให้เรียบร้อยแล้วเร่งฝีเท้ากลับห้องนอนของนาง ในจังหวะที่เปิดเข้าไปนี้เองการได้พบว่าบุรุษตรงหน้าสวมใส่อาภรณ์จนเสร็จสิ้นแล้วนับว่าโล่งใจอยู่โขทีเดียว
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “หม่อมฉันชงชากานจวี่ฮวามาให้เพคะ หวังว่าพระองค์จะสามารถผ่อนคลายเข้าบรรทมได้โดยง่าย”
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i><b> รีบหลับ ๆ ไปเสีย
</b></i></font><br><br><font color="#ffffff">
เป็นอีกครั้งที่ปากเอ่ยใจคิดช่างแตกต่าง ภาพของสตรีผู้เป็นพระสนมเจี๋ยอวี๋ผู้นี้นับว่าน่ามองไม่หยอกร่างเล็กในอาภรณ์บาง ไม่ต้องเอ่ยถามก็คงจะทราบดีว่าเป็นชุดนอนที่เหล่านางกำนัลตระเตรียมให้เป็นแน่ เรือนผมสีดำขลับปานผลมะเกลือยางสยายถึงบั้นเอวไร้ปิ่นปักหรือเปียผม ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้การเติมแต่ง นับว่านอกจากอาภรณ์ที่นางหน่ายจะปราม คงมีเรือนผมกับใบหน้ากระมังที่นางปรามไว้ไม่ตกแต่งใด ๆ ทั้งสิ้น
</font><br><br><font color="#ffffff">
องค์จักรพรรดิทอดพระเนตรชมภาพตรงหน้าราวกับว่าหากไม่ได้พิศมองให้รู้เห็นก็คงจะไม่ได้แลชมสิ่งนี้จากสตรีผู้นี้อีกนานหากไม่ใช่เขาที่เดินมาตรงนี้เอง มือหนารับชาดอกกานอวี่หอมจากนางมาลองดมกลิ่นสักเล็กน้อยซึมซับความหอมผ่อนคลายก่อนจะจิบสักเล็กน้อยเพื่อให้รู้สึกอุ่นกายขึ้นมาแล้วค่อยยื่นกลับคืนไป
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> ได้เวลาเอ่ยบอกตามตรงเสียที
</i></font><br><br><font color="#ffff00">
“ไปหาหมอมาคั่นกลางเสียสิ เจิ้นจะเข้านอนแล้ว”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc">“...เพคะ—”
</font><br><br><font color="#ffffff">
แล้วภาพตรงหน้าของนางก็กลายเป็นภาพของบุรุษร่างสูงเอนกายบนเตียงของนางเหลียนฮวาถอนหายใจออกมาด้วยทั้งโล่งใจและอ่อนใจก่อนจะเดินไปหยิบหมอนข้างยาวมาคั่นกลางและได้เวลาเข้านอนไม่สนใจสิ่งใดอีกต่อไป
</font><br><br>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>
ฮั่นอู่ตี้ </div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์</div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"> จางกงกง </div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">+5 พูดคุยประจำวัน</div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff">+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff">+25 ความสัมพันธ์ อาหารเกรดทอง + (+5) ชาหรือสุราก็ได้ </font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff">(หากเป็นอาหารประเภทที่กำกับไว้ในคำอธิบายว่า อาหารปรุง ได้โบนัส +5 เพิ่ม)<br></font><br><br><font color="#ffffff">
+1 ปรนนิบัติ </font><br><font color="#ffffff">+30 บารมี<br>
+15 บารมี ทำกิจกรรมสันทนาการกับหวงตี้(ก็…เถียงกันอ่ะ สันทนาการเต้ได้แหละ ดูขำดีจังแหม่)</font><br><font color="#ffffff">
+20 บารมี ปรนนิบัติหวงตี้ยามค่ำคืน </font><br><font color="#ffffff"> +50 บารมี ทุกครั้งที่ความสัมพันธ์หัวใจหวงตี้หรือไท่โฮ่วเพิ่มขึ้น 1 ดวง</font><br><br><font color="#ffffff">
เมื่อไหร่ผมจะได้เจอฟูจวินที่แท้จริงของดวงใจผมรักนะคะ หว่ออ้ายหนี่ ซารางเฮโย ฉางซานเซียนหวาง</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff"><span id="kM0.5244264476805183">@<span id="kM0.38816595330131376">@Admin </span></span></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff"><span></span><br></font><br>
</div>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -300px; text-align: center;"><b style="">
<font color="#ffffff"><img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""></font><br>
<span style="text-shadow: rgb(0, 0, 0) 5px 5px 10px;"><font size="6" style="color: rgb(255, 255, 255);"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4" style=""><font color="#ffffff"> วันที่</font><font color="#48d1cc">ยี่สิบแปด</font><font color="#ffffff"> ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ ต้นยามอิ๋น (03.30 น.)</font></font></span></b><br><br>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px;">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);">ราตรีกาลล่วงเลย</font><font color="#ffffff">นิทรากาลร่วงโรย จากดวงดาราพร่างพราววาววับบัดนี้แม้สุริยันจะยังไม่ฉายแสง ทว่า ‘สุริยัน’ ข้างกายนางกลับขยับกายลุกขึ้นนั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โอรสสวรรค์นับว่ามีราชกิจมากมาย การตื่นตั้งแต่ไก่โห่เพื่อนเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการออกราชกิจจึงเป็นสิ่งสำคัญทำให้องค์จักรพรรดิติดนิสัยตื่นเช้าเสียแล้วดวงหน้าคมคายมองท้องฟ้าที่ยังคงแต่งแต้มด้วยประกายดวงดารา ก่อนจะเลื่อนลงมามองสตรีข้างกายที่ก่ายกอดหมอนข้างพลิกกายหันหลังจนบัดนี้แทนที่ตำแหน่งการนอนจะเป็น นาง หมอนข้าง และ เขา กลายเป็น หมอนข้าง นาง แลั เขา แทนแล้ว มือหนายกขึ้นลูบท้ายทอยตนเองด้วยอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจว่าจะต้องกระทำสิ่งใดกับสตรีนางนี้ดีก่อนจะเลื่อนมือไปเกี่ยวเรือนผมสยายอันปรกหน้าให้ออกจากใบหน้าดาษดื่นทว่ากลับพิศมองไม่แสลงตา
</font><br><br><font color="#ffffff">
ด้วยสัมผัสที่ผ่านผิวหน้าอย่างแผ่วเบานั้นได้ปลุกให้สตรีแน่งน้อยล่องลอยในนิทราได้ตื่นขึ้น แพขนตางามขยับตามดวงตาที่กำลังเปิดให้นัยน์ตากลมราวดอกเหมยเบ่งบานได้แลเห็นแสงตะเกียงอันถูกจุดขึ้นใหม่อีกครั้งด้วยฝีมือของโอรสสวรรค์
</font><br><br><font color="#ffffff">
