ೀ⋆。˚ | ห้วงฝันอนธการ • นิรมาลาเลือน

[คัดลอกลิงก์]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LuBairan เมื่อ 2025-5-18 01:52




นิรชราผนึกหยก

บัวงามสะพรั่งหน้าตำหนัก
ศิราภรณ์ปิ่นปักสิบสองสาย
โฉมสะคราญปานจะหยดพ้นชลาลัย
สายลมพัดใบไม้ไกวด้วยคลั่งแรง

บ้างแต่งโฉมบ้างส่องบานคันฉ่อง
บ้างประลองลักษณ์อาภรณ์ด้วยกำแหง
บทกวีในกระดาษอาจระแวง
ด้วยสำแดงความงามหรูไม่สู้นาง










แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 5683 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2024-9-4 14:02

18

กระทู้

224

ตอบกลับ

1954

เครดิต

ผู้ใฝ่รู้

พลังน้ำใจ
2
ตำลึงทอง
79
ตำลึงเงิน
1510
เหรียญอู่จู
37192
STR
53+7
INT
70+0
LUK
6+2
POW
74+5
CHA
97+27
VIT
25+7
‘ หลี่ผู่เยว่ • 李谱月 ’
เลเวล 1
คุณธรรม
9964
ความชั่ว
724
ความโหด
5121
โพสต์ 2024-9-4 17:51:18 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LuBairan เมื่อ 2024-11-1 16:45




พบหน้าวิญญาณยุทธ์
การพบเจอกระต่ายหยกและจิ้งจอกสวรรค์

ตุ๊บ !

เสียงคำรามดังขึ้นพร้อมแผ่นหลังบางที่ปะทะกับกล่องไม้บรรจุผ้าแพรชั้นดี ไป๋หรั่นทรุดลงกับพื้นก่อนจะพยายามยันกายลุกขึ้นอีกครั้งโดยที่สองมือไม่ปล่อยจากศาสตราคู่ใจ สาวงามไอค่อกแค่กอยู่ครั้งสองครั้ง จากนั้นก็ค่อย ๆ ก้าวขาเดินฝ่าหมอกควันหมายจะกลับไปทำหน้าที่ช่วยเหลือตามเดิม

แต่ยิ่งเดินสภาพแวดล้อมก็ยิ่งเปลี่ยนไป จากฟากฟ้าทมิฬมืด เริ่มถูกสีขาวปลอดเคลื่อนเข้ากลืนกิน ส่วนพื้นสัมผัสแข็งกระด้างของพื้นเรือก็กลายมาเป็นแอ่งน้ำเย็นตื้น ๆ พอให้สดชื่นแจ่มใส ‘ นี่ข้าหลงมาในแดนลับแลแล้ว? ไม่จริง.. ’ จริงอยู่ที่สตรีในขนบต้องรักษากิริยาไม่เอ่ยอะไรเสียงดังจนเกินไป ทว่าในเวลาแบบนี้จะให้ยืนเงียบเป็นเป่าสากแล้วรอความตายโดยไม่ทันได้รู้ข้อเท็จจริงก็กระไรอยู่

“ .. ผู่เยว่ ! จางกงกง ! ”

ไร้ซึ่งการตอบรับและมีเพียงความว่างเปล่า นงคราญหยกไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากย่ำเท้าเดินตรงไปตามเส้นทางน้ำไหลที่ช่วยปลอบประโลมใจ เพื่อมุ่งหาใจกลางเขตลี้ลับกระทั่งได้พบต้นไม้ใหญ่ที่สีใบแปลกตาต้นหนึ่ง.. ข้างใต้ต้นไม้นั้นมีก้อนหินใหญ่อยู่สองก้อน ก้อนแรกว่างเปล่าไร้คนจับจอง ส่วนอีกก้อนปรากฏร่างขาวปลอดของจิ้งจอกปริศนาตัวหนึ่งแสดงความเป็นเจ้าของด้วยการนอนหลับตาพริ้มอยู่บนนั้น

‘ นางมาแล้ว เจ้ายังไม่ยอมตื่นอีก ’ เสียงปริศนาดังขึ้นอย่างขบขัน ทำเอามนุษย์เพียงหนึ่งเดียวในแดนนี้หันซ้ายขวาเพื่อพยายามตามหาต้นเสียงอันไร้ที่มา “ อย่าได้กลัวไปเลย ข้าพาเจ้ามายังแดนไร้ขอบเขตนี้ก็เพื่อช่วยเจ้า ”

