[น้ำตกอวิ๋นไถ]

น้ำตกอวิ๋นไถ

云台山
น้ำตกอวิ๋นไถ

มวลน้ำที่ไหลผ่านหินผาสูงชันร่วงลงมาเป็นสายธารไหลเย็นกลางป่านอกเมืองฉางอัน อาณาบริเวณปกคลุมด้วยแมกไม้ เนินสูงริมน้ำราวกับหน้าผาเตี้ย ๆ มีศาลาให้นั่งพักผ่อนย่อนใจทัศนาธรรมชาติพร้อมกับใบหลิวที่ลู่ไปตามลม

[นักเดินทางรับซื้อของ]

[เงื่อนไข]

- วันที่นักเดินทางไปจากที่นี่: 10 กันยายน 2024

- กำหนดสตรอรี่ตามสตรอรี่ตัวละครของตัวเอง แน่นอนว่าไม่มีใครช้ำกัน -

- เขียนโรลเพลย์ขายของที่พ่อค้าต้องการรับซื้อให้กับพ่อค้าลึกลับ

[รายการ]

- เมือกปลา 20 อีแปะ (ต่อชิ้น) (จำนวนรับซื้อ 4/100)

- มุกไอปีศาจ 50 ตำลึงเงิน (ต่อชิ้น) (จำนวนรับซื้อ 4/10)

WeijiaLianhua ดี

ยามเหลียนฮวาเบ่งบาน

     จากพระราชวัง ออกมาตามเส้นทางเรื่อย ๆ จนออกนอกเมืองฉากอันเข้าพงไพร ใช้เวลาราวครึ่งชั่วยามโดยประมาณได้ที่นั่งอยู่บนอาชาจนเมื่อยกาย นั่งหลังอาชาไม่เท่าไหร่ แต่การที่ต้องเกร็งทั้งร่างภายใต้อ้อมแขนแกร่งบังคับบังเหี่ยนนี่สิทำนางแทบอยากลงไปเดินเองแทน ต้องอดทนเช่นนี้อยู่สักพักใหญ่ก่อนที่นางจะลืมสิ้นถึงเรื่องที่บ่นในใจเมื่อครู่นี้เพียงชั่วพริบตา ทัศนียภาพตรงหน้าคือน้ำตกอวิ๋นไถสูงเสียดฟ้าน่าเกรงขามและงดงามในเวลาเดียวกัน ประดับด้วยต้นหลิวสองข้าริมน้ำที่ลู่ตามลมน่าพิศมอง ถัดไปไม่ห่างมีเนินสูงยกระดับขึ้นแลเห็นศาลานั่งเล่นพักผ่อนหย่อนใจได้

   “อย่างกับภาพฝีแปรง งดงามนัก”

   เมื่อใช้งานอาชาเป็นพาหนะย่อมต้องให้มันได้พัก จิ่วเกอผู้บังคับทิศทางก็ให้ไปตรงศาลาเหนือเนินสูงเพื่อให้ทั้งตนเองได้พัก อาชาได้ผ่อน จางกงกงผู้ติดตามคอยรับใช้ไม่ห่างจึงอาสาจะพาพวกมันไปผูกไว้ข้างริมน้ำให้ได้ดื่มน้ำ ระหว่างนี้เององค์หวงตี้ผู้ปลอมตนเองเป็นจิ่วเกอ คุณชายผู้หนึ่งพานางมาส่งศาลาแล้วก็เอ่ยบอกความประสงค์ว่าตนจะไปหาล่าสัตว์สักหน่อย

   “ข้าจะไปล่าอะไรสักหน่อย เจ้ารั้งรอที่นี่”

   “เพคะฝ่าบาท”

   “ผู้ใดฝ่าบาท”

   “ทว่าที่แห่งนี้มีเพียงเรานะเพคะ ไหนเลยจะต้องปลอมตน”