เว่ยเจียเหลียนฮวาหยัดกายขึ้นนั่งอย่างง่วงงุน ปกติแล้วนางนอนตื่นก็กลางยามเหม่าที่ฟ้าสว่างแสงตะวันส่องไหนเลยจะทนตื่นยามเช้าตรู่ที่แสงจันทร์ยังโปรยลอดหน้าต่างมือเล็กยกขึ้นมาขยี้ดวงตากลมด้วยท่าทีแสนง่วงงุนทว่ากลับต้องพยายามถ่างดวงตาให้เปิดกว้างไว้
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><i style="color: rgb(255, 255, 255);">นางจะล้มตัวลงนอนอีกคราต่อหน้าองค์จักรพรรดิก็กระไรอยู่
</i><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00">“เจิ้นจะไปแล้ว”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สิ้นสุรเสียงทรงอำนาจเอ่ย เขากระทำเพียงลุกขึ้นราวกับว่าจะกระทำทุกสิ่งด้วยตนเองทว่านางนั้นพอจะจดจำระเบียบการปรนนิบัติได้ว่าในเวลาเช่นนี้ผู้เป็นพระสนมต้องช่วยสวมฉลองพระองค์มิใช่หรือ ? ร่างเล็กที่คล้ายจะโงนเงนจึงค่อย ๆ วางหมอนข้างลง คลานลงจากตั่งเตียงไปหยิบอาภรณ์ลายมังกรทองขึ้นมาช้า ๆ ปิดปากหาวไปเสียสักทีก่อนจะเริ่มลงมือสวมใส่ตามที่นางพอจะจับใจความว่ามันควรสวมเช่นนี้บ้าง
</font><br><font color="#ffff00"><br>
“มิใช่ ผูกอีกด้าน”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ท่ามกลางความเงียบสงัดมีเพียงเสียงทุ้มที่เอ่ยแผ่วเบาช่วยแนะนำให้มือเล็กที่เลื่อนแต่งกายบ้างหยุดสัพงกจนศีรษะน้อย ๆ กระทบอกแกร่งเบา ๆ บ้าง กว่าจะแต่งกายเสร็จก็ผ่านไปราว ๆ เกือบครึ่งชั่วยามเสียแล้ว นับว่าภาพของตัวเกียจคร้านง่วงงุนพยายามเอาชนะดวงตาแสนหนักอึ้งเป็นความสุนทรีย์อย่างหนึ่งในยามไก่โห่ก็ไม่ปานใบหูของเขาเงียบลงทันตาเมื่อไม่มีเสียงใดลอดจากริมฝีปากงามแม้แต่ครึ่งคำ
</font><br><br><font color="#ffffff"><i>
เป็นภาพที่นางแลเรียบร้อยที่สุดแล้วกระมัง
</i></font><br><br><font color="#ffff00">
“ไปนอนต่อไป”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ด้วยความหมั่นเขี้ยว มือหนายกขึ้นดีดมะกอกเบา ๆ ใส่หน้าผากมนตนต้องหลุดร้อง “อ๊ะ” ออกมาด้วยความตกใจปนเจ็บเล็กน้อยใบหน้าคมคายพลันปรากฎแย้มยิ้มจางราวกับพอใจที่อย่างน้อยก็กระทำนางร้องออกมาได้ตั้งแต่เช้าพร้อมกับหยิบเสื้อคลุมกายบางก่อนจะก้าวเดินออกจากห้องนอนของนายหญิงแห่งตำหนักเถียนเซี่ย
</font><br><br><font color="#ffffff">
เว่ยเจียเหลียนฮวาที่พอจะตาสว่างขึ้นมาบ้างจากการโดนมะกอกเต็ม ๆ หนึ่งผลก็เร่งเท้าขึ้นเดินตามไปส่งเสด็จองค์จักรพรรดิโดยไม่ลืมแจ้งแก่นางกำนัลให้เร่งไปหยิบปิ่นโตที่สั่งให้ตระเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อคืนมาให้ภาพที่โอรสสวรรค์พิศเห็นคือสตรีผู้เป็นภรรยาของตนสวมผ้าคลุมที่ตนสวมให้ถือปิ่นโตรอส่งไปออกว่าราชการ
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> แลอบอุ่นอย่างน่าประหลาด
</i></font><i><br></i><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc">“แม้วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของการปรนนิบัติฝ่าบาท ทว่าหม่อมฉันไม่อาจทราบได้ว่าจะมีโอกาสได้ปรนนิบัติพระองค์อีกเมื่อไหร่ เช่นนั้นแล้วสิ่งนี้คือปิ่นโตที่หม่อมฉันตระเตรียมให้เผื่อฝ่าบาทจะเสวยก่อนออกว่าราชการ จะได้ไม่ทนหิวเอากลางที่ประชุม” </font><font color="#ffffff">ว่าจบก็ยื่นให้จางกงกงที่มารับปิ่นโต </font><font color="#48d1cc">“ลำบากจางกงกงต้องตื่นเช้าแล้ว”
</font><br><br><font color="#808000">
“มิได้ขอรับพระสนม”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ขอให้พระองค์ทรงมีวันที่ดีเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ร่างบางยอบกายทำความเคารพก่อนส่งให้องค์จักรพรรดิเดินทางออกจากตำหนักเถียนเซี่ยเพื่อปฏิบัติตามกิจวัตรของพระองค์เองเมื่อขบวนเสด็จพ้นผ่านลานสายตาไปก็มีนางกำนัลเรียนแจ้งถึงจดหมายจากฉางซานเซียนหวาง ลายมือที่คุ้นตาพอประมาณราวกับเคยอ่านมาครั้งหนึ่งได้</font></div><div align="left" style=""><font color="#ffffff"><br></font></div><div align="left" style=""><font color="#ffffff"><br></font><br>
<div align="center" style="color: rgb(255, 255, 255);">
<font face="Charmonman" size="4" color="#000000">
<div id="Hua04">
<b><i>เปิ่นหวางได้สุรากุ้ยฮวารสเลิศ เช่นนั้นแล้วหากท่านว่างโปรดมาที่อุทยานสักหน่อยดีหรือไม่ มาร่วมร่ำสุราขับเสภาสักบทคงดีไม่น้อย</i></b>
</div></font></div>
<br><br><br>
</div>
<div style="text-align: center;"><br><br>
<font color="#ffffff"><span style="width: 75%;"><img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""></span></font> <br><br><img src="https://i.imgur.com/iTdnfsj.png" width="300" _height="300" border="0"><br><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> ทางด้านขององค์จักรพรรดิฮั่นอู่ตี้ ในระหว่างที่ขึ้นเกี้ยวเดินทางเพื่อไปถวายความเคารพเสด็จแม่เช่นทุกวันก็ลองเปิดดูปิ่นโตด้านใน พบ เสี่ยวหลงเปาสี่ห้าลูก ซิ่งเหรินโต้ฟู และ ชาดอกเบญจมาศ</span><font color="#ffffff"><br></font></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> </span><font color="#ffff00"> "หึ...คิดจะขุนเจิ้นหรือกระไร ?"</font><span style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></span></div><div style="text-align: left;"><span style="color: rgb(255, 255, 255);"> <i> เช่นนั้นแล้วจะหยิบเสี่ยวหลงเปาสักลูกเข้าปากคงไม่เป็นอะไร </i></span><span style="color: rgb(255, 255, 255);"><br></span></div><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt="" style="width: 400px;"><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">
ฮั่นอู่ตี้</div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff">+5 พูดคุยประจำวัน</font><br><font color="#ffffff">