ครั้งนี้เป็นเสียงที่พอสัมผัสทิศทางได้.. ไป๋หรั่นมองตามเส้นทางของเสียงกระทั่งพบเข้ากับร่างกระต่ายสีขาวปลอดที่กระโดดขึ้นครองพื้นที่บนโขดหินว่าง ต่อให้ไม่มีการแนะนำตัวแต่นงคราญหยกก็สัมผัสได้ด้วยตนเอง ที่อยู่ตรงหน้านางยามนี้ย่อมไม่ใช่แค่กระต่ายหรือจิ้งจอกธรรมดา

“ ท่าน.. ช่วยข้า? ”

“ แน่นอน เราย่อมต้องช่วย ” กระต่ายขาวตัวกลมที่ขนเงางามประกายเล่นแสงคล้ายอัญมณีที่ค่อนไปทางสีชมพูตอบกลับอย่างยินดี ดวงตาสีชาดอ่อนเจือแววอ่อนโยนระหว่างที่เอียงคอ “ เพราะสักวันหนึ่งเจ้าจะต้องเลือกเพื่อสืบทอดสิ่งสำคัญจากข้า.. หรือไม่ก็นาง ”

กระต่ายหยกอรชรมีดีที่อ่อนช้อยแต่ก็เฉียบขาดรุนแรง เทียบกับจิ้งจอกสวรรค์ที่ปราดเปรียวเชี่ยวมารยาแล้ว ทั้งสองฝ่ายต่างก็เป็นขุมพลังที่สูสีสำหรับสาวงาม หลังจากเดิมพันอันยาวนาน.. นึกไม่ถึงเลยว่าผู้ที่จะได้ครองโอกาสประทับร่างนงคราญน้อยหนแรกจะเป็นกระต่ายหยก

“ เขาเอาชนะฮ่าวเยี่ยไม่ได้หรอก ”

วิญญาณยุทธ์ที่ดูแลการมีอยู่ของปราณสวรรค์มีหรือจะไม่รู้ชื่อเสียงเรียงนามของมังกรดำที่จมลงกับทิศทางของปีศาจ “ เขาเปรียบเสมือนเทพสงครามของเหล่าปีศาจ บัดนี้หากอาศัยกำลังของสามีเจ้าเพียงคนเดียว.. กำราบก็ไม่ได้ จะทำให้ล่าถอยก็ยังยาก ”

“ เช่นนั้นต้องทำอย่างไร ”

หากเขาแพ้นางก็ได้ตายกันพอดี ไป๋หรั่นขมวดคิ้วม้วนเป็นปมแน่น

“ ให้ข้าใช้ร่างเจ้า ” กระต่ายหยกแสนอรชรเอ่ยราวกับว่า การใช้ร่าง นั้นหาได้เป็นเรื่องใหญ่ “ สามีของเจ้าแข็งแกร่งได้ด้วยพลังและความชาญฉลาดของเขา.. แต่กับชายที่มีประสบการณ์มากกว่านับพันเท่า มีหรือจะเปิดจังหวะให้แผนการของสามีเจ้าได้สำเร็จโดยง่าย? ”

“ แต่หากพึ่งข้า ข้าก็สามารถทำได้ ”

ต่อให้ไม่ได้สนทนากับมนุษย์ แต่ไป๋หรั่นก็รับรู้ได้ถึงความมั่นใจที่แฝงมากับน้ำเสียง นงคราญน้อยยังคงลังเล แต่เพื่อให้ร่างพาชนะชั่วคราวยินยอมรับเสี้ยวพลังหนึ่งส่วนอย่างเต็มใจ กระต่ายหยกก็เล่นลูกไม้ออดอ้อนส่งสายตาหวานใส่เสียแทน “ การทำให้เขาเสียจังหวะสำหรับข้าเป็นเรื่องง่ายมาก ! สาวน้อย แค่เชื่อในตัวข้า.. เวลาไม่อาจหยุดไปได้นานกว่านี้แล้ว รีบตัดสินใจเร็วเข้า ”

แค่ตกลงคำเดียวทุกอย่างก็จะตาลปัตรกลับร้ายเป็นดี วิญญาณยุทธ์กระต่ายหยกเฝ้ารอจนใจแทบขาด แม้แต่จิ้งจอกสวรรค์ที่กล่าวว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่งามนักยังลอบปรือตาขึ้นมามอง “ ได้ .. ข้าตกลง ” เมื่อสิ้นคำร่างเล็กของกระต่ายก็ตบเท้ากระโดดอย่างยินดีอยู่สองสามที ด้านจิ้งจอกแดนเซียนที่มองอยู่ก็ได้แต่กรอกตาก่อนจะอ้าปากหาววอด ทิ้งใบหน้าเรียวยาวนั้นพาดลงกับสองขาหน้าเพื่อหลับพักต่ออีกครั้ง