   “หากว่ามีเพียงเราไหนเลยจะต้องมากความ” เอ่ยจบพลันยกนิ้วดีดเข้าหน้าผากมนเบา ๆ พอให้ได้ร้องโอดโอยพองาม “แถมไม่อาจทราบได้ว่าผู้ใดจะตามท้ายเรามาบ้าง จงกระทำไปตามเดิมที่ข้าเอ่ยเสีย”

   สิ้นวจีทรงอำนาจเขาก็หันหายออกไปพร้อมธนู ส่วนนางก็ถอดหมวกไผ่นี้วางข้างกาย เอนหลังพิงศาลา หลับตาลงตั้งใจฟังเสียงน้ำกระทบหินสาดกระเซ็น สัมผัสสายลมเย็น ๆ ที่ผ่านผิวกายพร้อมกลิ่นสดชื่นของลำธาร ทั้งหมดนี้ชวนให้นางอยากเอนกายอ่านตำราสักเล่มอย่างนึกเกียจคร้านไม่ยอมขยับกายไปไหน ทว่าสิ่งที่นางพกติดตัวไว้เห็นทีจะมีเพียงขลุ่ยหนึ่งเลาจึงหยิบยกมันขึ้นมาเป่าเป็นท่วงทำนองกังวานใส เว่ยเจียเหลียนฮวานั่งอยู่ที่ศาลาราวเกือบครึ่งชั่วยามได้ก็ยลยินเสียงฝีเท้าหนักแน่นจึงหยุดบรรเลงดนตรีและลืมตาขึ้นมองตามเสียงนั้นไปพบกับจิ่วเกอหิ้วไก่ถอนขนเสร็จสรรพไม่ให้นางต้องกระทำกระไรให้มากความ

   “ฝากเจ้าปรุงที”

   “หากข้าปรุงอาหารไม่เป็นเล่า”

   “แล้วไยคนปรุงอาหารไม่เป็นจึงเข้าครัว”

   ได้ตระหนักแล้วว่าองค์หวงตี้มีหูตากว้างไกลทั่วใต้หล้า นางที่ไม่เคยบอกเขาสักครั้งว่าตนเองเป็นคนปรุงอาหารที่ยกไปให้เหล่านั้นแต่เขาก็รับทราบเกี่ยวกับมัน เช่นนั้นแล้วไหนเลยนางจะปฏิเสธหน้าที่ที่ตนได้รับในคราวนี้ได้ กายบางหยัดขึ้นยืน มือเล็กรับไก่หนึ่งตัวนั้นมาจัดการปรุงอาหารตามที่จะสามารถหาข้าวของมาได้ ดีที่จางกงกงพกเครื่องเทศจำเป็นอยู่บ้างนางเลยพอจะนึกอาหารออกหนึ่งจานที่ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ปรุงเท่าไหร่ หวังให้ออกมาทานได้เป็นพอ

   นางเริ่มตระเตรียม นำใบบังที่ใช้ห่อเครื่องเทศมาต่อกันเป็นถาดใหญ่ วางไก่ที่ล้างสะอาด โรยเกลือยัดไส้ด้วยเครื่องเทศมากมายลงไป วางผลไม้ มันเทศ พืชผักในป่าไว้โดยรอบก่อนจะห่อใบบัวมัดเชือกป่านและขุดดินเหนียวข้างลำธารมาโบกกลบและโยนเข้ากองฟืนที่แยกฟืนดับไฟมาแล้วเหลือทิ้งไว้เพียงไอร้อนแดง ๆ หลังจากนี้ก็ให้เวลาเป็นการปรุงอาหารขั้นตอนสุดท้ายก่อนจะล้างไม้ล้างมือเปื้อนโคลนให้สะอาดและตรงไปนั่งศาลาอย่างนึกสบายอารมณ์

   “เสร็จแล้วหรือ”

   “ยังเจ้าค่ะ ต้องรออบไก่ให้ได้ที่ราว ๆ เกือบชั่วยาม”

   “งั้นรึ”

   “เจ้าค่ะ”