+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์</font><br><font color="#ffffff">+25 ความสัมพันธ์ อาหารเกรดทอง + (+5) ชาหรือสุราก็ได้</font><br><font color="#ffffff">(หากเป็นอาหารประเภทที่กำกับไว้ในคำอธิบายว่า อาหารปรุง ได้โบนัส +5 เพิ่ม)</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff"><br> จางกงกง </font><br><font color="#ffffff">
+5 พูดคุยประจำวัน</font><br><font color="#ffffff">
+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์</font><br><font color="#ffffff">
+1 ปรนนิบัติ สวมใส่ฉลองพระองค์</font><br><br><font color="#ffffff">
เมื่อไหร่ผมจะได้เจอฟูจวินที่แท้จริงของดวงใจผมรักนะคะ หว่ออ้ายหนี่ ซารางเฮโย ฉางซานเซียนหวาง</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ffffff"><span id="kM0.3907902072098437">@<span id="kM0.6838701546462127">@<span id="kM0.23748170948819824">@<span id="kM0.9528995258200685">@Admin </span></span></span></span><br></font><br>
</div>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #000000 5px 5px 10px"><font size="6"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่สามสิบเอ็ด ชีเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ<br>ต้นยามซวี (19.30น.)</font></span></b><br><br>
<div style="margin-top: -300px; ">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="" color="#ffff00">“เจ้ากลับได้เลย”</font>
<br><br><font color="#ffffff">
สุรเสียงทรงอำนาจเอ่ยบอกกับพระอนุชาที่ควบม้ารั้งท้ายไม่ไกลก่อนจะพาเว่ยเจียเหลียนฮวาลงจากม้าทางฉางซานเซียนหวางได้ยลยินเช่นนั้นก็ทำท่าทางแสดงความเคารพแก่ผู้เป็นโอรสสวรรค์ในจังหวะที่เงยใบหน้าขึ้นนี้เอง ดวงเนตรที่ไม่รักดีพลันสบเข้ากับดวงตากลมใสที่เงยหน้าขึ้นจากการแสดงความเคารพแด่เขาเช่นกัน
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> แม้มิได้ใช้เวลาร่วมกันมากมาย ทว่ากลับมีความหมายมิใช่น้อย
</i></font><br><br><font color="#ffffff">
เขาแอบถอนหายใจโดยไม่ให้ผู้ใดล่วงรู้ก่อนจะควบอาชากลับตำหนักพักของตนเองทิ้งคู่สามีภรรยาตามกฎหมายเอาไว้ที่ประตูเสวียนอู่อันเป็นทางเข้า ‘บ้าน’ ของพวกเขา
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “เดี๋ยวเจิ้นไปส่ง”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ภาพจำยังคงชัดเจนเหมือนเดิมไม่จาง ภาพที่โอรสสวรรค์เอ่ยแก่นางว่าจะไปส่งเรือนเมิ่งเหยาฉายชัดในความทรงจำทำเอานางอดคาดคิดไม่ได้ว่าหากวันรุ่งขึ้นมีราชโองการเลื่อนยศอีกนางคงต้องตั้งแบบแผนเสียแล้วว่าหากนางถูกชวนร่วมเสด็จประพาสเมื่อไหร่เตรียมรับราชโองการทันที
</font><br><br><font color="#ffffff">
เว่ยเจียเหลียนฮวาปล่อยให้โอรสสวรรค์เดินนำหน้านางตามลำดับการเดินตามผู้มีอำนาจใช้เวลาจากประตู่เสวียนอู่ไม่นานก็มาถึงตำหนักเถียนเซี่ยอันเป็นตำหนักของสตรีที่พระองค์เสด็จมาส่งถึงหน้าตำหนักสตรีบางยอบกายถวายคำขอบคุณแด่พระองค์ก่อนจะเอ่ยปากเพื่อให้เขากลับไปได้แล้ว
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ขอบพระทัยหวงตี้มากเพคะที่มาส่งหม่อมฉัน ลำบากฝ่าบาทแล้ว”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “มิได้ลำบากอันใด เจ้าต่างหาก หากขาดเหลือสิ่งใดก็แจ้งแก่จางกงกง”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “รับด้วยเกล้าเพคะหม่อมฉันจะจดจำไว้”</font><font color="#ffffff"> นางยอบกายรับคำ</font><font color="#48d1cc"> “...พระองค์เองก็— ไม่มีอะไรเพคะน้อมส่งหวงตี้”
</font><br><br><font color="#ffffff">
เหลียนฮวายอบกายถวายความเคารพแด่โอรสสวรรค์ก่อนจะรั้งรอให้ร่างสูงหายไปจากสายตาของนางแล้วค่อยหันกายเดินเข้าเรือนเพื่อพักผ่อนเสียที
</font><br><br>
</div>
<div style="text-align: center;"><br><br>
<font color="#ffffff"><span style="width: 75%;"><img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""></span></font> <br><br><div style=""><font color="#ffffff"> ฮั่นอู่ตี้</font></div><div style=""><font color="#ffffff">+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์</font></div><div style=""><font color="#ffffff"><br></font></div><div style=""><font color="#ffffff"> หลิว ชุ่น</font></div><div style=""><font color="#ffffff">+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์</font></div>
<br>
<a href="home.php?mod=space&uid=1" target="_blank" style="color: rgb(255, 255, 255);">@Admin</a><br><br>
</div>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #000000 5px 5px 10px"><font size="6"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่หนึ่ง ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ<br>ต้นยามซื่อ (09.30น.)</font></span></b><br><br>
<div style="margin-top: -300px; ">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);">ว่ากันว่า</font><font color="#ffffff">หากขอสิ่งใดด้วยความมุ่งมั่นปรารถนาอย่างแรงกล้ามักจะเป็นไปดังหวัง เช่นนั้นแล้วในวันธรรมดากลางคิมหันต์ฤดูชื้นฝน เว่ยเจียเหม่ยเหรินที่ยังคงเอนกายเอกขเนกต่อไป ณ ชานเรือนตำหนักใหม่เอี่ยมได้ไม่นานได้แต่ภาวนาอย่างสุดก้นบึ้งของดวงใจอีกครั้งว่าอย่างให้ได้มีเสียงเรียกนางออกไปไหนไกลเรือนอีกหน… แม้ว่านางจะรู้สึกได้โดยสัญชาตญาณว่านั่นอาจจะไม่สมหวังเท่าใดก็ตามือเรียวหมุนคลายม้วนตำราที่ใช้อ้างอิงสำหรับแก้ไขปริศนาหมั่นโถว ดวงตาไล่อ่านตัวอักษรไปเรื่อย ๆ อย่างขะมักเขม้น ริมฝีปากเล็กที่กำลังจะอ้าขึ้นเอื้อนเอ่ยขอชาสักจอก…พลันต้องหุบเสียสนิทเมื่อได้ยินเสียงดังจากสาวใช้แทน
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#c0c0c0"> “เว่ยเจียเหม่ยเหรินเจ้าคะ มีราชโอการมาเจ้าค่ะ”
</font><br><i><br><font color="#ffffff">
...อีกแล้วหรือ ?