“ เจ้าตัดสินใจได้ดีแล้ว ! ในนามของข้า กระต่ายหยก

ความสดใสซุกซนของสิ่งมีชีวิตในชนชั้นสัตว์สวรรค์ทำให้มนุษย์เดินดินตาพร่า ชั่วพริบตาต่อมานางก็พอเห็นว่าร่างของกระต่ายตัวนั้นกระโดดเหยียบอากาศเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ และเมื่อห่างเพียงเอื้อมมือ ร่างเล็ก ๆ นั้นก็เริ่มเปลี่ยนมาคล้ายรูปร่างของมนุษย์

เสี้ยววินาทีที่สบตา ลู่ไป๋หรั่นตะลึงงันในทันที ที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ใครอื่น แต่กลับเป็นตัวนางที่บนศีรษะมีหูยาว ๆ สีขาวเหลือบชมพูของกระต่ายพร้อมด้วยนัยน์ตากลีบโบตั๋นสุกสกาวพราวราวอัญมณี “ ข้าสัญญาว่าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง ฉะนั้นพักเสียเถิด.. ”

เมื่อสิ้นประโยคทุกความปวดร้าวในร่างก็ทะลักออกมากดทับจนดวงตาเลื่อนลอย สิ่งสุดท้ายที่นางจำได้ในภวังค์ฝันลวงตานี้.. มีเพียงสัมผัสแผ่วเบาที่ช่วยประคองร่างนางให้จมลงกับความสดชื่นเย็นฉ่ำก็เท่านั้น



-100 พลังงานจากการเหนื่อยล้าอย่างมาก







แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 15594 ไบต์และได้รับ 9 EXP!  โพสต์ 2024-9-4 17:51
โพสต์ 15,594 ไบต์และได้รับ +5 EXP [ถูกบล็อค] คุณธรรม +10 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2024-9-4 17:51
โพสต์ 15,594 ไบต์และได้รับ +2 EXP +4 ความชั่ว +5 ความโหด จาก ชุดหงเฟินเฟย  โพสต์ 2024-9-4 17:51
โพสต์ 15,594 ไบต์และได้รับ [ถูกบล็อค] คุณธรรม จาก พัดคุณชาย  โพสต์ 2024-9-4 17:51
โพสต์ 15,594 ไบต์และได้รับ [ถูกบล็อค] คุณธรรม +4 ความชั่ว +5 ความโหด จาก มีดแล่เนื้อ  โพสต์ 2024-9-4 17:51

คะแนน

จำนวนผู้เข้าร่วม 1พลังงาน -100 ย่อ เหตุผล
Watcher -100

ดูบันทึกคะแนน

←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปราณจิ้งจอกสวรรค์(ไม้)
เสน่ห์ฟ้าประทาน
ธนูไม้จันทน์
กระบอกธนู
พัดคุณชาย
หมวกไผ่ผ้าคลุม
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ญ)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x10
x1
x1
x10
x15
x4
x1
x1
x1
x3
x1
x2
x6
x5
x2
x4
x8
x2
x4
x1
x11
x10
x3
x4
x16
x3
x5
x4
x1
x7
x6
x4
x11
x4
x1

18

กระทู้

224

ตอบกลับ

1954

เครดิต

ผู้ใฝ่รู้

พลังน้ำใจ
2
ตำลึงทอง
79
ตำลึงเงิน
1510
เหรียญอู่จู
37192
STR
53+7
INT
70+0
LUK
6+2
POW
74+5
CHA
97+27
VIT
25+7
‘ หลี่ผู่เยว่ • 李谱月 ’
เลเวล 1
คุณธรรม
9964
ความชั่ว
724
ความโหด
5121
โพสต์ 2024-11-6 17:24:27 | ดูโพสต์ทั้งหมด



นิมิตมายา ห้วงฝันอำลา
จุดกำเนิดการเผชิญหน้ามังกรทอง & จิ้งจอกเจ็ดหาง

ม่านหมอกควันขาวโอบล้อมรอบกายาของนงคราญ ความหนาวเหน็บแทรกซึมทะลุไปถึงแก่นกระดูกทำให้คนที่หลับพักผ่อนเริ่มขมวดคิ้ว เปลือกตาของนางขยับไปมาคล้ายกำลังพยายามจะลืมตาทว่าร่างกายไม่เป็นใจ บรรยากาศเช่นนี้น่ากลัว.. ขยับไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ ได้แต่รับรู้ถึงความหนาวสั่นของกายเนื้อที่มีมากจนต้องเบ้หน้า กระทั่งเวลาผ่านไปไม่นานก็มีเสียงกระซิบแผ่วเบาดังขึ้นที่ข้างหูเป็นเสียงสตรีที่เหมือนจะเคยได้ยินมาก่อน แต่กลับนึกไม่ออกว่าเป็นใคร

“ เสี่ยวหรั่น ”