   หลังจากนั้นก็สิ้นแล้วซึ่งเสียงสนทนาของบุรุษสตรีผู้เป็นสามีภรรยากัน ต่างคนต่างเมียงมองธรรมชาติจนไม่สนใจผู้ใดทั้งสิ้นจนกระทั่งจางกงกงอดทนมิได้มาสะกืดสตรีบางเพื่อบอกให้นางบรรเลงขลุ่ยเสียง เหลียนฮวาถูกสั่งเช่นนี้แล้วจะเอ่ยปากว่ามีปากก็เป่าเองมาสั่งนางทำไมก็ได้เพียงแค่คิด เพราะดวงตาคมที่สนใจน้ำตกหันมามองนางราวกับรอฟังเสียงขลุ่ยแม้ดูไม่ได้ใส่ใจกระไรก็ตาม

   ร่างบางถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะยกขลุ่ยที่นางมักจะพกไปไหนมาไหนเนื่องด้วยพกพาง่ายมาเริ่มเป่าบรรเลงเพลงฆ่าเวลา สรรสร้างความสุนทรีย์เสริมให้บรรยากาศของน้ำตกอวิ๋นไถน่าพิศมองอย่างเพลิดเพลินขึ้นเป็นกอง ใช้เวลาผ่านไปร่วมเกือบชั่วยามนางก็ขอตัวไปตรวจทานไก่ขอทานที่นางปรุงไว้ หาไม้มาทุบดินเผาออกเหลือเพียงห่อใบตองก่อนจะเร่งไปจัดถวายแก่องค์หวงตี้

   “ไก่ขอทานเจ้าค่ะ”

   นางเอ่ยพลางแกะไก่ออกให้รับประทานง่ายขึ้นและเชื้อเชิญให้บุรุษทั้งสองได้มาร่วมมื้ออาหารเช่นคนธรรมดากลางศาลาริมน้ำตกอย่างสบายใจเป็นครั้งแรกที่ได้รู้จักกัน

ชื่ออาหาร: ไก่ขอทาน

รายละเอียดอาหาร:  ไก่ขอทาน หรือ เจี้ยวฮว่าจี ( 叫化鸡 ) เป็นไก่ทั้งตัวที่นำมายัดไส้ด้วยสมุนไพรและเครื่องเทศมากมาย ถูกห่อหุ้มใบบัวทับด้วยดินเหนียวนำไปโยนเข้ากองฟืน ว่ากันว่าเกิดจากขอทานผู้หนึ่งไม่มีอันจะกินจึงไปขโมยไก่จากบ้านเศรษฐี พร้อมกับใส่เครื่องปรุงต่าง ๆ ไว้ในตัวไก่ ระหว่างทางกลัวผู้อื่นจับได้ พอเดินผ่านทะเลสาบจึงเด็ดใบหัวมาห่อตัวไก่และหุ้มด้วยดินเหนียวอีกชั้น แล้วโยนไว้ข้างกองไฟ เมื่อกลับมาเอาอีกครั้ง ต้องทุบดินเหนียวออก พบว่าไก่สุกกำลังดีและมีรสชาติอร่อยล้ำ

รูปภาพอาหาร:

https://i.imgur. com/c5BHWiK.png



[NPC-01] ฮั่นอู่ตี้

+5 พูดคุยประจำวัน
+20 หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน

ใครน้า ใครตามมาอ่ะ ฝากบอกด้วยนะว่าอยากมีคนจริงใจที่เป็น หวาง สักคนมาโผล่มาหาจังน้า เฮ้อ อยากเจอคนงามในฝันจังเลย

@Admin 

Ximenqing ดี

วันที่ 11 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  20.00 น น้ำตกอวิ่นไถ




'วันนี้ผ่านเรื่องราวมามากข้าอยากพักผ่อน' โจวจินตัดสินใจเดินทางมายังน้ำตกที่ว่ากันว่า สงบเเละร่มเย็นเหมาะกับการพักผ่อน


ชายหนุ่มอยากที่จะมานั่งชิวๆรับลมเย็นสบายที่ศาลาเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ วันนี้เขาเหน็ดเหนื่อยมามากจริงๆ