</font></i><br><br><font color="#ffffff">
ม้วนตำราพลันตกลงพื้นทันตา ดวงหน้าที่ก้มอ่านวิญญาณม้วนกระดาษค่อย ๆ เงยขึ้นพร้อมกับความว่างเปล่าในดวงตากลม นางเพิ่งจะร้องขอสุดใจไปไม่ถึงเค่อดีก็มีเสียงเรียกนางอีกแล้วหรือ ทั้งยังมาพร้อมกับราชโองการ
</font><br><br><font color="#ffffff">
คราวนี้เริ่มต้องคิดทบทวนอย่างจริงจังแล้วหรือไม่ ถึงทฤษฎีว่าด้วยเรื่องของหวงตี้ชวนประพาสธรรมชาติก่อนจะอวยยศนางน่ะ
</font><br><br><font color="#ffffff">
ด้วยไม่อาจให้กงกงผู้มาประกาศเนื้อความรับสั่งนางจึงต้องเร่งผุดลุกขึ้นปัดชายกระโปรงให้เรียบร้อยและเดินไปหน้าเรือนพักทันใด
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#808000"> “เว่ยเจียเจี๋ยอวี้โปรดรับพระราชโองการ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ทันทีที่ร่างงามของสตรีในเรือนเจ้าของนามในพระราชโองการปรากฎมายอบกายหน้าเรือน สาวใช้ทั้งเรือนก้มคำนับ กงกงก็เปิดม้วยพระราชโองการและประกาศตามเนื้อความอย่างหนักแน่น เสียงดังฟังชัดประจักษ์แจ้ง พร้อมทั้งพยักหน้ามห้นางกำนัลขั้นสูงผู้ยืนถือพับผ้าไม่วางเดินมาถวายความเคารพแด่นางผู้ขึ้นเป็นหนึ่งในสิบพระสนมเอก
</font><br><br><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><img height="300" src="https://i.imgur.com/g6BmEo9.png" border="0" alt=""></div>
<br><font color="#ffffff">
</font><font color="#808000"> “จบพระราชโองการ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ขอบพระทัยองค์หวงตี้ ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นหมื่นปี”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สิ้นการแถลงพระราชโองการ ทั้งตำหนักเถียนเซี่ยพลันกู่ก้องร้องขอบพระทัยแด่โอรสสวรรค์ตามระเบียบการปฏิบัติตน มือเรียวของเจ้าของนามในพระราชโองการอันได้รับการอวยยศและพระราชทานตำหนักเดี่ยวก็ยื่นไปรับม้วนพระราชโองการจากกงกง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#808000"> “ยินดีด้วยพะยะค่ะเว่ยเจียเสียนอี๋ กระหม่อมขอแนะนำนางกำนัลประจำตัวที่หวงตี้ทรงพระราชทาน”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb"> “คารวะเว่ยเจียเสียนอี๋เพคะหม่อมฉันมีนามว่า จ้าวหนิงเฟย ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปจะมารัยหน้าที่เป็นนางกำนัลส่วนพระองค์เพคะ”
<br></font><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ขอบใจกงกงมาก ลำบากท่านแล้ว” เหลียนฮวาเอ่ยกับจางกงกงก็จะหันไปหาจ้าวหนิงเฟย “ส่วนเจ้า ต้องขอฝากตัวด้วยแล้ว”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb">“เป็นหม่อมฉันที่ขอฝากตัวด้วยเช่นกันเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สิ้นการสนทนาหลังจากนี้จางกงกงก็ขอตัวไปทำธุระกงการกระไรของเขาต่อไปส่วนจ้าวหนิงเฟยก็เสนอแนะที่จะให้นางผลัดเปลี่ยนเป็นชุดให้พร้อมกับยศใหญ่และฐานะใหม่ในการเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์อย่างเป็นทางการก่อนที่จะปล่อยให้เว่ยเจียเหลียนฮวาไปแก้ปริศนาหมั่นโถวที่ใกล้จะบรรลุคำตอบแล้วเรียบร้อยต่อ
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> อนิจจา…นางสร้างเรื่องอีกแล้วหรือ…
</i></font><br><br><br><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">อาภรณ์ประจำตำแหน่งเสียนอี๋</div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">ชื่อชุด: เหวินชิงฮวาเฟิน</div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">คำอธิบายชุด: <.font color="#4169e1"><.b>“เมื่อปลายพู่กันวาดเขียนอักษรสง่า บุปผาโปรยกลิ่นรัญจวนจิตแลพิศงามคู่บทกลอนไม่เสื่อมคลาย”<.b><.font> อาภรณ์ไหมย้อมสีครามทับอาภรณ์ไหมสีขาวย้อมสีหมึกน้ำเงินเข้ม ปักด้ายสีหมึกและขาวเช่นเดียวกันเป็นลวดลายของใบหลิวงามราวกับจรดลากปลายพู่กันแสนนุ่มนวล ทั้งมวลนี้คลุมทับด้วยเสื้อคลุมไหล่ไหมสีดำโปร่งให้บรรยากาศของบัณฑิตสตรีผู้คงแก่เรียนอ่านตำราใต้ต้นหลิวงามก่อนจะได้กลิ่นของคิมหันต์ชื้นและบุปผางามมาจรดปลายจมูก เป็นผลงานชิ้นเอกของ <.font color="#4169e1"><.b> ‘ หงลี่หยาน • รองหัวหน้านางกำนัลฝ่ายตัดเย็บ ’ <.b><.font> ผู้มากฝีมือแห่งกองพระภูษาประจำพระราชวังถวายแด่พระสนมเอกยศเสียนอี๋</div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">รูปภาพชุด: </div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><img src="https://i.imgur.com/9fgzfYa.png" border="0" alt=""></div><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;">h ttps://i.imgur.com/9fgzfYa.png</div><br>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>
จางกงกง <br>
+5 พูดคุยประจำวัน<br>
+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์<br><br>แก้ปริศนาหมั่นโถวครบ 3 วัน <br><br>
<a href="home.php?mod=space&uid=1" target="_blank">@Admin</a><br><br>
</div>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="font-size: medium; margin-top: -300px; text-align: center;"><b style="">
<font color="#ffffff"><img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""></font><br>