เสียงของคนผู้นั้นปัดเป่าความหนาวเย็นของร่างกายให้เลือนหาย รวมไปถึงความรู้สึกที่ร่างกายหนักอึ้งยากจะขยับ ทีละน้อยเปลือกตาของนางค่อย ๆ ปรือขึ้น “ ตื่นแล้วรึ อย่ามัวแต่ชักช้าอีกเลย หากเจ้าเช่อรู้ว่าข้ากักตัวสนมรักของเขาไว้คงไม่พอใจนัก ” ถึงผู้กล่าวจะหัวเราะเสียจนบรรยากาศสดใส แต่กลิ่นอายของนางกลับยังมั่นคงสง่างาม เผยให้เห็นถึงข้อเท็จจริงที่ว่าคนตรงหน้าคือผู้สูงศักดิ์ยากจะหาคนเทียบ

เจ้าเช่อ? สนมรัก?

นางเป็นพระชายาแล้ว.. และคนที่สามารถเรียกสวามีของนางด้วยชื่อได้..

ดวงตาของนงคราญเบิกโพล่ง นางรีบยันกายลุกขึ้นนั่งบนเตียงและหันหน้ามองไปทางต้นเสียงด้วยความตกใจจนได้พบกับเงาร่างเพรียวในชุดสีชาด ทิวทัศน์รอบข้างก็ผิดแปลกที่นี่ไม่ใช่ตำหนักตงเฉินแต่เป็น.. เรือนรับรองของจวนผิงหยางกงจู่ที่นางเคยพัก เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นอีกครั้ง ผิงหยางกงจู่นั่งที่เก้าอี้ใกล้โต๊ะกลมภายในเรือน แววตาของวีรสตรีดูอ่อนลงหลายระดับเมื่อเห็นท่าทางน่าขบขันของนาง

“ ผิงหยางกงจู่.. ”

“ ไม่ต้องรีบร้อนลุกขึ้นหรอก เปิ่นกงมาไว้วานเจ้าเล็กน้อยก็เท่านั้น ” ริมฝีปากสีเหมยกุ้ยฮวาเหยียดออกเป็นรอยยิ้ม ปลายนิ้วของผู้ครองปราณกิเลนเคาะลงกับโต๊ะคล้ายเสียงเคาะปลาไม้ในอารามสงฆ์ ไป๋หรั่นหลุบตาลงมองก้านนิ้วขาวนั้นที่ขยับเคาะขึ้นลง มันแปลกมาก.. แปลกที่เสียงเคาะนี้ดังเกินไป กังวานเกินไป

“ เสี่ยวหรั่น ดูแลรักษาตัวดี ๆ ฝากเสด็จแม่กับเจ้าเช่อด้วย ”

รอยยิ้มที่เคยมั่นคงบนใบหน้านั้นเปลี่ยนเป็นเจื่อนลงอย่างเหนื่อยล้า ชายาหยกขมวดคิ้วนางขยับปากเหมือนจะกล่าวบางสิ่งแต่เสียงดังออกไป ไป๋หรั่นเบิกตากว้าง มือเย็น ๆ ยกขึ้นทาบลำคอของตัวเองพยายามตรวจสอบด้วยวิธีลวก ๆ ว่าเหตุใดจึงไม่มีเสียงออกมาแต่ก็ช้าไปเสียแล้ว ผิงหยางกงจู่ยืนขึ้นมือของนางวางลงบนศีรษะของไป๋หรั่นและลูบมันด้วยความเอ็นดู

ไม่มีคำบอกลาไม่มีการอธิบายเพิ่มเติม ผิงหยางกงจู่เดินจากไปโดยไม่ไขข้อสงสัย ปล่อยให้ดวงตาของผู้ที่ถูกทิ้งไว้ด้านหลังวูบไหวด้วยความไม่เข้าใจ “ ผิงหยางกงจู่ เดี๋ยวก่อนเพคะ ! ” ไป๋หรั่นได้เสียงของนางคืน ได้สิทธิ์การบังคับร่างกายและทุกอย่าง ร่างบางของโฉมงามร่วงลงจากเตียงไม้เพราะไม่ทันได้ยั้งแรงผลักก่อนหน้านี้ เสียงโอดครวญเล็ดลอดออกตามแนวช่องประตูทว่านางกลับไม่อาจเสียเวลาไปมากกว่านี้

‘มีบางอย่างแปลกไป จะปล่อยให้ผิงหยางกงจู่ออกนอกตำหนักไม่ได้’ ถึงจะไม่ทราบว่าสิ่งที่แปลกไปคือสิ่งใดแต่นางก็แน่ใจว่าความรู้สึกนี้ไม่มีทางผิดพลาด นงคราญฝืนลุกขึ้นยืนถึงจะโซซัดโซเซแต่ก็ยังวิ่งเท้าเปล่าตามออกไปด้วยเป้าหมายที่จะรั้งตัวคนไว้ แต่แทนที่ด้านนอกประตูจะเป็นหน้าเรือนมันกลับเป็นผืนป่าไร้ที่สิ้นสุด