ชายหนุ่มค่อยๆ เดินมาที่ศาลาก็ได้ยินเสียงกระบี่


ฉับ ฉับ ฉวัด


โจวจินก็เริ่มตึงเครียด และก้าวเข้าไปอย่างช้าๆ


ปรากฎเป็นท่านต้าซือกำลังซ้อมกระบี่อยู่


โจวจินเห็นดังนั้นก็โล่งใจ และเดินไปนั่งพักที่ศาลา


โจวจินนั่งพักได้ซักครู่ พักผ่อนชมบรรยากาศได้ซักพักเขาก็คิดว่า ขนาดคนที่เก่งกาจอย่างท่านต้าซือ ยังซ้อมขนาดนี้ เหตุไฉนข้าจึงมามัวพักผ่อนหย่อนใจ


ชายหนุ่ม ตัดสินใจไม่พักแล้ว ลงไปซ้อมอยู่แถวนั้นตก


ตั้งง้าว ฟาด กันง้าว ฟันสวน โจวจินทำซ้ำไป ซ้ำมา พยายามตั้งใจจิตและสมาธิในการซ้อม


เวลาผ่านไป


"เจ้าหนุ่มจอมยุทธ์ เจ้าก็เก่งเหมือนกันนี่ สนใจมาลองซ้อมมือกันไหม" เป็นท่านต้าซือกล่าวชวน


"คารวะท่านต้าซื้อ ยินดีเป็นอย่างยิ่ง" โจวจินกล่าวคารวะท่านต้าซือ และทำการแลกเปลี่ยนเชิงยุทธ์กัน


เป้ง โป้ง ฉับ


การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด แต่สุดท้ายด้วยความมากประสบการณ์ของท่านต้าซือก็ทำให้โจวจินอาวุธหลุดออกจากมือและโดนอาวุธจ่อไปที่คอ


"ข้ายอมแพ้ขอรับท่าน ท่านช่างเก่งกาจ" โจวจินกล่าวยอมแพ้และคารวะ


"ไม่หรอก ด้วยอายุขนาดเจ้าฝีมือได้ถึงขนาดนี้ ข้าต้าซื้อหม่าขอชื่นชม" ชายหนุ่มกล่าวกับโจวจิน


ไหนๆเราก็ซ้อมจนเสร็จแล้ว ท่านพอมีเวลาไหม ข้าพอมีชาดีจากคาราวานสกุลลู่ เผื่อท่านอยากลองทัศนา" โจวจินกล่าวชวน


ท่านต้าซือมองฟ้าเห็นว่าซ้อมก็เสร็จแล้วยังพอมีเวลาอีกนิดหน่อย (21.00) จึงกล่าวตกลง


หลังจากนั้น โจวจินก็ชงชาขาวเข็มเงิน ทั้งคู่ก็นั่งจิบชาพักผ่อนกันซักพัก จนกระทั่ง ท่านต้าซือขอตัวก่อนเป็นการแยกย้ายไป


---------------------------------


[NPC-10] เว่ย ชิง+5 ความสัมพันธ์สนทนาประจำวัน
[NPC-10] เว่ย ชิง +20 ความสัมพันธ์จากหัวดี
[NPC-10] เว่ย ชิง +20 ความสัมพันธ์จากผู้มีบุญ

[NPC-10] เว่ย ชิง+25 ชาขาวเข็มเงินเกรดทอง + ชงชา


@Admin ผู้มีบุญเผื่อเจอสิ่งที่น่าสนใจขอรับ

Ximenqing ดี

วันที่ 12 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา  20.00 น น้ำตกอวิ่นไถ




หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน โจวจินก็ได้ไปพักผ่อนที่น้ำตกอวิ่นไถ และเขาก็เจอกับท่านต้าซือหม่าอีกครั้ง