<span style="text-shadow: rgb(0, 0, 0) 5px 5px 10px;"><font size="6" style="color: rgb(255, 255, 255);"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4" style=""><font color="#ffffff"> วันที่</font><font color="#48d1cc">ห้า</font><font color="#ffffff"> ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ</font><br><font color="#ffffff">กลางยามซื่อ (10.30 น.)</font></font></span></b><br><br>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px;">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font size="5" style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255);">ในช่วงเวลา</font><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">ของการพักผ่อนอย่างแท้จริง ข่าวของขบวนเสด็จประพาสป่าที่ชื่อว่าอุทยานเม่าหลินขององค์หวงตี้กระจายไปทั่วทั้งวังหลวงจนไม่ต้องพยายามเอียงหูตั้งใจฟังก็ได้ยินแน่นอนว่าข่าวพวกนี้นั้นพวกเข้ากับการกล่าวถึงความโปรดปรานที่พระองค์พาพระสนมลู่เจี๋ยอวี๋ไปร่วมประพาสอุทยานร่วมกันและเปรียบเทียบกับนางที่มีข่าวแว่วก่อนหน้าก่อนได้รับการอวยยศถึงการขี่ม้าประพาสป่าเป็นการส่วนพระองค์
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
บ้างก็เอ่ยว่าเป็นนางที่ดูโปรดปรานกว่า บ้าวก็แลว่าอย่างเพิ่งด่วนตัดสินใจเพราะน่าอาจจะเป็นการเริ่มย้ายความโปรดปราน
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><i style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255);"> น่าขันทั้งนั้น
</i><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
สิ่งเดียวที่นางจะหนหวยคงไม่พ้นการตัดพ้อที่โอรสสวรรค์เลือกที่จะหิ้นนางขึ้นม้าไม่ยอมเรียกเกี้ยวเรียกราชรถใด ๆ ทั้งสิ้นอยากเห็นนางเป็นวิฬาร์ขนพองตัวสั่นยามเหมันต์หรืออย่างไร มือเรียวยกขึ้นปัดอากาศราวกับต้องการไล่ความคิดฟุ้งซ่านพวกนี้หนีออกไปไกล ๆ จากหัวน้อย ๆ ของนางเสียก่อนที่จะได้ฤกษ์อ่านตำราว่าด้วยเรื่องของการเดินหมากขั้นสูงในระหว่างที่องค์หวงตี้เสด็จประพาสอุทยานสำราญใจ นางก็ตั้งมั่นที่จะหาแผนการล้มพระองค์ให้จงได้ทว่าราวกับฟ้าไม่เป็นใจนักเมื่อนางอ่านได้ไม่ถึงเค่อดีก็มีเสียงเรียนแจ้งดังแว่วเข้ามา
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#ffc0cb" style="font-size: medium;"> “พระสนมเสียนอี๋เพคะจางกงกงมาหาเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#48d1cc" style="font-size: medium;"> “จางกงกง ?”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
เรียวขนงคิ้วขดวนเล็กน้อยอย่างไม่อาจหักห้าม นางหยัดกายที่กำลังจะเตรียมเอนตัวลงเอกขเนกบนชานพักของเรือนชมนกชมไม้ สะบัดชายแขนเสื้อเดินถือตำราไปวางบนโต๊ะในห้องนั่งเล่นส่วนตัวของนางดี ๆ ก่อนจะเดินไปหน้าตำหนักเพื่อพบจางกงกง
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#808000" style="font-size: medium;"> “คารวะพระสนมเสียนอี๋กระหม่อมมาพ้อมราชโองการขององค์หวงตี้พะยะค่ะ”
<br></font><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#48d1cc" style="font-size: medium;"> “ลำบากจางกงกงแล้ว อย่าได้มากพิธีเลย”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#808000" style="font-size: medium;"> “ขอบพระทัยพระสนม เช่นนั้นแล้วกระหม่อมขอแถลงพระราชสานส์นี้ส่งต่อพระสนมพะยะค่ะ”</font><font color="#ffffff" style="font-size: medium;"> จางกงกงเอ่ยก่อนจะกางม้วนราชโองการอันเป็นหลักฐานอย่างชอบธรรมและหลักฐานมัดกายบางว่า… งานเข้าแล้ว </font><font color="#808000" style="font-size: medium;">“เนื่องด้วยวันที่ 10 ปาเยว่ ที่เวียนบรรจบนี้คือวันคล้ายวันประสูติขององค์ไท่โฮ่วและด้วยพระสนมมีความสามารถแลเห็นเป็นประจักษ์จึงมอบหมายประธานจัดงานเฉลิมพระชนมพรรษาให้แก่พระสนมเว่ยเจียเสียนอี๋นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#48d1cc" style="font-size: medium;"> “รับด้วยเกล้าฯเพคะ ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นหมื่นปี”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#808000" style="font-size: medium;"> “เช่นนั้นกระหม่อมต้องเอ่ยเองว่าลำบากพระสนมแล้ว”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
</font><font color="#48d1cc" style="font-size: medium;"> “จางกงกงเดินมาไกลถึงตำหนักของเปิ่นกงเช่นนั้นแล้วเข้ามานั่งรับประทานขนมคอเป็ดกับชาเบญจมาศรองท้องให้หายเหนื่อยก่อนเถิด”
<br></font><font color="#808000" style="font-size: medium;"><br>
“ต้องขอรบกวนพระสนมแล้ว”
</font><br><br><font color="#ffffff" style="font-size: medium;">
แล้วจางกงกงก็นั่งพักอยู่เรือนเถียนเซี่ยไม่ถึงก้านธูปก่อนจะเดินทางออกไปช่วยราชกิจที่องค์หวงตี้ฝากฝังไว้ก่อนส่วนเว่ยเจียเหลียนฮวาที่ต้องกลับมาอยู่คนเดียวแล้ว เมื่อแน่ใจว่าขบวนจางกงกงออกไปไกลแสนไกลก็มีแว่วเสียงดังลั่นตำหนักเถียนเซี่ยทันที
</font><br><br><font size="3" style="color: rgb(255, 255, 255);">
</font><font size="5" style="" color="#48d1cc"><b><i> “มารดามันเถิด !!!!”</i></b></font><br><br>
</div>
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br><br>
จางกงกง <br>
+5 พูดคุยประจำวัน<br>
+20 หัวดีโบนัสความสัมพันธ์<br>
+10 ความสัมพันธ์ ขนมว่างเกรดน้ำเงิน+ ชาเกรดน้ำเงิน (+10)
<br><br>
<a href="home.php?mod=space&uid=1" target="_blank">@Admin</a>
<br><br><br><br>
</div>
</div>
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -300px; text-align: center;"><b style="">