“ … ”

คงไม่แปลกหากว่าพระชายาหยกขาวจะตกตะลึง นางกวาดสายตามองรอบกายด้วยความไม่เชื่อ เสียงในใจของนางกำลังกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเรื่องนี้ผิดปกติอย่ารั้นหรือดันทุรังอีกเลย แค่เพียงปิดประตูและหันหลังกลับก็จะไม่มีสิ่งใดทำอันตรายต่อนางได้ ทว่าการเคลื่อนไหวที่หางตากลับสยบทุกความหวาดกลัว

เงาลาง ๆ ของร่างระหงส์ในชุดสีแดงวิ่งเข้าไปในป่าหลบหนีและซ่อนตัวจากบางสิ่ง ไป๋หรั่นตัดสินใจจะวิ่งตามแต่ทันทีที่เท้าของนางเหยียบกับพื้นหญ้าของผืนป่า ก็ราวกับฟ้าดินหมุนตลบพลิกให้นางมาปรากฏที่หุบเขาอันแสนงดงาม ทัศนียภาพของธรรมชาติทอดยาวไปไกลประทับลงในจิตใจของผู้ที่ได้ชม แต่ทุกอย่างก็คงสวยสดกว่านี้หากมิใช่ว่าบนน่านฟ้าเต็มไปด้วยฝูงคนครึ่งนกที่สวมหน้ากากสีแดงบินสลับไปมาอย่างคุกคาม

“ นี่มัน..อะไร… ”

เสียงหัวเราะเสียดหู เสียงลมพัดคลั่งและฝุ่นควันที่ฟุ้งตลบ ทั้งหมดทั้งมวลล้วนอื้ออึงในหัวจนผู้เฝ้ามองจำต้องทรุดกายลง การปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตประหลาดนั้นได้บดบังแสงตะวัน ย้อมให้กลางวันกลายเป็นกลางคืนล้อมรอบร่องรอยของการต่อสู้และหญิงสาวที่ควบขี่ม้าขาวฝ่าฟันอุปสรรค

“ ไม่จริง นี่ไม่ถูกต้อง มันไม่ใช่ความจริง ” ไป๋หรั่นพึมพัมครั้งแล้วครั้งเล่า ภาวนาให้ฝันร้ายนี้จบลง นางพยายามหลับตาแต่ภาพที่อยู่ตรงหน้าก็ยังไม่หายไป เสียงการต่อสู้ เงาของการโฉบลงโจมตีและกลิ่นสนิมที่มาจากเลือด เสียงหวีดร้องจากบุคคลที่ห่างการติดต่อไปนานดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง “ พอได้แล้ว.. พอ พอได้แล้ว !! ”

ในที่สุดความปรารถนาของนางก็เป็นจริง

ภาพที่น่าหวั่นเกรงนั้นหายไปเหลือแค่ความมืดมิดที่โอบล้อมรอบตัวนาง ไป๋หรั่นวางสองมือลงกับพื้นด้านหน้า หอบหายใจจนตัวโยก สัมผัสได้ว่าการมองเห็นเริ่มพร่าเลือนเพราะน้ำตาที่หล่อหลอมออกมาจากความรู้สึกโดดเดี่ยวและไร้ความสามารถ

แต่แทนที่ฝันร้ายจะจบ .. มันกลับดำเนินต่อไป ขังนางไว้ในความมืด ให้นางทุบพื้น พยายามกู่ร้องขอความช่วยเหลือ

จวบจนมีแสงสว่างวาบปะทะเข้ากับดวงตาและบางสิ่งพุ่งเข้ามาประชิด ชั่วขณะที่หายใจเข้า ยังไม่ทันได้หายใจออก นางก็ต้องกรีดร้องเมื่อที่อยู่ตรงหน้าคือใบหน้าเหี่ยวย่นสยดสยองของมนุษย์ผิวขาวซีดที่ผสมผสานมากับใบหน้าของจิ้งจอก มันครอบครองนัยน์ตาสีแดงฉานราวกับโลหิต สีหน้าสงบแต่เมื่อรับรู้ถึงตัวตนของมนุษย์ที่มองอยู่ก็เริ่มทำหน้าประหลาดใจก่อนจะแสยะยิ้ม

มันอ้าปากคล้ายจะพูดบางอย่าง แต่ก่อนที่จะได้เอ่ยสิ่งนั้น ร่างทั้งร่างของไป๋หรั่นก็ถูกผลักอย่างแรง ผลักเสี้ยวจิตของนางให้หวนคืนสู่ความเป็นจริง ผลักการมองเห็นของนางให้กลับไปอยู่ในความมืดมิดอีกครั้ง ผลักนางออกจากนิทรายาวนานที่อาจล่อลวงให้หลงทางได้ตลอดกาล..