'ท่านผู้ยิ่งใหญ่จะหาว่าข้าสอดแนมไหมเนี่ย' โจวจินคิดในใจพลางเดินไปนั่งพัก


หลังจากนั้นไม่นานด้วยบรรยายกาศมันพาไป


"คารวะท่านต้าซือหม่า ข้าน้อยขอฝึกซ้่อมด้วยนะขอรับ" โจวจินกล่าว


"อืม" ต้าซือหม่ากล่าว


หลังจากนั้นโจวจินก็ซ้อมอาวุธ และโดนท่านต้าซือหม่าซ้อม


หละังจากที่ซ้อมเสร็จ


"ท่านต้าซือขอรับ เป็นการขอบคุณที่ท่านฝึกซ้่อมข้า ข้าของเลี้ยงชาและขนมนะขอรับ" โจวจินกล่าว


"อืม" ชายหนุ่มพนักหน้า และเดินไปนั่งที่ศาลา


โจวจินหยิบ ขนมไหมฟ้า ★★★★★ และ ชาหลงจิ่ง ★★★★★ ออกมาเสิร์ฟ


หลังจากนั้นทั้งคู่ก็นั่งทานขนมและชาก่อนที่จะแยกย้ายกัน


--------------------------


[NPC-10] เว่ย ชิง โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
[NPC-10] เว่ย ชิง  หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20
[NPC-10] เว่ย ชิง  ผู้มีบุญ+20
[NPC-10] เว่ย ชิง  ขนมไหมฟ้า ★★★★★ และ ชาหลงจิ่ง ★★★★★ +20(ขนมว่างเกรดทอง)+5(อาหารปรุง)+10(ชาเกรดทอง)+5(ชงชา)



Total 85 น่าจะตันพอดีใช่ม่ะเเอดดด



@Admin ผู้มีบุญขอรับ

Ximenqing ดี

วันที่ 16 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 20.00 น




หลังจากจัดการมนุษย์ปลา โจวจินก็ได้เดินทางมาที่น้ำตกเพื่อทำการฝึกปรือฝีมือ และสมาธิดังเดิม


"คารวะท่านต้าซือ ท่านก็มาฝึกปรือเหมือนเดิมหรือขอรับ" โจวจินกล่าวทำทายต้่าซือหม่า


"ใช่ เจ้าก็มาซ้อมเหมือนเดิม เจ้านี่ขยันใช้ได้" ต้าซือตอบ และกล่าวชม


หลังจากนั้นชายหนุ่มกับต้าซือ ก็ทำการฝึกซ้อมกันไปอย่างเงียบๆ


หลังจากอุ่นเครื่องเสร็จเขาก็ซ้อมมือกันเหมือนเดิมโจวจินก็เเพ้ตามระเบียบ แต่ไม่ได้เเพ้เหมือนครั้งแรก ในเชิงยุทธ์ นั้นเริ่มมีการพัฒนา แต่เรื่องความอดทน โจวจินต่อสู้ได้ไม่ถึง ครึ่งชม ก็หอบแดกแล้ว


"เจ้า พัฒนาขึ้นนะ" ต้าซือหม่าชม


"ขอบคุณขอรับ"ชายหนุ่มยิ้มและโค้ง


"ข้าเเนะนำว่าเจ้าควรฝึกร่างกายให้แข็งแรงมากขึ้น กำลัง มันสมอง เจ้ามีแล้ว ตอนนี้เจ้าขาดแค่ความอดทน ในสนามรบ คนที่จะรอบ ไม่ใช่คนที่แข็งแรง คนที่ฉลาด แต่เป็นคนที่อดทนได้ดีที่สุด" ต้าซือหม่ากล่าวแนะนำเพิ่ม


โจวจินโค้งรับ


จากนั้น ทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไป


----------------------


@Admin ผู้มีบุญ ขอรับ โพสขอปลดล็อคเว่ยชิง 2 ดาวงับ

Ximenqing ดี

วันที่ 17 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 20.00 น






โจวจินกลับมาฝึกที่น้ำตกก็เจอท่านเเม่ทัพเหมือนเดิม


"ไงวันนี้เจ้ามาฝึกสายนะ" ต้าซือหม่าทักชายหนุ่ม


"เมื่อวานค่อนข้างมีเรื่องนิดนึงน่ะขอรับ ว่าไป เรื่องพวกมนุษย์มารเป็นยังไงบ้างขอรับ ถ้ามีอะไรให้ข้าช่วยบอกได้เลยนะครับ" ชายหนุ่มกล่าวกับต้าซือ