<font color="#ffffff"><img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""></font><br>
<span style="text-shadow: rgb(0, 0, 0) 5px 5px 10px;"><font size="6" style="color: rgb(255, 255, 255);"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4" style=""><font color="#ffffff"> วันที่</font><font color="#48d1cc">ห้า</font><font color="#ffffff"> ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ</font><br><font color="#ffffff">ปลายยามซื่อ (11.00 น.)</font></font></span></b><br><br>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px;">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style=""><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);">ในเมื่อการงานต้องทำ</font><font color="#ffffff">แม้นใจจะอยากคงเส้นคงวาเป็นตัวเกียจคร้านต่อไป ทว่าหากทำเช่นนี้แล้วคงไม่แคล้วได้ไปนอนยันภพหน้าเป็นแน่เว่ยเจียเหลียนฮวาผู้กลืนไม่เข้าคายไม่ออกบอกไม่ถูกก็ทำได้เพียงหันไปสบสายตาอ้อนวอนจ้าวหนิงเฟยผู้ที่เป็นนางกำนัลข้างกายขอความช่วยเหลืออย่างไวว่องจนสตรีผู้อวุโสต้องถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้หากนับกันตามจริงนี่คงจะเป็นงานแรกของรัชสมัยนี้เลยกระมังที่ประธานการจัดงานจะเป็นผู้อื่นมิใช่องค์ไท่โฮ่ว หรือ องค์หวงตี้
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ก่อนสิ่งอื่นใดหม่อมฉันว่าเราควรวางแผนงานหลัก ๆ ก่อน”
</font><br><br><font color="#ffffff">
บัดนี้ที่นางได้ย้ายร่างของตนเองมาที่ห้องหนังสือส่วนตัวเบื้องหน้าล้วนอุดมด้วยม้วนตำราตั้งแต่หลักงานจัดงานมงคล องค์ประกอบของงาน สัญลักษณ์ต่าง ๆ ที่ต้องมี ม้วนแสดงรูปวาดสินค้า ตัวอย่างสี เครื่องเรือนเครื่องประดับตกแต่งสถานที่ ทุกสิ่งล้วนกองกระจายจนแลดูเหมือนบัณฑิตผู้คลั่งไคล้การอ่านตำราไม่ยอมโงหัวขึ้นจากเส้นอักษรตรงหน้าของนางมีม้วนกระดาษเปล่าสำหรับจดรายละเอียดสำคัญควรจดจำและควรกระทำ มือเรียวกวักเรียกนางกำนัลแถวนั้นสักคนมาช่วยฝนหมึกให้ก่อนที่จ้าวหนิงเฟยจะอาสา
</font><br><br><font color="#ffffff">
ระดับจ้าวกู่กู นางมอบม้วนกระดาษและพู่กันให้แทนดีกว่า เพราะว่านางไม่อาจทราบได้เลยว่ามีสิ่งใดที่ต้องตระเตรียมบ้าง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “เช่นนั้นแล้ว จากการที่ข้า—”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb"> “ทูลเสียนอี๋เหนียงเนียง ก่อนอื่นใด พระสนมต้องแก้ไขก่อนเพคะ” </font><font color="#ffffff">จ้าวหนิงเฟยถือวิสาสะเอ่ยขึ้นมาด้วยทราบว่าผู้เป็นนายย่อมไม่ถือโทษตามประสาสตรีชาญฉลาดรับฟังผู้ติเพื่อก่อ</font><font color="#ffc0cb"> “หากอยู่ส่วนตัวหม่อมฉันถือว่าเป็นเรื่องส่วนพระองค์ทว่าหากออกจากห้องหอสู่สายตาผู้คนแล้วไซร้ โปรดใช้คำเอ่ยแทนตนและใช้อำนาจให้เหมาะสมกับอำนาจในมือด้วยเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ <i><b>‘เปิ่นกง’</b></i> เจ้าจะให้ข้าใช้คำนั้นหรือ ? ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb"> “ด้วยพระยศของพระสนม ย่อมใช้ได้เพคะ โปรดอย่าถนอนคมดาบในมือให้สนิมเกรอะเถิด”
<br></font><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc">“ได้ ย่อมได้ เปิ่นกงก็เปิ่นกงก้าวขาออกจากห้องนี้ข้าจะใช้ให้ถูกต้อง”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb">“ขอบพระทัยพระสนมที่รับฟังเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “เช่นนั้นก็จัดการงานต่อเถิดเราต้องสรุปสิ่งของทั้งหลาย วาดรูปแบบของงานคร่าว ๆ ให้ออกมาเป็นรูปธรรม เพื่อที่เราจะไปดูสถานที่จริงแล้วไม่เสียเที่ยว”
<br></font><br><font color="#ffffff">
สิ้นวจีหวานสตรีในเรือนเถียนเซี่ยก็เร่งทำงานเสียจนหัวฟูกว่าจะได้สรุปทุกสิ่งก็ปาไปสองชั่วยาม ในระหว่างนี้เองนางก็ไม่รอช้าให้นางกำนัลรู้อ่านเขียนมาช่วยเขียนจดหมายเทียบเชิญพ่อค้าผู้มั่งมีทั้งหลายที่ต้องการเสนอข้าวของเหมาะสมทั้งการตกแต่งท้องพระโรงและข้าวของที่ต้องใช้ภายในงาน
</font><br><br>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>ไม่มีไรเตง โรลจัดงานโรลแรกก่อนจะไปเจอคนหล่อ เฮ้อ<br><br>
<a href="home.php?mod=space&uid=1" target="_blank">@Admin</a>
<br><br><br><br>
</div>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px; text-align: center;"><b>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""><br>
<span style="text-shadow: #000000 5px 5px 10px"><font size="6"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4"> วันที่เจ็ด ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ<br>ต้นยามอู่ (11.00 น.)</font></span></b><br><br>
<div style="margin-top: -300px; ">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="margin-top: -100px;">
<div id="Hua03" style="">
<div align="left" style="font-size: medium;"><font color="#ffffff">
</font><font size="5" style="color: rgb(255, 255, 255);">ใช้เวลาจากช่วงต้นยามเหม่า</font><font color="#ffffff">ราว ๆ เกือบชั่วยามในการปรึกษาเรื่องการจัดงานกับองค์หวงตี้ถึงความชมชอบขององค์ไท่โฮ่ว อาหารที่พระนางชอบ ขนมที่พระนางโปรด สีสัน การแสดงที่มักจะเวียนมาถวายความสำราญเสมอ นางล้วนจดเอาไว้ในม้วนกระดาษที่จากความว่างเปล่าก่อนหน้านี้ราวสองวัน มันแทบจะเต็มม้วนเสียแล้ว
</font><br><br><font color="#ffffff">