แสดงความคิดเห็น

ว้าวววววรนิมิตมาแว้วว  โพสต์ 2024-11-8 17:07
โพสต์ 17455 ไบต์และได้รับ 9 EXP!  โพสต์ 2024-11-6 17:24
โพสต์ 17,455 ไบต์และได้รับ +8 EXP +10 คุณธรรม +5 ความโหด จาก ชุดหนิงเซียนหนี่ว์(ซูเฟย)  โพสต์ 2024-11-6 17:24
โพสต์ 17,455 ไบต์และได้รับ +5 EXP +10 คุณธรรม +10 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2024-11-6 17:24
โพสต์ 17,455 ไบต์และได้รับ +6 คุณธรรม จาก พัดคุณชาย  โพสต์ 2024-11-6 17:24
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปราณจิ้งจอกสวรรค์(ไม้)
เสน่ห์ฟ้าประทาน
ธนูไม้จันทน์
กระบอกธนู
พัดคุณชาย
หมวกไผ่ผ้าคลุม
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ญ)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x10
x1
x1
x10
x15
x4
x1
x1
x1
x3
x1
x2
x6
x5
x2
x4
x8
x2
x4
x1
x11
x10
x3
x4
x16
x3
x5
x4
x1
x7
x6
x4
x11
x4
x1

18

กระทู้

224

ตอบกลับ

1954

เครดิต

ผู้ใฝ่รู้

พลังน้ำใจ
2
ตำลึงทอง
79
ตำลึงเงิน
1510
เหรียญอู่จู
37192
STR
53+7
INT
70+0
LUK
6+2
POW
74+5
CHA
97+27
VIT
25+7
‘ หลี่ผู่เยว่ • 李谱月 ’
เลเวล 1
คุณธรรม
9964
ความชั่ว
724
ความโหด
5121
โพสต์ 2025-5-18 01:50:54 | ดูโพสต์ทั้งหมด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย LuBairan เมื่อ 2025-5-18 01:52




สัจเทพอี๋เหอ
แสงแรกแห่งชีวิต | คืน 21 เดือน 10 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10

ไป๋หรั่นฝัน

ฝันว่าตัวเองตั้งครรภ์และจำต้องผ่านวิบากการให้กำเนิดที่แสนทรมาณ อุ้มท้องหนึ่งเดือนไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่ลำบาก แต่วันที่จะได้เห็นหน้าทายาทกลับทรหดยิ่งกว่าประสบการณ์ใด ๆ ที่นางเคยเผชิญ “ ประหลาดจริง ๆ ” เสียงหวานหลุดจากริมฝีปากพร้อมเสียงหัวเราะที่กลั้วอยู่ในลำคอ และในขณะเดียวกัน เปลือกตาที่เคยปิดสนิทค่อย ๆ เปิดขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน

แต่สิ่งที่พบกลับไม่ใช่เพดานไม้งามของเรือนที่คุ้นตา เป็นเสียงแสงสีขาวและความว่างเปล่าที่ไร้จุดจบ

ตื่นตระหนก

ความรู้สึกนี้พุ่งพล่านขึ้นจากจิตใต้สำนึกจนแน่นไปทั่วหน้าอก กายของนงคราญหยกผุดขึ้นนั่ง ดวงหน้างามหันมองซ้ายขวารอบกายในขณะที่พยายามจะลุกยืน “ ที่นี่.. ที่ไหน ” ตลอดชีวิตสิบเจ็ดหนาว — ไป๋หรั่นเคยติติงโฉมงามในเรื่องเล่าไม่รู้ตั้งกี่ครั้งถึงความขลาดเขลาในขณะที่พวกนางเหล่านั้นรู้สึกตัวในสถานที่แปลกตา แต่ก็ไม่นึกว่าวันหนึ่งจะต้องกลายมาเป็นคนเขลาที่ว่าเสียเอง

“ ผู้รับพรดอกท้อเอ๋ย ”