"ได้สิ วันนี้มาซ้อมกันต่อดีกว่า"ต้าซือกล่าว


หลังจากนั้นต้าซื้อกับชาหนุ่มก็ซ้อมกัน


ก่อนที่จะแยกกัน


"ข้ารู้ ตัวข้านั้นไม่เหมาะกับที่จะเป็นทหาร แต่ว่าถ้ามีอะไรที่ข้าจะช่วยกองทัพได้ข้าก็ยากช่วยข้าขอมอบนี่ให้ท่านขอรับ"ชายหนุ่มส่งง้าวปีศาจปลาให้ต้าซื้อเว่ย


"ง้าวของพวกปีศาจ คุณภาพค่อนข้างดี หรือหากไม่ประสงค์จะใช้ท่านก็สามารถให้กองยุทธภัณฑ์หลอมเป็นอาวุธได้ ข้าก็อยากสนับสนุนกองทัพเท่าที่ตจะทำได้ ไม่ว่าจะในส่วนของยุทธภัณฑ์และโภคภัณฑ์" โจวจินกล่าว


"ขอบใจ" ต้าซือหม่ากล่าว


หลังจากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายกัน


---------------------------


[NPC-10] เว่ย ชิง โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
[NPC-10] เว่ย ชิง  หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20
[NPC-10] เว่ย ชิง  ผู้มีบุญ+20
[NPC-10] เว่ย ชิง ง้าวปีศาจปลา 3 ดาว สีน้ำเงิน (ไม่รู้ว่าบวกเท่าไรงับ)



@Admin ผู้มีบุญขอรับ

Ximenqing ดี

วันที่ 18 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 19.30 น




หลังจากที่ผ่านมาทั้งวันโจวจินก็กลับมาฝึกอีกครั้งนึงโดยครั้งนี้โจวจินตั้งใจที่จะใช้เวลาพักผ่อนหลังฝึกเสร็จด้วย


"คารวัะต้าซือหม่า ครั้งนี้ข้าน้อยขอฝึกเพลงทวนนะขอรับ จริงๆ ข้าพูดตรงๆตัวข้านั้นอยากใช้กระบี่มากกว่า แต่อาวุธที่ข้าพอจะมีโอกาสหาซื้อ หรือเป็นเจ้าของนั้นมีแค่ทวน ข้าละเศร้าใจจริงๆ" โจวจินกล่าวและออกฝึกซ้อม


ต้าซือรับฟังเงียบๆ แล้วก็ฝึกซ้อมกันต่อไป


ซ้อมกันเหมือนเดิม วอร์มร้่างกาย ฝึกการออกอาวุธ และฝึกการต่อสู้จริง


หลังฝึกเสร็จวันนี้ ชายหนุ่มเตรียมชาจวินซานหยินเจิน ★★★★ และ ขนมบัวหิมะ ★★★★★ มาไว้เพื่อรับประทานหลังฝึกเสร็จ


หลังจากฝึกเสร็จทั้งคู่ก็นั่งทานชาและขนม จนท่านต้าซือเห็นควรแก่เวลาจึงขอตัว


โจวจินนั่งมองฟ้าและคิดในใจ


'ข้าจะทำยังไงดี การเตรียมอาหารเกรดแดง 4 นั้นพอเป็นไปได้ อาหารเกรดทอง 10 นั้นข้าก็ทำได้แต่ต้องใช้เวลา อาหารเกรดม่วงนั้นก็เช่นกัน เพียงแค่ 4 ชิ้น ข้านั้นทำได้ แต่สุราเกรด ทองข้าจักทำยังไรดี' ชายหนุ่มจิบชากินขนมและเหม่อมองฟ้า