ไหน ๆ ก็ออกมาขนาดนี้แล้วนางจึงเดินไปที่ห้องเครื่องเพื่อคุยกับหัวหน้าห้องเครื่องหลวงถึงสำรับอาหารที่จะจัดแจงให้แขกเรื่อและถวายให้ราชวงศ์ ก่อนจะแจ้งจ้าวหนิงเฟยถึงการให้ไปเชิญผู้ดูแลอุทยานมาตำหนักเถียนเซี่ยเพื่อปรึกษาพันธุ์ไม้ที่องค์ไท่โฮ่วปลูก ไม้มงคล การจัดการยกใส่กระถางไปวางไว้ที่ท้องพระโรงสักสองต้น ตบท้ายการทำงานด้วยการเขียนเทียบเชิญคณะละครเร่ชื่อดังและหอศิลป์ชื่อดังมาถวายความสำราญในงานนี้
</font><br><br><font color="#ffffff">
กว่าจะเงยหน้าขึ้นมาอีกที บัดนี้นางก็พบว่าตนเองทำงานตั้งแต่ฟ้าไม่สว่างดีจนตอนนี้แดดแยงตายิ่งกว่าสิ่งใดไปแล้วสิ่งที่นางต้องการคือการนอนพัก เช่นนั้นแล้วจึงหมายมั่นว่าวันนี้จะรับสำรับในห้องนอนของตนและแจ้งในนางกำนัลยกมากลางยามอู่พอดีหากนางไม่ตอบก็เข้ามาปลุกนางได้เลยและเหลียนฮวาก็เข้าห้องเอนกายงีบเอาแรงสักหน่อยทันที
</font><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>
<br><br>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/iTdnfsj.png" border="0" alt=""> </div>
<br><br><font color="#ffc0cb">
“ถวายพระพรหวงตี้”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “ไม่ต้องมาความ นางเป็นเช่นไรบ้าง”
</font><br><br><font color="#ffffff">
ในตำหนักเว่ยหยางอันโอ่อ่าปรากฎผู้สูงศักดิ์กำลังเอ่ยนามนางกำนัลขั้นสูงนางหนึ่งเกี่ยวกับสตรีผู้เป็นพระสนมของพระองค์และพระสนมที่มีนางกำนัลส่วนพระองค์ได้นั้นมีเพียงพระสนมเสียนอี๋
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb"> “ทูลฝ่าบาทพระนางจัดงานอย่างเต็มที่จนเวลาพักผ่อนมีเพียงไม่ถึงสองชั่วยาม พระนางทุ่มเทกับงานฉลองที่พระนางเป็นประธานจัดงานครั้งแรกเป็นอย่างมาก ให้หม่อมฉันช่วยเหลือบ้างเรื่องข้อมูลในคราแรก ทว่าหลังจากนั้นล้วนเป็นฝีมือการจัดการของพระนางทั้งสิ้น”
<br></font><br><font color="#ffffff">
แท้จริงแล้ว แม้นไม่ต้องเอ่ยถามจ้าวหนิงเฟยที่เป็นคนของพระองค์ก็ทราบได้ว่าสตรีผู้นั้นทรงงานหนักเพียงใด จากที่เคยแลเห็นว่าถวายพระพรเสร็จเข้าตำหนักไปงีบนอนต่อตลอดจนตะวันแยงตากลับตรงมาปรึกษางานกับพระองค์ ทั้งยังตรงไปห้องเครื่อง เรียกผู้ดูแลอุทยานไปพบ การส่งเทียบเชิญ เป็นความตั้งใจที่ไม่มีคำว่าขอพระราชทานรางวัลแม้แต่ครึ่งคำ เช่นนั้นแล้วหากไม่เอ่ยว่านางทุ่มเท ในวังนี้คงมีแต่พวกสันหลังยาวกระมัง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00"> “แล้วเมื่อวานเป็นเช่นไร เจิ้นได้ยินว่าฉางซานเซียนหวางไปช่วยงาน”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffc0cb"> “เพคะฝ่าบาท ฉางซานเซียนหวางมาช่วยงานพระสนมเสียนอี๋ได้ดีมิใช่น้อย นับว่าความคิดที่ยังไม่กระจ่าง การตกแต่งที่คาดว่าไม่พอพระทัยองค์ไท่โฮ่ว องค์หวางเย่ออกความเห็นเสมอไม่มีเก็บไว้เพคะ”</font><font color="#ffffff">จ้าวหนิงเฟยเอ่ยรายงานตามความเป็นจริงที่ได้พบเห็น</font><font color="#ffc0cb"> “ก่อนที่ช่วงยามซวีจะชักชวนพระสนมออกจากวังไปชมดาวที่หอดาราเทียนเฟยท่าทางทั้งสอง…ดูสนิทสนมกันดีเพคะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
สนิทสนมในแบบใดไม่อาจเอ่ยได้นางไม่อยากตัดสินใจไปเองด้วยความคิดของพระสนมเสียนอี๋ช่างแตกต่างจากสตรีทั่วไป บางคราก็กระทำบางสิ่งที่น่าอายโดยไม่เหนียมอาย บางคราก็เผลอกระทำบางสิ่งที่รู้ตัวอีกทีก็ต้องรีบแก้ตัวพัลวัน เช่นนั้นแล้วเจตนาในครานี้ขอไม่เอื้อนเอ่ยสิ่งใดมากกว่า
</font><br><br><font color="#ffffff">
ทว่ากับองค์หวงตี้ผู้เป็นพระเชษฐาแห่งองค์หวางเย่มีหรือใจน้องชายพระองค์จะไม่รู้สึกได้ กลับมาฉางอันในครานี้อนุชาของเขาแลประหลาด หลังจากได้เข้าเฝ้าหลังจัดงานประลองฝีปากของบัณบิฑก็เอ่ยชมสตรีผู้กำชัยชนะ กล่าวว่าจะนำนางมาเป็นบัณฑิตข้างกายช่วยเหลือฝ่าบาท ดวงตาประกายที่ไม่ได้แลเห็นมานาน แม้เพียงวูบไหว กว่าความเปลี่ยนแปลงนี้ผู้เป็นเชษฐาอย่างเขาไหนเลยจะจับไม่ได้
</font><br><br><font color="#ffffff">
<i> ฉางซานเซียนหวางแอบชื่นชมพระสนมเสียนอี๋อยู่ตลอดมา
</i></font><br><br><font color="#ffffff">
ร่างสูงในอาภรณ์มังกรสวรรค์ถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ไม่คาดคิดว่าตนจะต้องมาพบเจอเหตุการณ์พัลวันวุ่นวายความสัมพันธ์ชายหญิงตั้งแต่การรับสนมเข้าวังครั้งแรก ทั้งยังเป็นสนมที่เขาสามารถเอ่ยปากได้อย่างเต็มปากว่าก็มอบความโปรดปรานไปไม่น้อยหากเทียบความก้าวหน้าที่นางได้รับ ใจหนึ่งก็ยินดีที่น้องชายเก็บงำความรู้สึกเอาไว้อย่างรู้ฐานะ รู้ตัวตนดี อีกใจก็เสียดายยิ่งที่นานทีปีหนเจ้าจิ้งจอกหน้าไม่อายจะมีสิ่งที่ต้องการเสียบ้างนอกจากทำเขาปวดใจไปวัน ๆ
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#ffff00">“เช่นนั้นสินะ”</font><font color="#ffffff"> สุรเสียงที่ลอดออกจากพระโอษฐ์งามมีเพียงสี่คำหลังเสียงถอนหายใจไป</font><font color="#ffff00"> “ไปได้แล้ว ไปเตรียมตัวพระสนมให้ดี อีกเดี๋ยวเจิ้นจะให้ขันทีไปตาม”
</font><br><br><font color="#ffc0cb">
“รับด้วยเกล้าเพคะฝ่าบาท หม่อมฉันขอทูลลา”
</font><div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>
<br><br>
<img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""> </div>
<br><br><font color="#ffffff">
เข้าต้นยามอู่นางก็ถูกปลุกด้วยฝีมือของจ้าวหนิงเฟยถึงการได้ยินว่าขันทีจากตำหนักเว่ยหยางกำลังจะมา ดวงตาที่เคยง่วงงุนพลันเบิกกว้างด้วยความงุนงงจนไม่เหลือเค้าของความเมามายในห้วงนิทรา ลุกขึ้นให้จ้าวกู่กูช่วยจัดอาภรณ์ให้ดีก่อนที่ไม่นานจะมีนางกำนัลนางหนึ่งในตำหนักเดินมาแจ้งถึงการมาของกงกงตำหนักเว่ยหยาง