กระแสเสียงอันอบอุ่นช่วยโอบอ้อมร่างของคนงามไม่ให้โงนเงนราวกิ่งหลิวที่ใกล้หักจากต้น แสงสว่างทั้งหมดทั้งมวลเคลื่อนไปรวมกันเป็นเงาร่างของสตรีสูงศักดิ์ผู้หนึ่งที่ยืนตระหง่านอยู่เหนือเมฆ สัจเทพอี๋เหอเหยียดยิ้มด้วยความเวทนา “ เส้นทางนี้ไม่ง่ายดาย การให้กำเนิดเป็นเพียงด่านแรก หนึ่งชีวิตที่เจ้าและเขาสร้าง.. เป็นผู้พิเศษนัก ” ก้อนแสงทรงกลมที่เคยอยู่ในฝ่ามือของสัจเทพผู้ดูแลสรรพสิ่งค่อย ๆ ลอยมาอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะหยุดในมือของนงคราญที่ยื่นออกไปรับโดยไม่ทันรู้ตัว ทั้งที่ผิวเผินดูแล้วคล้ายพระอาทิตย์ดวงน้อยแต่เมื่อสัมผัสกลับไม่รู้สึกร้อนรุ่ม

ไป๋หรั่นกะพริบตาหนึ่งครั้ง

สองครั้งและสามครั้ง , ดวงหน้างามเงยขึ้นมองผู้ประทานแสงที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลอีกครั้ง “ท่าน..”

“ สองเราจะได้พบกันอีก ” ผู้เป็นเทพเอ่ยพลางแย้มยิ้ม “ จนกว่าจะถึงเพลานั้น จงดูแลเขาให้ดี ”









แสดงความคิดเห็น

โพสต์ 7080 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2025-5-18 01:50
โพสต์ 7,080 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม จาก ชุดหนิงเซียนหนี่ว์(ซูเฟย)  โพสต์ 2025-5-18 01:50
โพสต์ 7,080 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2025-5-18 01:50
โพสต์ 7,080 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม จาก พัดคุณชาย  โพสต์ 2025-5-18 01:50
โพสต์ 7,080 ไบต์และได้รับ +2 ความชั่ว +3 ความโหด จาก มีดแล่เนื้อ  โพสต์ 2025-5-18 01:50
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปราณจิ้งจอกสวรรค์(ไม้)
เสน่ห์ฟ้าประทาน
ธนูไม้จันทน์
กระบอกธนู
พัดคุณชาย
หมวกไผ่ผ้าคลุม
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ญ)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x10
x1
x1
x10
x15
x4
x1
x1
x1
x3
x1
x2
x6
x5
x2
x4
x8
x2
x4
x1
x11
x10
x3
x4
x16
x3
x5
x4
x1
x7
x6
x4
x11
x4
x1

18

กระทู้

224

ตอบกลับ

1954

เครดิต

ผู้ใฝ่รู้

พลังน้ำใจ
2
ตำลึงทอง
79
ตำลึงเงิน
1510
เหรียญอู่จู
37192
STR
53+7
INT
70+0
LUK
6+2
POW
74+5
CHA
97+27
VIT
25+7
‘ หลี่ผู่เยว่ • 李谱月 ’
เลเวล 1
คุณธรรม
9964
ความชั่ว
724
ความโหด
5121
โพสต์ 2025-6-18 22:36:30 | ดูโพสต์ทั้งหมด



สัจเทพอี๋เหอ
เสียงกระซิบของดอกเหมย | คืน 20 เดือน 11 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10

ธารน้ำสายเล็กตัดผ่านความว่างเปล่า มือขาวจุ่มลงกับน้ำเย็นเฉียบก่อนจะพลิกตักน้ำขึ้นมาไว้ในอุ้งมือ ‘เป็นที่นี่อีกแล้ว’ เสียงความคิดดังก้องราวกับพูดออกมา ไป๋หรั่นเงยหน้าขึ้นจากเงาของตัวเองที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำและหันมองรอบกายที่เต็มไปด้วยแสงขาวสว่าง ไม่ว่าจะทิศทางใดก็มีแต่ความว่างเปล่า เนตรบุปผาหรี่ลงเพื่อเลี่ยงแสงที่ระคายตา ทว่าที่ตามมากลับเป็นกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของเหมยแดงลี้ลับที่ตลบอบอวลแต่กลับไร้ต้นทาง

ไป๋หรั่นสูดหายใจ ดื่มด่ำกับกลิ่นและสี..

สี?