-----------------------------------------


[NPC-10] เว่ย ชิง โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
[NPC-10] เว่ย ชิง  หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20
[NPC-10] เว่ย ชิง  ผู้มีบุญ+20
[NPC-10] เว่ย ชิง  ขนมบัวหิมะ ★★★★★ และชาจวินซานหยินเจิน ★★★★+20(ขนมว่างเกรดทอง)+5(อาหารปรุง)+10(ชาเกรดม่วง)+5(ชงชา)



@Admin ผู้มีบุญขอรับ

Ximenqing ดี

วันที่ 21 เดือน 08 รัชศกเจี้ยนหยวน ปีที่ 10 เวลา 19.30 น




เพื่อการเตรียมพร้อมระหว่างการไปทำภารกิจจากศิลาเทพในวันพรุ่งนี้ ชายหนุ่มได้มาฝึกซ้อมเพลงยุทธ์ที่น้ำตกอวิ้นไถอีกครั้ง


"คารวะท่านต้าซือหม่า ข้านั้นขออนุญาติซ้อมนะขอรับ" ชายหนุ่ม ทักทายต้าซือ และขอซ้อมด้วย จริงๆ แล้วชายหนุ่มน่าจะมาซ้อมทับที่ประจำขของท่านต้าซือเเท้ๆ


"เข้าใจแล้ว ได้ซิ" ต้าซือเอ่ยอย่างใจกว้าง


ทั้งสองร่วมฝึกฝนร่วมกันพักนึงก็ประลองกันเหมือนเดิม


ครั้งนี้โจวจินดูมีสมาธิมากขึ้น สามารถ ต้านต้าซือได้นาน ถึง 10 นาที โดยชายหนุ่มไม่รู้เลยว่า ต้าซือหม่าออมมือให้เขารึเปล่า แต่เขานั้นไม่ได้ออมมือเลย


"เจ้าเก่งขึ้นนะ" ต้าซือกล่าวชม


"คงเพราะได้อาจารย์ดีกระมั้ง ด้านสมาธิและการใช้ชีวิตพี่หมานสอนข้าดีมาก แต่ด้านกระบวนยุทธฺ กระบวนยุทธ์ของท่านแกร่งกล้านัก" ชายหนุ่มกล่าวอธิบาย


"ต้าซือถูงั้นรึ" ต้าซือหม่าลูบคางพลางคิด


'เจ้าหนุ่มนี่ เห็นเรียบๆ แบบนี้แต่รู้จักต้าซือถึง 2 คน ไม่ธะรมดา'


หลังจากนั้น ทั้งคู่ก็คุยกันอีกซักพัก ชายหนุ่มถามเรื่องฝูงมนุษย์มารกับต้าซือหมา พลางอาสา ถ้ามีอะไร เขาสามารถสู้ได้ก่อนที่จะเเยกย้ายกันไป



----------------------------------
[NPC-10] เว่ย ชิง โรลเพลย์พูดคุยประจำวัน ได้รับความสัมพันธ์+5 แต้ม
[NPC-10] เว่ย ชิง  หัวดี โบนัสเพิ่มความโปรดปราน+20
[NPC-10] เว่ย ชิง  ผู้มีบุญ+20


@Admin ผู้มีบุญขอรับ

GongziLoongxuan ดี

วันที่ 25 เดือน 8 เจี้ยนหยวนศกที่ 10

เวลา 19.30

หลงเสวียนเผลอหลับอยู่นาน หลังจากได้ช่วยจัดการโจรป่า อันที่จริงเขาจะเป็นคนนำโจรไปส่งที่ กรมราชทัณฑ์แทนแต่ชายคนนั้นบอกว่ามีธุระจะเข้าไปในเมืองก็เลยจะเป็นฝ่ายอาสา พาโจรไปส่งถึงมือปราบโดยตรง

รู้สึกเหมือนมีอะไรมาไต่ที่ผิว บุรุษหนุ่มลืมตาขึ้นก็ต้องตกใจสุดขีด กระนั้นก็ยังต้องสำรวมกิริยาไว้ตามฉบับคุณชายตระกูลใหญ่ที่ถูกสั่งสอนมาอย่างดี