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#c0c0c0">“เรียนพระสนม ฝ่าบาทขอเชิญพระสนมร่วมเสวยอาหารเที่ยงที่อุทยานหลวงตอนนี้พะยะค่ะ”
</font><br><br><font color="#ffffff">
</font><font color="#48d1cc"> “ขอบใจคุณกงกงที่เรียนแจ้งเช่นนั้นแล้วก็นำทางเถิด เปิ่นกงไปเดี๋ยวนี้แหละ”
<br></font><br><font color="#ffffff">
พระสนมที่ถูกปลุกมาเตรียมตัวอย่างดีก็เดินตามกงกงน้อยที่นางพอคุ้นหน้าว่าเป็นกงกงตำหนักเว่ยหยางจริง ๆ ไปที่อุทยานหลัว</font><br><br>
</div>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); text-align: center;"><br><br>
<font size="3"><span style="width: 75%;"><img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""></span></font> <br><br><b style=""><font size="5">EVENT Unlock 6 Hearts of Hun Wu Di The Emperor 1/2</font></b><br><br>
<a href="home.php?mod=space&uid=1" target="_blank" style="font-size: medium;">@Admin</a>
<br><br>
</div>
</div>
<div style="font-size: medium; color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/hr6FYuR.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
<style>
#Hua01 {
border: 0px solid;
border-radius: 10px;
background-image: url("https://i.imgur.com/BQWz3NC.jpg"); }
#Hua02 {
border: 0px solid;
width: 75%;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-color : #262341;}
#Hua03 {
border: 0px solid;
padding: 0px 50px;
width: 75%;}
#Hua04 {
border: 0px solid;
padding: 30px;
width: 300px;
box-shadow: #000000 5px 5px 5em;
background-image: url("https://i.imgur.com/meLD9VX.png");}
</style>
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Charmonman:wght@400;700&display=swap" rel="stylesheet">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css2?family=Zhi+Mang+Xing&display=swap" rel="stylesheet">
<div align="center">
<font face="Sarabun" size="3">
<div id="Hua01" style="">
<div id="Hua02" style="">
<div style="color: rgb(255, 255, 255); height: 500px; background-image: url("https://i.imgur.com/CvdPuBr.png"); background-repeat: no-repeat; background-size: cover;"></div>
<div style="margin-top: -300px; text-align: center;"><b style="">
<font color="#ffffff"><img height="300" src="https://i.imgur.com/8tE9Mcr.png" border="0" alt=""></font><br>
<span style="text-shadow: rgb(0, 0, 0) 5px 5px 10px;"><font size="6" style="color: rgb(255, 255, 255);"> ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน</font><br><font size="4" style=""><font color="#ffffff"> วันที่</font><font color="#48d1cc">สิบ</font><font color="#ffffff"> ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่สิบ</font><br><font color="#ffffff">ปลายยามซื่อ (10.30 น.)</font></font></span></b><br><br>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -300px;">
<div style="height: 378px; background-image: url('https://i.imgur.com/IYOjc3Z.png');
background-position : right top;
background-repeat: no-repeat;"></div></div>
</div><br><br>
<div style="color: rgb(255, 255, 255); margin-top: -100px;">
<div id="Hua03">
<div align="left">
<font size="5">บัดนี้</font>เว่ยเจียเหลียนฮวาก็มาถึงตำหนักเถียนเซี่ยเป็นที่เรียบร้อยแม้ว่านางจะยังไม่มีอะไรลงถึงท้องก็ตาม แต่ว่าความหมกมุ่นในความของบัณฑิตสติเฟื่องไม่อาจหักห้ามได้จริง ๆ มือเรียวถอดหมวกไผ่ผ้าคลุมไหมโปร่งให้นางกำนัลผู้มารอรับใช้เดินนำจ้าวหนิงเฟยมาที่ห้องตำราของตนเองในตำหนักอย่างรวดเร็วสิ่งใดที่สาวใช้เอ่ยว่าจะเอามาให้ก็ตอบรับให้เอามาให้หมดโดยไม่คิดไต่ตรองใด ๆ ทั้งนั้น
<br><br>
เมื่อร่างเล็กนั่งเก้าอี้เรียบร้อยก็บอกให้จ้าวหนิงเฟยจัดการเรื่องสีและวาดผู้กันให้ดีส่วนนางหยิบกระดาษมากางเรียบยกถ่านเหลาอย่างดีมาค่อย ๆ ร่างภาพที่นางต้องการด้วยฝีพู่กันนางมั่นใจนักว่าภาพของนางต้องออกมางดงามแน่นอนทว่าของขวัญที่มอบให้สตรีผู้เป็นใหญ่ในวังหลังต้องรอบคอบที่สุดนางไม่มีเวลาจะมาวาดพลาดวาดซ้ำแล้วต้องใช้ในนำทางล้วน ๆ
<br><br>
ใช้เวลาอยู่ราว ๆ หนึ่วชั่วยามวาดภาพเสร็จอีกหนึ่งชั่วยามประกอบผล เหลือเวลาไม่มากแล้วสำหรับการเตรียมตัวก่อนเข้างานฉลองที่นางเป็นผู้จัดงานนี้เองเว่ยเจียเหลือนฮวาจึงฝากที่เหลือให้จ้าวหนิงเฟยช่วยติดทองใบแปะก๊วยที่เหลือและติดไหมโปร่งสักสองเส้นแลพริ้วไหวก่อนที่เป็นตัวนางเองจะถูกลากไปแต่งองค์ทรงเครื่องให้พร้อมสำหรับคืนนี้
<br><br>
</div>
<div style="text-align: center;"><br><br>
<img style="width: 75%;" src="https://i.imgur.com/LIeqPiH.png" border="0" alt=""> <br><br>ทำของขวัญครับ !!!<br><br>
<a href="home.php?mod=space&uid=1" target="_blank">@Admin</a><br><br>
</div>
</div>
<div style="height: 500px; background-image: url('https://i.imgur.com/hr6FYuR.png');
background-repeat: no-repeat;
background-size: cover;
"></div>
</div>
</div>
</div></font></div>
หน้า:
[1]
2