หางตาพลันสังเกตเห็นกลีบดอกเหมยที่ลอยมาตามลำน้ำสายเล็ก .. เป็นเพียงกลีบเหมยสีเข้ม หาใช่ดอกสมบูรณ์ แต่ถึงจะเป็นชิ้นส่วนที่บอบช้ำ มืองามก็ยังลดลงรอรับกลีบอ่อนนุ่มผ่านสายน้ำ แม้จะไม่ทราบว่าตนเองกำลังทำสิ่งใด ทำไปเพื่ออะไร แต่ในใจก็ไม่รู้สึกว่าจำเป็นต้องหยุดมือ — กลีบแรก กลีบสอง และกลีบถัด ๆ ไปค่อย ๆ เพิ่มขึ้นในอุ้งมือที่เปียกชื้น

มุมปากงามยกขึ้นช้า ๆ และเมื่อเก็บมาครบถึงกลีบที่สี่สิบ กลีบเหมยเหล่านั้นก็เรืองแสงก่อนจะรวมกันกลายเป็นเหมยหนึ่งกิ่งที่มีดอกบานสะพรั่งพร้อมกับเสียงปริศนาที่ดังขึ้นจากด้านหลัง “ผู้เป็นที่รักของมังกรเอ๋ย” สัจจเทพอี๋เหอปรากฏตัวบนท้องฟ้าที่ว่างเปล่าในอาภรณ์สีขาวขอบทอง ลวดลายกระเรียนเหนือหมู่เมฆแหวกว่ายไปตามผ้าสีมุกราวกับมีชีวิต ทุกสิ่งบนร่างกายของสตรีสูงศักดิ์นี้ล้วนแต่ทำให้คนรู้สึกอัศจรรย์ใจ

ครั้นเมื่อสบตา ตลอดทั้งร่างของไป๋หรั่นก็ถูกดึงเข้าหาอีกฝ่าย สัจจเทพอี๋เหอหรี่ตาลงเล็กน้อยเพื่อดูความเปลี่ยนแปลงของผู้ครองชะตานางหงส์ที่ตนเฝ้าจับตามองอยู่นาน “ใกล้แล้ว” ผู้ปกครองพิภพเทพเอ่ยเสียงเบา ดวงหน้างามเฉิดฉันประดับด้วยรอยยิ้มอบอุ่น “การเปลี่ยนแปลงใกล้เข้ามาทุกที่.. ถึงตอนนั้น บุปผาที่ไร้หลักยึดเช่นเจ้า”

“คงได้กลายเป็นนางหงส์ที่แท้จริง”

ราวกับว่าพึงพอใจ มือของสัจจเทพปล่อยจากใบหน้าของสาวงามลดลงวางเหนือกิ่งเหมย ดวงตาหลุบลงพร้อมปากที่ขยับราวกับประทานพรซึ่งไร้เสียง “ทายาทบุปผานี้.. ดูแลนางให้ดี”และจากนั้น.. ไป๋หรั่นก็ร่วงลงจากอากาศจมหายลงไปในหลุมดำไร้ที่สิ้นสุดไปอย่างเงียบงัน









แสดงความคิดเห็น

เสียงเพื่อนคุณดังระทม คุณให้หมอเดิมพัน และสวดภาวนา แต่ไป๋หรั่นไม่รู้ทำไมคุณถึงทำเช่นนั้น คุณควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนแค่เปงคนมอง และเพื่อนของคุณที่คนประหลาดมาถามก็ปลอดภัย จบ  โพสต์ 2025-6-18 23:08
แต่จู่ๆก็มีคนแต่งกายชุดสีขาวประหลาด(หมอ)ออกมาแจ้งว่า ต้องเลือกระหว่างเด็กกับเพื่อนของคุณ หากเดิมพันต่อไปโอกาส50-50  โพสต์ 2025-6-18 23:07
ในช่วงคลอดลูกคนที่สอง ช่วงกำลังเบ่งเธอกระตุ้นความทรงจำเก่าก่อน เธอกำลังยืนหน้าห้องประหลาดที่มีเก้าอี้ เธอไม่รู้เหตุผล  โพสต์ 2025-6-18 23:06
โพสต์ 7378 ไบต์และได้รับ 3 EXP!  โพสต์ 2025-6-18 22:36
โพสต์ 7,378 ไบต์และได้รับ +2 คุณธรรม +2 ความโหด จาก โดดเด่นมีเอกลักษณ์  โพสต์ 2025-6-18 22:36
←อุปกรณ์ที่สวมใส่อยู่→
ปราณจิ้งจอกสวรรค์(ไม้)
เสน่ห์ฟ้าประทาน
ธนูไม้จันทน์
กระบอกธนู
พัดคุณชาย
หมวกไผ่ผ้าคลุม
อาภรณ์พร่ำพิรุณ (ญ)
←ไอเท็มที่มีอยู่→
x10
x1
x1
x10
x15
x4
x1
x1
x1
x3
x1
x2
x6
x5
x2
x4
x8
x2
x4
x1
x11
x10
x3
x4
x16
x3
x5
x4
x1
x7
x6
x4
x11
x4
x1
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง เข้าสู่ระบบ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

เว็บไซต์นี้ มีการใช้คุกกี้ 🍪 เพื่อการบริหารเว็บไซต์ และเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานของท่าน (เรียนรู้เพิ่มเติม)

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้