ปีศาจหอยที่อยู่ริมแม่น้ำถึงสองตัวกำลังคล้ายสูบพลังวิญญาณเขา 

ทว่าหลงเสวียนตื่นทันเสียก่อน จึงเกิดการปะทะกัน ผลการต่อสู้เป็นไปตามคาดชายหนุ่มสามารถปราบเอาชนะมันได้ 

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): +15 ตบะฝึกฝน

(เอฟเฟค x2 ปกติ)

หอยเป๋าฮื้อ (เลขไบต์หลักสุดท้าย)

ปีศาจหอย - ชนะ

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=165

ปีศาจหอย - ชนะ

https://han.mooorp.com/plugin.php?id=dzs_npccomrade:fight&aid=265

RongXiuying ดี

วันที่ 31 ปาเยว่ เจี้ยนหยวนศกที่ 10 

เวลา 06.00 น.

 ไหน ๆ ก็จะต้องเดินทางไปรายงานตัวในวันนี้แล้วก็ขอทิ้งทวนด้วยการล่าปีศาจก่อนเข้าค่ายเสียหน่อย ซิ่วอิงเดินทางมายังน้ำตกอวิ๋นไถพร้อมอาวุธทวนยาวคู่กายอย่างเช่นทุกครั้ง หลังจากนี้คงมีเวลาปลีกตัวออกมาล่าปีศาจยากกว่าเดิมไปเสียหน่อย แต่ก็คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงแอบแว่บมาตอนกลางคืนก็น่าจะได้อยู่ “ยังไม่ทันไรก็เจอเลยนะเจ้าปีศาจร้าย” ปีศาจหอยเหมือนรู้ว่าจะมีมนุษย์เดินผ่านมาแถวนี้ มันดักรออยู่แล้วเพื่อรอลอบโจมตีใครสักคนที่เดินผ่านเข้ามาแล้วสูบวิญญาณจนร่างสลายหายไป วิธีนี้คงใช้ไม่ได้กับซิ่วอิงหาใช่เพราะนางมีพลังวิเศษ หากแต่เพราะนางจะเป็นผู้กำจัดและดูดตบะของมันก่อนที่มันจะทันแตะต้องตัวของนาง พอซิ่วอิงกำลังจะตั้งท่าเริ่มโจมตีเจ้าปีศาจหอยก็โผล่มาเพิ่มอีกสองตัวกลายเป็นแบบสามรุมหนึ่ง “คิดว่าข้าจะกลัวพวกเจ้าหรือ แน่จริงก็เข้ามา” ทวนถูกควงไปมาปัดป้องทุกการโจมตีของปีศาจหอยนี่ไม่ใช่ครั้งแรกกับการเผชิญหน้ากับปีศาจชนิดนี้ นางจดจำทุกอย่างไว้เป็นบทเรียนแล้วนำมาปรับใช้ ต่อให้มารุมกันหลายตัวอย่างไรก็ไม่หวั่น ทวนเสียบแทงไปที่ปีศาจหอยแต่ละตัวจยบาดเจ็บ ตัวนางเองแม้ได้แผลถลอกมาบ้างแต่ก็นับว่าเบากว่าเจ้าหอยพวกนั้นมาก เพียงไม่นานนางก็สามารถสังหารปีศาจหอยทั้งสามตัวได้สำเร็จแล้วจึงทำการสูบเอาตบะของพวกมันมาให้หมด จากนั้นก็เดินทางออกจากที่แห่งนี้โดยไม่เก็บอะไรจากเจ้าพวกหอยปีศาจไปเลย

หลักฐานการต่อสู้

ปีศาจหอย 1

ปีศาจหอย 2

ปีศาจหอย 3

ไอเท็มดรอป(ประลองระบบ): +15 ตบะฝึกฝน ( 3 ตัว = 45) (เอฟเฟค x2 ปกติ)

ไม่รับไอเทมหอยเป๋าฮื้อ

พรสวรรค์: คนแข็งแรง ทุกการต่อสู้ (ประลองระบบ) จะยิ่งทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้น ได้รับโบนัสค่าประสบการณ์เติบโต +30 EXP

@@Admin